EP6 เมียทิ้ง

เคล้งง!!!! เสียงมาเฟียหนุ่มโยนมือถือลงกับพื้นทันทีหลังจากที่เห็นโพสต์ของคนรัก

"แม้งเอ้ย ลืมกูที่ที่เป็นผัวไปได้ไงวะ" ชายหนุ่มพูดออกมาอยากอารมณ์เสีย

"ปล่อยมันไปเถอะค่ะ สงสัยอยากได้คนใหม่" เจสสิก้าพูดขึ้นมาให้ร้ายเธอ

"มึงเรียกเมียกูว่าไง" มาเฟียหนุ่มพูดเสียงเรียบเย็น

"เอ่อออ เจสข..ขอโทษค่ะ" เมื่อเจอสายตาน่ากลัวเธอจึงเอ่ยขอโทษออกมา

"ทีเค สงเคราะห์มันซิ สงสัยคันมากมึงจะเอามันไปใครก็ไป"

"ครับนาย"

"อ่อ หรือถ้าให้ดีจะเอามันไปขายที่ไหนก็ไป"

"ไม่นะคะวายุ เจสก็เป็นเมียคุณนะคะ" เจสสิก้าพูดออกมาเสียงสั่นเครือ

"หึ กูมีเมียคนเดียว แล้วมึงล่ะก็ไม่ได้มีกูคนเดียวนิ"

"ไม่นะคะเจสรักคุณมากนะคะ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาพลางสายหน้าไปมา

"มึงรักเงินกูมากกว่า เอาตัวมันไปน่ารำคาญ"

"ไม่นะคะ เจสขอโทษ ฮือ"

"มันน้อยไปกับเรื่องที่มึงให้คนฉุดเมียกูไปข่มขืน เพี๊ยะ"

"อึกก หญิงสาวล้มลงกับพื้นร้องไห้ทั้งน้ำตา"

"เจสไม่ได้สั่งนะคะ ฮือออ"

"อย่ามาตอแหล ถ้ากูไปช่วยไม่ทันป่านนี้เมียกูจะเป็นอะไร กูอุตส่าห์ไม่เอาเรื่องมึงตอนนี้เพราะกูกับเทียคืนดีกันตอนนี้กูไม่ทนแล้ว" ชายหนุ่มตะคอกเสียงดัง

"ฮรึกก เขาขอโทษ" หญิงสาวพนมมือทั้งน้ำตา

"เอามันไป"

"ไม่นะคะ ปล่อยฉัน กรี๊ด!!!"

"หึๆ กูนึกว่าจะได้ดูหนังสดแม่ง" เจฟเอ่ยแซว

"แม่งกำลังจะบอกไปเอากันไกลๆ อินั่นแม่งแดกมึงได้มันแดงไปแล้ว" ราฟพูดอย่างขบขัน

"อย่ามาพูดเลยมึง มึงก็เคยเอามันนิ" พูดจบก็กระดกน้ำสีอำพันลงลำคอ

"มึงจะเอาไงกับเรื่องเมียมึง" ราฟถามออกมาเพราะเหมือนว่าตอนนี้เธอเหมือนจะเริ่มต้นใหม่ไปแล้ว

"กูยังเกลียดมันไม่หายเลย ไอ้ปีเตอร์" เจฟพูดขึ้นมา

"มึงรู้จักมัน??" วายุถามอย่างสงสัย

"กูเคยแข่งรถกับมันแล้วกูแพ้มัน ได้ทั้งรถและหุ้นบริษัทรองกู"

"แล้วมึงก็เกลียดมันเนี่ยนะ" ราฟ

"เออออ"

"โธ่ไอ้ควายมึงแพ้มันเองแล้วเสือกไปเกลียดเขา"

"หึ เดี๋ยวกูคืนดีกัน"

"หมายความว่าไงวะ" ราฟเอ่ยถามสงสัยในคำว่าคืนดี

"ก็ไอ้นี่แหละเพื่อนสมัยเรียนมัธยมกู" เจฟคลายข้อสงสัย

"ดูเพื่อนมึงนู้น เกลียดเข้ากระดูกดำ" เจฟหันไปมองหน้ามาเฟียหนุ่มที่เอาแต่ดื่มเหล้าอำพัน

"กูจะทำไงดีวะเขาค่อยกับมาดีกันกับกู" มาเฟียหนุ่มตัดพ้อ

"สมน้ำหน้า เมียทิ้ง" ราฟเอ่ยอย่างขบขัน

"กูไม่ตลกไอ้ควาย" มาเฟียหนุ่มเอือมระอากับเพื่อนรักทั้งสอง

"มึงก็ทำให้เขาเห็นซิวะ ว่ามึงเปลี่ยนตัวเองแล้ว" เจฟช่วยหาความเห็น

"ถ้ามึงช้ามึงไม่ทันไอ้ปีเตอร์แน่" ราฟ

"สงสัยพวกมึงเข้าใจผิด สองคนนั้นยังไม่ได้คบกันแค่อยู่ในช่วงจีบ"  เจฟพูดเพื่อให้เพื่อนสบายใจ

ถัดมาที่หญิงสาวที่กำลังนั่งทานอาหารกับผู้ชายที่เธอให้โอกาส

"อร่อยมั้ยครับ"

"อร่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่ทำเพื่อนินขนาดนี้"

"ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ"

'ใจจริง ฉันไม่คิดจะเปิดใจให้ใครอีกแล้วแหละเพราะฉันอยากจะอยูกับมาวินสองคนแม่ลูกแค่นั้น ฉันอยากจะใช้เวลาทุกอย่างอยู่กับลูกชายตัวเองแค่นี้มันก็เป็นความสุขของฉันแล้วแต่พอจะปฏิเสธเขาฉันก็ไม่กล้าเพราะในอดีตเขาดูแลฉันกับมาวินดีมาก ดีจนฉันไม่อยากรู้สึกผิด'

ในขณะที่เธอกำลังทำอาหารเช้าแต่ก็ทำได้มีเสียงจากนิติคอนโดนำของมาให้เห็นบอกว่าเขารู้จักเธอดี

ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง

Ms. Nin, someone left a gift for me. ( คุณนินครับมีคนฝากของมาให้) พูดภาษาอังกฤษ

Whose is it, did he inform you? เธอถามกลับ (ของใครหรอคะเขาแจ้งมาหรือเปล่า)

I have a letter (มีจดหมายมาครับ)

"thank you"

'Eat a lot. Healthy food for you and your little one. I'm worried.'

'ทานเยอะๆนะครับ อาหารเพื่อสุขภาพเพื่อคุณและเจ้าตัวเล็กในท้อง เป็นห่วงนะครับ'

Mr.Bear

"คุณนินครับ คุณนิน" ชายหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเห็นหญิงสาวเหม่อลอยไปนาน

"เอ่อ คะ"

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า กลับบ้านกันมั้ย" ชายหนุ่มถามออกมาอย่างเป็นห่วง

"ขอบคุณนะคะที่ดูแลนินและมาวินมาตลอด" หญิงสาวกล่าวออกมาและยิ้มด้วยความจริงใจ

"เอ่อ ครับ เป็นอะไรหรือเปล่าบอกผมได้มั้ย"

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ทานข้าวกันดีกว่า"

"พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันมั้ยครับ พามาวินไปด้วย นินว่างหรือเปล่า"

"เอ่อ คุณว่างหรอคะ" หญิงสาวถามออกมาอย่างเกรงใจ

"ครับ มาวินอ้อนผมว่าแกอยากไป"

"หรอคะ สงสัยต้องจัดการ ขอโทษแทนมาวินด้วยนะคะที่เอาแต่ใจเกินไปจนเคยตัว"

"ไม่เป็นไรครับ ผมก็รักแกเหมือนลูกแท้ๆ"

"อีกสองวันเราไปเที่ยวกันมั้ยครับ"

"ค่ะ นินจะไป"  เพื่อความสุขของมาวินเธอก็จะไป

ทั้งสองนั่งทานข้าวกันทำไปสักพักทั้งสองก็เตรียมตัวกับบ้าน ชายหนุ่มมาส่งหญิงสาวถึงหน้าบ้านไม่ดึกเกินไปเพราะอาจจะดูไม่ดี

"คุณลุงสวัสดีครับ" มาวินที่ยังไม่นอนก็วิ่งมาหาชายหนุ่มที่ตามใจตนยิ่งกว่าอะไรดี

"สวัสดีครับ ทำไมยังไม่นอน"

"รอคุณเเม่ครับ"

"พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนะครับ นอนดึกไม่ได้" หญิงสาวที่ไม่มีได้พูดอะไรก็ได้แต่มองลูกชายคุยกันกับชายหนุ่ม

'แค่ลูกเข้ากับคุณลุงทำได้แม่ก็ดีใจแล้ว' หญิงสาวยิ้มออกมา ตึก ตึก เสียงหัวใจเธอกำลังเต้นแรงในรอบ 5 ปี

"เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะคะ" หญิงสาวและลูกชายส่งปีเตอร์ขึ้นรถ

"ม๊าว่าปีเตอร์ดูรักมาวินนะ ลูกจะไม่ให้โอกาสเขาหน่อยหรอ"

"ก็นินให้โอกาสเขาอยู่ค่ะแต่ยังไม่ได้คบกัน"

"ดีแล้วลูกดูใจกันไว้ก็ดีแม่เชื่อว่าปีเตอร์จะดูแลลูกได้"