6 ทีเล่นทีจริง

“สวัสดีค่ะคุณเพ็ญ และคุณ.. เอ่อ...”

“ผมชื่อยุทธครับ เป็นสามีเพ็ญ ผมเคยเห็นหน้าคุณหมีและคุณนุชบ่อยๆ แถวปากทางเข้าหมู่บ้านครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”

พี่ยุทธกล่าวแนะนำตัว แล้วยิ้มให้ คุณนุชรีบตอบ

“ยินดีเช่นกันค่ะ นุชก็เคยเห็นคุณยุทธบ่อยเหมือนกัน แต่ไม่กล้าทัก วันนี้เป็นวันดีที่เราได้รู้จักกันนะคะ”

พี่หมียืนฟังอยู่ พูดขึ้นบ้าง

“ผมชื่อหมีครับ เคยเห็นคุณยุทธมาซื้อของหน้าหมู่บ้านบ่อยๆ วันนี้ขอบคุณมากที่ให้เกียรติมาร่วมฉลองวันเกิดให้นุชภรรยาผมนะครับ”

“ยินดีครับ... มา.. ผมช่วยจัดอาหาร วันนี้เพ็ญทำอาหารสุดฝีมือเลย ลองทานกันดู ถ้าไม่อร่อยติชมกันได้เลยนะครับ เราคนกันเอง”

เราทั้งสี่คนเดินเข้าห้องครัว จัดอาหารใส่จาน แล้วมานั่งที่โต๊ะ คู่ฉันกับคู่พี่หมีนั่งตรงข้ามกัน มองเห็นหน้ากัน

“อ้อ.. ลืมไป.. ผมมีไวน์มาฝากเป็นของขวัญวันเกิดครับ ไม่ทราบว่าคุณหมีกับคุณนุชทานไวน์กันหรือเปล่า”

พี่ยุทธบอกพร้อมหยิบขวดไวน์ในถุงออกมา พี่หมีกับคุณนุชยิ้มให้ แล้วบอก

“ขอบคุณมากครับ ผมกันนุชทานได้ คุณยุทธไม่น่าลำบากซื้อมาเลย ผมก็เตรียมไวน์ไว้ต้อนรับคุณยุทธกับคุณเพ็ญเหมือนกัน”

“ไม่เป็นไรครับ ขวดนี้หมดค่อยต่อขวดของคุณหมีก็ได้ครับ”

บรรยากาศเป็นกันเองมากขึ้น เมื่อได้ไวน์คนละ 3-4 แก้ว การพูดคุยเริ่มออกอรรถรส คุณนุชที่ตอนแรกดูพูดน้อย ตอนนี้เริ่มพูดเก่งขึ้น

“คุณเพ็ญทำอาหารเก่งจังค่ะ อร่อยทุกอย่างเลย อย่างนี้คุณยุทธคงหลงใหลคุณเพ็ญมากเลยนะคะ มีอาหารอร่อยๆให้ทานทุกวัน”

“ครับ.. ก็เพราะเพ็ญทำอาหารอร่อย ผมทานจนจะเริ่มจะอ้วนแล้ว ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”

“คุณยุทธไม่เห็นอ้วนเลย ยังหุ่นดีอยู่ คงออกกำลังกายบ่อยใช่ไหมคะ”

“ก็มีบ้างครับ ว่างจากงานก็ชวนเพื่อนๆเข้าฟิตเนส ผมถือว่าสุขภาพร่างกายสำคัญที่สุดครับ”

พี่ยุทธพูดจบ พี่หมีขอพูดบ้าง

“ใช่ครับ คนเราถ้าสุขภาพไม่ดี ชีวิตก็แย่ ผมกับนุชก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากเหมือนกัน ทุกวันเราจึงมีกิจกรรมออกกำลังกายร่วมกันบ่อยๆครับ”

“ที่ว่ามีกิจกรรมร่วมกันบ่อยๆ นี่คืออะไรครับ เล่นกีฬาหรือเปล่าครับ”

“จะว่าเป็นกีฬาก็ได้ แต่เป็นในร่มนะครับ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”

พี่หมีตอบแบบสองแง่สองง่าม เพราะเริ่มจะตึงๆกันบ้างแล้วจากฤทธิ์ไวน์ที่ดื่มเข้าไปเกินครึ่งขวด พี่ยุทธยังงงอยู่ จึงถามต่อ

“กีฬาในร่ม คือกีฬาอะไรครับ พวกโยนโบว์หรือเปล่า”

“คล้ายๆโยนโบว์ครับ แต่ที่บ้านผมไม่มีที่โยนโบว์... เลยโยนเอวแทน ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”

“อุ๊ย.. พี่หมี.. พูดอะไรก็ไม่รู้ อายคุณเพ็ญกับคุณยุทธบ้างสิคะ”

คุณนุชหน้าแดงทันที ที่พี่หมีพูดแบบนี้ ท่าทางเธอคงอาย ฉันนั่งฟังอยู่นาน รีบบอก

“ไม่เป็นไหรหรอกค่ะ พวกผู้ชายเวลาดื่มก็ชอบพูดแบบนี้แหละ พี่ยุทธกับเพ็ญก็เป็นเหมือนกัน ฮิฮิฮิ”

ฉันบอกและหัวเราะเบาๆ เพื่อให้บรรยากาศดูสนุกมากขึ้น แต่พี่ยุทธของฉันยังไม่จบ ยังคงถามต่อ

“โยนเอว... โยนยังไงหรือครับ ผมไม่เคยได้ยินและไม่เคยเห็น... คุณหมีทำให้ดูหน่อยได้ไหมครับ”

“ได้สิครับ ถ้าคุณยุทธอยากดู... สาวๆหลับตาก่อนนะ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ คุณยุทธดูนะครับ ผมจะทำให้ดู”

พูดจบพี่หมีก็ลุกขึ้นยืน ใช้สองมือจับสะโพกตัวเองดึงไปข้างหลัง แล้วโยนไปข้างหน้า ทำอย่างอย่างนี้ 3-4 ครั้ง พี่ยุทธรีบบอก

“อ้อ.. ทำแบบนี้เอง ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ แบบนี้ไม่ยาก ผมก็ทำเป็น แต่ทำไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร่”

“ไม่บ่อยถือว่าไม่ดีนะครับ ผมเคยอ่านหนังสือเจอ เขาบอกว่าให้ทำบ่อยๆ ทำทุกวันยิ่งดี สุขภาพจะดีมาก ไม่เจ็บป่วยบ่อย”

“ไม่ไหวครับ ผมงานเยอะ กลับถึงบ้านก็ง่วงแล้ว เลยไม่ค่อยได้โยนเอว”

พี่ยุทธบอกตามความเป็นจริง... ฉันได้แต่นั่งเงียบ ไม่กล้าพูดอะไร คุณนุชนั่งฟังอยู่นาน เอ่ยขึ้นบ้าง

“แบบนี้คุณเพ็ญต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว ขืนปล่อยไว้แบบนี้ จะทำให้สุขภาพแย่นะคะ”

“แล้วคุณนุชจะให้เพ็ญทำยังไงคะ เพ็ญก็พยาพยามทุกอย่างแล้ว แต่พี่ยุทธเขาบอกง่วงนอน เพ็ญเลยไม่อยากรบกวนพี่ยุทธค่ะ”

คุณนุชมองหน้าฉัน แล้วพูดแบบทีเล่นทีจริง