ตอนที่ 2
"คุณเกวคะ คุณพ่อให้มาตามค่ะ" เสียงเลขาคุณราชันย์เข้ามาหาทั้งสองคนหญิงสาวจึงขอตัวแยกจากกันกับเขา
เบน อีเกียริเก้ กระชับมือถือในมือแน่น ยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม เขามองเห็นช่องทางและการอยู่ในประเทศไทยอย่างมีความสุข
"ลืมบอกไปอีกอย่างนะคนสวย ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ เบนอยากได้แล้วไม่ได้ รวมถึงไม่มีพลาดเลยสักครั้ง" เขายิ้มย่องในใจ มองตามเรือนร่างงามจนลับสายตา
“เกว แกคุยอยู่กับใครนะ หน้าตาดูดี หล่อมากๆ อึ๋ย... เห็นแล้วขนลุก” ตาหยีเพื่อนรักเพื่อนซี้ของเกวที่รอลุ้นดูเธอเดินแบบอยู่ที่ด้านหน้าของเวที เดินเข้ามาจับมือเพื่อนสาวคนสวยพูดเย้าเบาๆ ส่งสายตามองไปยังหนุ่มฝรั่งรูปหล่อนั้นเป็นระยะ
“คุณเบน เพื่อนธุรกิจของพี่ริทและก็คุณพ่อน่ะ” เกวตอบไป เหลือบมองใบหน้าหล่อแบบเขินๆ
“มีเครานิดๆ ด้วย น่าลูบไล้” ตาหยีพูดพร้อมทำหน้าทำตาเยิ้มไปด้วย เกวตีเปรี๊ยะไปที่แขนของเพื่อนพอได้รู้สึกเจ็บ
“เซี้ยวใหญ่นะตาหยี” เธอหัวเราะร่วนในท่าทีของเพื่อนสาว
“ว่าแต่ช่วยไปเป็นเพื่อนฉันเลือกชุดไปดินเนอร์คืนนี้หน่อยสิ” เกวเอ่ยชวนตาหยี แต่ตัวเธอเองกลับทำหน้าแดงมีอาการเขินอาย
“หา... เขาชวนแกกินข้าวเหรอ อ๊าก... ไม่ยอม ทำไมไม่เป็นฉันบ้างนะ” ตาหยีทำท่าทางกรี๊ดแต่ไม่ออกเสียง
“ฉันละยอมเธอจริงๆ โรคหื่นเมื่อเห็นผู้ชายนี่ ไม่มีใครเกินนะ” เกวติติงเพื่อนสาวเชิงล้อเล่น
“เหอะ เหอะ เหอะ ก็ทำไปแบบนั้นแหละ เคยไหม ฟงแฟนฉันยังไม่เคยมีเลย” ตาหยีพูดพลางหยิบกระจกเล็กๆ ที่พกอยู่ในกระเป๋าถือเป็นประจำออกมาส่องมองที่ใบหน้าของตัวเอง
“เกว ฉันก็ดูสวยนะ แกว่าไหม แต่ทำไมไม่ยักมีใครมาจีบ” เธอบ่นเปรยๆ ทำหน้าเซ็งๆ
“อะแฮ่ม... อะไรๆ ยายหมวยเล็ก” เสียงริทที่เดินทำท่ากระแอมกระไอ กระแซะเข้าที่สีข้างของตาหยีอย่างแรง จนสาวสวยถึงกับเซไปเลยทีเดียว
“ไง ติ่มซำขายดีไหมช่วงนี้” เขาทักทายเพื่อนสนิทของน้องสาว
“เฮ้... พี่ริทอะ กระแทกเข้ามาแรงๆ อีกสิคะ หึ๋ย..” เธอทุบกำปั้นไปบนไหล่ของหนุ่มหล่อดังปึก
“เล่นเป็นเด็ก” เขาต่อว่า แล้วยีมือลงไปบนหัวของตาหยีแรงๆ
“โอย... ก็ดูทำสิ ผู้ใหญ่ที่ไหนเขาทำกันแบบนี้ เกวเธอจัดการพี่ชายของเธอเลยนะ” เธอหันไปทำเสียงแว้ดเบาๆ มองรวิกานต์กึ่งขอความช่วยเหลือ
“สองคนนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้ เจอหน้ากันทีไรกัดกันได้ทุกที” เกวต่อว่าทั้งสองออกไปแรงๆ
“เฮ้ย... ไม่ใช่หมานะ” ริทพูดขึ้น
“ดิ... เห็นฉันหน้าเหมือนลูกหมาหรือไง” ตาหยีมองเพื่อนรักทำตาโต สองคนแทบพูดออกไปพร้อมๆ กัน เกวหัวเราะออกมาเสียงดัง พลอยทำให้ทั้งสองที่ทำท่าจะปะฉะดะกันเหมือนทุกทีได้หัวเราะตามออกมา
มีเพื่อนร่วมธุรกิจของริทอยู่คนหนึ่ง โบกไม้โบกมือเรียกริทจากจุดที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก
“ไปก่อนนะสองสาว ยายหยีไว้พี่ไปกินติ่มซำที่ร้านนะ” เขาสะกิดข้อศอกของตาหยีเบาๆ ก่อนจะเดินจากไป
“อือ ทำไมแกไม่จีบพี่ริทละ โสดสนิทเลยนะ ไม่เห็นพี่ริทเคยคบสาวที่ไหนสักคน” เกวแกล้งเอ่ยลุ้นเพื่อน
“เหอะ เหอะ เหอะ ฉันขอบายนะ เห็นมีสาวๆ เป็นคอก แกยังว่าพี่ริทไม่มีใครอีก แล้วอีกอย่างพี่แกนะเนี้ยบซะขนาดนั้น แกว่าพี่ริทเป็นเกย์หรือเปล่าอะ” ตาหยีจ้องมองตามหลังริทตาเป็นมัน มองเขาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า จริงๆ เธอก็แอบปลื้มพี่ชายของเพื่อนอยู่ไม่น้อย
“แก ปากนะ ดีละ ฉันจะฟ้องพี่ริท” เกวชี้หน้าว่าเพื่อน
“เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย อย่านะแก ฉันพูดเล่นๆ เดี๋ยวฉันก็โดนอะดิ แค่คิดถึงหน้าพี่ริทตอนโมโหแล้ว... กึ๋ย... อีกอย่างเล่นแรงๆ แกล้งฉันเจ็บๆ ด้วย” ว่าแล้วก็ทำขนลุกไปทั้งตัว
“ว่าแต่คืนนี้ แกจะเอาชุดไหน สีอะไร แบบยังไงดี หาในห้างนี้แหละ ชักตื่นเต้น ฉันเห็นหน้าคุณเบนแล้ว อ้าย... อยากเป็นคุณหนูเกวจริงๆ” ตาหยียกมือมากุมไว้ที่หน้าอกทำหน้าชวนฝัน ก่อนจะรีบดึงแขนเพื่อนให้เดินตรงไปยังร้านขายเสื้อผ้ายี่ห้อดังๆ ที่มีอยู่ดาดาษในห้างสรรพสินค้าใหญ่เช่นนี้
“ก็ต้องสวยเปรี้ยวตามสไตล์ อยากมีฝรั่งมาจีบจุง” ตาหยียังทำตาหวานเชื่อมแบบฝันกลางวัน เพ้ออยู่คนเดียว โดยที่เกวมองเธอแบบขำๆ
“พอเลย เดี๋ยวไปสปากัน ฉันได้ตั๋วฟรีมาด้วยสองใบ” เกวรีบบอกเพื่อน ยกมือตบกระเป๋าที่สะพายข้างโชว์เพื่อน
“ก็ดีอะซิ อุ้ย... โชคดีเป็นบ้าเลย เมื่อวันก่อนฉันโทรไปเล่นเกมกับพี่กั้งเอฟเอ็มหนึ่งร้อยหนึ่งจุดห้า แม้พลาดไปนิดเดียว อดเลย กดโทรยังไงก็ไม่ติด เซ็ง” เธอโม้ถึงรายการวิทยุรายการโปรด
“บ้าเอาเรื่องนะแก เดี๋ยวนี้ใครฟังวิทยุกัน” เกวแซวเพื่อน
“ฉันนี่ไง คนหนึ่งแหละ” พูดจบก็ฮัมเพลงทันสมัย เกวได้แต่มองหน้าเพื่อนส่ายหัวระรัว
“อย่าทำหน้าเครียดค่ะคุณเกว เดี๋ยวคิ้วย่นไม่สวยสมกับที่ได้รับคำเชิญนะคะ” ตาหยียกมือขยี้ตรงหัวคิ้วของเพื่อนรักที่ขมวดเข้าหากันอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ถ้าเขาจีบ แกก็อย่าลืมตกลงเป็นแฟนกับเขาเลยนะ หล่อขนาดนั้น ฉันถวายตัวเลย ...” ตาหยียังไม่วายลุ้นเพื่อนแบบผิดๆ ขยับปากพูดไปเรื่อยเปื่อย
“ยัง... ยังไม่หยุดอีก ไป... เดินต่อได้แล้ว” เกวรีบดันหลังเพื่อนให้เข้าไปร้านขายเสื้อผ้าที่อยู่ตรงหน้า สองสาวยังเมาท์มอยกันแบบออกฤทธิ์
