รู้สึกผิด...(3)

[ไออุ่น Talk]

เอมได้ขับรถมารับฉันที่บ้านเพื่อจะไปที่ผับ เราต่างมากันหลงอยู่พักใหญ่ แต่สุดท้ายก็มาถึงจนได้

"นึกว่าจะได้ขับรถวนทั้งคืนซะแล้ว"

"เป็นเพราะความฉลาดของฉัน ถึงได้มาถูก"

"เหรอออ ก็แกเล่นโทรหาพี่พั้นซ์ถามทางแทบจะทุกห้านาทีป่ะ"เอมสวนขึ้นมาทันควัน ใช่ฉันเป็นคนโทรถามทางพี่พั้นซ์มาตลอด ก็รู้สึกเกรงใจอยู่เหมือนกัน เพราะเธอต้องดูลูกด้วย พี่พั้นซ์คลอดลูกแล้วเป็นเด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักเชียวแหละ ฉันไม่ได้เห็นตัวจริงหรอกนะ ตอนอยู่เมืองนอกพี่พั้นซ์ส่งมาให้ดูน่ะ เมื่อฉันได้มาอยู่ที่นี้อย่างถาวร ฉันก็คงได้เจอกับหลานบ่อย ๆ แหละ

ฉันกับเอมพากันเดินเข้าไปในผับ ซึ่งการตกแต่งมันดูไฮโซมากค่ะ เหมือนจะทำรีโนเวทใหม่ทั้งหมด เพราะครั้งที่มาคราวนั้นมันไม่ได้เป็นแบบนี้

"กี่ทีครับ"พนักงานต้องรับเดินเข้ามาถาม

"สองที่ค่ะ"เอมชูนิ้วแล้วตอบกลับไป พนักงานจึงเดินนำพวกเราไปยังโต๊ะที่สำหรับนั่งได้แค่สองที่

พอได้โต๊ะเรียบร้อย เครื่องดื่มต้องมาแล้วแหละ เอมก็จัดการสั่งทันที ในขณะที่ฉันกวาดสายตาไปรอบ ๆ มันรู้สึกตื่นเต้นดี ที่ได้มาที่นี้อีกครั้ง ทำไมฉันจะต้องดูเหมือนบ้านนอกเข้ากรุงด้วย งงใจตัวเอง ทั้ง ๆ ที่อยู่เมืองนอกเข้าผับออกจะบ่อย หรือว่าเป็นเพราะที่นี้ที่ไทย

"แกจะเอาอะไรเพิ่มไหม"เอมหันมาสะกิดฉัน

"ไม่อ่ะ เน้นเหล้าไม่เน้นกับแกล้ม คิกคิก"

"จ้า แม่คอแข็ง แต่ฉันต้องมี"ว่าจบ เอมก็จัดการสั่งกับแกล้มสองสามอย่าง พอเด็กเสิร์ฟรับออเดอร์เรียบร้อยก็เดินออกไป

"ขนาดเพิ่งจะหัวค่ำ คนยังเยอะเลย นี้ถ้าดึกจะขนาดไหน"เอมพูดพร้อมกวาดสายตาไปรอบ ๆ ร้าน

"เฮ้ย..แก ๆ "จู่ ๆ เอมก็เอามือมาตบโต๊ะเบา ๆ

"มีอะไร"เอมชี้ไปที่ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่มุมนึงใกล้ ๆ กับซุ้มดีเจ

"ฉันคุ้นหน้าเด็กนั้นว่ะ"เอมพึมพำออกมา

"คนไหน"

"คนที่ใส่เสื้อหนังแขนยาว"ฉันมองไปตามที่เพื่อนมอง เห็นผู้ชายนั่งอยู่สองคน คนนึงใส่เสื้อเชิ้ตพับแขน อีกคนใส่เสื้อขาวด้านใน มีเสื้อหนังแขนยาวทับ ฉันจ้องมองทั้งคู่ เสื้อผ้า หน้าตา ฉันเคยเจอพวกเขาที่วัดเมื่อกลางวันนี้

"แกรู้จักเหรอ"

"เจ้าของผับไหม..ฉันว่าใช่นะ"เอมพูดแต่ตายังมองที่สองคนนั้น

"ใช่มั้ง โตขึ้นมากเลยเนาะ"ฉันก็เออออไปงั้นแหละ จำไม่ได้หรอก แต่ที่บอกว่าโตขึ้น เพราะคนที่ฉันเห็นตอนนี้ เขาดูหนุ่มขึ้นมาก ดูออกจะเป็นคาสโนว่าด้วย สายตานี้แพรวพราวมาก

"ชื่ออะไรแล้วนะ ติดอยู่ที่ปาก.."เอมยกมือตบปากตัวเองเบา ๆ

"ไค"

"เออ ๆ ไค พี่ชื่อคีย์ หล่อทั้งพี่ทั้งน้อง"

"เฮ้อ..."ฉันพ่นลมหายใจแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น ในขณะที่เด็กเสิร์ฟ กำลังยกเครื่องดื่มมาพอดี

สองคนก็จัดการยกดื่มราวกับกระหายน้ำยังไงยังนั้น แล้วสายตาฉันก็ดันไปเห็นไค คงใช่แหละเจ้าของผับยกแก้วเหล้าเข้าปากแล้ววางลงที่โต๊ะ ก่อนที่จะเดินออกไป

ฉันก็ได้แต่มอง ไม่ได้พูดบอกกับเอม ที่กำลังโยกตัวไปตามจังหวะเพลงที่เปิดในผับ

"ไม่รู้ว่าตอนนี้ไฟฟ์จะเป็นอย่างไงบ้าง แกว่าฉันทำเกินไปไหม เอาความรู้สึกมาล้อเล่น เพื่ออยากชนะ"

"เฮ้อ..ทำไมอยู่ ๆ พูดขึ้นมา"

"รู้สึกไม่ค่อยดี ตอนที่ฉันบอกเลิก ดูน้องเขาเสียใจมากเลย ฉันนี้ใจหวิว ๆเลย"

"อย่าคิดมากน่า น้องคงไม่เป็นไรหรอก มา ๆ ดื่ม ๆ"เอมยกแก้วเหล้าชูขึ้น ฉันก็หยิบขึ้นมาชนแก้วกับเธอ

ระหว่างที่ฉันกับเอมกำลังนั่งดื่มกัน ฉันได้รู้สึกว่าโทรศัพท์มันสั่น ๆ ฉันจึงล้วงเข้าไปหยิบในกระเป็าเอาออกมาดู

"เชอรี่โทรมาว่ะ"ฉันดูหน้าจอแล้วบอกกับว่าคนที่โทรมาเป็นเชอรี่

"โทรมาทำไมว่ะ"

"ไม่รู้สิ เดี๋ยวมานะ ไม่คุยกับมันก่อน"

"เออ ๆ"แล้วฉันก็เดินออกมารับโทรศัพท์ด้านนอก เพราะข้างในเสียงดัง คงจะคุยไม่รู้เรื่อง.

"ว่าไงจ๊ะ"ฉันรีบกดรับสายทันที เมื่อได้ที่คุยโทรศัพท์แล้ว

(แก ไอ้ไฟฟ์ตาย)น้ำเสียงของเชอรี่ที่พูดเรื่องความเป็นความตาย มันช่างเรียบนิ่งมาก ต่างกับหัวใจฉันที่เต้นแรง ปากสั่นไปหมด

"กะ แก อย่ามาล้อเล่นน่า"

(มันตายแล้วจริง ๆ มันฆ่าตัวตาย หึ)

"ฆะ ฆ่าตัวตาย!"ตอนนี้มือไม้ฉันสั่นไปหมด รู้สึกแสบที่ดวงตามาก เหมือนมันกำลังจะหลั่งน้ำตาออกมา

(กะ แกรู้ได้ไง ข่าวมั่วหรือเปล่า)

"จะข่าวมั่วได้ไง ก็พ่อฉันกับแม่มันเป็นคนเอาศพมันมาทำพิธี"

"พะ พ่อแกเกี่ยวอะไรด้วย"ตอนนี้เสียงสั่นมาก แต่ก็มีความสงสัยทำไมพ่อของเชอรี่จึงเป็นคนเอาศพไฟฟ์ไปทำพิธี

(ฮ่า ๆ ๆ ฉันลืมบอกแกไปว่า พ่อฉันกำลังจะแต่งงานกับแม่ไอ้ไฟฟ์ ซึ่งฉันไม่เห็นด้วย เพราะไม่ต้องการให้ใครมาแทนที่แม่ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้รักพ่อฉันจริง ๆ หรอก พวกหวังรวยทางลัด เห็นว่าพ่อฉันรวยนะสิ ฉันเกลียดทั้งแม่ทั้งลูกเลย อย่าหวังว่าจะได้มาเหยียบที่บ้านฉัน เหอะ ตาย ๆ ไปได้ก็ดี)

"เชอรี่..ที่ผ่านมา.."

(โทษทีนะเพื่อนฉันไม่ได้บอกแก มันไม่จำเป็น)

"แล้วที่ให้ฉันทำให้ไฟฟ์รักแล้วก็บอกเลิก.."

(ฉันอยากจะแกล้งมัน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะรักแกจริง ๆ และรักมากจนมันต้องฆ่าตัวตาย)ฟังจบ น้ำตาฉันไหลออกมาทั้งสองตา รู้สึกผิด รู้สึกโกรธเพื่อน รู้สึกเกลียดตัวเอง

"แก..ฮึก ทำไมทำแบบนี้ คนทั้งคนนะเว้ย"

(แกอย่ามาโทษฉัน ถ้าแกไม่รับพนัน มันจะเกิดขึ้นไหม เอาล่ะ ๆ ช่างมันเถอะ ไหน ๆ มันก็ตายไปแล้ว คิดซะว่าไม่เคยเกิดขึ้น แกจะได้สบายใจ)

"ฮึก ฮึก ฮืออออ.."ฉันได้แต่ร้องไห้

(จะร้องไห้ทำไม ไอ้คนที่ตายไม่ใช่ญาติแกสักหน่อย แค่นี้ล่ะกันนะ อาทิตย์หน้าเจอกัน)สิ้นเสียง เชอรี่ก็กดวางสายไป ในขณะที่ฉันไม่รับรู้อะไรแล้ว ฟุบตัวลงร้องไห้โฮด้วยความเสียใจ เพราะฉัน ที่ทำให้ไฟฟ์ต้องตาย.

ระหว่างที่ฉันนั่งร้องไห้อยู่นั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาพร้อมกับกลิ่นบุหรี่อ่อน ๆ เท้าคู่นั้นมาหยุดตรงที่หน้าฉันนั่งยอง ๆ หลังพิงผนัง ฉันจึงเอามือปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วยืนขึ้น ก็เห็นว่าเขาเป็นผู้ชายที่ฉันเดาว่าชื่อไค เจ้าของผับ ใบหน้าเขาเปียกชุ่มราวกับเพิ่งล้างหน้ามา ดวงตาแดงก่ำ เขาร้องไห้?

"สักตัวไหม"เขายื่นซองบุหรี่มาให้ฉัน

"ไม่อ่ะ สูบไม่เป็น"ว่าจบ เขาก็เก็บบุหรี่ยัดใส่กระเป๋า แล้วเดินไปที่ม้าหิน

"ที่นั่งก็มี ทำไมไม่มานั่ง"เขาหย่อนก้นนั่งลงที่ม้านั่งแล้วเอาขาไขว้ห้าง จ้องมาที่ฉัน

"......"ฉันเอามือเช็ดหน้าที่ยังเปียกไปด้วยน้ำตา ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วล้วงไปที่กระเป๋ากางเกงด้านหลัง หยิบผ้าเช็ดหน้าส่งมาให้

"เช็ดซะ ดูไม่ได้เลยว่ะ"ยุ่งอะไรด้วย อยากจะพูดออกไป แต่ไม่มีอารมณ์ และรับผ้าเช็ดหน้าจากเขามา

"ขอบใจ"

"ผัวทิ้ง?"

"นี้นาย!"ฉันตวาดใส่ ผัวทิ้งบ้าบออะไร ฉันโสด

"หึ หึ"เขาหัวเราะในลำคอแล้วอัดบุหรี่เข้าปอด ขณะที่ฉันเอามาเช็ดหน้าของเขามาเช็ด ๆ หน้าตัวเอง

"แล้วนายล่ะ เมียทิ้ง?"ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้มจ้องหน้าฉัน

"ฉันรู้หรอกว่านายก็เพิ่งร้องไห้มา"

"เหอะ ๆ"เขาไม่ตอบได้แต่แค่นหัวเราะออกมา

"เอาคืนไป ขอบใจ"ฉันเดินไปหาเขาแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าคืน

"เฮ้ยย ใช้แล้วยังมีหน้าเอามาคืนอีก"

"แล้วไง จะให้ทิ้ง?"

"เออ ๆ ทิ้งไปเถอะ"ชายหนุ่มตอบกลับแล้วเบนหน้าไปทางอื่น ฉันก็เดินออกมา แต่เอาผ้าเช็ดหน้ายัดใส่กระเป๋ากางเกงไว้

พอเข้ามาด้านใน ฉันก็บอกข่าวร้ายให้เอมฟัง ท่าทางเธอรู้สึกเสียใจไม่ต่างจากฉัน แต่สำหรับฉันมีทั้งความรู้สึกเสียใจ และรู้สึกผิดมาก ๆ

ฉันกับเอมพากันกลับบ้าน เพราะรู้สึกว่าไม่สนุกแล้ว.

"แกพรุ่งนี้ไปทำบุญให้ไฟฟ์กัน"

"โอเค ให้ฉันมารับไหม"เอมเอ่ยถามเมื่อเธอขับรถมาส่งฉันถึงบ้านแล้ว

"ก็ได้.."

"งั้นแปดโมงเช้าเจอกัน"

"อืม"ฉันรับคำแล้วเปิดประตูลงจากรถ เอมก็ขับรถออกไป ฉันเดินเข้าบ้านด้วยจิตใจที่หดหู่ ไม่อยู่กับร่องกับรอยเลย รู้สึกแย่มาก เกลียดตัวเองขะมัด ...

???????????