คุณแม่แสนดี

ยามเมื่อประตูบ้านเปิดกว้าง กลิ่นหอมของอาหารลอยออกมาจากในบ้าน ทำให้แดนกับนัทรีบเข้ามาอย่างไว หลังจากเดินจากกลับจากโรงเรียน ท้องไส้ของเด็กหนุ่มทั้งสองหิวโหยมาตั้งแต่เลิกเล่นฟุตบอล อีกทั้งแดนหิวหนักสุดๆ เมื่อมีกิจกรรมพิเศษกับเติ้ลลับๆ ภายในห้องอาบน้ำชาย กำลังซ่อมบำรุงอยู่นั้นเอง ยิ่งทำให้เขาเร่งฝีเท้าเข้าครัวโดยไว

นัทมักจะมาบ้านแดนหลังเลิกเรียนเสมอ เพราะที่บ้านเขาไม่มีใครอยู่ แม่ของนัทจะไปรับน้องสาวของเขา ไปทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนเลิกงาน เธอชื่อ "แนท” กำลังเรียนอยู่ชั้นม.สอง เธอจะกลับมาบ้านพร้อมกันกับแม่เกือบสองสามทุ่ม นัทจึงไม่รีบกลับบ้านเพราะมาฝากท้องไส้ที่บ้านแดนเป็นประจำ

แม้ว่าแม่ของนัทจะบอกว่าอย่าไปรบกวนบ้านเพื่อน แต่แดนและแม่ของเขายินดีที่จะต้อนรับนัท ให้มาทานข้าวเย็นหลังเลิกเรียน เพราะว่าอยากช่วยเหลือแม่ของนัทต้องไปรับน้องสาวเป็นประจำทุกๆ วัน

“ทานเยอะๆ นะจ๊ะ แดน,นัท” แม่ของแดนเป็นหญิงสาวที่สวย ใจดี และทำอาหารอร่อยมาก แดนกับนัททานอาหารแบบตั้งอกตั้งใจกินมิได้ปริปากใดๆ นอกจากทานข้าวหมดจานแล้ว ต้องขอเบิ้ลจานที่สองทุกครั้งไป

ทำให้สีหน้าของผู้เป็นแม่ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จากเดิมมีลูกชายคนเดียว ตอนนี้เธอกลับรู้สึกว่ามีลูกชายสองคน เมื่อแววตาอันอบอุ่นมองเห็นพวกเขาทานอาหารอยู่ตอนนี้

“เอาอีกจานมั๊ย?” แม่ของแดน -นันทา- กล่าวถามเพื่อนลูกชายอีกครั้ง ก่อนจะเอื้อมมือเปิดฝาหม้อข้าวร้อนระอุผ่าวฟุ้งออกมาร้อนๆ

“ไม่ไหวล่ะครับคุณแม่ อร่อยมากจนผมอิ่มท้องตึงเลยครับ” นัทกล่าวยิ้มแย้ม แต่ยังเหลือบเห็นแดนเริ่มจานข้าวถัดไป

“ขออีกจานครับ อาหารเย็นวันนี้ แม่ทำอร่อยมากๆ เลยครับ” แดนตอบสุภาพ หลังจากขอจานที่สาม ทำให้สีหน้าของนันดายิ้มแย้มแก้มปริ เมื่อลูกชายขอทานเยอะกว่าทุกๆ วัน

“ทานเยอะๆ นะ แดน,นัท แม่ได้ข่าวว่าจะเป็นนักเตะฟุตบอลโรงเรียนช่วงกีฬาสี สู้ๆ นะลูก!!!” น้ำเสียงหวานอบอุ่นนวลนุ่ม เชียร์ให้กำลังใจแก่เด็กหนุ่มทั้งสอง ก่อนจะทิ้งทวนเรียนจบม.ปลาย

“ขอบคุณครับ ถ้าไม่ว่าอะไร ผมขอนอนเล่นในห้องแดนก่อนกลับบ้านนะครับ” นัทเห็นว่ายังไม่ต้องรีบกลับบ้านก็ได้ ในเมื่อที่บ้านไม่มีใครรอเขา นอกจากเขาจะต้องอยู่บ้านรอแม่กับน้องสาวกลับบ้าน

“ตามสบายจ้า” นันดายังยิ้มหวานพิมพ์ใจให้แก่เพื่อนลูกชาย จนกระทั่งช้อนส้อมของแดนวางบนจาน พร้อมๆ กับแก้วน้ำเย็นๆ ยกดื่มหมดรวดเดียว แดนอิ่มแล้ว สำหรับเติมพลังงานที่สูญเสียไป ไม่ใช่เพราะซ้อมบอลหลังเลิกเรียนหรอก เป็นเพราะเขามีกิจกรรมเหนื่อยพิเศษกับเติ้ล ซึ่งทำให้เขาสูญเสียพลังงาน ทั้งน้ำและเหงื่อจากความเป็นชายของเขา...

******

“ห้องนายมีเกมส์คอมฯ เยอะเลย” นัทมองเห็นบรรดาไอคอนมากมาย และเห็นว่าแดนมีหนังสือติวเข้มสอบเข้ามหาวิทยาลัย วางอยู่ข้างๆ พีซี

“ของแก้เครียดน่ะ อ่านหนังสือเยอะแล้วสมองมันตื้อ เตะบอลมันกว่าเยอะ” แดนมานั่งอยู่ข้างเพื่อน พร้อมๆ กับคว้าเม้าท์ในมือนัท มากำเอาไว้เสียเอง เสียงคลิกเม้าท์ไปเปิดยูทูป ซึ่งยังมีเมมโมรี่เก่าเปิดคาเอาไว้

เสียงของนักแสดงเอวีกำลังเข้าด้ายเข้าเข้ม ฉากเร้าอารมณ์ร้อนแรงเวลาสอดใส่หนักๆ ดังระงมไปด้วยเสียงครวญครางดังไปทั้งห้องของแดน จนกระทั่งแม่ของเขาได้ยินเต็มสองหู เธอจึงต้องเดินไปที่ห้องลูกชายเสียหน่อย กับการเสียสมาธิอ่านหนังสือ ด้วยการเปิดหนังที่ไม่ควรดูระหว่างเตรียมตัวสอบ

“เฮ้ย...!!! ดูกันอย่างนี้เลยหรอ? ไม่มีเซนเซอร์เลยนะ ฮ่าๆๆ” นัทเกริ่นแซวแดน เมื่อเขาค่อยๆ เลื่อนเม้าท์ไปปิดช้า เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากห้อง ทำให้นันดา แม่ของแดนต้องเปิดประตูเพื่อตักเตือนลูกชายเสียหน่อย

“แม่บอกแล้วไง ว่าอย่าเปิดหนังดูตอนอ่านหนังสือ จนกว่าจะสอบเข้าได้นะ!!!” สีหน้าของเธอค่อนข้างจะหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าเพื่อนลูกชายก็ยังอยู่เล่นด้วยกัน

“ครับๆ ผมปิดแล้วครับ” แดนตอบเปรยเฉยชา เพราะเขาแค่เอาไว้ดูแก้เครียดตอนอ่านหนังสือ ไม่ก็ เก็บท่าเด็ดๆ เหล่านั้น เอาไว้ใช้กับเติ้ลในโอกาสถัดๆ ไป

“ขอโทษด้วยนะจ๊ะ นัท” เธอตอบแทนแดนที่ทำให้นัทต้องตกอกตกใจกับหนังที่ปรากฏ และเสียงที่ดังกระหึ่มสเตอริโอดังไปทั่วบ้าน

“ไม่เป็นไรครับ” นัทยิ้มแย้ม สุขใจกับสีหน้ายิ้มแย้มของนันดาแม่เพื่อน อีกทั้งอาหารอร่อยๆ จนอิ่มท้อง เขารู้สึกอยากนอนหลับพักผ่อนที่นี่เสียจริงๆ

“เฮ้ย มาเล่นเกมส์นี้ด้วยกันหน่อยสิ นัท เรามีจอยสติ๊กด้วย” แดนคว้าเกมส์หนึ่งขึ้นมาใส่ช่องซีดี พลางหยิบจอยควบคุมตัวบังคับขึ้นมา เพื่อชวนนัทเล่นเกมส์คอมฯ ด้วยกัน โดยเฉพาะเป็นเกมส์ขับเคลื่อนเครื่องบินจำลองราคาแพง

“อย่าเล่นเกมส์เยอะนะ แดน เพื่อนต้องกลับบ้านนะ อย่าดึกนักล่ะ” นันดากล่าวตักเตือนก่อนที่ลูกชายจะพาเพื่อนเสียการเรียน และกลับบ้านดึก เกรงว่าแม่ของนัทจะเป็นห่วงถ้าลูกชายไม่กลับบ้าน คนเป็นแม่ย่อมห่วงลูกชายเป็นธรรมดา

“ไม่กี่ชม.หรอกครับ นัทเล่นเกมส์เก่งกว่าผมอีก” แดนตอบโดยไม่หันหลังมองนันดา ทำให้เธอต้องเดินเข้ามายกมือเขกกะโหลกลูกชายตัวแสบเสียหน่อย ที่ทำนิสัยแย่ๆ แบบนั้น

“โอ๊ย!!!” แดนยกมือขึ้นมาป้อง พลางหันไปมองแม่ ผู้ซึ่งทำอาหารอร่อยที่สุดในสามโลก ยามนี้เธอเริ่มแปลงร่างเป็นยักษ์ไปเสียแล้ว

“แม่ให้เวลาแค่ชม.เดียวนะ แล้วก็รีบไปส่งเพื่อนกลับบ้านได้แล้วนะ อย่าให้แม่ของนัทต้องเป็นห่วง เข้าใจที่แม่พูดนะ แดน!!!” นันดาทำเสียงดุเข้ม เพราะเกรงว่า แดนจะเปิดหนังเอวีให้นัทดูอีก

เพราะหนังเอวีที่เปิดค้างในคอมฯ ลูกนั้น... ความจริงแล้ว เธอแอบเข้ามาในห้องลูกชายตอนพวกเขาเรียน นันดาก็มีช่วงเวลาอารมณ์เปลี่ยวบ้าง อยากดูหนังทำนองนี้เพื่อนปลดปล่อยอารมณ์ส่วนตัวบ้าง หลังจากที่ไม่ได้มีอะไรกับสามีมานานแรมเดือน เธอก็มีด้านมืดบ้าง... โดยที่ไม่ให้สามีและลูกชายรู้...

“แม่นายดุจัง ทั้งๆ ที่ทำอาหารอร่อย” นัทเปรยฉงน จึงเริ่มเข้าเกมส์คอมฯ เล่นกับแดน พลางดูเวลาไปด้วย อีกหนึ่งชม. เขาจะต้องกลับบ้าน

“ท่าทางแม่เราจะห่วงนายมากเลยนะ หรืออาจจะมากกว่าแม่นายด้วยซ้ำมั๊ง” แดนเริ่มเปรยอิจฉาคู่หูนักบอล เพราะรู้สึกว่า แม่เขาจะเอ็นดูเพื่อนแดนมากกว่าลูกชายตัวเองเสียอีก

“คงไม่อยากให้แม่เราเป็นห่วงมั๊ง เฮ้ยๆๆๆ ยิงมันสิวะ!!!” นัทตอบแล้วหันไปสนใจเกมส์คอมฯ พร้อมๆ กับแดนต่อไป

******