ใต้อาณัติพร้อมภัทร

ในค่ำคืนที่เหล่าผีเสื้อราตรีกำลังโยกย้ายสะโพกไปตามเสียงเพลงอย่างเมามัน วาดลวดลายแข่งกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ดื่มด่ำกับค่ำคืนสุดแสนหฤหรรษ์ ส่งสายตามองเพศตรงข้ามอย่างยั่วยวนชวนเชิญให้เพศตรงข้ามตรงเข้ามาทำความรู้จัก และจบลงที่โรงแรมไหนสักที่หากความต้องการตรงกัน

พร้อม พร้อมภัทร ชายโสดวัยสามสิบปี เจ้าของคลับแห่งนี้ ดีกรีนักเรียนนอก มีพ่อเป็นตำรวจ มีแม่เป็นนักธุรกิจ นอกจากพร้อมจะมีหน้าตาอันหล่อเหลาเป็นอาวุธ ฐานะทางบ้านของเขาก็ใช่ย่อย ไม่ถึงกับรวยมากแต่ก็รวยเข้าขั้น พร้อมเป็นพี่ชายคนโตมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อพริกจินดาตอนนี้น่ะน้องสาวเขามีผัวไปแล้ว

ส่วนพร้อมน่ะยังไม่มีใครและไม่เคยมีด้วย พร้อมไม่เคยมีแฟน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำความรักแบบคนรักมันเป็นแบบไหน ตลอดชีวิตของเขา เขาไม่เคยคิดเรื่องพรรค์นั้นเลย พร้อมชอบชีวิตอิสระ รักสันโดษ และหวงพื้นที่ส่วนตัวมาก ๆ พร้อมถึงได้ชอบมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดเสร็จก็แยกย้ายกันไปทางใครทางมัน ไม่มีเรื่องมาทำให้เขาต้องปวดหัว ไม่มีคนมางี่เง่าใส่จนเขาต้องรู้สึกหงุดหงิด

พร้อมชอบชีวิตแบบนี้และเขาไม่เคยคิดจะมีแฟนด้วย ความสัมพันธ์ผูกมัด มันจะไม่เกิดขึ้นกับเขาอย่างแน่นอน ชาตินี้เขาจะอยู่ครองโสดฟันหญิงไปเรื่อย ๆ จนตาย ดีกว่าต้องมาตายเพราะความรักแบบใครบางคน

เห็นไอ้คาเรนเป็นทาสรักน้องสาวเขาแล้วเสียเชิงชายฉิบหาย เขาไม่มีทางให้ภาพพวกนั้นเกิดขึ้นกับเขาเด็ดขาด

ชาตินี้ทั้งชาติไอ้พร้อมขอเป็นโสด ไอ้พร้อมจะไม่มีเมีย รอดูได้เลย

“สวัสดีค่ะ”

พร้อมเหยียดยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อสาวสวยที่เขาหมายตาเดินเข้ามาทักพร้อมหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้ด้านข้างบดเบียดขาของเธอเข้ากับขาของเขาอย่างเชื้อเชิญ ริมฝีปากกรีดยิ้มร้ายออกมาไม่ต่าง

ผีเห็นผีทำนองนั้น

“นั่งคนเดียวไม่เหงาเหรอคะ” เอียงคอถามพร้อมยิ้ม ๆ พลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนแก้มของเธอเฉียดกับริมฝีปากของชายหนุ่มเพียงนิด

“ถ้าตอบว่าเหงาจะมานั่งเป็นเพื่อนรึเปล่าครับ” กดสายตาต่ำมองริมฝีปากระเรื่อด้วยแววตาแพรวพราว พร้อมเลียริมฝีปากเบา ๆ

“แล้วอยากให้นั่งรึเปล่าล่ะคะ”

พร้อมยิ้มเท้าแขนกับเก้าอี้ข้างลำตัวหญิงสาวพลางโน้มตัวเข้าหาเจ้าหล่อน ใบหน้าของเขากับเธอห่างกันเพียงคืบ

“แค่นั่งใกล้เองเหรอครับ ไม่สนใจมานั่งบนตักผมเหรอ”