บทที่ 08 เริ่มปฏิบัติการ

@เซฟเฮาส์หมอวอร์ม

"มาทำไม?" ทันทีที่เห็นคนที่นั่งอยู่บนโซฟากว้าง อีกคนที่เข้ามาใหม่ก็รีบเอ่ยถาม เขาเดินผ่านหน้าที่อีกคนที่ปรากฏตัวในห้องของเขาโดยไม่มีความตกใจอะไร แม้ที่นี่จะเป็นส่วนตัวมากแค่ไหนแต่ก็เหมือนเขาได้รับข้อยกเว้นทุกอย่างในนั้น

"มาหาดาราดัง" อีกคนกระตุกยิ้มเป็นคำตอบ จนวอร์มที่กำลังถอดแว่นหนาวางไว้บนโต๊ะต้องหันไปมอง

"มาผิดที่แล้ว" เขาพูดจบก็ลงไปนั่งข้าง ๆ อีกคน

"อยู่ด้วยกันมาถึงยี่สิบปี ไม่เคยเห็นพี่ชายปล่อยให้ตัวเองได้ลงข่าวเลยสักครั้ง รู้สึกเป็นห่วงพี่ชายจึงรีบมาหา" ใช่…คนที่กำลังเอ่ยคือเวกัสน้องชายแท้ ๆ ของเขาที่คลานตามกันมา เขารู้ความเป็นไปของพี่ชายทุกอย่าง มาครั้งนี้ก็ไม่ใช่จุดประสงค์ที่เป็นห่วงพี่ชายอย่างที่เอ่ย แต่เขามาเพื่อต้องการกวนคนเป็นพี่ต่างหาก

"คนเราก็อยากหาแสงเข้าตัวเองบ้าง" วอร์มตอบด้วยท่าทีสบาย ๆ

"จริงเหรอครับ อยากหาแสงก็เลยเอานักข่าวมาทำข่าวของตัวเองเพื่อเป็นข่าวกับดาราสาวสุดฮอต อยากดังทำไมไม่บอก เฮียจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำเอง น้องชายคนนี้จะจัดการให้เฮียทุกอย่างเลย"

"ถ้าจะสืบมาทุกอย่างแล้วก็ไม่จำเป็นต้องมาหากู"

"ถ้าผมเดาตอนต่อไปไม่ผิด พรุ่งนี้ก็คงจะมีประวัติหนึ่งหน้ากระดาษของหมอหนุ่มเจ้าของโรงพยาบาล ศัลยแพทย์อันดับหนึ่งที่กำลังเตรียมจะเข้าสู่ประตูวิวาห์กับดาราสาวในไม่ช้า ใช่ไหมครับ" เวกัสเอ่ยอย่างรู้เท่าทันความคิดของพี่ชาย เขาสามารถเล่าได้ทีละฉากเพราะความรู้ใจพี่ชายของตัวเองที่สนิทกันมาก สนิทถึงขั้นสามารถอ่านความคิดของกันและกันได้อย่างแม่นยำเลยทีเดียว

"มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น" วอร์มส่ายหัวให้น้องชายด้วยความหมั่นไส้ ก่อนที่จะเอื้อมโทรศัพท์หยิบออกมาเพื่อทำอะไรบางอย่าง

"หึ ปลอมแปลงประวัติของตัวเองผิดกฎหมายนะครับ" เวกัสยื่นหน้ามาดู แล้วเอ่ยออกมาด้วยเสียงหัวเราะในลำคอ

"ถ้ามึงจะมากวนตีนกูก็รีบกลับไป กูจะพักผ่อน" เขาเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิมเมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ หยิบแว่นของตัวเองหมายจะหนีเข้าไปในห้องนอนแต่ก็ถูกอีกคนพูดขึ้นก่อน

"ผมก็แค่มาเตือนให้เฮียอย่าลึกลับเกินไป ทำอะไรลับ ๆ ไว้มากก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจในสิ่งที่เฮียกำลังทำ" เขายืนฟังในสิ่งที่น้องชายกำลังบอกเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรต่อจนอีกคนก็เสริมขึ้นอีกครั้ง

"ผมพูดในฐานะที่มีประสบการณ์ตรง ไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่เฮียทำถ้าไม่พูดออกมา…"

"…แล้วอีกอย่างแม่บ่นว่าคิดถึง ให้กลับไปหาด้วย" พูดจบเวกัสก็เดินชิ่งหนีออกจากเซฟเฮาส์ลับของเขา วอร์มเก็บทุกอย่างที่น้องพูดมาคิดตาม สุดท้ายเขาก็ถอนหายใจออกมาแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนตัวเองในที่สุด

@คอนโดน้ำฝน

"เป็นไปอย่างที่คิดจนได้" น้ำฝนถอนหายใจออกมาเมื่อเลื่อนโทรศัพท์มือถือก็เจอแต่ประวัติของคู่หมั้นที่ถูกขุดถึงรากถึงโคน แต่ก็ยังดีขึ้นมาหน่อยที่ในนั้นไม่ได้ระบุที่อยู่และที่ทำงานของเขา ไม่อย่างนั้นวอร์มคงไม่ต้องทำการทำงานเพราะถูกคนนอกพากันรุกรานพื้นที่ส่วนตัว เธอพลอยโล่งใจอยู่บ้าง ทว่ารูปของเขาว่อนเต็มโซเชียลเลย บางคนบอกว่าเขาหล่อจนดาราเทียบไม่ติด โปรไฟล์การศึกษาและการทำงานไม่เลวจึงได้รับฉายาว่าเป็นสามีแห่งชาติคนใหม่ของวงการบันเทิงเลยทีเดียว

"นี่…ผลตอบรับดีกว่าที่คิดเลยนะเนี่ย มีคนติดต่อแกมาเป็นพรีเซ็นเตอร์เต็มไปหมดเลยยัยฝน" คิมมี่วิ่งหน้าตาตื่นมาหาดาราสาว ก่อนที่จะแสดงตารางงานที่แน่นไปหมด แน่นกว่าก่อนที่จะปล่อยข่าวว่าจะแต่งงานเสียอีก

"เป็นไปได้ยังไงเนี่ย…" แม้แต่เธอเองก็ยังคงแปลกใจ ทำไมการประกาศวิวาห์สายฟ้าแลบถึงมีแต่คนชอบ ทั้งที่จริงเธอควรจะเป็นขี้ปากของคนที่ชอบนินทาจนไม่มีงานไม่ใช่เหรอ?

"แกดูคอมเมนต์สิ มีแต่คนชอบสามีของแกเต็มไปหมด ทั้งหล่อ รวย โปรไฟล์ดี หน้าที่การงานเลิศ ใคร ๆ ก็อยากได้เป็นผัวกันหมด" หนึ่งในนั้นก็คงจะมีคิมมี่ที่ดูปลาบปลื้มเขาอยู่ไม่น้อย เขาชื่นชมออกหน้าออกตา จนบางทีรุ่นน้องอย่างน้ำฝนก็อดจะกลอกตาใส่ไม่ได้

"ฉันยังงงอยู่เลยทำไมต้นสังกัดถึงเปลี่ยนใจ ทั้งที่ตอนแรกยืนกรานจะไม่ให้ฉันประกาศแต่งงานอยู่แล้ว"

"จริง…ถูกพ่อหล่อนขู่ไว้หรือเปล่า?"

"บ้าเหรอ พ่อฉันไม่ได้มีอำนาจขนาดนั้นสักหน่อย" ถึงพร้อมพงศ์จะเป็นนักธุรกิจชื่อดังอสังหาริมทรัพย์เยอะแยะมากมาย แต่ก็ไม่ได้มีอำนาจถึงขั้นสั่งขู่ใครอย่างว่าง่าย แต่แล้วใครกันที่จะมีอำนาจขนาดนั้น…

"ช่างเถอะ ตอนนี้แกก็ดังกว่าเดิมแล้วไม่ใช่เหรอ แถมยังจะมีสามีอีก ไม่เห็นมีอะไรต้องคิดแล้ว"

"เฮ้อ…" น้ำฝนถอนหายใจอีกครั้ง ถึงจะแบบนั้นเธอยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี

"เป็นอะไรอีกย่ะหล่อน"

"ต้นสังกัดอาจจะไม่ได้โดนขู่ แต่ฉันคิดว่าเฮียวอร์มโดนพ่อฉันขู่ไว้แน่นอน พ่อฉันต้องบังคับให้ฉันแต่งงานกับเขาแน่ ๆ เขาถึงไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธแบบนั้น"

"ว่าที่สามีแกนี่เนิร์ดจริง ๆ เหรอ?"

"จริงสิเจ๊ วัน ๆ เขาก็เอาแต่ขลุกอยู่กับหนังสือ รวมญาติแต่ละทีก็ไม่สนใจใครหรอก นั้นแหละเราถึงไม่ได้สนิทกัน"

"จะว่าไปก็น่าสงสารเขานะที่ต้องมาแต่งงานกับแกน่ะ"

"อีเจ๊!"

"ล้อเล่นจ้า~" คิมมี่หัวเราะแห้ง ๆ เมื่อถูกรุ่นน้องสาวช้อนสายตามอง แต่ในความคิดของน้ำฝนเธอก็ไม่ได้คิดต่างจากคิมมี่มากเท่าไหร่ ถ้าเขาโดนพ่อของเธอขู่บังคับให้แต่งงานเพราะข่าวฉาวนั้นจริง ๆ เขาก็น่าสงสารจริง ๆ นั้นแหละที่ต้องเสียความเป็นส่วนตัวชั่วชีวิตมาให้เธอ

"เอาหนา แต่งไปก่อน วันไหนที่เขาทนแกไม่ได้เขาก็ขอหย่าเองแหละ"

"เจ๊จะมองว่าฉันเป็นคนดีบ้างไม่ได้ให้ได้เลยใช่ปะ?"

"ก็มันจริงนี่หนา เขาดูเรียบร้อย พูดน้อย รักส่วนตัว ส่วนหล่อนพูดมาก บ้า ๆ บอ ๆ ซุ่มซ่ามอีก คนละขั้วเลยแหละ"

"ฉันไม่มีทางให้ตัวเองเป็นม่ายหรอกนะ"

"เดี๋ยว ๆ หล่อนพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?"

"ก็ในเมื่อปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขาไม่ได้ ฉันก็ต้องทำให้เขารักฉันจนหัวปักหัวปำน่ะสิ ก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว…นอกจากเสียตัวให้เขา"

"กรี๊ดดดดดด ฉันชอบความคิดนี้"

"เริ่มปฏิบัติการรวบหัวรวบหางหมอสุดเนิร์ดมาเป็นของฉันได้เลย~"