Bad love 2 กรงกรรม

เพราะไม่กล้าบอกภูผา กลัวภูผาจะเสียใจ ฉันถึงได้มาดักรอเพื่อพูดคุยกับนาถฤดี ขอให้เธอหยุดการกระทำเลวทราม ทว่านาถฤดีไม่สนใจฟัง ฉันจึงข่มขู่เธอและบอกให้เธอเลิกยุ่งกับภูผา เธอมันไม่คู่ควรกับภูผา ฉันต่อว่าเธอสารพัด แต่เธอเพียงแค่แสยะยิ้มแล้วเดินจากไป

ฉันหวังว่าเธอจะเห็นคุณค่าของความรักที่ภูผามีให้เธอแล้วหันกลับมาซื่อสัตย์กับภูผา หวังว่าภูผาจะไม่รู้เรื่องที่เธอนอกใจ หวังเหลือเกินว่าภูผาจะไม่เสียใจเพราะผู้หญิงคนนี้

แต่ไม่นานก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้

ภูผามาหาฉันที่คอนโดด้วยสภาพเมามาย เขาเล่าให้ฉันฟังว่าครอบครัวเขามาเยี่ยมเขาที่ไร่ ไม่รู้ท่าไหนเขาบอกว่าเข้าไปเจอเต็มตาว่าพี่ชายกำลังมีอะไรกับนาถฤดี เขาโกรธพี่ชายแต่พี่ชายก็คือพี่ชาย จะเห็นผู้หญิงดีกว่าพี่ได้ยังไง เขาจึงบอกเลิกนาถฤดี ให้เธอออกไปจากไร่ หลังจากที่บอกเลิกนาถฤดีเขาก็ดื่มจนเมา จากนั้นก็มาหาฉัน

ภูผาของฉันร้องไห้อย่างหนัก ตั้งแต่เรารู้จักกันมาฉันไม่เคยเห็นเขาเสียใจเท่านี้มาก่อน เขาคงจะเสียใจมากที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ฉันทำได้แค่พูดปลอบใจและดื่มเป็นเพื่อนเขา

เมื่อเราเมาทั้งคู่ การหักห้ามใจของฉันก็เป็นศูนย์ ฉันสงสารที่เขาเสียใจเพราะผู้หญิงคนนั้น ฉันอยากเป็นคนที่เขารัก เมื่อสติไม่มั่นคง อารมณ์อยู่เหนือทุกสิ่ง ฉันกับภูผาจึงมีอะไรกัน

"ภูขอโทษนะพรรณ ภูไม่ได้ตั้งใจ" ประโยคแรกที่เขาเอ่ยเมื่อเขาตื่นมาแล้วรู้ว่าพรากความบริสุทธิ์ของฉันไป

"ช่างมันเถอะ" ฉันพูดไปอย่างนั้น ใจฉันเจ็บปวดมากที่เรื่องลงเอยแบบนี้ เมื่อคืนฉันไม่น่าดื่มเลย

"ภูจะรับผิดชอบ" สีหน้าเขาดูกังวล เขาไม่ได้อยากรับผิดชอบหรอก มันก็แค่ความผิดพลาด เขาไม่ได้รักฉันจะมารับผิดชอบทำไม

"ไม่ต้อง ลืมเถอะ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"

"ไม่ได้ ภูจะรับผิดชอบพรรณ พรรณเก็บของไปอยู่ที่ไร่กับภูนะ นาถจะได้เลิกตอแยภูด้วย" เขาลุกขึ้นแต่งตัวและเก็บข้าวของทุกอย่างของฉัน

ทุกอย่างเกิดขึ้นปุบปับ ฉันตั้งรับไม่ถูก

แต่ว่าฉันคือคนโง่ ขอเพียงแค่เป็นเรื่องที่ภูผาเอ่ย ฉันยินดีทำให้เขา

วันนั้นหลังจากที่เขารับโทรศัพท์แล้วก็เดินกลับมาบอกฉันว่าเขาอยากจดทะเบียนสมรสกับฉัน เขาบอกว่านาถฤดีไม่ยอมไปจากไร่เพราะว่าเธอก็เป็นเจ้าของไร่นั้นเหมือนกัน ใช่ค่ะ ไร่นั้นภูผาใส่ชื่อเธอเป็นเจ้าของร่วมกันกับเขา ใช้ชื่อว่า ภูวนาถ อย่างที่เคยบอกไง ภูผาให้นาถฤดีได้ทุกอย่าง

ภูผาขอร้องให้ฉันจดทะเบียนสมรสเพื่อนาถฤดีจะได้เจ็บปวด แน่นอนว่าฉันยอมทำให้เขาเพราะอยากให้เขาตัดใจจากเธอได้สักที ฉันอยากให้ภูผามีความสุขเหมือนเมื่อก่อน วันนั้นก่อนเข้าไร่เราก็เลยไปจดทะเบียนสมรสเรียบร้อย

ภูผาพาฉันมาอยู่ในบ้านในฐานะเมีย ดูน่าภูมิใจ แต่ฉันรู้ดีว่าตัวฉันเป็นได้แค่ไม้กันหมาเท่านั้น

ใช้ชีวิตหลับนอนห้องเดียวกับภูผา เรามีความสัมพันธ์กันบ่อย ส่วนนาถฤดีเธออยู่ห้องเดิมของเธอ ห้องที่เธอเคยอยู่กับภูผา เธอไม่ยอมย้ายเธอบอกว่าที่นี่เป็นของเธอ ภูผาก็เป็นคนรักของเธอ

‘เธอต่างหากที่ควรจะออกไปจากครอบครัวของเรา ต่อให้เธอมีทะเบียนสมรส แต่เธอรู้อยู่แก่ใจว่าเขารักใคร เธอรู้อยู่แก่ใจว่าเธอเป็นแค่คนที่เขาเอามาประชดฉัน ฉันไม่ยอมแพ้เธอหรอกชมพูพรรณ’

เป็นประโยคที่นาถฤดีบอกฉัน มันเจ็บดีนะที่ฉันต้องกลายมาเป็นมือที่สามของพวกเขา

ภูผาทำเหมือนรักฉัน ดูแลฉันดีทุกอย่าง แต่ฉันรู้ว่าเขาไม่ได้รักฉัน เขาแค่ประชดคนรักของเขา เขาอยากให้นาถฤดีเจ็บปวดเหมือนที่เธอทำเขาเจ็บ เขาทำทุกอย่างโดยไม่สนความรู้สึกฉัน ขณะที่ฉันเองก็ยินยอมเพราะว่ารักเขา หากจะโทษใครสักคนก็ต้องโทษฉันนี่แหละที่พาตัวเองมาอยู่ตรงนี้