ไฟผูกรัก

78.0K · จบแล้ว
Lalyblue,Woohoo,พิมพ์พรรษ
51
บท
3.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เหตุการณ์ในค่ำคืนนั้นพรากคนในครอบครัวไปจากเขาและเธอ สองชีวิตระหกระเหเร่ร่อนมาอาศัยอยู่ต่างแดน เพื่อรอเวลากลับมาแก้แค้นคนที่มันทำลายตระกูลหวังและตระกูลหลานจนย่อยยับยี่สิบปีต่อมา...'ราชิต' นักธุรกิจหนุ่มอนาคตไกลที่คนในวงการธุรกิจทั้งถูกและผิดกฎหมายต่างก็รู้จักเขาเป็นอย่างดี เริ่มเดินเกมตามหาตัวฆาตกรเพื่อแก้แค้นให้คนในครอบครัวของเขา โดยมี 'ลดา' ค่อยอยู่เคียงข้างในฐานะผู้ร่วมชะตากรรม เขาและเธอจะตามหาศัตรูตัวจริงเจอหรือไม่ และจะจัดการกับพวกมันด้วยวิธีไหน ติดตามได้ใน 'ไฟผูกรัก'

นิยายรักโรแมนติกนิยายปัจจุบันประธานตลกพลิกชีวิตรักหวานๆดราม่าสัญญาทางรักแก้แค้นมาเฟีย

บทที่ 1

บทนำ

… 20 ปีก่อน …

ณ เกาะฮ่องกง

คฤหาสน์ตระกูลหวังถูกตกแต่งให้งดงามราวกับทรวงสวรรค์ด้วยดอกไม้นานาพรรณที่นายหญิงเป็นผู้ลงมือเลือกด้วยตนเอง เสียงดนตรีที่เปิดคลอเบาๆ ในยามพลบค่ำยิ่งส่งเสริมให้คฤหาสน์หินอ่อนสีขาวของมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่คล้ายกับสวรรค์บนดินของผู้มาเยือน

งานมงคลสมรสของนายน้อยหวัง บุตรชายคนโตของตระกูลเชิญแขกเหรื่อในวงธุรกิจมาร่วมงานมากมาย และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือตระกูลหลาน คู่ค้าที่ร่วมหัวจมท้ายกันมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด ถึงขั้นที่สองตระกูลนี้เคยให้คำมั่นสัญญาว่าจะไม่มีทางแตกหักกันเด็ดขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ผู้นำตระกูลหลานเดินทางมาเยือนคฤหาสน์ตระกูลหวังพร้อมกับนายหญิงของตนเองและบุตรสาวเพียงคนเดียวที่พึ่งอายุได้เพียงเจ็ดขวบ ความจริงหวังเหยาต้องการเป็นทองแผ่นเดียวกันกับตระกูลหลานให้รู้แล้วรู้รอดกันไป ทว่าบุตรชายคนโตของเขามีอายุมากกว่าหลานหลิงถึงสิบห้าปี ส่วนบุตรชายคนเล็กที่อายุเพียงสิบห้าปีนั้น ก็ยังพอมีหวังขึ้นมานิดหน่อย แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่อยากบังคับจิตใจเด็กทั้งสอง จึงไม่ได้เอ่ยปากถึงเรื่องนี้กับผู้นำตระกูลหลาน

การรวมตัวกันของสองตระกูลใหญ่เป็นที่จับตามองของบรรดามิตรสหายและศัตรู พวกเขารู้ดีว่ามิตรภาพของสองตระกูลนี้ไม่อาจทำลายได้โดยง่าย หากจะทำลายตระกูลหวังให้สิ้นซากก็ต้องทำลายตระกูลหลานด้วย และเมื่อโอกาสอันดีนี้มาถึง มีหรือที่คนร้ายจะปล่อยให้มันหลุดมือไปโดยง่าย

ท่ามกลางเสียงดนตรีหวานซึ้งกินใจ คู่บ่าวสาวที่กำลังเดินเข้ามาทักทายแขกเหรื่อภายในงานเป็นภาพที่สามารถสร้างรอยยิ้มตื้นตันใจให้กับผู้นำตระกูลหวัง ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเป็นเสือยิ้มยากที่สุดในบรรดาผู้นำตระกูลทั้งหมด

ความทรงจำมากมายเหล่าถูกบันทึกเอาไว้ด้วยกล้องถ่ายรูปขนาดเล็กในมือของหวังเล่อ บุตรชายคนเล็กที่กำลังยืนอยู่ข้างมารดาของตน และเทียนเหิง มือขวาของผู้นำตระกูลหวัง ซึ่งในวันนี้คอยทำหน้าที่อารักขานายหญิงและคุณชายรอง

พิธีอันเป็นมงคลผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จนกระทั่งถึงช่วงเวลาที่คู่บ่าวสาวจะต้องขึ้นไปกล่าวขอบคุณแขกที่มาร่วมงาน ทว่ายังไม่ทันที่หวังหย่งจะได้กล่าวอะไรในฐานะเจ้าบ่าว กระสุนนัดแรกก็ลอยมาเจาะเข้าที่กลางหน้าผากของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว

ชั่ววินาทีที่คนทั้งงานกำลังตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ร่างของหวังหย่งก็หงายลงกับพื้นเวที เพื่อยืนยันว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นแค่เพียงภาพความฝัน แต่สงครามใหญ่ระหว่างตระกูลมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

เสียงลูกกระสุนที่ถูกยิงกราดไปทั่วงานอย่างไม่มีใครสนใจว่าใครเป็นใคร เสียงกรีดร้องของผู้หญิงทุกคนในงาน รวมถึงเสียงร้องไห้กระจองอแงของลูกหลานที่พวกเขาพามาด้วยตีกันมั่วไปหมด ทุกคนพยายามวิ่งหนีออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลหวังเพื่อหมายเอาชีวิตรอด ทว่ายังไม่ทันได้ออกไปถึงหน้าประตูห้องโถงใหญ่ ระเบิดลูกแรกก็พรากเอาลมหายใจของพวกเขาไปเสียแล้ว

หวังเหยาที่คว้าแขนลูกชายคนเล็กของตนมาได้ รีบฉุดกระชากลากถูทายาทของตนไปตามทางเดินลับของคฤหาสน์ โดยที่ด้านหลังมีครอบครัวตระกูลหลานวิ่งตามมาติดๆ และปิดท้ายการหลบหนีด้วยมือขวาที่ขึ้นชื่อเรื่องความแม้นปืนที่สุดอย่างเทียนเหิง

“ให้ผมเรียกรถ…”

“ไม่ได้ พวกมันต้องติดระเบิดไว้ที่รถแล้วแน่ๆ” หวังหย่งที่มีประสบการณ์อยู่ในโลกมืดของมาเฟียมาอย่างโชกโชนเอ่ยกับลูกน้องของตน ก่อนจะมองกลับไปข้างใน และพบว่าภรรยาคู่ชีวิตได้ถูกระเบิดลูกที่สองสังหารไปเสียแล้ว

“อาเหิง”

“ครับ”

“ตอนนี้เราคงโดนมันล้อมคฤหาสน์ไว้หมดแล้ว ถ้าไม่มีใครถ่วงเวลาเอาไว้ ก็จะไม่มีพวกเราคนไหนหนีออกไปได้เลยแม้แต่คนเดียว” ผู้นำตระกูลหวังเอ่ยขึ้น เนื่องจากตนเองมีแผนที่ไตร่ตรองออกมาอย่างดีแล้ว

“ถ้าอย่างนั้นผม…”

“พาคุณชายรองกับคนตระกูลหลานหนีไป”

คำสั่งเฉียบขาดที่ถูกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแน่วแน่มั่นคง ส่งผลให้ผู้ใต้บังคับบัญชารู้สึกคล้ายกับว่าก้อนเนื้อในอกกำลังขาดวิ่น ออกคำสั่งอย่างนี้ ไม่ได้หมายความว่านายเหนือหัวของเขากำลังจะสละชีวิตตัวเองเพื่อถ่วงเวลาหรือนั่น

“ถ้าเฮียไป ผมไปด้วย” ผู้นำตระกูลหลานบอก

“แต่…”

“ตระกูลของเราสองคนร่วมเป็นร่วมตายกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ผมกับเฮียสาบานเป็นพี่น้องกัน ที่พวกมันตั้งใจมาถล่มตระกูลหวังวันนี้ เป้าหมายไม่ได้อยู่ที่เฮียแค่คนเดียวแน่” หลานกู่เอ่ยขึ้นอย่างเด็ดเดี่ยว ทว่าภรรยาวัยสาวของตนกลับร้องห่มร้องไห้ จนน้ำตาแทบกลายเป็นสายเลือด

“ถ้านายแน่ใจแล้ว เราก็ไปด้วยกัน”

หลานกู่หันไปตบฝ่ามือหนาลงบนหลังมือของภรรยาเบาๆ ก่อนจะวางมือบนศีรษะทุยสวยของบุตรสาวของตนด้วยสายตาอ่อนโยน แต่ริมฝีปากไม่ได้เอ่ยคำอำลาใดๆ ออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว

“ฉันฝากลูกกับเมียของฉันด้วยนะอาเหิง”

เทียนเหิงมองการกระทำของผู้นำตระกูลทั้งสองด้วยความรู้สึกเคารพนับถืออย่างที่สุด เขาพยักหน้ารับซ้ำๆ ด้วยความจงรักภักดี ก่อนจะปาดน้ำตาของตัวเองทิ้งไป และรีบพาคนทั้งสามวิ่งออกไปตามทางเส้นทางลับของคฤหาสน์ ที่สร้างไว้เพื่อหลบหนียามที่มีภัยมาประชิดตัวโดยเฉพาะ