ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

“ยัยเพชร! วันนี้เงินเดือนแกออกไม่ใช่หรือไง ทำไมแกไม่ซื้อเหล้ามาให้ฉัน” เสียงอ้อแอ้ของคนเมาดังขึ้นทันทีเมื่อน้องสาวเปิดประตูบ้านไม้ชั้นเดียวหลังเก่าๆ เข้ามา หลังจากเธอเพิ่งจะเลิกงาน ใจก็กระหวัดถึงงานใหม่ที่หัวหน้างานมาเสนอให้ไปทำ นั่นก็คือไปเป็นแม่บ้านทำความสะอาดที่บ้านพักของเจ้านายหนุ่ม ที่เหล่าพนักงานสาวๆ หลายคนต่างพากันพูดว่าหล่อมาก ด้วยการเสนอเงินให้อีกหลายพันบาทไม่รวมเงินเดือนที่ได้รับจากบริษัท แต่ก็มีบางคนเตือนไม่ให้เธอรับงานนี้ เพราะกลัวจะไม่ปลอดภัย เนื่องจากเจ้านายหนุ่มเจ้าชู้

“ยัยเพชร!! ฉันถามแกอยู่ แกหนูหนวกหรือไง ถึงไม่ตอบฉัน” เจ้าของเสียงก่อนหน้าตวาดลั่น

กิ่งเพชร พงศ์พลิน มองพี่ชาย ญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ด้วยสายตาทั้งสงสารทั้งสังเวช เพราะก่อนหน้าพี่ชายของเธอเป็นคนเอาการเอางานมาตลอด จนเมื่อไปสมัครเป็นคนขับรถให้เจ้านายที่เป็นหญิงสาวฐานะดีคนหนึ่ง ก็ทำให้พี่ชายของเธอเปลี่ยนไป เมื่อเจ้านายคนนั้นไล่ออกจากงาน เนื่องจากพี่ชายของเธอแอบชอบจนยับยั่งชั่งใจไม่ได้ เลยก่อเหตุลวนลามเจ้านาย

นับแต่นั้นมาพี่ชายของเธอก็เอาแต่ดื่มเหล้า งานการก็ไม่เคยคิดจะทำ ภาระค่าใช้จ่ายภายในบ้านจึงตกมาอยู่ที่เธอคนเดียว ซ้ำยังต้องหยุดเรียนกลางคัน เมื่อเงินทองที่พ่อและแม่ทิ้งไว้ให้ถูกพี่ชายผลาญไปจนหมด แต่ยังถือว่าโชคดีที่พี่ชายไม่คิดเอาบ้านไปจำนอง ไม่งั้นเธอและพี่ชายคงไม่มีที่ซุกหัวนอน

“ยัยเพชร! ยืนบื้ออะไรอยู่วะ” ผู้เป็นพี่ชายตวาดด้วยเสียงหนักๆ บ่งบอกว่าเจ้าของเสียงโมโหไม่น้อย

“ทำไมต้องเสียงดังใส่กันด้วย อยู่ใกล้กันแค่นี่เอง” คนเป็นน้องสาวตอบเสียงเรียบๆ พลางถอนใจทิ้งอย่างอ่อนอกอ่อนใจให้กับสภาพของพี่ชาย ที่ดูไม่เป็นผู้เป็นคนเอาเสียเลย ซ้ำเนื้อตัวก็มีแต่กลิ่นเหล้า

“ก็ฉันเรียกแกตั้งนาน ทำไมแกไม่ตอบฉัน แล้วไหนล่ะ เหล้าของฉัน” ตรีเทพต่อว่าเสียงดังลั่นบ้านเหมือนเช่นทุกวัน หลังเกิดความไม่พอใจจนชาวบ้านใกล้เคียงต่างเอือมระอา บางคนเอือมถึงขั้นสาปแช่งให้ตายๆ ไปซะ คนเป็นน้องสาวจะได้หมดเวรหมดกรรม

“พี่เทพเมาขนาดนี้แล้ว ยังจะกินเข้าไปอีกทำไม อีกอย่างเพชรก็เพิ่งจะไปจ่ายหนี้ที่ร้านมา หมดไปเกือบพัน เพชรว่าพี่เทพเลิกดื่มเถอะ ไม่รู้หรือไงว่าเหล้ามันไม่ดีต่อสุขภาพ” กิ่งเพชรบอกขณะที่ตัวเองก็เดินเก็บขวดเหล้า เก็บจานชาม เก็บเสื้อผ้าของพี่ชายที่ระเกะระกะเต็มบ้านไปด้วย อันที่จริงเธอคิดอยากหนีไปพ้นบ้านหลังนี้อยู่หลายครั้ง แต่ก็ตัดใจทิ้งพี่ชายไปไม่ได้ ในเมื่อเหลือกันเพียงสองคนพี่น้อง

“แกอย่าริมาสั่งสอนฉัน ยัยเพชร แล้วก็รีบออกไปซื้อเหล้ามาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ไป๊! เดี๋ยวไอ้พลมันจะมากินเหล้าเป็นเพื่อนฉัน” คนเป็นพี่บอกความต้องการเสร็จแล้วก็เดินออกไปนั่งที่แคร่หน้าบ้านพัก รอเหล้าและรอเพื่อนข้างบ้านมาร่วมวงด้วย

“พี่เทพ! พี่จะพาเพื่อนคนนี้มาบ้านเราไม่ได้นะ เพชรไม่ชอบ” กิ่งเพชรเดินตามมาพร้อมเสียงคัดค้าน เพราะเธอยังจำได้ดีว่า พล เพื่อนพี่ชายคนนี้ใช้สายตามองเธอเช่นไร ซ้ำเธอยังเกลียดสายตาของเพื่อนพี่ชายคนนี้เป็นที่สุด

“แต่ที่นี่มันก็บ้านฉันเหมือนกัน แกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน!” ตรีเทพตะคอกจบแล้วก็ยกขวดเหล้าที่เหลือเพียงน้อยนิดขึ้นดื่ม