Frist Love 2

มหาลัยชื่อดังในกรุงเทพ

"แฮ่นโห๊ลลลล กรุงเทพมหานคร"

"มึงจะเสียงดังทำไมค่ะ สมศักดิ์"

"ว้าย!! ต๋ายแล้ว อีนางตัวดี แกจะมาพูดหยาบคายแบบนี้ไม่ได้นะ เดี๋ยวแม่จะตบให้ลูกชิ้นติดคอตายเลยดีมั้ย"สิ่งที่นางกะเทยรับไม่ได้คือเรียกชื่อจริงของนาง ชื่อออกจะเพราะแต่บอกว่ารับไม่ได้ฉันไม่เข้าใจมันจริง ๆ

"แล้วมึงจะกรี๊ดหาสวรรค์วิมานอะไร"กูตกใจหมด):

"มึงไม่เห็นเหรอ ว่ามีแต่ผู้มองมาทางเรา"

"เห็น!! เห็นว่าเค้ามองกู ไม่ได้มองมึงค่ากะเทย" ฉันก็รู้ว่าฉันสวยอะนะ) :แต่มันใช่เหรอวะ?ที่จะมองมาตลอดทางแบบนี้ บางครั้งก็ขอเวลาให้ฉันได้กินก่อนจะได้มั้ย?พูดชายบางคนมองฉันทุกการกระทำคิดดูแต่ถามว่าแคร์สายตาคนอื่นมั้ยก็มีบ้างแต่ฉันชินแล้ว เกิดมาก็รู้ว่าตัวเองสวยเพราะป๊าหวงลูกสาวมากจนทำให้หลงตัวเองว่าสวยมากไงแต่จริง ๆ ฉันก็สวยได้ป๊ากับม๊านั่นแหละข้อนี้ต้องยอมรับเพราะฉันสวยจริง!!

"__--__"

“อ้าว!!เงียบทำไมกะเทย) : แล้วทำไมมองหน้ากูแบบนั้นล่ะ”

“หมั่นหน้ามั่นโหนก”

“หรือไม่จริง?”

“มึงก็สวยแหละ (แต่กูขอเรื่องแดกเบาลงหน่อยค่ะชะนี กูเห็นมึงเดินไปแดกไปตั้งแต่อยู่เชียงใหม่ จนตอนนี้มาถึงกรุงเทพละ ยังไม่อิ่มอีกเหรอ):”

อ้าว!! ความสุขของกูนอกจากจะบ้าผู้ชายหล่อแล้ว ก็เรื่องกินนี่แหละค๊า..ปล่อยกูเถอะ (:จริงๆฉันเป็นคนชอบกินมากแต่กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนนะ นอกจากกินก็เป็นติ่งเกาหลีกลับติ่งจีนนี้แหละทุกคน เป็นติ่งจนอยากได้แฟนที่หล่อ คูล เก่งทุกอย่าง ขาว สูง โอ๊ย!! สเปคเหมือนอี้ป้อสุดหล่อคะที่พูดมา) :

"_---_"

“พอ!! กูไม่เถียงกับมึงแล้วค่ะ!! ชะนี”

"สรุปมึงมาเรียนหรือมาหาผู้ค่ะ?" ทุกวันนี้ฉันก็ยังสงสัยในตัวของเพื่อนรักอยู่เลยว่าสรุปมันมาเรียนห่างบ้านขนาดนี้เพราะอยากเรียนที่ดัง ๆ ดี ๆ หรือมันมาหาผู้ชายกันแน่ เพราะต้องแต่เดินเข้ามหาลัยแห่งนี้มานางคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกซีรี่รึไง เดินบิดไปบิดมาแถมยังทำท่าผมทัดหูซึ่งผมมันไม่ได้ยาวจนทัดหูได้แม้แต่นิดเดียว

“ทั้งสองคะมึง..กูมาเรียนเอาความรู้ประดับสมองแต่ผู้ชายคือกำไรชีวิต”

"พอค่ะ!!กูไม่คุยกับมึงแล้วกูจะแดกลูกชิ้นกูหิว" ความหิวไม่เข้าใครออกใคร ฉันหิวจริง ๆ ด้วยความตื่นเต้นหรือเดินทางแล้วเหนื่อยก็ไม่รู้ หิวอยากกินตลอดเวลาเดินผ่านร้านไหนน่ากินฉันก็ซื้อหมดทุกร้านนั่นแหละ

“เอิ้ก!! อิ่มจัง”

“มารยาทเนอะ ลืมไว้ในท้องแม่เหรอ”

"มึงจะกัดกูอีกนานมั้ยสมศักดิ์ เลิกกัดกูแล้วกลับไปมองผู้ชายของมึงต่อเหอะ!!” บางครั้งก็สงสัยว่ามันคือเจ้ากรรมนายเวรในรูปแบบเพื่อนรึไง กัดกูอยู่ได้!!

เฮ้อ!! เอาละค่ะทุกคนเถียงกับกะเทยอยู่ตั้งนาน ลืมแนะนำตัวเองไปเลย

อะแฮ่มๆ (:สวัสดีค่ะชื่อเข้าโรงเรียนที่พ่อแม่ตั้งให้ เด็กหญิงพริมา วัฒน์สกุล เป็นน้องสาวคนคนเล็กของบ้าน มีพี่ชาย2 คน ที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมาก ก็แค่ทำธุรกิจส่งออกชา/ส่งออกผลไม้ เปิดรีสอร์ทขนาดใหญ่ ร้านกาแฟ พรีมคนนี้เป็นสาวเหนือ มาจากเมืองเจียงใหม่จ้าว จบมอปลายจากโรงเรียนนานาชาติที่เชียงใหม่: ฝากเนื้อฝากตัวตวยเน้อจ้าว) :

อ้อ!! ลืมแนะนำอีกคนมันคือเพื่อนสนิทเพื่อนรักของพรีมเอง (:ชื่อเข้าโรงเรียนมันชื่อ นายสมศักดิ์ค่ะทุกคน ชื่อเล่นมันชื่อบี้ มันเป็นผู้ชายใจหญิง ที่บ้านพ่อของมันไม่เคยรู้เลยว่ามันเป็นตุ๊ด เพราะเวลาอยู่บ้านนางชอบแอ๊บแมนให้พ่อดูแต่ลับหลังนะแม่มึงง!! สุดเหวี่ยงไปเลยจ้ะ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กสนิทสุด มองตาก็รู้ใจ บ้านบี้ก็ธุรกิจส่วนตัวเหมือนกัน

กลับมาปัจจุบัน

วันนี้คือวันรายงานตัวของนักศึกษาใหม่ก่อนเปิดภาคเรียนในอีก1เดือนข้างหน้า กิจกรรมวันนี้ก็มีแค่รายงานตัวและเข้าฟังบรรยายต้อนรับนักศึกษาใหม่จากอธิการและสโมสรนักศึกษาที่ต้องมาแจ้งเกี่ยวกับงานรับน้องและออกค่ายอาสาก่อนที่จะเปิดเทอม

"พี่ค่ะมารายงานตัว คณะบริหารค่ะ"

"เซ็นชื่อตรงนี้เลยจ้ะ เซ็นเสร็จก็เข้าไปนั่งรอในหอประชุมเลยนะ เดี๋ยวทางอาจาร์ยและพี่สโมสรจะแจ้งรายละเอียดนักศึกษาใหม่

"ขอบคุณค่ะ" ฉันยกมือไหว้รุ่นพีและเดินเข้าไปในหอประชุมทันที บรรยากาศโดยรอบหนาแน่ไปด้วยนักศึกษาเข้าใหม่ที่มารายงานตัว เอาจริงมหาลัยที่นี่กว้างสมกับค่าเทอมจริงๆ รอวันเปิดเทอมไม่ไหวแล้ว

ธีร์

"มึงว่าน้องคนสวยเมื่อกี้ เรียนคณะอะไรวะ"

"กูจะรู้มั้ย"ไอ้โน่มันถามผม ตอนนี้เรากำลังไปหอประชุมเพื่อแจ้งรายละเอียดการรับน้องก่อนเปิดภาคเรียนซึ่งปีนี้เราลงความเห็นกันว่า เราจะออกค่ายอาสาบนดอยกันก่อนเปิดภาคเรียนหอประชุมกลางที่ใช้ต้อนรับนักศึกษาใหม่มีนักศึกษาใหม่จำนวนมาก ร่วมทุกคณะมาอยู่ด้วยกันที่นี่

“สวัสดีคับ ผมนายธีรุตม์ ธารธาราวรโชติ (ประธานสโมสร) คณะวิศวกรรมโยธา”

“เงียบ!!” ช่วยเงียบและฟังที่ผมพูด

"ทางสโมสรเห็นตรงกันว่าเราจะออกค่ายอาสาก่อนเปิดภาคเรียน และคณะที่ต้องออกค่ายด้วยกัน เบลอฯ" บริหาร/วิศวะ /แพทย์ ด้วยกันที่บนดอยทางจังหวัดตาก

หลังจากที่ผู้แจ้งรายละเอียดจบเสียงฮือลั่นหอประชุมก็กลับมาอีกครั้ง และก็เสียงกระซิบอีกมากมาย

Oh!! ประธานสโมสรหล่อมาก

ลูกรักพระเจ้า สูงยาว ขาวออร่า

ผมฟังประโยคพวกนี้จนชินละครับ ผมเป็นพวกไม่สนโลก ไม่ค่อยสนใจผู้หญิงที่ชอบเข้ามาเสนอตัว เห็นผมหน้าตาดีแบบนี้ผมไม่เคยมีแฟน ไม่ชอบโดนตัวผู้หญิงผมยังเวอร์จิ้นอยู่นะครับ

"ฮอตจริงๆประธานสโมสร”

“เมิง เห็นประธานสโมสรมั้ย? หล่อมาก ลูกรักพระเจ้า พ่อของลูกกู กูอยากได้อยากโดน) : มึงสนใจที่กูพูดมั้ย”

"อย่าพึ่งยุ่ง กับกู ตอนนี้คอลเลคชั่นผักชีของสามีกูกำลังเปิดตัวค่ะ" กูต้องเปย์สามีกูก่อน

“มึงไม่มีผัวค่ะ ตื่น!!”

"มึงนี่ชอบดับฝันกู"

“ไหน? คนหล่อลูกรักพระเจ้ามึงอะ) : คนนั้นเหรอ ที่ตัวดำ ฟันเกิน คนนั้นเหรอ?”

"____" อิห่า กว่ามึงจะเงยหน้าจากหน้าจอมือถือ พี่เค้าก็เดินถึงหน้าประตูละมั้ง

"สรุปเราเข้าค่ายก่อนเปิดเทอม1อาทิตย์ใช่มั้ย?"

“มึงไม่ได้ฟัง?”

เอ่อสิ!! แค่คิดว่าต้องได้ออกค่ายก็สนุกแล้วสิ อดใจรอไม่ไหวแล้ว

ค่ายนี้ต้องบรรเทาเพราะพรีมมี่คนนี้แน่นอน คอนเฟิร์ม