ตอนที่ 3 ข้อตกลง(1)

    ฮันเตอร์ มาเอล มาเฟียเจ้าของคาสิโนหรูที่มาเปิดใหม่ที่นี่ได้เมื่อไม่กี่ปีก่อน ร่างสูงหน้าคมเข้มได้รูปตามสไตล์หนุ่มลูกครึ่ง หล่อแบบวัวตายควายล้ม แบดบอยแบบเขานี่ล่ะสาวๆหลายคนคอยเดินตามแต่เขาก็ไม่เคยมีความคิดที่จะลงหลักปักฐานกับใครเลย บนต้นคอเขามีรอยสักรูปงูยักษ์แสดงถึงความน่ากลัวนี่ยังไม่รวมถึงในร่มผ้าที่น่าเกรงขามไม่แพ้กันเดินออกมายืนแล้วหยุดอยู่ตรงหน้าของเหมือนฟ้า ทั้งสองคนสบตากันอยู่ชั่วครู่โดยไม่รู้ตัวและเป็นเหมือนฟ้าที่ละสายตาออกมาก่อน

" คุณเป็นใคร หัวหน้าแก๊งโจรหรอ "

    ร่างเล็กถามออกไปเพราะอันธพาลแบบนี้ไม่ให้เรียกโจรจะเรียกอะไร หน้าตาก็ดีไม่น่ามาหากินอาชีพแบบนี้

" หึ หน้ากูเหมือนโจรขนาดนั้นเลยหรอ "

    ฮันเตอร์พูดออกไปโดยที่ไม่ได้คิดจะให้เกียรติคนตรงหน้าเลยสักนิด แม้จะรู้สึกถูกใจแต่เธอก็คงเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เขาเคยนอนด้วยนั่นแหละ ผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงินและเธอก็กำลังจะถูกเขาซื้อด้วยเงิน

" หยาบคาย "

    ด้วยสรรพนามที่ใช้ทำให้เหมือนฟ้าไม่อยากพูดดีกับเขาเลยสักนิด แต่ก็ต้องข่มใจเอาไว้ก่อนเพราะตอนนี้เธอกับป้ากำลังเป็นรองเขา ก็ดูเขาสิเล่นขนลูกน้องมานับสิบเพื่อมายืนทะเลาะกับผู้หญิงตัวเล็กๆแบบเธอ

" ช่างหัวกูสิ กูจะหยาบคายยังไงมันก็เรื่องของกู อย่าโลกสวยนักเลย คืนเงินกูมาซะ 3 ล้าน บวกดอกเบี้ยอีก 5 แสน เป็น 3,500,000 และกูต้องได้อะไรกลับไปวันนี้ "

    ฮันเตอร์ยื่นคำขาด เสียงอันทรงพลังของเขาทำเอาเธอกับป้าถึงกับต้องหลบตา

" นี่มันอะไรกันจ๊ะป้า ป้าไปเป็นหนี้พวกมันหลักล้านเลยหรอ "

    เหมือนฟ้าหันมาถามป้าพรของตัวเอง เธอก็พอรู้อยู่หรอกว่าป้าของเธอติดการพนัน แต่ก็ไม่คิดว่าจะติดหนักจนถึงขนาดไปเป็นหนี้เขาหลักล้านขนาดนี้ แล้วแบบนี้จะหาที่ไหนมาคืนล่ะ

" ป้าขอโทษนะยัยฟ้า ป้าไม่คิดว่ายอดมันจะเยอะขนาดนี้ ป้าขอโทษ ช่วยป้าด้วยนะไม่อย่างนั้นมันเอาป้าตายแน่ "

    เมื่อสิ้นสุดคำพูดของผู้เป็นป้าทำเอาเหมือนฟ้าแทบช็อกไปกลางอากาศ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันอยู่ดีๆบ้านเธอก็กลายเป็นหนี้เกือบๆ 4 ล้านอย่างนั้นหรือ

" พวกคุณโกงเรา ดอกเบี้ยโหดขนาดนี้หาทั้งชาติก็คงจ่ายไม่หมดมั้งคุณ "

    ไม่ทันพี่เหมือนฟ้าจะพูดจบประโยคเลยด้วยซ้ำเอกสารหลายแผ่นก็ถูกปามาที่ร่างของเธอที่ยืนอยู่ข้างๆป้าเธอ

" หึ กูคิดไว้อยู่แล้วว่ามึงต้องมาไม้นี้ แหกตาดูเอกสารนี่ซะ แล้วจะรู้ว่ากูโกหกหรือเปล่า "

    ฮันเตอร์ที่รู้ทันทุกอย่างเขาจึงเอาเอกสารมาด้วย และเมื่อเหมือนฟ้าได้อ่านเอกสารหลายฉบับอย่างละเอียดจึงพบว่าป้าของเธอกู้ยืมเงินมาหลายครั้งซึ่งแต่ละครั้งก็เป็นหลักหมื่นจนถึงหลักแสนซึ่งหนี้ก้อนแรกมันตั้งแต่ 2 ปีที่ผ่านมาด้วยซ้ำ

" ต้นมัน 3 ล้านแต่ดอก 5 แสน โหดเกินไปหรือเปล่าคุณ "

    เหมือนฟ้ายังคงถามออกไปเพราะสำหรับครอบครัวเธอตอนนี้แค่บาทสองบาทก็มีค่า

" ดอกเบี้ยรวม 2 ปีแค่นี้ก็ถือว่าใจดีมากแล้ว ไหนล่ะเงินที่จะเอามาคืน นัดวันนี้ไม่ใช่หรอนังพร "

    ฮันเตอร์ผู้ไม่เคยอ่อนข้อให้กับใครได้เอ่ยถามกับลูกหนี้ของตัวเองที่ยืนกลัวจนตัวสั่นอยู่ข้างๆหลานสาวตัวเอง

" เอ่อ...ฉะ....ฉัน ขอผลัดไปก่อนได้ไหมจ๊ะ เอาไว้นังฟ้ามันได้งานทำเมื่อไหร่เดี๋ยวจะให้มันทยอยคืนแบบนี้ได้ไหม "

    เหมือนฟ้าถึงกับมองหน้าป้าของตัวเองที่ผลักภาระมาให้เธอหน้าตาเฉย แต่ถึงยังไงป้าของเธอก็เป็นคนเลี้ยงเธอมา เธอจึงได้แต่ถอนหายใจและลองต่อรองกับคนใจร้ายตรงหน้าดู

" กูไม่ใช่มูลนิธิการกุศลที่จะให้ใครยืมฟรีๆก็ได้ ในเมื่อนัดกันแล้วก็ต้องเป็นไปตามนัด ถ้าเบี้ยวกูก็คงต้องจัดการตามวิธีของกู "

    ฮันเตอร์ยื่นคำขาดนั่นจึงทำให้ป้าพรของเธอกลัวจนลนลานไปหมด

" ตอนนี้ฉันไม่มีเงินหรอกคุณ ถ้าอย่างนั้นคุณทำเป็นเอกสารผ่อนจ่ายได้ไหมเดี๋ยวฉันจะเป็นคนผ่อนจ่ายให้ป้าเอง "

    เหมือนฟ้าขอร้องผู้ชายใจร้ายตรงหน้า แม้เขาจะมีหน้าตาที่หล่อเหลาแต่ก็น่ากลัวมากเช่นกันแล้วเหมือนเขาจะไม่ใช่คนใจดีเหมือนหน้าตาด้วย

" มึงดูปากกูนะ กู จะ เอา เงิน ตอนนี้!! "

    ประโยคสุดท้ายฮันเตอร์ตะคอกใส่หน้าเหมือนฟ้าอย่างแรงจนเธอถอยร่นไปหนึ่งก้าวด้วยความกลัว

" ฉันยังไม่มี เงินตั้งมากมายขนาดนั้นใครจะหาได้ทันล่ะคุณ "

    ร่างเล็กบอกอย่างกล้าๆกลัวๆ แล้วป้าพรของเธอก็พูดขึ้นในคำพูดที่เธอแทบไม่เชื่อหู

" งั้นฉันขายนังฟ้าให้แทนได้ไหมจ๊ะ มันขยันมากเลยนะจะเอามันไปใช้งานยังไงก็ได้เอาไปเลยฉันขายให้ "

    เมื่อไม่มีทางเลือกบวกกับที่พรยังไม่อยากตายจึงเลือกที่จะเห็นแก่ตัวโดยการขายหลานสาวในไส้ของตัวเองให้กับคนที่น่ากลัวอย่างฮันเตอร์

" ป้า.... "

    เหมือนฟ้าพึมพำออกมาแทบไม่มีเสียงด้วยไม่คิดว่าป้าของเธอจะทำแบบนี้กับเธอได้ เธออยู่กับป้ามาตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีความผูกพันไม่มีความรักให้เธอบ้างเลยหรือ ทำไมถึงได้คิดขายเธอง่ายๆแบบนี้

" คิดจะขายหลานสาวกินอย่างนั้นหรอ คิดว่านังนี่มันจะมีราคาถึง 3.5 ล้านเลยหรอ "

    ฮันเตอร์มองเหมือนฟ้าตั้งแต่หัวจรดเท้า สภาพเด็กกะโปโลแบบนี้จะทำอะไรให้เขาได้ ยอมรับว่าหน้าตาดีถูกใจเขาอยู่หรอกแต่การแต่งตัวยังไม่ผ่านเลยสักนิด คนแบบเขาต้องนางแบบสาวสุดเซ็กซี่ระดับแถวหน้าเท่านั้น

" คุณ!!! "

    เหมือนฟ้าโมโหจากคำพูดของป้าที่ขายเธอแล้วยังต้องมาโมโหกับคำพูดของผู้ชายตรงหน้านี้อีก ดูถูกเธอจังนะ เธอไม่มีค่าถึง 3.5 ล้านเลยหรอ ผู้ชายคนนี้พูดเกินไปแล้ว

" หรือว่าจะเอามันไปขัดดอกก็ได้นะจ๊ะ แล้วก็ให้มันทำงานผ่อนเอา ฉันขายให้ขาดเลยนะเสี่ย ไม่เอาคืนแล้ว "

    คำพูดของผู้เป็นป้าแท้ๆทำให้เหมือนฟ้าหัวใจแตกสลาย หรือจริงๆแล้วป้าเธอไม่เคยรักเธอเลย แต่เธอก็มีความกตัญญูมากพอในเมื่อป้าของเธอไม่เอาเธอแล้วเธอก็จะตอบแทนบุญคุณครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย

" ฉันจะไปทำงานใช้หนี้ให้คุณ ฉันทำได้ทุกอย่าง และฉันจะทำจนกว่าหนี้มันจะหมด แต่ป้าจ๊ะพอหมดแล้วหนูจะถือว่านี่คือการตอบแทนบุญคุณครั้งสุดท้ายของหนูนะจ๊ะป้า "

    ประโยคแรกเธอพูดกับฮันเตอร์ส่วนประโยคสุดท้ายเธอหันมาพูดกับผู้เป็นป้าด้วยสายตาที่น้อยใจ จนป้าพรของเธอไม่กล้าสบตาเลยแม้แต่นิดเดียว

" หึ ดูเหมือนว่าวันนี้กูจะไม่ได้เงินคืนจริงๆสินะ งั้นก็คงเหลือแค่ทางเลือกเดียวคือมึงไปทำงานกับกู ไปใช้หนี้ให้กูจนหมดแล้วกูจะปล่อยตัวมึงออกมา "