INTRO

"ไออุ่น"

ขณะที่เครื่องบินกำลังทะยานขึ้นบนท้องฟ้า ฉันกับเอม เพื่อนรักที่ต่างมองหน้ากันแล้วยิ้มด้วยความดีใจ ที่ฉันจะได้กลับประเทศไทยแล้ว ซึ่งมันเป็นบ้านเกิดของฉัน และที่สำคัญแม่กับลุงไทน์ก็ย้ายไปอยู่ที่นั่นแล้วหลังจากทั้งคู่แต่งงานกัน

ที่ฉันเพิ่งจะได้กลับก็เพราะยังเรียนอยู่ และในตอนนี้ฉันได้เรียนจบแล้ว ดีใจที่สุด

"ดีใจจังที่ฉันจะได้ไปอยู่กับแม่"

"ฉันก็ดีใจ.ที่แม่อนุญาตให้มาอยู่กับพ่อ"เอมเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้น ฉันไม่ได้แปลกใจที่เอมพูดแบบนั้น เพราะพ่อกับแม่ของเธอได้เลิกลากัน แต่ทั้งสองก็ยังมีหน้าที่เป็นพ่อและแม่ให้กับเอม ท่านทั้งสองต่างยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันด้วย เอมจึงไม่ได้เสียใจ หรือขาดใครไปสักคนเลย แม้ว่าพ่อกับแม่จะเลิกกัน

"ว่าแต่เชอรี่จะตามมาเมื่อไหร่"เชอรี่ก็เป็นเพื่อนฉันอีกคนหนึ่ง แต่เธอยังไม่กลับมาพร้อมกับพวกเรา เพราะเคลียร์ธุระบางอย่าง

"อาทิตย์หน้า มันโทรมาบอกก่อนที่พวกเราจะขึ้นเครื่อง"ฉันผงกหัวแล้วยิ้มให้เพื่อนสาว

"ถึงไทยแล้วแกอยากกินอะไรอันดับแรก"

"ส้มตำปูปลาร้าแบบมีตัว"ฉันตอบกลับไปพร้อมกับลูบปาก

"อี้..."ฉันเบ้ปากมองบนให้เอมที่ทำท่าทำตารังเกียจ ซึ่งมันปลอม เพราะฉันรู้ว่าเธอก็ชอบเหมือนกัน

"ขอตัวใหญ่ ๆ นะ คิกคิก"นั้นไง ฉันบอกแล้ว

"กินได้แต่เราสองคน เพราะถ้ายัยเชอรี่มา ขานั้นคงไม่มาร่วมวงกับเราหรอก"

"ยัยนั้นไฮโซจะตาย ว่าแต่มันจะเอารถให้แกเมื่อไหร่"เอมหมายถึงของรางวัลที่เชอรี่ให้ฉันหลังจากทีฉันทำภาระกิจสำเร็จ

"มันสั่งซื้อไว้แล้วรอแค่เขาส่งตามมา"ฉันพูดพร้อมยิ้มอย่างดีใจ เพราะอยู่ ๆ ก็ได้รถราคาแพงมาแบบฟรี ๆ

"เชอรี่นี้มันกล้าทุ่มเลยเนอะ แค่แกไปจีบรุ่นน้องคนนั้นติด"นั่นแหละคือภาระกิจที่ฉันทำแล้วสำเร็จ คือทำยังไงก็ได้ให้รุ่นน้องที่ชื่อไฟฟ์ เป็นแฟนกับฉัน ซึ่งตอนแรกคิดว่ามันจะยาก เพราะไฟฟ์เป็นคนเก็บตัวมาก ไม่สุงสิงกับใคร และยังเป็นเด็กเนิร์ดใส่แว่นหนาเตอะ แต่พอเอาเข้าจริง ๆ มันง่ายมาก ไฟฟ์ได้ตกหลุมที่ฉันขุดไว้อย่างจัง ใช่ เขาหลงรักฉันและเป็นแฟนกับฉัน แต่ก็แค่ในเวลาสั้น ๆ เพราะพอฉันทำสำเร็จแล้ว ก็บอกเลิกเขาทันที

หลังจากเครื่องบินลงจอด ฉันกับเอมก็คว้ากระเป๋าแล้วพากันเดินออกมา...เราทั้งคู่ฉีกยิ้มกว้าง เมื่อได้พบกับคนที่ฉันอยากจะเจอ อยากกอดที่สุด ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดแม่ ส่วนเอมก็วิ่งไปกอดพ่อของเธอ ฉันรู้สึกมีความสุขมาก แม่ลูบที่หลังฉันเบา ๆ

"เดินทางมาเหนื่อยไหม"ฉันส่ายหน้าแล้วหันไปยิ้มให้กับลุงไทน์สามีใหม่ของแม่

"งั้นกลับบ้านกันเถอะ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ก็จะก้มหยิบกระเป๋าของฉันแล้วถือไว้

"ลุงไทน์ ไอถือเองค่ะ"

"ไม่เป็นไร"ฉันยิ้มให้คุณลุงที่แสนจะใจดี ก่อนที่จะหันไปหาเอม ที่กำลังดีใจที่ได้เจอพ่อ

"เอม ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวโทรหา"เอมหันมายิ้มแล้วโบกมือให้กับฉัน

จากนั้น ลุงไทน์ แม่ก็พากันกลับมาที่บ้าน...

"ไค"

"มึงเป็นอะไรว่ะไอ้ไฟฟ์ เสียงมึงไม่โอเคเลย."ผมกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนรักจากทางไกล ตอนนี้น้ำเสียงมันดูเศร้ามาก ผมรู้สึกใจไม่ดีเลย

(ไอ้ไค..เธอ...ทิ้งกูแล้ว..กูไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง..)เสียงไอ้ไฟฟ์มันแผ่วเบา เหมือนกำลังจะร้องไห้

"ใคร ๆ ทิ้งมึง อย่าบอกนะว่า.."

(พี่ไอ พี่ไอเลิกกับกูแล้ว)

"แฟนมึงน่ะเหรอ..แล้วเขาเลิกกับมึงทำไม มึงไปทำอะไรให้เขา เขาถึงได้บอกเลิกมึง"

(ฮึก...ฮึก..กูมันโง่เอง ไอ้ไคกูมันโง่ ที่เชื่อเธอ และรักเธอ..)ไอ้ไฟฟ์ร้องไห้ออกมา ทำเอาผมอึ้งมาก ตั้งแต่คบกับมันมา มันไม่เคยร้องไห้เลย ขนาดพ่อมันเสีย น้ำตาสักหยดก็ไม่เคยเห็น

ไอ้ไฟฟ์ มันเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ เราเล่นด้วยกันมา ตอนเรียนก็เรียนด้วยกัน ไอ้ไฟฟ์มันมีแค่ผมเป็นเพื่อน เพราะนิสัยมันเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ไม่สุงสิงกับใคร มันจึงไม่ค่อยจะมีเพื่อน พอพ่อของมันเสีย แม่มันก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ เราสองคน จึงไม่ค่อยได้เจอกัน แต่จะโทรหากันตลอด

"มึงโง่ยังไงว่ะ มึงเล่าให้กูฟังดี ๆ สิ ไม่ต้องร้อง"

(พะ พี่ไอบอกเลิกกู และที่เธอต้องบอกเลิกกูก็เพราะว่า เธอทำภาระกิจสำเร็จแล้ว ...)เสียงสะอื้นหลังประโยคสุดท้าย

"ภาระกิจเหี้ยอะไรว่ะ"

(เธอท้าพนันกับเพื่อนโดยการ ให้กูตกหลุมรักเธอ เป็นแฟนกับเธอ...)

"เล่นเหี้ยอะไรกันว่ะ"ผมพึมพำด้วยความโกรธ เพราะทำไมต้องมาทำแบบนี้กับเพื่อนผม ไอ้ไฟฟ์มันไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรัก ช่วงที่มันคบกันแฟนมัน มันก็มักจะมาอวดแฟน พูดถึง ท่าทางมันมีความสุขมาก ผมยังยินดีกับมันเลย ที่มันเริ่มเปิดใจ มีเพื่อนใหม่ ๆ เข้ามา และยังมีคนรัก แต่คนอย่างไอ้ไฟฟ์ มันมีความสุขมากเท่าไหร่ พอถึงความต้องผิดหวัง มันก็ทุกข์เท่านั้น

(ไอ้ไค กูรักมึงนะ มึงเป็นเพื่อนที่ดีของกู)

"มาพูดอะไรตอนนี้ว่ะ มึงไม่ต้องเสียใจ ผู้หญิงแค่คนเดียว ถ้ามึงเรียนจบมึงมาหากู กูจะสาวแจ่ม ๆ ให้ สวย เซ็กซี่กว่าแฟนเก่ามึงด้วย"เอาจริง ๆ ผมไม่เคยเห็นหน้าแฟนมันหรอก แต่ก็พูดไว้ก่อน

(กูไม่ต้องการใคร นอกจากพี่ไอ ถ้าไม่มีพี่ไอกูก็ไม่อยากมีชีวิตต่อไปแล้ว)

"มึงพูดเหี้ยอะไรเนี่ย มึงจะทำอะไร!"

(ไอ้ไค กูขอโทษ ที่เคยสัญญากับมึงไว้ว่าถ้าเรียนจบ กูจะไปช่วยดูแลผับกับมึง)

"ไอ้ไฟฟ์...ไอ้ไฟฟ์" สายก็หลุดไป ผมพยายามโทรกลับ ก็โทรไม่ติดมันทำให้ผมร้อนใจมาก กลัวไอ้ไฟฟ์จะทำอะไรบ้า ๆ ขึ้นมา..

??????????