2 เจอแฟนลูกน้อง

วันนั้นเวลาประมาณ 3 โมงเช้า พี่นนท์ออกไปทำงานแล้ว ฉันเปิดร้านทำผมตามปกติ สักพักส้มก็มาทำงานเหมือนเช่นทุกวัน ทุกครั้งส้มจะนั่งวินมอเตอร์ไซค์มา แต่คราวนี้แฟนส้มขี่มอเตอร์ไซค์มาส่งเป็นครั้งแรก

“สวัสดีค่ะพี่วรรณ นี่พี่พจน์ แฟนส้มเองค่ะ”

“สวัสดีครับ ร้านสวยมากครับพี่วรรณ”

ส้มแนะนำแฟนให้ฉันรู้จัก ท่าทางเขาดูดีมาก สุภาพ เรียบร้อย รูปร่างหน้าตาเป็นพระเอกหนังได้สบายเลย แถมขับมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบท์คันละเป็นแสนด้วย

“สวัสดีค่ะ ชมเกินไปแล้ว ร้านพี่เล็กๆเอง เข้ามาดื่มน้ำข้างในก่อนสิคะ”

ฉันชักชวนแฟนส้มเข้ามาในร้าน เพื่อจะดูหน้าเขาชัดๆ เพราะเห็นครั้งแรกฉันก็สะดุดตาและถูกชะตาแล้ว

“ขอบคุณครับ”

เขากล่าวขอบคุณและก้มศีรษะให้ ก่อนจะเดินเข้ามาในร้าน โดยมีส้มเดินคู่กันมา แล้วนั่งเก้าอี้โซฟาสำหรับให้ลูกค้านั่งรอ

“ทานน้ำอะไรดีคะ คุณ.. เอ่อ..”

เมื่อกี้ส้มแนะนำชื่อแล้ว แต่ฉันมัวแต่มองหน้าเขา เลยไม่ได้สนใจชื่อ

“ผมชื่อพจน์ครับ ผมขอเป็นน้ำเปล่าดีกว่า ขอบคุณครับ”

พจน์ตอบพร้อมยิ้มแบบสุภาพ ฉันเห็นแล้วใจเต้นแรงขึ้นมาทันที.. บอกอย่างไม่อาย ฉันถูกใจรอยยิ้มของเขามาก

“ส้ม ไปรินน้ำเย็นให้คุณพจน์สิจ๊ะ เผื่อพี่ด้วยนะ”

“ค่ะ”

ส้มเดินไปหลังร้าน เหลือฉันกับพจน์ ฉันยิงคำถามที่อยากรู้ทันที

“คุณพจน์รู้จักกับส้มมานานแล้วหรือคะ ไม่เห็นส้มเล่าเรื่องคุณพจน์ให้พี่ฟังเลย”

ฉันเรียกตัวเองว่าพี่ เพราะดูแล้วพจน์อายุไม่น่าจะถึง 30 เต็มที่ก็ 27-28 เท่านั้น

“รู้จักกันเกือบปีแล้วครับ”

“แหม.. ส้มนี่เก็บความลับเก่งจริงๆ พี่ก็ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวเค้า คิดว่าเค้ายังไม่มีแฟน”

ขณะที่พจน์จะเอ่ยปากตอบฉัน ส้มก็เดินถือน้ำมาสองแก้ว ส่งให้ฉันและพจน์

“คุยอะไรกันอยู่คะ.. พี่วรรณ พี่พจน์”

“ส้ม.. เธอนี่ร้ายจริงๆเลย มีแฟนแล้วไม่เคยบอกพี่.. พี่ก็คิดว่าเธอยังโสด”

ส้มยิ้มอารมณ์ดีก่อนจะตอบ

“ก็พี่วรรณไม่เคยถามส้มนี่คะ ส้มคิดว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ก็เลยไม่ได้บอกพี่วรรณค่ะ”

ก่อนที่ฉันจะตอบส้ม พจน์ก็เอ่ยแทรกขึ้น

“เอ่อ.. เดี๋ยวผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ นี่ก็สายมากแล้ว สวัสดีครับพี่วรรณ”

“จ้า.. แล้วเจอกันใหม่นะคะคุณพจน์”

พจน์หันมาก้มหัวแล้วยิ้มให้ ก่อนจะเดินออกจากร้านไป ฉันหันมาถามส้มทันที

“ส้มนี่โชคดีจัง ได้แฟนหล่อมาก สุภาพด้วย ไปรู้จักกันได้ยังไงจ๊ะ”

“พี่วรรณก็ชมพี่พจน์เกินไป พี่พจน์ยังหล่อสู้พี่นนท์แฟนพี่ไม่ได้เลย นี่ส้มพูดจริงๆนะ”

“เอาล่ะ ไม่ต้องมาชมกันเอง แล้วส้มรู้จักเค้าได้ยังไง เล่าให้พี่ฟังซิ”

ฉันถามเพราะอยากรู้จริงๆ ส้มทำท่าอายนิดๆ ก่อนจะตอบ

“เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนส้มค่ะ เรารู้จักกันในงานวันเกิดของเพื่อนส้ม.. พอเจอกันครั้งแรกเราก็ปิ๊งกันทันที เค้ามาจีบส้มก่อน ส้มมีใจให้เค้าอยู่แล้ว ก็เลยได้เป็นแฟนกันค่ะ”

“แหม.. บุพเพสันนิวาสจริงๆ ยินดีด้วยนะจ้ะที่ส้มได้แฟนหล่อและดีอย่างนี้”

“พี่วรรณก็เหมือนกัน ได้แฟนหล่อและดีกว่าส้มอีก”

ส้มพูดจบเราก็หัวเราะกันอย่างอารมณ์ดี พอดีมีลูกค้าผู้หญิงเข้ามาสองคน เราจึงเริ่มทำงานกันเป็นปกติ

.......................

ประมาณ 6 โมงเย็นฉันปิดร้าน ส้มก็ขอตัวกลับบ้าน

“ส้มไปก่อนนะคะ พรุ่งนี้เช้าเจอกันค่ะ”

“อ้าว.. แล้วแฟนส้มไม่มารับหรือจ๊ะ เมื่อเช้ายังมาส่งเลย”

ฉันถามเพราะอยากเห็นเขาอีก รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของเขายังติดตาฉันอยู่เลย

“พี่พจน์เค้างานเยอะ ถ้าว่างจริงๆจึงจะมารับมาส่งส้มค่ะ”

“อ้อ.. ถ้าวันไหนเค้าว่าง ส้มก็ชวนเค้ามาทำผมที่ร้านพี่นะ ร้านพี่ยินดีต้อนรับจ้ะ”

“ค่ะพี่วรรณ แล้วส้มจะบอกพี่พจน์นะคะ ส้มไปล่ะค่ะ”

พูดจบส้มก็ออกไปเรียกวินมอเตอร์ไซค์เพื่อกลับบ้าน

ส้มออกไปได้ไม่ถึง 5 นาที พี่นนท์ก็ขับรถเข้ามาจอดหน้าร้าน ซึ่งเป็นบ้านทาวน์เฮ้าส์ แล้วเดินยิ้มกริ่มเข้ามาหาฉัน

“วรรณรู้มั้ย วันนี้พี่โชคดี หัวหน้างานเลื่อนตำแหน่งให้พี่ พี่ได้เงินเดือนเพิ่มขึ้นอีก 3 พันแน่ะ เรามาฉลองกันหน่อยนะ”

“หรือคะ ยินดีด้วยค่ะ พี่อยากทานอะไรคะ เดี๋ยววรรณออกไปซื้อให้”