Chapter 5

หลังจากที่สัมภาษณ์งานเรียบร้อย คุณพ่อคุณแม่ของน้ำหวานก็พาลูกสาวมาฉลองที่ห้าง จัดหนักมื้อใหญ่ให้กับความสำเร็จครั้งแรกของลูกที่ปรารถนา ทั้งสามคนถ่ายภาพด้วยกันทานของอร่อยร่วมกันก่อนจะเดินเล่นช็อปปิ้งอีกนิดหน่อยแล้วพากันกลับบ้าน และตอนนี้น้ำหวานได้ส่งข้อความไปบอกเพื่อนสนิทว่าพี่ชายของเธอรับเข้าฝึกงานแล้ว ดีน่าตื่นเต้นเป็นอย่างมากรีบโทรศัพท์ไปเมาท์กับเพื่อนทันที

(ไงบ้าง พี่ธีใจดีใช่ป่ะ)

"อือ ก็ใจดีนะคุยเก่ง แต่เขาเนี่ยนิสัยเหมือนแกโคตรๆ เรื่องคิดเองเออเองนี่ที่หนึ่งเลย"

ดีน่าเกาหัวอย่างงุนงง คิดเองเออเองอะไรกันแสดงว่าพี่ชายของเธอต้องทำอะไรแปลกๆแน่

(พี่ธีทำอะไรอ่ะ)

"ก็อยู่ๆก็บอกว่าฉันอยู่ที่นี่ต้องแต่งหญิงนะ ที่โรงแรมไม่มีนโยบายให้แต่งผู้ชาย แก! ฉันเป็นผู้หญิงป่ะทำไมจะแต่งหญิงไม่ได้อ่ะ"

ดีน่าได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาทันที แสดงว่าลุคเงียบขรึมของเพื่อนเธอคงทำให้พี่ชายเข้าใจเหมือนเธอในตอนที่เจอน้ำหวานใหม่ๆ ตอนนั้นใครก็มองว่ามันแมนมากอย่างกับทอม เงียบไม่พูดเยอะ ไม่เมาท์คนอื่นเหมือนผู้หญิงทั่วไป แถมยังลุยๆช่วยงานทุกอย่างแม้กระทั่งงานผู้ชายยังช่วย พอถามก็บอกว่าที่บ้านพ่อทำไร่เลยได้ทำอะไรหนักๆบ่อย ก็คงชินติดมาจากที่บ้านแหละ

(ฮ่าๆๆ ขำอ่ะ นี่พี่ธีคงเข้าใจว่าแกเป็นเลสเบี้ยนถูกป่ะ)

"คงงั้นแหละ ฉันกำลังจะบอกว่าแต่งได้เพราะฉันเป็นผู้หญิงแต่เขาก็ไม่ฟังแถมยังบอกว่าแมนๆคุยกันเขาชอบ เอ่อ ตกลงเขาจะคิดเองเออเองไม่ฟังอะไรเลยใช่ป่ะ"

(เอาน่า ให้เข้าใจแบบนั้นแหละจะได้ทำงานร่วมกันได้ไง ถ้าแกเป็นผู้หญิงพี่ชายฉันอาจจะไม่กล้าใช้งานเยอะ อยู่ใกล้ก็จะเกร็งๆกัน เหมือนอย่างที่บอกไงแมนๆคุยกัน ได้ใกล้ชิดกันด้วย อร๊าย! ฉันอยากได้แกเป็นพี่สะใภ้นะน้ำหวาน จับพี่ฉันสิ)

"บะ..บ้า! จับบ้าอะไร"

น้ำหวานหน้าตึงก่อนจะรีบปฎิเสธเสียงดังลั่นบ้าน จับผู้ชายเนี่ยนะแล้วยิ่งเป็นพี่ชายของเพื่อนด้วย อีกอย่างสภาพอย่างเธอเนี่ยนะใครจะไปมอง คนรวยๆอย่างนั้นเขาต้องมองผู้หญิงสวยๆหุ่นดีอย่างนางแบบโน่น อย่างเธอจะเรียกเด็กชาวไร่ชาวสวนก็คงไม่แปลกมากนัก

(แต่พี่ธีไม่ได้มองคนที่ภายนอกนะเว้ย จากที่ฉันรู้มาเขาชอบผู้หญิงเก่งดูแลตัวเองได้ อย่างแกเนี่ยสเปคเลย แต่งดีๆอย่างผู้หญิงคนอื่นสวยจะตาย แกไม่แต่งเองนี่)

"ไม่ต้องเลยเปลี่ยนเรื่องๆ ว่าแต่ยูนิฟอร์มของโรงแรมแกเป็นประมาณไหนอ่ะ อยากเห็นจัง"

น้ำหวานชวนเพื่อนคุยเรื่องอื่น ลืมเรื่องที่คุยกันก่อนหน้านี้ไปได้เลย รวยระดับนั้นคงมีคนรักไปแล้วอีกอย่างเธอแค่จะฝึกงานเท่านั้น ไม่ได้คิดจะไปจับผู้ชายคนไหนเพราะมันไม่ใช่นิสัยของเธอ

(ปีนี้เปลี่ยนใหม่แล้วชุดไทยแหละสวยมากเลยด้วย แกใส่น่าจะสวยอ่ะเอาจริงนะ แต่ต้องดูว่าพี่ธีให้ไปฝึกแผนกไหน เขาได้บอกมั้ยล่ะว่าแกจะไปฝึกในส่วนไหน ถ้าต้อนรับก็ใส่หลายชุดหน่อย แต่ถ้าฝั่งบริษัททัวร์ก็เป็นเสื้อเชิ้ตบ้างไรบ้าง กางเกงยีนส์ประมาณนั้น แต่ถ้าในส่วนออฟฟิศก็จะมียูนิฟอร์มอีกแบบ)

"พี่เขาบอกว่าจะแจ้งตอนวันฝึกงานวันแรกเลย"

(อ่อ ถ้างั้นก็ลุ้นเอาแล้วกัน ยังไงฉันดีใจกับแกด้วยนะเว้ยบอกแล้วไงพี่ธีเห็นต้องชอบแกแน่นอน เขาชอบคนเก่ง ยิ่งแกนะผลการเรียนดีเลิศภาษาระดับดีเยี่ยมขนาดนี้ไม่รับให้มันรู้ไปสิ)

"ขอบใจมากนะดีน่าที่แนะนำ"

(อือ วางแล้วนะพี่ชายกลับมาแล้ว)

"อืมๆ เจอกันนะ"

น้ำหวานกดวางสายก่อนจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่แล้วลงไปนั่งคุยกับครอบครัวชั้นล่าง ส่วนทางด้านของธีระภัทรเขากลับมาถึงที่บ้านในช่วงเย็นก็แปลกใจที่เจอน้องสาวยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าบันได

"อะไรยัยแสบ มายืนทำไรตรงนี้"

"เหนื่อยมั้ยคะวันนี้"

ดีน่าเอ่ยถามพร้อมกับอมยิ้มเจ้าเล่ห์ พี่ชายมองน้องสาวอย่างแปลกใจ ปกติซ่อนตัวอยู่ในห้องนอนไม่ค่อยจะมาเจอเขาหรอกวันนี้มาเหนือความคาดหมาย

"นิดหน่อย มาแปลกนะเราอยากได้อะไรรึเปล่า... บอกมาเถอะยิ้มแบบนี้พี่กลัว"

ดีน่าหัวเราะขำออกมาก่อนจะเดินมากอดแขนพี่ชายเอาไว้แน่น เธอแค่อยากจะรู้ว่าพี่ชายชอบน้ำหวานเพื่อนเธอรึเปล่า นี่ยังอยากเชียร์ให้ได้กันนะเพราะเธอชอบนิสัยน้ำหวานมาก และอีกอย่างพี่ชายก็เพิ่งโสดได้ไม่นานควรจะมีแฟนใหม่ได้แล้ว

"น้ำหวานเป็นยังไงบ้างคะพี่ธี..."

ธีระภัทรมองน้องสาวอย่างสงสัย ทำไมถามเหมือนรู้จักกัน เอ๊ะ! เด็กคนนั้นเรียนที่เดียวกันกับน้องสาวเขานี่นา

"รู้จักเด็กฝึกงานชื่อน้ำหวานด้วยเหรอ"

"ค่ะ เพื่อนสนิทของดีน่าเอง น่ารักใช่มั้ยคะ เรียนเก่งมากด้วย ดีน่าเป็นคนยุให้ไปสมัครที่โรงแรมของเราเองแหละ พี่ธีช่วยดูแลเพื่อนของดีน่าด้วยนะ"

น้องสาวยิ้มออกมาอย่างภูมิใจในตัวของเพื่อน และคำถามแรกที่ชายหนุ่มต้องการรู้มากที่สุดเลยก็คือ..

"เพื่อนเราไม่ชอบผู้ชายเหรอ..."

"ทำไมเหรอคะ.. ถ้าน้ำหวานชอบผู้หญิงแล้วมันทำไมเหรอพี่ธี"

"เปล่า เห็นออกห้าวๆหน่อยไม่คิดว่าจะมาเรียนอะไรแนวนี้ แต่ก็ดี แมนๆคุยกันไง..."

เขายิ้มออกอย่างไม่คิดอะไร เด็กคนนั้นน่าสนใจมากผลการเรียนดีสุดแถมภาษายังดีอยู่ในระดับดีเลิศ ไม่คิดว่าเรียนมหาวิทยาลัยดังจะสามารถทำข้อสอบได้จนคะแนนTOEIC800 เว้นแต่จะจบต่างประเทศหรือพวกนานาชาติไรประมาณนี้

"รู้แบบนี้แล้วงั้นก็ดูแลน้ำหวานให้ดีน่าด้วยนะคะ ห้ามให้ใครมาจีบเด็ดขาดเลยนะคนนี้น้องหวงมาก"

"อย่าบอกว่านะว่าเป็นคู่เลสเบี้ยนกับเรานะพ่อกับแม่รู้เอาตายเลยนะนั้น"

ธีระภัทรเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังจนคนเป็นน้องถึงกับหลุดขำออกมา

"เปล่าค่ะ เป็นเพื่อนสนิทกันเนี่ยแหละ ว่าแต่พี่ธีจะให้น้ำหวานฝึกตำแหน่งอะไรคะ"

เขานิ่งคิดซักพักตอนแรกว่าจะให้ไปฝึกดูแลลูกค้าที่โซนของโรงแรม แต่ความสามารถเธอมีมากกว่านั้นเยอะ กำลังคิดว่าจะให้ไปช่วยตรงไหนดีที่มันจะได้ดึงศักยภาพของเด็กออกมาได้มากที่สุด

"ยังคิดไม่ออกอ่ะ"

"เป็นผู้ช่วยพี่ธีสิคะ กว่าผู้ช่วยตัวจริงจะกลับจากต่างประเทศคงอีกหลายเดือน ระหว่างนี้ให้น้ำหวานช่วยสิคะ เพื่อนดีน่าเก่งมากเลยนะจะบอกให้"

เธอพยายามยุยงให้พี่ชายได้ใกล้ชิดกับน้ำหวานมากที่สุด และเชื่อว่าความอ่อนโยนจริงใจของน้ำหวานจะทำให้พี่ชายอยู่ด้วยแล้วหลงรักได้ไม่ยากเลย

"ก็น่าสนใจดีนะ เพื่อนเราภาษาดีมากพี่ก็อยากได้ไปช่วยงานอยู่"

"ถ้าอย่างนั้นเอาไปเป็นผู้ช่วยเลยนะคะ จะได้ดูแลน้ำหวานให้ดีน่าด้วย"

"อ่ะๆ เอางั้นก็ได้"

"น่ารักที่สุดค่ะ งั้นดีน่าไปก่อนนะคะไม่กวนแล้ว"

เธอหอมแก้มพี่ชายก่อนจะเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี เขามองตามน้องสาวก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ เป็นผู้ช่วยก็เป็นความคิดที่ไม่เลวเลยนะ น่าสนใจดี