ตอนที่ 1 ค่ายทหาร

หยางจิงหลิง

ข้านั่งอยู่ในงานเลี้ยงของงานแต่งงานพี่สี่ก็พบว่าคนในงานแต่งฝ่ายเจ้าบ่าวที่มีดีแค่เปลือกนอกคนพวกนั้นต่างจับจ้องอยากจะหุบสมบัติพี่ชายข้า เหอะคนสารเลวหากวันไหนที่พวกมันทำร่ายท่านพี่สี่ข้าล่ะก็ข้าคนนี้จะคลังแสงไปสังหารพวกมันเองกับมือ

"คุณหนูสิบห้าเหตุใดหน้าบึ้งตึงเพียงนั้นเจ้าคะ"

"แล้วเจ้าล่ะ เอ้อหลันเหตุใดทำหน้าหน้าเช่นนั้น"

"ก็คุณหนูจับข้าแต่งตัวเหมือนท่านทำไมล่ะเจ้าคะ"

"ข้าเหงาอยากมีเพื่อนแต่งตัวเหมือนกัน"

"เฮ้อ...คุณหนูสิบห้าท่านควรจะมีรอยยิ้มมากกว่านี้นะเจ้าคะ"

"ใครอยากมางานนี้กันถ้าไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีแต่งงานออกเรือนล่ะก็ข้าไม่มาหรอก"

มันคือความจริงที่ข้าไม่ชอบคนฝ่ายเจ้าบ่าว ที่ท่านพี่แต่งงานด้วย หลังจากเสร็จงานข้ากับครอบครัวก็กลับทันที ขนาดอยู่แค่ไม่นานก็ทำตัววางท่ามากมาย ข้าให้เวลาเพียง 2 ปีเท่านั้นดูอย่างไรคนพวกนี้จะหลอกพี่ชายข้าจนหมดตัวแน่นอน

"จิงหลิง"

"เจ้าค่ะ ท่านพ่อมีเรื่องอันใด"

"แม่รองเจ้าไปอยู่ค่ายทหารแคว้นฉินของเราแล้ว"

"ท่านแม่รองหนีท่านพ่อไปฝึกทหารที่ค่ายทหาร"

"ใช่แล้ว"

"แล้วเกี่ยวอะไรกับข้าหรือท่านพ่อ"

"เกี่ยวสิ พ่อจะส่งเจ้าเข้าไปค่ายทหาร"

"ห๊ะ!!"

"ไม่ต้องหาอะไรแล้วพรุ่งนี้เตรียมตัวไปค่ายทหารเลย"

"ท่านพ่อ ข้าเป็นสตรีนะอีกอย่างข้าอายุเพียง 13 ปีเองนะ"

"ไม่เป็นไร เจ้าเหมือนบุรุษอยู่แล้วไปอยู่ที่นั้นแค่ไม่อาบน้ำรวมก็ไม่มีใครรู้หรอก"

"ท่านพ่ออยากให้ข้าเข้าไปสอดแนมท่านแม่รองใช่หรือไม่"

"ใช่"

"ก็แค่นั้น"

"เจ้าตกลงแล้วนะ"

"ได้ๆ ท่านพ่อว่าอย่างไรข้าว่ทตามนั้นแหละ"

"ดีมากเด็กดี"

"คนขาดภรรยาไม่ได้เช่นท่านพ่อ หากข้าปฏิเสธท่านคงตีหลังข้าหักแน่"

"เจ้าไปเอาคำพูดนี้มาจากที่ใดกัน"

"ท่านแม่สาม"

"เจ้าอย่าเชื่อแม่สามเจ้ามากนัก เขาร้ายกาจมากเจ้าเด็กดีจะตาย เชื่อฟังบิดาที่ใจบุญเช่นข้าแบบนี้"

"ข้าจะกลับไปนอนพักก่อนนะเจ้าคะ"

"เดี๋ยว"

"มีอะไรอีกหรือเจ้าคะ"

"ชนจอกสุรากับพ่อก่อน"

"ได้ๆ ได้ข้าดื่มสุรากับท่านก่อนก็ได้"

"ดีๆ ฮ่ะฮ่าๆ"

ในเช้าที่สดใสที่บรรยากาศดีเหลือเกินทำให้คนที่มีระเบียบเช่นข้าตื่นเร็วมาก เพราะวันนี้ข้าต้องเดินทางเข้าไปสมัครเป็นทหารในกองทัพซึ่งท่านพ่อไปคุยกับฮองเต้เรื่องนี้แล้ว และยังปกปิดสถานะให้ข้าด้วย ช่างเป็นคนที่ทุ่มเท่เสียจริง

"เจ้าหนุ่มน้อย"

"ห่ะ ข้าหรือ"

"ใช่ๆ เจ้านั้นแหละ"

"อ้อ ทำไมหรือ"

"เจ้าชื่ออะไรอายุเท่าไร่แล้ว"

"ข้าชื่อจิงหลิง อายุ 13 ปีแล้วแล้วพวกท่านล่ะ"

"ข้า หม่าเฟิง ปีนี้อายุ 16 ปีแล้ว"

"ส่วนข้า เข่อหวง อายุเท่าเขานั้นแหละ"

"อ้อ เช่นนี้เองหรือ"

"จิงหลิง เจ้าอายุน้อยกว่างั้นข้าเรื่องเจ้าว่าน้องชายก็แล้วกัน"

"ได้สิ"

"แม้ว่าจะอายุน้อย แต่เจ้ากลับสูงโปร่งยิ่งนักเจ้าสูงเท่าไหร่"

"**7ฉื่อ"

"เจ้าสูงขนาดนั้นได้ด้วยคือ"

"แต่ท่านแม่ทัพเราก็สูง 8 ฉือเลยนะ"

"จริงด้วย"

ท่านแม่รองสูงขนาดนั้นเลยล่ะ ทุกคนในบ้านมีแต่นคนสูงๆทั้งนั้น ข้าต่างหากที่สูงน้อยกว่าคนอื่นๆแต่คนที่สูงน้อยที่สุดเห็นจะเป็นพี่สิบเอ็ดกับพี่สิบสี่ที่ตัวเล็กกว่าข้าอีก

"เจ้ามานี้สิเราเข้าไปด้วยกัน"

"ได้"

"นายทหารทั้งหลายรวมตัว!"

"ขอรับ!"

ทุกคนมารวมตัวกันเพื่อที่จะถูกนับคนและเรียกชื่อเพื่อจับกลุ่ม และคนที่กำลังเรียกชื่ออยู่นั้นคือท่านแม่รองของข้าเอง

"จิงหลิง....หื้ม"

"ขอรับ!"

ท่านแม่มองมาที่ข้าทันที่ และท่านแม่รองก็รู้แล้วว่าข้ามาที่นี้ท่านแม่มองด้วยสายตาดุและเย็นชามาให้ข้าทันที ขนหัวลุกเป็นอย่างไรก็รู้เลยในตอนนี้ ข้าไม่อยากจะคิดเลยว่าตนนั้นต้องมาเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้

"เจ้า แยกออกมาข้าจะให้เจ้าไปอยู่อีกกลุ่ม ส่วนเรื่องอื่นเจ้าตามมาคอยรับใช้ข้าก็แล้วกัน"

"ขอรับ"

"เจ้าเด็กดื้อ เจ้ามาที่ค่ายทหารเช่นนี้ได้อย่างไร ที่นี้มีแต่บุรุษเจ้าเป็นสตรีนะหยางจิงหลิง"

"แม่รองข้ามาที่นี้ตามคำสั่งท่านพ่อเจ้าค่ะ"

"เขาส่งเจ้ามาเป็นสายสืบเช่นนั้นหรือ"

"เจ้าค่ะ"

"เจ้าพึ่ง 13 ปี เขากล้าส่งลูกมาที่นี้ได้อย่างไรกัรนสารเลว"

"เอ่อ แม่รองนั้นสามีที่รักของท่านนะเจ้าคะ อย่าด่าท่านพ่อเลยพี่น้องคนอื่นๆก็แยกย้ายกันออกตามหาสิ่งที่ตนเองชื่นชอบ ข้าเองก็อยากทำบ้างแม้ว่าข้าจะอายุน้อยที่สุดในบ้านก็ตาม ท่านแม่อย่าไล่ข้ากลับจวนเลยนะเจ้าคะ ข้าอยากทำงานนี้จริงๆ"

"เจ้าน่ะดื้อเหลือเกิน เช่นนั้นเจ้ามาอยู่กับแม่รองก็แล้วกัน อย่างห่างแม่รองนะเข้าใจมั้ย"

"ลูกทราบแล้วเจ้าค่ะ"

"เอาล่ะเจ้าเอาของย้ายมาอยู่กับแม่รองที่กระโจมนี้ก็แล้วกัน"

"เจ้าค่ะ"

"เจ้าเป็นชายแล้วต้องระวังตัวหน่อย"

"ขอรับ"

ข้าตบปากรับครับท่านแม่รองทันที ที่นี้ดีกว่าอยู่รวมกับทหารคนอื่น ที่แต่งกายไม่รัดกุมเสียอีก อุตส่าหนีมาอยู่ข้านอกได้ก็โดนแม่รองจับได้อีกข้านี้มันไม่ได้เรื่องเสียจริง ดีที่แม่รองไม่ส่งข้ากลับไม่เช่นนั้นโดนท่านร้องกินหัวแน่นอนเลย โธ่ชีวิตของข้าลำบากอย่างยิ่ง

(** อันนี้ไม่แน่ใจนะคะทุกคน นางเอกสูง 178 ซม. แต่เราอยากอธิบายเรื่องนี้มากใครที่รู้ว่า 178 ซม.เท่าไหร่ในการเรียกแบบจีนบ้คอมเม้นบอกด้วย)