โปรดส่งใครมารักฉันที

ฉันชื่อพิมพ์อัปสรหรือพิม แต่คนที่สนิทกันชอบเรียกว่าไอ้พิม ปีนี้ก็อายุ 17 ละ กำลังจะสอบเข้ามหาลัย ชีวิตฉันสุดแสนจะรันทดบัดซบสิ้นดี ทั้งที่มีพ่อโคตรรวย เป็นนักธุรกิจใหญ่ ชื่อ "ธนากร ทรัพย์ไพศาล" ทำไมน่ะหรือ ก็เพราะพ่อฉันเกลียดฉันน่ะสิ เกลียดจนไล่ฉันออกจากบ้าน

แม่ฉันรถคว่ำตาย...ตอนที่ท่านจะมารับฉันกลับจากโรงเรียน วันนั้นฝนตก ถนนลื่น แม่รีบร้อนจะมารับฉัน เลยขับรถไปบวกกับท้ายสิบล้อ แม่ตายคาที่ พ่อเลยโทษว่าฉันเป็นตัวซวย ทำให้แม่ตาย

พ่อเอาฉันไปให้ป้ายี่สุ่น พี่สาวแท้ ๆของแม่เลี้ยงแทน ตอนนั้นฉันเพิ่งจะ 7 ขวบเอง ฉันเลยมาอยู่กับป้านับแต่นั้น ป้าฉันเป็นแม่ค้าขายขนมจีนกับสารพัดแกง ป้าเป็นคนปากร้ายแต่ใจดี และรักฉันมาก

ฉันยังมีพี่ชายที่เป็นหลานชายของลุงเขยที่เสียไปแล้วชื่อพี่ ยุท หรือธีรยุทธ ปีนี้อายุ 21 เรียนมหาลัยปีสุดท้ายแล้ว พี่ยุทใจดี รักฉันมาก คอยดูแลปกป้องให้ทุกอย่าง

อีกคนที่ฉันจะไม่พูดถึงไม่ได้เลย คือเด็กวัดจอมแสบ ลูกศิษย์หลวงตาประเสริฐ ที่วัดข้างบ้าน เพราะรั้วบ้านป้าฉันติดกับรั้ววัด เขาชื่อไอ้ชาติหรืออติชาติ อายุ 19 เขาเรียนที่เดียวกับพี่ยุท ทั้งคู่เป็นคู่หูที่สนิทกันมาก แต่เขากับฉันไม่ถูกกันเท่าไหร่ เราทะเลาะกันตลอด

ไอ้ชาติดีทุกอย่าง หน้าตาดี รูปร่างแข็งแรงสูงใหญ่ ขยัน อารมณ์ดี ยิ้มง่าย แต่...ปากจัด ยียวน กวนตีน ใคร ๆ ก็ว่าเขาหล่อ โดยเฉพาะพวกผู้หญิงแถวบ้าน ฉันว่ามันก็งั้น ๆ แหละ หล่อเหล่ออารั๊ย...ผิวก็คล้ำ แค่ตาคม ขนตางอน จมูกโด่ง กับปากรูปกระจับที่แสนจะจัดจ้านของเขา

จะว่าไป...ไอ้ชาติมันก็ขยันนะ รับจ้างทำงานทุกอย่าง ส่งตัวเองเรียนตั้งแต่มัธยม จนนี่ก็เข้ามหาลัยปี 2 ละ มีคนบอกว่าบ้านไอ้ชาติที่ต่างจังหวัดมีเงิน แต่เขามาอยู่วัด ทำตัวกิ๊กก๊อก...ใครจะไปเชื่อล่ะว่าบ้านเขาจะรวย

พ่อฉันแต่งงานใหม่กับยาย "นวลปราง" มันดัดจริต เจ้ายศเจ้าอย่าง เจอหน้าฉันทีไร มันก็จะกระแนะกระแหนฉันทุกที ก็เจอฉันตอกกลับหน้าหงายไปทุกครั้งเหมือนกัน

ชีวิตฉันมันก็เป็นแบบนี้แหละ ฉันไม่เชื่อใจผู้ชาย ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะได้เจอใครสักคนที่รัก...และปกป้องฉันจริง ๆ ไหม? จะมีใครสักคนที่จะพาฉันเดินเคียงข้างกับเขาไปตลอดชีวิตด้วยหรือเปล่า แล้วใครคนนั้นอยู่ที่ไหนกันหนอ....