บท
ตั้งค่า

6 เริ่มสนิทสนม

“จ้ะ.. เห็นคุณพจน์บอกว่าตอนเย็นจะมาทานอาหารที่นี่กับพวกเรา พี่นนท์เป็นคนชวนจ้ะ”

ฉันบอกให้ส้มรู้.. พี่นนท์พูดเสริม

“พี่เห็นว่าส้มก็ทำงานที่นี่มานาน ยังไม่ได้เคยร่วมโต๊ะอาหารกันเลย พอดีวันนี้เห็นแฟนส้มมา พี่ก็จะเลี้ยงซะหน่อย เย็นนี้ส้มจะรีบไปไหนหรือเปล่าครับ”

“ไม่รีบค่ะ ตอนเย็นส้มไม่ค่อยมีธุระไปไหนหรอกค่ะ กลับบ้านก็เข้านอนเลย”

“ดีครับ.. งั้นเย็นนี้เราทานอาหารกันนะ เดี๋ยวช่วงบ่ายพี่จะออกไปซื้ออาหารเอง”

“ขอบคุณพี่นนท์มากค่ะ”

หลังจากนัดแนะกันเรียบร้อย ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ฉันกับส้มก็เตรียมเปิดร้านทำผม พี่นนท์ก็ออกไปธุระข้างนอก บอกว่าตอนเย็นจะกลับมาพร้อมอาหาร

ฉันทำงานด้วยใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อยากเร่งเวลาให้ถึงตอนเย็นเร็วๆ อยากจะเจอ อยากจะคุยกับคุณพจน์ อยากเห็นรอยยิ้มของเขา

เวลาทำผมให้ลูกค้า ฉันใจลอยจนส้มสังเกตเห็น แอบถามฉันเบาๆ

“วันนี้รู้สึกพี่วรรณดูแปลกๆนะคะ ส้มเห็นพี่วรรณชอบเหม่อ เหมือนคิดอะไรอยู่”

“ปละ..เปล่าจ้ะ พี่ไม่ได้คิดอะไร ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ ทำงานเถอะ”

ฉันรีบปฏิเสธ แล้วพยายามทำตัวให้ปกติ แต่พอว่างก็อดคิดถึงรอยยิ้มของคุณพจน์ไม่ได้

ตกเย็น เป็นเวลาที่ฉันรอคอย พอเก็บร้านเรียบร้อย พี่นนท์ก็ขับรถเข้ามาพอดี พร้อมกับถุงอาหารจำนวนมาก

“ซื้อมาเยอะเลย จะกินกันหมดมั้ยคะ”

ฉันถามอย่างอารมณ์ดี เพราะรอเวลานี้มาทั้งวัน

“ไม่หมดก็กินพรุ่งนี้ได้ วรรณช่วยไปเอาเบียร์ในรถไปแช่ตู้เย็นหน่อย เดี๋ยวพี่กับส้มจะจัดอาหารใส่จานเอง”

“ได้ค่ะ วันนี้วรรณขอเมาหน่อยนะคะ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ วรรณจะปิดร้านซักวัน จะได้พักผ่อนเต็มที่”

“ดีจ้ะ วรรณทำงานเหนื่อยมาหลายวันแล้ว พักผ่อนบ้านก็ดี”

พี่นนท์เอ่ยเห็นด้วย แล้วถือถุงอาหารเข้าไปในบ้าน ส่วนฉันไปหยิบเบียร์ที่รถไปแช่ตู้เย็น

สักพักคุณพจน์ก็จอดรถมอเตอร์ไซค์ แล้วเดินเข้ามาทักทายทุกคน

“สวัสดีครับพี่นนท์ พี่วรรณ ส้ม.. ผมมีลูกชิ้นร้านอร่อยที่สุดมาด้วย ลองชิมกันดูครับ”

คุณพจน์กล่าวยิ้มแย้ม แล้วชูถุงลูกชิ้นถุงใหญ่ให้ดู

“ไม่น่าลำบากเลยจ้ะ พี่นนท์เค้าก็ซื้อมาเยอะแล้ว วันนี้เราจะกินกันให้เต็มที่เลยนะจ๊ะ”

ฉันพูดพร้อมยิ้มให้พจน์ ก่อนจะเดินไปหยิบจานและแก้วมา วันนี้มีคนร่วมทานอาหาร 4 คน โซฟานั่งกันไม่พอ เราจึงนั่งกินกันที่พื้นเลย

เมื่ออาหารจัดวางเรียบร้อย เราทั้ง 4 คนก็นั่งล้อมวงกัน ฉันนั่งตรงข้ามกับคุณพจน์ ส่วนพี่นนท์นั่งตรงข้ามกับส้ม ทุกคนดื่มเบียร์เป็นกันหมด บรรยากาศจึงดูสนุกสนาน เป็นกันเองอย่างรวดเร็ว

“เอ้า ดื่มฉลองให้กับมิตรภาพของเรากันครับ”

พี่นนท์พูดพร้อมชูแก้วเบียร์ขึ้น ทุกคนก็ชูแก้วตาม แล้วดื่มจนหมดแก้ว

เวลาผ่านไป 2-3 ชั่วโมง ต่างคนก็ต่างมีอาการเมากันพอสมควร แต่ฉันยังไม่เมา เพราะดื่มแบบประคอง อยากจะรู้ว่าคุณพจน์เวลาเมาจะเป็นยังไง

ฉันสังเกตุเห็นตอนที่ส้มเอื้อมมือมาตักอาหาร พี่นนท์ที่นั่งตรงข้าม จ้องมองที่คอเสื้อของส้ม เพราะวันนี้ส้มใส่เสื้อคอกว้าง พี่นนท์คงคิดอะไรกับส้มแน่เลย แต่ฉันไม่ได้ว่าอะไร ของสวยๆแบบนี้ใครก็ชอบมอง

ฉันมีความคิดอยากลงทำแบบส้มดู อยากจะรู้ว่าคุณพจน์จะมองฉันเหมือนที่พี่นนท์มองส้มหรือเปล่า ฉันดึงคอเสื้อให้ต่ำลง แล้วก้มเอื้อมมือตักอาหาร ให้คอเสื้อหย่อนลงเพื่อจะได้โชว์เนินหน้าอกขาวผ่อง

แต่ไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด คุณพจน์ดูท่าทางไม่ได้สนใจฉันเลย คงจะเพิ่งรู้จักกันใหม่ๆ และเกรงใจสายตาพี่นนท์ จึงไม่กล้าแสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสม

ฉันมีความรู้สึกว่าพี่นนท์ชอบสังเกตฉันกับคุณพจน์ ฉันเห็นสายตาเขามองคุณพจน์และฉันบ่อยๆ คงอยากรู้ว่าฉันและคุณพจน์จะมีปฏิกิริยาอย่างไร เพราะทั้งหล่อทั้งสวยกัน ต้องมีแอบมองกันบ้าง

พี่นนท์เห็นว่าคุณพจน์ยังคงเกร็งๆ ไม่ค่อยกล้าพูดกล้าคุย จึงชวนดื่มเบียร์บ่อยๆ จะได้กล้าขึ้น

“เอ้า คุณพจน์ หมดแก้วครับ เพื่อมิตรภาพที่ยั่งยืนของเรา”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel