แอบสวาทคนสวนหนุ่ม

มณีนุชมองหุ่นแซ่บๆ ของคนสวนหนุ่มแล้วน้ำลายสอ กล้ามเป็นมัดๆ ที่ไม่ได้สวมเสื้อทำให้เธอสามารถมองผิวเรียบตึงได้ถนัดตา ผิวสีเข้มที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อทำเธอกลืนน้ำลายติดกันอยู่หลายครั้ง

“อุ๊ย!”

เธอเดินไปใกล้ๆ ก่อนทำท่าสะดุดขาตัวเองเกือบล้มหัวคะมำ เขารีบรวบร่างของเธอเอาไว้

“คุณนุชเป็นยังไงบ้างครับ”

เสียงนุ่มเอ่ยถามขณะประคองร่างอวบอัดของคุณหนูคนสวยเอาไว้

“ปวดข้อเท้าจังเลย อุ้มไปส่งห้องหน่อยสิ”

มณีนุชออดอ้อนขณะกอดคอหนาเอาไว้ เขามองเธอด้วยสายตาเจ้าชู้ รู้ความนัยว่าเธอต้องการอะไร

“ได้สิครับ”

เขาตวัดแขนอุ้มร่างอวบอิ่มเข้าห้องตัวเองแทน

“อะไรกัน พามาที่นี่ทำไม”

มณีนุชแกล้งโวยวายเสียงดัง

“คุณนุชอยากโดนเอาไม่ใช่เหรอครับ”

“บ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้” เธอตีอกเขาอย่างมีจริต

“ไหนผมดูร่องหน่อยสิครับว่าเยิ้มขนาดไหน”

เขาแยกขาของเธอออก เห็นกางเกงในเนื้อนิ่มเปียกเยิ้ม

“เปียกขนาดนี้ให้ผัวเลียนะครับ”

“อื้อ...” เธอร้องครางเมื่อเขาลากนิ้วไปมากับเนินสวาท

“อยากโดนเสียบไหมครับ ผมจะกระแทกคุณนุชให้เสียวขาดใจเลย”

“อ่ะ อ่า...”

มณีนุชร้องครางเมื่อเขาขยับนิ้วเร็วรี่ขึ้น หยาดน้ำหวานไหลซึมเปื้อนเต็มกางเกงในเนื้อบาง

“ถอดออกนะครับ”

เขาค่อยๆ ถอดกางเกงในออกจากสะโพกผายของเธออย่างเชื่องช้า

มือหนาขยำกางเกงในเนื้อนิ่มขึ้นมาสูดดม เธอยกสะโพกให้เขาจัดการดึงอาภรณ์น้อยชิ้นนั้นออกไปได้สำเร็จ

“คุณเปียกเยิ้มขนาดนี้ ให้ผมเลียนะครับ”

คนพูดไม่พูดเปล่า เขาก้มลงลามเลียเนินสวาทของเธอในทันที ลิ้นสากร้อนปาดเลียสอดแทรกเข้าในร่องรูเสียว เธอบิดกายเร่าๆ นีรนุชสอดมือเข้าไปในกลุ่มผมดกหนา

“ชอบไหมล่ะครับคุณนุช”

“ชะ... ชอบสะ เสียว จ้ะ”

“มาครับ แยกขากว้างๆ ให้ผมเอา คุณจะได้หายอยาก”

“อื้อ...”

เธอครางรับเมื่อเขาลากปลายท่อนเนื้อไปกับถ้ำสวาท มันเสียวซ่านจนเธอต้องหยัดสะโพกโต้ตอบกับเขา เพื่อให้เขาสอดเสยเข้ามาหา แต่เขาก็ยังรั้งรอ ทำให้เธอต้องครางประท้วงอย่างขัดใจ

“อ่ะ อ่า... คนบ้า”

เธอผวาจิกมือกับร่างของเขาด้วยความเสียวเมื่อเขากระแทกกายเข้าหาจนมิดโคน

“คุณนุชชอบให้ผมเอาแรงๆ ไม่ใช่เหรอครับ”

“อื้อ...”

เธอครางรับกระดกสะโพกขึ้นแนบเนื้อกับแท่งกายร้อนผ่าวที่อัดเบียดเข้ามาเต็มร่อง

“วันนี้ครางเสียงดังแค่ไหนก็ได้ครับ ไม่มีใครอยู่บ้าน คุณภาคินก็ไม่อยู่ คุณสบายใจได้”

คนพูดซอยกายเข้าออกในร่องรักของเจ้านายสาวจนฉ่ำเยิ้ม หยาดน้ำรักไหลซึมปริ่มไปตามผ้าปูเตียงสีเข้ม

“นายอ่า... ซี๊ด... แรงเยอะเหลือเกิน”

“ไม่ชอบเหรอครับ เอาแรงๆ แบบนี้”

“ชะ... ชอบ”

“คุณก็ตอดผมดีเหลือเกิน ไม่ต้องกังวลนะครับ วันนี้คุณได้คลานลงจากเตียงแน่ๆ”

เขาก้มลงกระซิบขณะที่ลูบศีรษะของเธอเบาๆ คนฟังถึงกับขนลุกซู่ หยัดสะโพกโต้ตอบกับเขาอย่างดุเดือด

สามีของเธอไม่ยอมทำการบ้าน เธอเลยต้องแอบมามีสัมพันธ์สวาทกับคนสวนอย่างนายกริช เขาเหมือนพวกตายด้าน แต่งงานกันมาหลายปีไม่เคยยอมแตะต้องเธอเลย เธอแต่งงานกับเขาก็เหมือนต้องกลายมาเป็นดอกไม้แห้งเหี่ยวคาต้น รอวันตายไม่เคยได้รับน้ำหล่อเลี้ยงชุ่มชื่นเลย จนกระทั่งสามีพานายกริชมาทำงานเป็นคนสวน เธอถึงได้มีความสุข มีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้าง

แต่กระนั้นเธอกับภาคินผู้เป็นสามีก็ถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน เธอเลยเคารพรักเขาเหมือนพี่ชาย แม้ผู้ใหญ่จะให้แต่งงานกันหลังจากที่พวกท่านจากโลกนี้ไปแล้ว

“อ่ะ! อ่าๆๆๆๆ”

มณีนุชครางซ้ำๆ เข้ากับจังหวะการสอดประสานที่รุกเร้าเข้าหารุนแรง ไหนจะโหนกเนื้อที่ดังประสานกันอีกเป็นจังหวะระงม

เธอดีดเด้งสะโพกรับอย่างรัญจวนใจ ในขณะที่นายกริช กระแทกกระทั้นหนักหน่วงไม่ออมแรง จนร่างน้อยสั่นคลอนแทบจมหายไปกับเตียงครั้งแล้วครั้งเล่า

ผิวสีเข้มของเขาที่เต็มไปด้วยเหงื่อไหลหยดไปตามเนื้อตัวของเธอ มณีนุชมองผิวมันวาวและกล้ามเป็นมัดๆ ก็ต้องเสียวสยิว กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอติดกันหลายครั้ง

มือบางเลื่อนลูบไปตามเนื้อตัวของเขา แตะลิ้นเลีย ริมฝีปากอย่างกระหาย