บท
ตั้งค่า

ตอนที่6-1 พูดบ้าอะไร

ตอนที่6-1 พูดบ้าอะไร

เมื่อผมขึ้นมานั่งในรถผมก็หันไปถามเธอ

“โบว์พักที่ไหน…โบว์ตื่นมาบอกทางพี่ก่อน” เงียบสนิทไม่มีการตอบรับใดๆ กลับมา

“เฮ้อ ให้มันได้อย่างงี้สิวะ…ช่วยไม่ได้ คงต้องพากลับเพ้นท์เฮ้าส์สินะ” ว่าจบผมก็ขับรถไปยังเพ้นท์เฮ้าส์ของตัวเองทันที อุตส่าลุกจากเพ้นท์เฮ้าส์จะมานอนที่ผับดันได้หิ้วคนเมากลับมาที่เพ้นท์เฮ้าส์ดังเดิม

#เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรูของเสือ

เมื่อมาถึงผมก็จัดการอุ้มคนเมาขึ้นมาชั้นบนสุดของคอนโด เพ้นท์เฮ้าส์ผมเป็นแบบสองชั้น ด้านบนมีสองห้องนอนด้านล่างจะมีห้องรับแขก ครัว ห้องทำงาน

ผมอุ้มคนเมาที่ไม่ได้สติไปนอนอีกห้องข้างห้องนอนผม ค่อยๆ วางร่างบางลงช้าๆ แล้วห่มผ้าให้

“เฮ้อ!!! ตัวหนักใช่เล่นนะเรา”

ผมบ่นก่อนจะสายหัวไปมา ในขณะที่หมุนตัวละเดินไปเตรียมผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คนเมาซะหน่อยแต่เธอกลับลุกขึ้นแล้วกอดเอวผมไว้แน่น

“พี่เสือ ทำไมเป็นโบว์ไม่ได้คะ ทำไมคนที่พี่รักและขอเป็นแฟนไม่ใช่โบว์ ฮึก!” เธอกอดผมจากด้านหลังร้องไห้สะอื้น ผมได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วเป็นปม

“โบว์พูดบ้าอะไรของโบว์ รู้ตัวรึเปล่า…ไปนอนเถอะเดี๋ยวพี่เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้จะได้ส่างเมา” ผมหมุนตัวมาหาโบว์ จับไหล่เธอให้ออกห่างแล้วดุเธอกลับไปไม่ดังนัก

“โบว์ไม่ได้เมา ที่โบว์พูดไปทั้งหมด โบว์พูดจริงๆ นะพี่เสือ ฮึก โบว์ชอบพี่เสือตั้งแต่มอปลายแล้ว และตอนนี้มันไม่ใช่แค่ชอบแต่โบว์รักพี่ ยัยอิงฟ้าไม่ได้รักพี่ เมื่อไหร่พี่จะเลิกหลอกตัวเองซักที ฮึก”

เธอพร่ำพรรณนายาวเหยียดก่อนจะโผตัวโถมเข้ามากอดผมอีกครั้ง ส่วนผมก็ยืนนิ่งอึ้งไปไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดและกล้าทำอะไรแบบนี้ ซึ่งปกติผมมักจะเห็นเธอเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ ซะมากกว่า

“โบว์…โบว์ตั้งสติให้ดีๆ วันนี้พี่จะคิดว่าเราเมาและพี่จะไม่ถือสา แต่อย่าให้มีครั้งต่อไป พี่คงไม่ไว้หน้าและไม่ใจดีกับเราแบบนี้อีก” ผมจับเธอให้ผละออกจากการกอด แล้วจ้องหน้าเธอพูดกับเธอให้เข้าใจ ครั้งนี้ผมจะคิดว่าไม่ได้ยิน เพราะไม่อยากถือสาคนเมา แม้คำพูดของโบว์ที่ว่าอิงฟ้าไม่ได้รักผมจะทำให้ผมสะอึกก็เถอะ

ทำไมผมจะไม่รู้ว่าที่ผ่านมาอิงฟ้าไม่เคยเปิดใจรับผมเข้าไปในหัวใจเธอเลย เธอยังคงมองผมเป็นแค่พี่ชาย แต่ผมก็ไม่อาจปล่อยอิงฟ้าไปได้ ผมอยากดูแลเธอ ไม่อยากเห็นเธอต้องเสียใจร้องไห้อีก และผมก็ไม่ย่อท้อหรอกนะรอมาถึงเจ็ดปีแล้ว จะรอต่อไปอีกหน่อยจะเป็นไรไปซักวันนึงอิงฟ้าก็จะต้องรักผม…ผมเชื่ออย่างนั้น

หลังจากที่ผมพูดกับโบว์จบก็หันหลังเดินออกจากห้องมาเลย

“เฮ้อ!!!คิดผิดหรือถูกวะ…หิ้วคนเมากลับมาด้วยเนี่ย”

End Suea Singha…

**บทสรุปเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ อย่าลืมกดติดตาม+กดหัวใจ+คอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์กันหน่อยนะคะ**

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel