Teaser 100%

EP 00

ในสถานบันเทิงแห่งหนึ่งยามคํ่าคืนใจกลางเมืองหลวงเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่ต่างพากันมาสังสรรค์หาความสุข และออกล่าเหยื่อ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เป้าหมายของผู้คนส่วนมากในคํ่าคืนนี้คือชายหนุ่มบนเวทีเจ้าของนํ้าเสียงชวนหลงใหลและใบหน้ามีเสน่ห์ยากจะละสายตา แววตาคู่นั้นแพรวพราวไม่หยุดดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้ชายธรรดาคนหนึ่ง แต่ใครจะไปรู้ว่าภายใต้ความธรรมดาที่ทุกคนเห็นอยู่มันมีอะไรมากกว่านั้น...

"ถ้าหัวใจเราตรงกันบอกฉันให้เข้าใจที..."

"กรี๊ดดดดดดดดด...!" สิ้นเสียงร้องประโยคสุดท้ายเสียงกรีดร้องของสาวๆก็ดังกระหึ่ม แทนไทก้มหัวให้หนึ่งทีพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร

"ก็จบไปแล้วกับเพลงช้าๆที่ตอนดูเหมือนว่าจะเข้ากับความรู้สึกของใครหลายๆคน...สำหรับวันนี้ผมแทนไทต้องขอตัวก่อนนะครับ ไว้มาสนุกด้วยกันไหม่วันหน้า..." พูดจบชายหนุ่มก็เดินลงมาหลังเวทีของร้านตามด้วยคนอื่นๆในวง สายตาเหลือบมองบาสที่กำลังนั้งดูดบุหรี่รออยู่มุมลับคน...

"กูบอกให้มึงไม่ต้องตามมาไง"

"คงไม่ได้"

"แล้วแต่มึง"

"เจคบอกว่าให้กูดูแลมึงดีๆ ตอนนี้พวกห่านั้นไม่ปล่อยมึงไว้แน่..."

"กูไม่ใช่เด็ก...มึงรู้นิสัยกูดีไม่ใช่หรอถ้าไม่อยากกลับอังกฤษก็ช่วยทำตัวให้มันเหมือนเพื่อนกูอย่างที่คนอื่นเข้าใจ.." แทนไทพูดออกมาด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่ง มือหนาเก็บข้าวของส่วนตัวของตัวเองโยนเข้ากระเป๋าเตรียมตัวจะกลับห้อง ส่วนคนอื่นๆก็ต่างทยอยเดินเข้าห้องพักนักร้อง ยกเว้นชายหนุ่มที่มักจะปลีกตัวมาอยู่คนเดียวเมื่อขึ้นร้องเสร็จ..

"เพราะกูรู้นิสัยมึงดีไงเลยปล่อยไว้ไม่ได้...เกิดอะไรขึ้นมาเจคเอากูตายแน่..."

"...." สายตาเรียบนิ่งปลายตามองบาสเพียงแวบเดียว ท่อนขาก็ก้าวเดินฉับๆหายเข้าไปในผับเพื่อออกทางด้านหน้าแทน บาสที่กำลังดูดบุหรี่อยู่จึงโยนมวลบุหรี่ทิ้งแล้วใช้เท้าบดขยี้เดินตามร่างหนามาติดๆ...

"Hi.." แต่ทวาเสียงทักของใครบางคนก็ต้องทำให้ชายหนุ่มหยุดยืนกระทันหัน เมื่อร่างยั่วยวนตรงหน้าเบียดหน้าอกเสียดสีกับต้นแขนชายหนุ่ม ในขณะที่แทนไทกำลังจะยกเหล้าดื่มก่อนกลับเหมือนทุกครั้ง...

"ครับ?"

"พอดีเห็นว่าเมื่อกี้ขึ้นร้องเพลงมันเพราะมากจนฉันอยากทำความรู้จักกับนาย.." เธอพูดพร้อมกับชูแก้วไวน์สีอำพันในมือเป็นเชิงขอชนแก้วทำความรู้จัก แทนไทไม่รอช้าคว้าแก้วขึ้นมาชนกับเธอเบาๆ...

ปั้ง! ปั้ง!

เพล้ง ! ในวินาทีต่อมาเสียงยิงปืนสองนัดก็ดังขึ้นในผับเรียกความสนใจจากทุกคนเป็นอย่างดีรวมถึงหญิงสาวตรงหน้าชายหนุ่มที่สะดุ้งจนแก้วเหล้าหล่นแตกกระจัดกระจายบนพื้น...

ปั้ง!!

"กรี๊ดดดดดดด...!?" แล้วนัดถัดมาก็ดังมาติดๆ ตำแหน่งเสียงปืนมันมาไกล้ทางแทนไท จนสัญชาติญาณบอกให้เขาต้องระวังตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้และวิ่งออกมาทางหลังร้านแทน ผู้คนภายในก็ต่างวิ่งหนีกันพัลวันการ์ดจำนวนมากวิ่งสวนเข้ามาคุมเหตุการณ์กันอลเวง..

"ไม่ต้องตามกูมามึงล่อพวกมันไปอีกที่...ส่วนตัวเปิดกูจัดการเอง..."

"ไม่...ตอนนี้ความปลอดภัยของมึงสำคัญที่สุด"

"อย่าทำเหมือนมึงเป็นคนที่ออกคำสั่งได้ รีบไปแล้วทำตามที่กูบอก"

"แต่..."

"กูบอกให้มึงรีบไปไง!!"

แทนไทพูดด้วยความเร่งรีบในขณะที่วิ่งผ่านหน้าบาสมาไม่นาน...บาสมีท่าทีไม่ค่อยอยากทำตามซักเท่าไหร่แต่ชายหนุ่มก็ไม่มีทางเลือกวิ่งไปอีกทางเพื่อล่อส่วนหนึ่งให้มาจัดการตัวเอง ส่วนผู้ชายชาวยุโรปรูปร่างสูงใหญ่ราวกับยักษ์ที่แต่งตัวแอบแฝงเหมือนชาวต่างชาติมาเที่ยวที่เป็นคนยิงปืนก็รีบวิ่งตามแทนไทห่างออกมาจากบริเวณผับ...

.

.

.

อีกด้าน...

( เลี้ยวซ้ายอีกสิบเมตรจะถึงจุดมุ้งหมาย... )

ร่างเล็กในชุดกระโปรงสั้นเหนือเข่าสีดำพร้อมกับรองเท้าบูธสไตล์สาวเมืองนอกหยุดชะงักตรงซอยเล็กๆที่ข้างทางเต็มไปด้วยป่า ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาหลักร้อยบนใบหน้าหวานหันซ้ายขวาหาหอพักถูกๆที่เธอเสิร์ชหาในกูเกิล แต่พอเดินตามแผนที่ที่สิริบอกกลับพบแต่ความว่างเปล่ามีเพียงตึกร้างเก่าๆที่ไฟดับบ้างติดบ้าง ชวนขนหัวลุก...

แกรก! แกรก!

"เลี้ยวซ้ายอีกสิบเมตรนี้แกจะให้ฉันเข้าไปนอนในป่ารึไงยัยบ้า!"

เชอร์รีนบ่นอุบอิบเพียงลำพังแล้วยู่ปากด้วยอาการท้อแท้ มือบางลูบท้องตัวเองป้อยๆด้วยอาการหิวโหยตั้งแต่ลงเครื่องมาเธอก็ยังไม่ได้กินอะไรตกถึงท้อง มองเงินในกระเป๋าตอนนี้แล้วก็ต้องถอนหายใจ...เธอต้องเก็บมันไว้เช่าห้องสำหรับซุกหัวนอนตอนนี้...

"ไม่น่าเลยเชอร์....ไม่น่าเอาสมบัติที่ป๊าให้เล่นหุ้นจนหมดตัวขนาดนี้เลย"

สาเหตุที่ทำให้คุณหนูเชอร์รีนอย่างเธอต้องจนตรอกบินกลับมาไทยเพราะว่าเงินก้อนสุดท้ายที่ผู้เป็นพ่อทิ้งไว้ให้ก่อนตายเธอเอาไปเล่นหุ้นเสียหมดจนไม่เหลือซักบาท....ทางเดียวคือต้องกลับมาพึ้งพี่ชายคนสนิทอย่างพชรโดยเป้าหมายของเธอคือเปลี่ยนพี่ชายให้เป็นผัวเธอจะสบายตลอดทั้งชาติโดยมีเงื่อนไขคือห้ามให้พชรรู้เด็ดขาดว่าเธอหมดตัว พอคิดได้เชอร์รีนก็ถอนหายใจออกมาอย่างคนจนตรอกแล้วคืนนี้เธอจะไปนอนไหน แล้วต้องเดินไปทางไหนต่อ ดวงตากลมโตกวาดมองรอบๆแต่จู่สายตาก็ดันไปเห็น...

ฉึก !

"อ๊ากกกกกก...!!" มีดเล่มเล็กถูกโยนปักเข้ากลางอกของชายคนหนึ่งอย่างแม่นยำพร้อมกับเลือดที่กระเด็นออกแค่มองจากเงาภายนอกที่สะท้อนผนังตึกเธอก็พอจะรู้แล้วว่ามันปักเข้าไปลึกแค่ไหนจนร่างสูงใหญ่ของผู้ชายคนนั้นล้มกองอยู่กับพื้น...ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นรัวกระหนํ่ากับเหตุการณ์ฆ่าตกรรมตรงหน้า...

"หยุดเสือกเรื่องของกู...." นํ้าเสียงไร้ความรู้สึกใดๆพูดออกมาเป็นภาษาอังกฤษใส่ชายหนุ่มที่กำลังจะสิ้นลมหายใจ...ปลายท้าวเหยียบกลางหน้าอกที่ถูกมีดปักก่อนจะก้มหยิบมีดเปื้อนเลือดขึ้นมาแล้วชี้ใบหน้าเจ็บปวด....

"เดี๋ยวศพมึงกูจะส่งคืนคนที่มันคิดเล่นงานกู..."

"อึก.."

"เพราะว่าคนอย่างมาคัสไม่ใช่คนที่พวกมึงควรเล่นด้วย..."

.

.

.

แทนไทมาคัส เอ๊ะ!? 5555555555555555555555555

ขอกำลังใจเป็นคอมเม้นท์เล็กๆน้อยๆหน่อยน้าาาา //อ้อน

Next...

"ฉันควรไว้ชีวิตเธองั้นหรอ..?"