CHAPTER 9 เพื่อน

Erika’s Part

19.00 o”

หลังจากเล่นน้ำและตระเวนช็อปปิ้งเปลี่ยนบรรยากาศกับยูมิที่ห้างใหญ่ติดคอนโดแล้วฉันก็ชวนเธอขึ้นมาเล่นภายในเพ้นท์เฮ้าส์อย่างที่สัญญาไว้

ห้องเงียบ มืด จินไม่อยู่? แต่ก็ดีแล้วนี่ เพราะว่าที่จริงฉันยังไม่ได้บอกเขาเลยว่าจะพาเพื่อนมา ไม่รู้จะโวยวายหรือห้ามอะไรไหม

“ชุดนี้สวยดีนะ เข้ากับเธอที่สุดเลย” ยูมิปรบมือชอบใจเมื่อฉันลองชุดใหม่บนเตียง ไม่ได้เข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนแต่ลองเสื้อกันในห้องเลย เพราะเราเป็นผู้หญิงเหมือนกันเลยไม่ต้องอายกันไง

“แจ็คเก็ตหนังนั่นก็เข้าก็เธอดีน้า” ฉันชมยูมิกลับบ้างเมื่อเธอลองเสื้อที่ซื้อมาใหม่

“มาลองชุดชั้นในกันด้วยดีกว่า” ยูมิถือวิสาสะแกะถุงช็อปปิ้งฉันแล้วดึงชุดชั้นในที่ฉันซื้อใหม่ออกมา หลังจากที่ยูมิบอกให้ฉันวัดไซส์ใหม่ฉันก็ต้องซื้อไซส์ที่ใหญ่ขึ้นมาใส่จริงๆ ด้วย

“ไม่ต้องหรอก ฉันลองมาตอนที่ซื้อแล้ว ช่วยกันดูกับคนขายแล้ว” ฉันดึงบรากับแพนตี้สีดำสนิทเข้าชุดกันกลับ จะเอาไปเก็บในตู้ “คนขายจอมกระตือรือร้นเข้าไปช่วยใส่ให้ฉันถึงในห้องลองเลย”

“แต่ฉันดูเป็นนะ เก่งกว่าฝ่ายขายเยอะ อีกอย่างจะเชื่อฝ่ายขายเสมอไปไม่ได้หรอกนะ ต้องลองให้ฉันดูด้วย พลาดจะได้เปลี่ยนคืนทัน”

“ก็ได้” ฉันเริ่มคล้อยตาม สลัดความขี้เกียจถอดชุดออกจากตัวแล้วใส่ชุดชั้นในบนร่างแทน ก่อนถามความเห็นเพื่อน “เป็นไง ฉันว่ามันโอเคแล้วนะ”

“โอ้โหเอริกะ เธอนี่นางแบบวิคตอเรียซีเคร็ตชัดๆ” ยูมิชมฉันเสียงดัง

“พูดเว่ออีกละ”

“เพื่อนฉันนี่สวยวันสวยคืนจริงๆ เลย อย่าให้ใครเห็นในสภาพนี้นอกจากฉัน ไม่งั้นถูกฟัดไม่รู้นะ”

“ยัยบ้า!” นั่นปากเหรอ

“แต่ว่านะ เธอน่ะซื้อกี่ปีๆ ก็ซื้อแต่แบบเรียบๆ เหมือนเดิม ลองแบบนี้มั่งสิ” ยูมิล้วงมือคว้าชุดชั้นในจากถุงช็อปปิ้งของเธอออกมาให้ฉัน “ลองแบบที่ฉันซื้อมาดูนะ เล็กกว่าเธอหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก แบบนี้เข้ากับเธอแน่ๆ น่าจะทำให้เซ็กซี่ขึ้นด้วยน้า”

“ฉันไม่ได้อยากเซ็กซี่นี่ แค่เก็บให้นมไม่ยานก็พอแล้วน่า” เพราะงั้นเลยซื้อแบบสายหนาๆ จะได้ยกให้มันอยู่ทรงแบบชัวร์ๆ ไง

“ค่า.....รู้แหละว่าคนสวยซื้ออะไรก็ได้ แต่ไหนว่าจะแย่งพี่คายามะคืนมาให้ได้ไง น่าจะลองเปลี่ยนแปลงตัวเองดู จากผู้หญิงสวยหวานไร้เดียงสาลองเปลี่ยนเป็นสาวเปรี้ยว ร้าย เซ็กซี่ อะไรประมาณนั้นพี่เขาอาจจะชอบก็ได้”

เหอะ พูดแบบนี้

ที่จริงช่วงนี้ฉันก็ทำแบบที่ยูมิว่าอยู่แล้ว และที่จริงการเปลี่ยนลุคให้สวยเซ็กซี่เป็นความคิดของฉันเองแต่แรกไม่ใช่หรือไง แต่ฉันยังไม่ได้ถึงขนาดเปลี่ยนบราเป็นแบบที่แทบจะซีทรูแบบนี้

“อ้ะ ก็ได้” ฉันเออออกับยูมิในฐานะเพื่อนสนิททุกที เพื่อนสนิทที่ไม่เคยทำร้ายฉันหรือใครๆ ถึงออกจะเพี้ยนและซ่าอยู่บ้าง

ฉันเลยเปลี่ยนชุดชั้นในใหม่ ถอดชิ้นเก่าออกแล้วสวมชิ้นของยูมิ สวยนะ แต่ปิดเรือนร่างน้อยไปไหม เธอช่วยติดตะขอบราสุดเซ็กซี่ให้ฉันด้วย

“เข้ากับเธอมากเลย อ๊าย” ยูมิชอบใจ

“ไม่เห็นจะชอบเลย เห็นสัดส่วนเยอะไป”

“ถ้าเป็นผู้ชายต้องชอบสิ จุ๊บ”

“เฮ้ย!”

สะดุ้งวาบเมื่อริมฝีปากนุ่มๆ ของยูมิโฉบมาจูบเนินเนื้อเหนือตะเข็บบราของฉันแบบไม่ทันตั้งตัว

“ยูมิยัยเพื่อนจอมซน ทำอะไรเนี่ย!?”

“ก็เธอน่ากัดนี่”

“ยัยเพื่อนตัวแสบ ซ่าใหญ่แล้วนะ อ๊ะ”

ตุบ!

“เอ๊ย ยูมิ จะทำอะไรฉัน!” แล้วจู่ๆ ทำไมยูมิผลักฉันลงกับเตียงจนลงไปนอนหงายเนี่ย!?

“คิก ล้อเล่นนิดหนึ่งน่า ไม่เห็นเป็นไรนี่ เล่นแบบผู้หญิงๆ ไง เธออยากให้พี่คายามะสนใจเธอไม่ใช่เหรอ ลองทำเรื่องพวกนี้ดูบ้างสิ...”

“อึก! ยะ...ยูมิ!?”

สะดุ้งเมื่อนิ้วเรียวเล็กของเพื่อนลากผ่านหน้าท้องฉันขึ้นมาถึงกลางอกที่ใส่บรากั้น ก่อนจะเริ่มคลึงๆ ยอดอกฉันที่บราบังไว้ แถมยังกดฉันไม่ได้ดิ้นหนีได้อีก “ยะ...ยูมิ! เฮ้ย...!”

Jin’s Part

พวกผู้หญิงเริ่มหนวกหูใหญ่แล้ว

คนจะเข้าห้องน้ำดีๆ โวยวายกันอยู่ได้

หลังจากอาบน้ำเสร็จและอ่านหนังสือในโซนสปาผมเปิดประตูออกจากห้องน้ำที่ใหญ่เหมือนห้องนอนออกมา

ผมชอบอยู่คนเดียว มีรูมเมทแบบนี้จะหาเวลาอยู่อย่างสงบเลยต้องหันไปอ่านหนังสือหรือฟังเพลงในห้องน้ำ

ทว่าต้องหยุดฝีเท้ากึกเมื่อก้าวออกไป ทั้งที่แค่จะชะโงกหน้าออกมาบอกเอริกะให้ไล่รูมเมทกลับ ในเมื่อเธอยังไม่ได้บอกผมเลยว่าจะพาคนอื่นมาที่นี่

แต่ร่างบนเตียงที่ขาวจัดเหลือแต่บราทำให้ผมนิ่งไป

Erika’s Part

“หยุดนะ”

ฉันปัดมือยูมิและลุกขึ้นแต่เธอกดฉันลงหงายกับเตียงอีกจนได้

“เล่นนิดเดียวน่า เธอต้องชอบแน่” มือเพื่อนไล้ผ่านเนินอกก่อนหยุดคลึงยอดอ่อนไหวใต้บราเซียร์อีก

“เป็นไง รู้สึกดีใช่ไหม”

“มะ...ไม่เอา...!” อะไรเนี่ย ฉันถูกเพื่อนล็อคมือ!?

“ลองนึกว่าเป็นพี่คายามะที่ทำดูสิ หลับตา อย่าดื้อ เดี๋ยวก็สนุกเองน่า”

อะ...อะไรเนี่ย ยูมิเล่นแผลงๆ ทุกที แต่เธอก็ประหลาดแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว บางครั้งที่ผ่านมาเราก็ปรึกษากันเรื่องเซ็กซ์อยู่บ้าง มันเป็นเรื่องธรรมชาติ

อึก...แต่ถ้าเป็นผู้ชายทำมันคงเร้าจริงๆ นั่นล่ะ

“เป็นไง แล้วจูบล่ะเธอเก่งหรือยัง หัดก่อนพี่คายามะจะได้พอใจ”

แล้วยูมิจูบริมฝีปากฉันเฉยเลย ทั้งนุ่มนิ่มและจักจี้เป็นบ้า ฉันเริ่มเบลอหัวขาวโพลนแล้วนะ

“แล้วก็...” มือเดิมยังไม่หยุดเร้าฉันเมื่ออีกมือเคลื่อนดึงถุงกระดาษช็อปปิ้งมาใกล้ “ฉันมีเซอร์ไพรส์ด้วยน้า ผู้หญิงที่มีเสน่ห์และทันโลกน่าจะรู้จักพวกนี้ไว้”

ครืด...

เมื่อยูมิกดปุ่มวัตถุแปลกๆ บางอย่างในมือเธอก็เริ่มสั่นไหว

เห...มันคืออะไร...!?