
แผนร้าย หักเหลี่ยมรัก - Planting Love
บทย่อ
"แฟนเก่า" ที่เคยเอากัน เราเลิกกันไปแล้ว...ปัจจุบันเป็น เมียพ่อผม ไม่คิดเลยว่า เมียเก่าจะตามมาป่วนชีวิตผมได้อีกขนาดนี้ เห็นทีต้องจัดการเธอให้อยู่หมัด!! ------------------------------------ คำนำ Planting Love – แผนร้าย หักเหลี่ยมรัก หากวันหนึ่ง เป็นแฟนกันอยู่ดีๆ แล้วมีอันต้องเลิกราไป จากกันไปนานเป็นปี กลับมาเจอกันอีกที เธอก็กลายเป็นเมียใหม่ของพ่อเขาไปเสียแล้ว มันจะเป็นเรื่องบังเอิญ หรือ การกลับมาแก้แค้นของเธอ... เป็นเรื่องราวที่สมมติขึ้นมา ด้วยความบังเอิญระหว่างคิดพล็อตนิยายเรื่องใหม่ ของภูผาสีน้ำเงิน เรื่องราวชวนป่วนกะโหลก แนวดาร์ก โรมานซ์ เสพอิโรติก ดราม่า ก็ได้เริ่มต้น ที่ไม่คิดว่า คนรักเก่าของเขา จะกลับมาในมาดใหม่ ในฐานะใหม่ ที่ “ภวิน” ไม่มีวันแตะต้องเธอได้อีก เพราะ “เฟรเดอริค” พ่อของเขามีอิทธิพลต่อภวินมาก นิยายด้นสด แนวเสพอิโรติก กับเรื่องราวเสริมเติมแต่งตามจินตนาการ เพื่อความบันเทิง เชิงดราม่า โรมานซ์ อิโรติก หากติดอยู่ในศีลธรรมและจารีตประเพณีอันดีงาม ไม่อาจยอมรับเนื้อหาแนวนี้ได้ ควรกดข้ามเรื่องนี้ และปิดเสีย... เหมาะสำหรับนักอ่านสายดาร์ก แฟนตาซี ที่นิยมความแปลกใหม่ อิ่มเอิบสไตล์นี้ ยังคงความเป็น โรแมนติก คอมมานดี้ ดราม่า อิโรติก โดยภูผาสีน้ำเงินและรัตติกาลทมิฬ อีกเรื่องหนึ่ง ยังไงก็ตาม ขอขอบคุณที่ติดตาม และชื่นชมผลงาน หลากสไตล์แปลก แหวกแนว นะคะ ภูผาสีน้ำเงิน ******
บทนำ - เตียงหัก !
“ภวิน... กลับบ้านไหวหรือเปล่า?” น้ำเสียงหญิงสาวโทรหาแฟน หลังจากได้ยินเสียงดนตรีปาร์ตี้อย่างสนุกสนาน เธออยู่ในชุดนอนทับเสื้อคลุม มือหนึ่งถือหนังสือสำหรับอ่านไว้สอบครู อีกมือถือสายมือถือคุยกับภวิน ผู้เป็นสามีอยู่
วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนของเพื่อนสามี ใจหญิงสาวผู้เป็นเมียรู้สึกเป็นห่วงสามีมาก เธอรู้สึกกังวลมาก น่าจะไปกับเขาด้วย แต่เพราะติดสอบครู คืนนี้จึงไปด้วยไม่ได้
“ไหวสิ กานต์ ผมดื่มไม่มากหรอก จะรีบกลับไปหานะ” ภวินตอบเสียงในสาย ในขณะที่อีกมือหนึ่งยกขึ้นมาปิดหูข้างซ้าย พยายามฟังเสียงเมียให้ชัดเจนขึ้น
เขาเพิ่งจะเดินทางมาถึงบ้านเจ้าของวันเกิดได้ไม่นาน เพื่อนำของขวัญวันเกิดมาให้ -ณัฐนิชา- เธอเป็นเพื่อนของ -นฤเบศ- เพื่อนเขา ภวินเห็นว่าพวกเขาสองคน เพิ่งจะทำความรู้จักกันไม่ทันข้ามอาทิตย์ ก็โดนชวนมาจัดงานเลี้ยงวันเกิด
“อย่าให้ดึกมากนะคะ กลับบ้านปลอดภัยนะคะ” นิชกานต์ขมวดคิ้วเข้าหากัน เพราะได้ยินเสียงคนรอบข้าง หัวเราะเฮฮาสนุกสนาน เสียงดัง พร้อมๆ กับเสียงน้ำในสระ ดังสนั่นๆ เมื่อมีคนตกลงไป
เครื่องดื่มคอกเทล กับของมึนเมา เคล้ากับเสียงเพลงและแสงสียามหัวค่ำ ทำให้บรรยากาศรอบด้านเต็มไปด้วย แสง สี ราวกับกองไฟ ให้แมงเม่าบินเข้ามาได้เต็มที่
“ตกลงจ้า! ...” ภวินตอบปลอบใจ อยากให้นิชกานต์ ภรรยาสาวสบายใจ คงเป็นเพราะช่วงเวลาทำงาน เขารีบเคลียร์จนไม่ได้ชาร์ตแบตฯ มือถือ สัญญาณเตือนดังออกมาว่า แบตเตอรี่จะหมด สายจึงหลุดในช่วงเวลานั้นเอง
******
นฤเบศเข้าไปสวมกอดเจ้าของวันเกิด เรือนหน้าแนบชิดสันจมูกโด่ง แววตาจ้องมองเธอราวกับจะจ้องงาบทั้งตัว เขาแทบจะมอบตัวเองเป็นของขวัญวันเกิดสุดพิเศษให้แก่ณัฐนิชาเสียเอง
ร่างเจ้าของวันเกิดเริ่มหายลับตาไปจากตรงนั้น พร้อมๆ กับนฤเบศ แต่ปรากฏเรือนร่างสาวงามคนหนึ่ง หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับนิชกานต์... เธอคือ กุณฑิกา เป็นเพื่อนกับณัฐนิชา เจ้าของวันเกิดงานนี้
กุณฑิกา เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ นิชกานต์ มีศักดิ์เป็น ลูกน้องสาวแม่นิชกานต์ ตั้งแต่ณัฐนิชาชักชวนให้ไปร่วมงานวันเกิดของเธอ กุณฑิกาตั้งใจจะไม่มาแล้ว แต่เพราะดันไปเจอภวินอยู่กับนฤเบศ และณัฐนิชาบอกด้วยว่า เธอเชิญพวกเขาทั้งกลุ่มมาร่วมงานวันเกิดเธอด้วย
ทำให้กุณฑิกายอมมางานวันเกิดของณัฐนิชา ไม่ใช่มาเพราะอวยพรวันเกิดเพื่อนรัก แต่เธอมาเพราะ อยากหาโอกาสดีๆ อยู่กับภวิน เธอรู้จักเขาจากหน้าโปรไฟล์ของนิชกานต์มาก่อน เข้าถึงตัวยาก โดยที่กุณฑิกายังไม่มีโอกาสแนะนำตัวเองกับภวินได้รู้จักกัน...
แม้จะหาเพื่อนชายมาเป็นแฟนแก้เหงาได้ง่ายเพียงไร เป็นอันต้องเลิกราอย่างง่ายดายไป เพราะใจถึงแต่เงินไม่ถึง... กุณฑิกาคิด...ถ้าเป็นภวิน เขาจะต้องสนใจเธอ และรักเธอ...เนื่องด้วยกุณฑิกามีหน้าตาคล้ายคลึงกับนิชกานต์มาก...
แววตาของเธอเหลือบมองหาเป้าหมายที่กำลังสนใจอยู่ แม้ว่าจะมีผู้ชายมากมายอยู่ในงานวันเกิดของณัฐนิชา เพื่อนของเธอก็ตาม ความสนใจของกุณฑิกา หันเหไปทางภวิน สามีลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง
******
ภวินหันไปหยิบเครื่องดื่มขึ้นดื่ม พลางยืนเต้นรำกับเพื่อนหนุ่มทั้งกลุ่ม สนุกสนานเฮฮาตามประสา โดยล้ำเลียน แซวหยอก ว่าไม่พาเมียมาด้วย ช่วงเวลานั้นเองที่เพื่อนๆ ของภวินต้องตกตะลึงเมื่อพบหญิงสาวหน้าตาเหมือนนิชกานต์ เมียของภวิน พวกเขาหยุดล้อเลียน ทำหน้าตาตกใจเล็กน้อย เมื่อเธอปรากฏตัวที่นี่...
“นั้น...เมียนายนิ...!” สายตาของภวินหันไปตามเรียวนิ้วชี้ของเพื่อน ปรากฏร่างของกุณฑิกาครั้งแรกต่อหน้าเขา... ภวินรู้สึกตกใจว่า เมื่อสักครู่ เขาเพิ่งจะคุยกับเมีย แต่นี่เธอเล่นมาปรากฏตัวโดยไม่บอกเขาล่วงหน้า...
“ทำอะไรอยู่รึคะ ภวิน?” เธออยู่ในชุดราตรีสีแดงเลือดหมู แต่งหน้าจัด เรือนผมสลวยปล่อยสยายดัดลอน หน้าตาสดใสยิ้มแย้ม สายตาของภวินเปลี่ยนไป เมื่อเห็นว่าวันนี้เธอแต่งตัวสวยมาก ไม่ได้ทำตัวจืดชืดเหมือนตอนอยู่บ้าน
“ผมอยู่กับเพื่อนๆ ตลอดเลย ว่าแต่เมื่อกี้ผมโทรหาคุณที่บ้าน แล้วนี่แอบมาตั้งแต่เมื่อไหร่” ภวินไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลยว่า นิชกานต์มาถึงที่นี่เร็วมาก
“มีอะไรอยากเซอร์ไพร์สคุณแน่ะ” กุณฑิกาจูงมือเขาทั้งสอง เพื่อลากมาอยู่กับเธอตามลำพัง เพื่อนๆ อีกสามคนต่างโห่ร้อง แซวเพื่อนโดนเมียลากกลับบ้าน เรือนหน้าของภวินเหลือบเหลียวหลังแย้งกับเพื่อนว่า เขาโชคดีแค่ไหน ที่นิชกานต์มาหาถึงที่นี่... โดยที่เพื่อนๆ เขายังเหงาสาวถึงสามคน...
******
เสียงจูบบดเบียดร้อนแรงในเหงามืด ชายหนุ่มยืนหลังชนกำแพง เพราะหญิงสาวในชุดราตรีสีแดงเลือดหมู กำลังจู่โจมเขาอย่างเร่าร้อน ร่างบางผอมเล็ก กลิ่นตัวหอม ยิ่งกระตุ้นความเป็นชายของเขาให้แข็งตัวสู้
“อยู่บ้านไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย กานต์” เขาแค่รู้สึกแปลกๆ หรือว่าเขาตาฝาด ว่าเมียเขาแต่งตัวสวยขึ้นมาก และเปลี่ยนไป...
“คงเป็นเพราะกานต์เมาล่ะมั๊งคะ?” กุณฑิกาสวมรอยเป็นเมียเขา อาศัยที่หน้าตาคล้ายกัน และภวินคงจะเมาเหล้าจนตาลาย ร่างกายเขากำยำ น่าสวมกอดขย้ำให้หน่ำใจ เธอไม่สนใจอะไรอีกแล้ว นอกจากลากเขาเข้าบ้านณัฐนิชา เพื่อเลือกสักห้อง มาจัดการกับเขาตามลำพังสองคน...
******
ขณะที่กานต์กำลังนั่งอ่านหนังสือสอบครูอยู่ในห้องรับแขก ถือหนังสืออยู่ในมือ สายตาจดจ้องตั้งใจอ่านในยามค่ำคืน อีกมือตั้งใจจะเอื้อมไปหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาดื่ม พลางจิบให้อุ่นท้อง
ครั้นจะวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะกลับทำมันหกตกแตกจากโต๊ะ และกรอบรูปเธอกับเขาตกพื้นกระจกแตกกระจาย... กานต์รู้สึกใจคอไม่ดีเลย... เกรงว่าไปงานวันเกิดคนรู้จักแล้วอาจจะเมาขับรถกลับมาไม่ได้ หากเกิดอุบัติเหตุไป เธอจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย
นิชกานต์รู้สึกใจคอไม่ดีเสียแล้ว เธอคิดว่าต้องไปรับภวินดีกว่า เกิดเพื่อนสนิทเขาไม่ได้ดูแลอย่างใกล้ชิดล่ะ เกิดมีเรื่องไม่ดีกับภวินล่ะ... ใจหญิงสาวรู้สึกขึ้นมาว่า จะต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และขับรถออกไปรับภวินกลับมาบ้านด้วยตัวเองจะดีกว่า
เธอวางหนังสือลง เร่งรีบออกจากบ้าน แล้วต่อสายหาภวินด้วยความร้อนใจ ขออย่าให้มีเรื่องเหตุร้ายเกิดขึ้นกับเขาเลย...
******
เสื้อผ้าชายหลุดกองกระจายทั่วพื้นครัว ในขณะที่กุณฑิกาก็เปลื้องผ้าจนเหลือเพียงชั้นในสองชิ้น เธอคุกเข่าลงเพื่อก้มต่ำใช้ปากดูดกลืนความเป็นชายให้ภวิน เขาพึงพอใจกับการกระทำเธอมาก
มือหนากดหัวเน้นหนักๆ ให้เธอกลืนกินมิดด้ามสุดโคน ทำให้หญิงสาวจุกลำคอสำลักน้ำตาไหล ยังคงใช้ลิ้นเล็กเรียวตวัดตามท่อนองคชาตในปากอย่างเพลิดเพลิน
ชายหนุ่มยืนเสียวกัดฟันร้องซี๊ดอย่างมีความสุข อยู่กับเมียมาเกือบครึ่งปี เธอไม่เคยใช้ปากให้แก่เขาเลย มาวันนี้อยู่บ้านคนอื่นในงานเลี้ยง รู้สึกตื่นเต้นมากกับผู้คนมากมายนอกบ้าน เขาตื่นตัวแข็งขัน เอ็นตึง ขยายตัวยาวตื่นตัวเต็มที่
กุณฑิกากลืนเข้าคายออกทำซ้ำๆ รัวๆ นัวเนียอยู่เช่นนั้น ภวินเริ่มจะทนเสียวสุดปิ่มปลายต่อไปไม่ไหวแล้ว ก่อนที่มันจะแตกคาปากเธอ... เขาใช้สองมือดึงเธอให้ลุกขึ้นยืน พลางจูบเธอปิดปากเชิดคางด้วยปลายนิ้วโป้งตน ตอบรับความต้องการของเขา
“ถ่างขาออก...” ภวินสั่งกระซิบ ปรากฏรอยยิ้มของกุณฑิกาอย่างพอใจ เพื่อใช้สองมือบางร่นขอบกางเกงในตนลงต่ำ ปลดเปลื้องเนื้อผ้าบางๆ ชิ้นสุดท้ายออกจากกาย
ร่างบางนั่งขอบบาร์โต๊ะทำอาหารกลางครัว แทรกกายหนุ่มระหว่างกลาง พร้อมโน้มตัวจูบเธออย่างเร่าร้อน สองแขนบางกอดก่ายร่างหนุ่มเบื้องหน้า ถ่างขาตอบรับ พร้อมโอบก่ายไม่ปล่อยให้เขาหลุดมือ
ความเป็นชายแข็งขึงพร้อมจะจ่อปลายแนบชิดกับทางเข้าที่เริ่มเปียก เธอตอบรับและยินดีที่จะปล่อยให้เขาลงมือเดินทางเข้าร่างเธออย่างง่ายดาย
ส่วนปลายองคชาตออกแรงผลักดันด้วยกายหนุ่ม จ่อหัวบากแหวกปากร่องสวาท มุดร่างบางให้ต้อนรับความเป็นชายของเขาให้เต็มที่ ภวินรู้สึกแปลกๆ ว่ามันหลวมหย่อนยานไปหน่อย อาจจะเป็นเพราะอยู่กับนิชกานต์บ่อยไปก็ได้ จึงไม่ได้คิดอะไร
เร่งความแรงกระแทกหนักๆ หมดด้ามในคราวเดียว หัวบากชิดทางตันในบัดดล กุณฑิกาแหงนหน้ามองเพดาน รู้สึกดีเมื่อได้รับของใหญ่จากผัวลูกพี่สาวแม่ กายเขาอบอุ่นน่ากอด มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ น่าขย้ำยิ่งนัก
เรือนริมฝีปากบางขบกัดเรือนหัวไหล่ชายหนุ่ม ในขณะที่ช่วงล่างขยับกระแทกกระหน่ำรัวๆ อย่างเน้นและหนักต่อเนื่อง ร่างเธอสั่นสะท้านทุกๆ แรงกระแทก ระหว่างแก้มก้นยังคงนั่งอยู่ และถ่างขากว้างๆ ต้อนรับองคชาตกระแทกลึกอย่างต่อเนื่อง
******
ตัวรถยนต์ของนิชกานต์จอดอยู่นอกบ้าน เพราะบริเวณบ้านในหมู่บ้านของณัฐนิชา เต็มไปด้วยบรรดารถของผู้มาร่วมงานวันเกิดของเธอ นิชกานต์มาถึงที่นี่ได้ เพราะเธอโทรหานฤเบศ เพื่อนสนิทของภวิน...
แม้จะรู้ดีว่าไปขัดจังหวะดีๆ ของนฤเบศกับณัฐนิชา เขารีบบอกนิชกานต์ให้มาบ้านของณัฐนิชาอย่างรวดเร็ว และดีดีที่สุด นิชกานต์จึงวางสายในทันที จนกระทั่งมาถึงบ้านนี้ เธอคิดว่าน่าจะมาถูกบ้านแล้ว
เพราะเห็นรถของภวินจอดอยู่ สายตาของเธอลดความเป็นห่วงลง เริ่มจะใจชื้นขึ้นมาหน่อย เขายังไม่ได้ไปไหน ยังไม่ได้ขับรถจนตัวเขาได้รับอันตราย เธอคิดว่า น่าจะเข้าไปพบเขา แล้วพากลับมาบ้านอย่างปลอดภัย น่าจะดีที่สุด
“กานต์.... ทางนี้ครับ!! วู่!!!” ชลมาศ เพื่อนชายของภวิน เขาตะโกนเรียกเธอให้ได้ยิน เพราะเขารู้สึกว่า ต้องมีอะไรบางอย่างที่แปลกๆ แล้วล่ะ
“ชล... เห็นภวินบ้างมั๊ย?” กานต์ถามเขา หลังจากในมือถือเครื่องดื่มคอกเทล ส่งกลิ่นค่อนข้างแรง และอาจจะทำให้เมาได้
“ก็เห็นคุณมารับเขา เข้าไปในบ้านแล้วนิครับ? ผมไม่รู้นะ ว่าหลังจากนั้นภวินหายไปไหน...?” ชลมาศอยู่ในอากาศมึนเมา โดยมีเพื่อนสาวอีกสองคนกำลังหิ้วปีกเขาอยู่ หน้าตาเขาแดงก่ำ และกลิ่นแอลกอฮอร์ กำลังลอยฟุ้งออกมาจากตัวเขา
“ฉันเนี่ยนะ?!!!! มารับเขาไปแล้ว...?” กานต์ทำหน้าตกใจ พลางถามย้อนชลมาศอีกครั้ง เธอรู้สึกว่าเหตุการณ์เริ่มไม่ปกติแล้วล่ะ... เพราะคนที่หน้าตาเหมือนเธอ มีแค่คนเดียว และนิชกานต์จะไม่มีวันแนะนำให้ภวินรู้จักเธอแน่ๆ
“กุณฑิกา!!!” ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรที่ลูกพี่ลูกน้องสาวแม่ จะมาอยู่ที่นี่ เธออาจจะมีความเกี่ยวข้องกับ ณัฐนิชา หรือ นฤเบศก็ตาม แต่ที่แน่ๆ ... ขออย่าให้เป็นสิ่งที่เธอคิดเลย... เธอเกลียดกุณฑิกาเรื่องเดียว...
-อะไรที่นิชกานต์มี กุณฑิกามักจะชอบแย่งของๆ เธอเสมอ ตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้ว...- ไม่มีเหตุผลอะไรที่ทำให้นิชกานต์โกรธได้อีกแล้ว... ขออย่าให้เป็นจริงเลย...
******
เสียงกระแทกหนักๆ ของกายเนื้อประสานเสียงกับลมหายใจเหนื่อยรัวๆ ของภวิน กำลังกระแทกความเป็นชาย ตอกย้ำลึกมิดด้าม กระหน่ำแนบความเป็นชายอยู่ในร่างหญิงสาว ยืนถ่างขา คว่ำตัวบนโต๊ะเค้าท์เตอร์ทำอาหาร
เสียงกรีดร้องครวญครางของกุณฑิกา กำลังทำให้ชายหนุ่มได้อารมณ์คลั่งอย่างมาก คืนนี้เมียเขาทำตัวน่ารักจริงๆ ทั้งใช้ปาก และครางได้อารมณ์ เขาอยากยิงน้ำอัดร่างเธอให้เต็มที่ แทนที่จะกระชากองคชาตออกมาสะบัดอาบร่างเธออย่างเก่าก่อน
น้ำขุ่นหลั่งไหลพวยพุ่งร้อนในกายกุณฑิกาออกมาล้นทะลัก หลั่งไหลหล่อลื่นระหว่างลากความเป็นชายออกมาจากกายเธอ...
“ภวิน !!!” เสียงเรียกจากหญิงสาวดังมาจากข้างหลังของเขา ร่างเปลือยเปล่าชายค่อยๆ เหลือบคล้อยหันไปตามเสียง ปรากฏของความเร็วในอากาศ แทรกเข้ามาอย่างรวดเร็ว
เสียงตบหน้าดังฉากใหญ่ปะทะกับแก้มร้อนของภวินในห้องครัว ร่างหญิงสาวที่นอนคว่ำพร้อมจะพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน ในสภาพเปลือยเปล่าตรงหน้า ทำให้สายตาของนิชกานต์ต้องแดงก่ำ น้ำตาเอ่อขอบเบ้าตาอย่างรวดร้าวใจนัก
กับภาพตรงหน้า ที่พวกเขาร่วมรักกันในห้องครัว บ้านณัฐนิชา พวกเขาสองคนหักหลังเธอ...!!!
“นี่มันอะไรกัน?!!!” ภวินเริ่มสับสน เขาคิดว่าไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย เขานอนกับเมียเขา และเธอก็ทำให้เขาพึงพอใจมากเมื่อโดนปากช่ำชองอมองคชาตเขา แถมยังยอมให้แตกในอีกต่างหาก
“เธอมันเลวมากนะ กุณฑิกา!!! อาศัยที่หน้าตาเหมือนฉัน แย่งแฟนฉันอีกหรอ?” นิชกานต์แทบกรีดเสียงด่าออกมาด้วยความโกรธ เสียงเพลงจากด้านนอกที่ดังสนั่น ปิดเงียบลงในทันใด ปรากฏผู้คนค่อยๆ เดินมาทางต้นเสียงที่ดังมาจากห้องครัว...
“ใครบอก ผัวเธอเด็ดมาก และเราก็มีความสุขมาก!!!” เรือนหน้าของกุณฑิกายิ้มแย้มราวกับได้รับชัยชนะที่แย่งของรักของนิชกานต์มาได้อีกครั้ง
นิชกานต์ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว นอกจากพ่ายแพ้อีกครั้ง น้ำตาหลั่งไหลออกจากเรือนแก้ม หน้าแดงก่ำแทบใจสลาย เธอต้องหนีกุณฑิกาอีกครั้ง และคงไม่มีวันให้อภัยกับภวินได้ สำหรับเรื่องในคืนนี้...
เธอรึ อุตส่าห์เป็นห่วงเขาแทบตาย... แต่สิ่งที่เธอเห็น... คือภาพบาดตาแทงใจยิ่งนัก
“กานต์ ขอผมอธิบายก่อนนะ...”
“ไม่ต้องพูดแล้ว... คุณแค่คิดว่า เธอคือฉัน เพราะเราหน้าตาคล้ายกัน... ช่างมันเธอ คุณอาจจะชอบเธอมากกว่าฉันก็ได้... เราจบกันแค่นี้เถอะ!!!”
นิชกานต์พูดออกไปชัดเจนเสียงดัง พร้อมประกาศตัดความสัมพันธ์ทันที คืนนี้เธอคงจะต้องหอบข้าวของ เสื้อผ้า กลับไปนอนบ้านแม่เสียแล้ว... มันไม่มีวันต่อความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้อีกแล้ว... คงจบกันแค่นี้...
******
เสียงขย่มเตียงดังๆ เอี๊ยดอ๊าดจากห้องนอนของณัฐนิชา กำลังมีความสุขกับนฤเบศ ผู้เป็นเจ้าของบ้านอยากให้ชายหนุ่มซึ่งอยู่เบื้องบนหยุดกิจกรรมก่อน แต่ด้วยความมึนเมาจึงทำให้เขาไม่ยอมปล่อยเธอ ยังคงกระแทกเสียงสนั่นลงมาถึงข้างล่างอย่างต่อเนื่อง
เสียงตึงๆ จากชั้นบน ดังแผ่วเป็นจังหวะสม่ำเสมอ และเร่งความเร็วจนกระทั่งหยุดในเวลาทันใดนั้นเอง... ทุกอย่างก็เงียบลง และกลายเป็นความทรงจำของ ภวิน... เขาสูญเสียนิชกานต์ ไปตลอดกาล...ในคืนนี้...
******
******
แผนร้าย หักเหลี่ยมรัก
******
