บทย่อ
ใครจะไปรู้ว่านักแคสเกมชื่อดังที่ฉันคลั่งไคล้ และไม่เคยเห็นหน้า จะกลายมาเป็นรูมเมทฉัน วี๊ดด อยากจะบอกว่าหล่อมว๊ากกก (เลิกอคิกับฉันนะจอยเปลี่ยนละ
E-sport_ 001
"แอม!! นี่แกก็เรียนจบแล้วแกไม่คิดจะหางานเลยรึไง มัวแต่เล่นเกม อ่านนิยายบ้าบออะไรนักหนาห๊ะ!!" เสียงแม่ฉันบ่นมาจากทางด้านหน้าประตูห้องนอนฉันถ้าเป็นสมัยฉันม.ต้น
นางคงเข้ามาดึงปลั๊กคอมฉันไปแล้ว แต่พอฉันขึ้นม.ปลายฉันได้ตังค์จากการแต่งนิยายและแคสเกมลงYouTube ฉันเลยเอาเงินมาทำประตูห้องใหม่ให้ใส่รหัสเข้าเอา เด็ดมั้ยล่ะ
" แม่ทุกวันนี้แอมก็หาเงินเอง ไม่ได้ขอตังค์แม่ซักหน่อยนี่คะ" ฉันพูดตอบทั้งที่ยังยิงคู่ต่อสู้อยู่เลย (พอดีซ้อมอยู่น่ะรอแข่ง)
"เงินแค่นั้นจะเยอะแค่ไหนกัน อนาคตแม่ไม่อยู่แกจะเป็นยังไง ดูจากพี่เอสแกสิเป็นถึงประธานบริษัทHrk ซึ่งตอนนี้บริษัทพี่แกกำลังโด่งดัง เอาพี่แกเป็นแบบอย่างบ้าง" ที่พูดแบบนี้ไม่รู้สิท่าว่าบริษัทพี่เอสคือบริษัทสร้างเกมชื่อดังระดับโลก
ที่ผลิตเกมออกมามากมายแถมถูกตาต้องใจนักกีฬา E-sport อยากเข้ามาท้าทายลองเล่นกัน และคนที่แคสเกมคนแรกคือฉันตลอด
" เงียบทำไม เปิดประตูให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้ฉันมีเรื่องจะคุยกับแก ด่วนเลยนะ!!" มัวคิดนาน ขอปิดจ๊อบตี้สุดท้ายก่อนนะ
"ปังปังปัง เอ๊ออ เอ๊อออ ปิดจ๊อบ" ฉันใช้เวลาเก็บทั้งตี้ไม่ถึง1นาที เซียนใช่มั้ยล่ะ (ตี้ มาจากคำว่า unity หมายความว่า รวมกันหรือถ้าในเกมก็คือทีม)
" แอ๊ดดด" (เสียงประตูนะจ้ะ)
" กว่าจะโผล่หัวออกมาจากถ้ำได้ ละเนี่ยแกจะยืนบังประตูทำไม หลบ หลบ" แม่ดันฉันเดินเข้ามาข้างใน แต่ทำไมสีหน้าแม่ดูแปลกๆกันนะ เหมือนจะอึ้งๆยังไงไม่รู้นะ
"แม่ แม่ แม่เป็นอะไรคะ" ฉันสกิดแม่ถึงสามรอบนางถึงจะเดินไปที่เตียง ก่อนจะหันมามองหน้าฉันที่นั่งอยู่บนเก้าอี้แคสเกมสีเหลืองสุดหรูหน้าคอมสามเครื่อง
" ฉันไม่ได้เข้าห้องแกมา5ปี ห้องแกเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรอยัยแอม" ก่อนที่ทุกคนจะงง ฉันขออธิบายรายละเอียดห้องฉันก่อนละกันนะ
ห้องของฉันตั้งแต่เปิดประตูเข้ามาห้องจะเป็นสไตล์โมเดิร์นสีเทาหม่นดำ มองไปข้างหน้าจะเห็นเตียงขนาดคิงส์ไซด์สีเทาหม่นดำ หันไปข้างขวาจะเจอตู้เย็นขนาดมินิบาร์ ถัดไปจะเป็นTV จอขนาด52"
ที่มีโซฟาและโต๊ะวางของอยู่ด้านหน้าอย่างเป็นระเบียบ โซนหลังโซฟาติดผนังจะเป็นคอม3เครื่องและเก้าอี้สุดหรูตัวโปรดของฉัน ซึ่งก็กินพื้นที่เยอะที่สุดในห้องแล้วล่ะ555
ด้านขวาติดกำแพงฝั่งห้องจะเป็นโน๊ตบุ๊คที่แบล็คกาวร์เป็นตู้หนังสือที่มีนิยายเป็น1000เล่ม จะไม่ให้แม่อึ้งได้ไงล่ะเนาะ
เงินรายได้จากการแคสเกมลง youtube กับแต่งนิยาย เดือนนึงของฉันได้เงินไม่ต่ำกว่า5ล้าน แต่เรื่องนี้แม่ไม่เคยรู้ และไม่เคยถาม อีกอย่างฉันเป็นคนไม่ชอบพูดน่ะนะ
เหมือนคนสองบุคลิกที่เวลาแคสเกมจะเป็นคนพูดเก่ง แต่พอใช้ชีวิตนอกสตรีมคือหาเสียงฟังยาก
"ชั่งมันเถอะแม่ แม่มีอะไรจะคุยกับแอมหรอคะ พอดีแอมมีงานต้องทำต่อค่ะ" เพราะวันนี้ฉันมีสตรีมเกมใหม่ของบริษัทhrkของพี่ชายฉัน เห็นว่าจะเชิญรักแรกของฉันอย่างพี่ไทเกอร์
นักแคสเกมที่ไม่เคยเปิดเผยใบหน้าให้ใครเห็นเลย แต่เสียงของพี่ไทเกอร์นั้นสามารถสะกดสาวๆได้ทั้งประเทศเลย ซึ่งฉันก็เป็น1ในนั้น ตั้งแต่แคสเกมมาผู้ติดตาม5ล้านก็ยังไม่เคยได้เล่นกับพี่แกเลย ตอนนี้ฉลอง20ล้านซับพี่ไทเกอร์เลยยอมรับข้อเสนอของพี่ชายฉันนั่นเอง
"พรุ่งนี้แม่จะย้ายไปอยู่กับพ่อแกที่อังกฤษ พี่ชายแกก็อยู่ที่จีน ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนแก แม่เลยจะให้แกไปอยู่กับลูกชายเพื่อนแม่ พี่เขาเป็นคนคล้ายๆแกคือไม่ชอบพูด โลกส่วนตัวสูงนั่นแหละมั้ง แกไปก็อยู่อีกห้องของพี่เขาเลยคอนโดเขาใหญ่ แม่ก็จำชื่อเขาไม่ได้ ชื่อไท.. ไทอะไรไม่รู้แกก็เรียกพี่ไทแล้วกัน"แม่ฉันสาธยายยาวเหยียดจนฉันแทบเบลอ แต่ที่จับใจความได้คือ ฉันต้องไปอยู่กับคนอื่นและที่สำคัญเป็นผู้ชาย!!
" อะไรนะคะแม่! นี่แม่จะให้แอมไปอยู่กับใครที่ไหนก็ไม่รู้ และที่สำคัญเขาเป็นผู้ชายนะแม่ แม่ก็รู้แอมไม่ชอบอยู่กับใคร แล้วบ้านนี้ละคะ แอมอยู่คนเดียวได้แม่ไม่ต้องเป็นห่วงแอมโตแล้วแอมอยู่ได้" ฉันแทบหอบขึ้น พูดแทบจะไม่ได้เว้นวรรค
"ยังไงก็ไม่ได้ นี่คือคำสั่งแกต้องไปพรุ่งนี้เลยตอน10โมงเช้า ห้ามตื่นสายวันนี้ห้ามนอนเกิน4ทุ่ม ตอนนี้ก็2ทุ่มละ จะทำอะไรก็รีบทำ รีบนอน ฉันไปละ ปัง! " พอพูดเสร็จนางก็เดินออกไปปิดประตูหน้าตาเฉย
ปล่อยให้ฉันยืนงงอยู่คนเดียวนี่มันอะไรเนี่ย แม่ไม่ปล่อยให้ฉันมีช่องทางปฏิเสธเลยแล้วฉันต้องไปอยู่กะอีตาไทที่ไหนอีกล่ะเนี่ย เปงเครียด
" กริ๊งงงงงง กริ๊งงงงงง กริ๊งงงง" เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นฉุดฉันออกจากพะวง
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ แอมพูดสายค่ะ"
[ยัยแอมเมื่อไหร่แกจะเปิดสตรีม มันใกล้เวลาเปิดตัวเกมใหม่ของพี่แล้วนะ ไทเกอร์สตรีมรอแกมา10นาทีแล้ว รีบเปิดสตรีมด่วนน อย่าช้านะ ติ๊ด]
นี่ก็อีกคนไม่ถงไม่ถามสุขภาพซักคน มาก็ใส่รัวๆน้องยิ่งมึนๆงงๆอยู่ แต่เอ๊ะ พี่ไทเกอร์ อร้ายยย
ฉันรีบเปิดสตรีมเข้าเกม พี่ไทเกอร์ก็รออยู่แล้ว ห้องเกมนี้เป็นห้องเกมที่ทางบริษัทพี่ฉันทำให้โดยเฉพาะ
"และหลังจากที่เรารอนางฟ้าE-sport มาประมาณ10กว่านาทีน้องแอมก็มาแล้วนะครับ สวัสดีครับน้องแอม" เหมือนจะโดนด่าทางอ้อมแต่ฉันก็รู้สึกเหมือนฝันเลย งื้ออ งานมาก่อนผู้ชายยัยแอม สติค่ะสติ
"ค่าา สวัสดีพี่ไทเกอร์และแฟนๆของแอมทุกคนนะคะ พอดีแอมติดธุระนิดหน่อยทำให้สายไป10นาที ขอโทษพี่ไทเกอร์ด้วยนะคะที่แอมทำให้รอนาน" ฉันพูดแบบตั้งใจมองกล้องให้ทะลุหน้ากากพี่ไทเกอร์เผื่อเห็นขนคิ้วพี่เค้าบ้างง่าา
"ไม่เป็นไรครับ อ้อ! เกือบลืมไปวันนี้เรามีเกมอะไรมาแข่งกับพี่นะ" ขายของเก่งนักนะยะ ยังไม่ถึงไหนเข้าโหมดขายของแล้ว น่ารักที่สุดดด
" ใช่ค่ะเรามีเกมใหม่จากบริษัทhrk ชื่อเกมK-L เป็นเกมสไตล์การเอาชีวิตรอดจากคู่ต่อสู้เอาชีวิตให้เหลือรอดเป็นทีมสุดท้าย แล้วเราก็จะได้เงินรางวัลไป20,000ค่าา เอาตรงๆแอมเขินพี่ไทเกอร์มากเลยนะคะเนี่ย เหมือนฝันเลยค่ะ" ขอนิสนึงละกันนะทุกโคนน ขอเต๊าะหน่อย อิอิ
"น้องแอมก็พูดเกินไป เราก็ดังใช่ย่อยนะเนี่ย แถมสมคำล้ำลือที่ว่าทั้งสาวน่ารักขวัญใจนักกีฬา E-sport ทั้งบ้านทั้งเมืองขนาดนี้ งั้นมาเริ่มกันเลยแล้วกันเนอะ" ตัวลอยแล้วน๊าพี่ไทเกอร์ ถ้าไม่ตัดจบเข้าเกมอินี่จะไหลลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว
"งั้น.. ไปกันเลยค่าา"
.
.
.
อีกด้านนึง
" แกไม่ต้องสงสารน้องนะเอส แม่คิดว่าถ้ามันยังเป็นแบบนี้ คงได้ขึ้นคานแน่ๆ แกก็ไม่ต้องกลับไทยซัก4-5เดือนนะ แม่เช็คดูแล้ว ถึงไทเกอร์จะลึกลับแต่ตอนเด็กๆก็เคยมาเล่นกับน้องแกบ่อยๆ เดี๋ยวมันคงจำกันได้เองแหละ"
[แต่แม่ครับ สิ่งที่แอมมันทำอยู่ มันไม่ใช่เรื่องไม่ดีนะครับ มันเป็นงานของน้องจริงๆ ละเป็นผู้ชายนักเลงหัวไม้รึป่าวก็ไม่รู้ ผ่านมา10กว่าปีคนเรามันเปลี่ยนกันได้] ยังไม่รู้อีกนะแกว่านักเลงที่แกว่าคือคนที่แกตามเขามาเกือบปีเพื่อให้มาแคสเกมแกอ่ะ
" ยังไงก็ชั่งแม่ติดสินใจแล้ว แค่นี้แหละ"
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป.......
ฝากนิยายของพอลโล่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
เขียนเองฟินเอง สามารถติชมได้นะคะพอลจะเอามาปรับเปลี่ยนให้ถูกใจทุกคนค่าา