บทที่5

รัญชิดาเดินลงมาพร้อมกับอุ้มลูกน้อยลงมาพร้อมกับตนด้วย เพราะไม่อยากทิ้งลูกน้อยไว้คนเดียว

"มาค่ะ ป้าอุ้มคุณหนูให้"

นางแก้วอาสา

"ขอบคุณค่ะ"

รัญชิดาส่งลูกน้อยให้กับป้าแก้วก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ออกมานั่ง ส่วนหวานกับจันทร์ที่โดนป้าแก้วสั่งให้เอากับข้าวไปอุ่น ตอนนี้ก็ยกมาเสิร์ฟคุณผู้หญิงของบ้านเรียบร้อยแล้ว ตาคมจ้องร่างบางตรงหน้าอย่างไม่วางตา รัญชิดาที่รับรู้ได้ว่ากำลังถูกมองก็เอาแต่เขี่ยอาหารในจานและกินมันไม่กี่คำ

"ถ้าไม่กินก็ไม่ต้องลงมาให้เป็นภาระคนอื่น ป้าแก้วครับ วันหลังถ้าเลยเวลาอาหารแล้วก็เก็บโต๊ะเลยนะครับ ไม่ต้องรอ"

ประโยคแรกเขาพูดกับรัญชิดาก่อนจะหันไปบอกกับแม่บ้านอาวุโสของบ้านหลังนี้

"ค..ค่ะ"

นางแก้วก้มหน้ารับคำ

ธนดลหันกลับมามองแม่ของลูกอีกครั้งก่อนจะลุกออกไป

เสียงกรีดร้องของสมาร์ทโฟนเครื่องหรูดังขึ้น ร่างหนาที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินเข้ามาตามเสียงก่อนจะไปหยุดที่โต๊ะหน้ากระจก

"พี่รุธ"

ชื่อคนปลายสายปรากฏขึ้นที่หน้าจอสี่เหลี่ยมทำให้ธนดลกำหมัดแน่น

"ไอ้รุธ!"

รัญชิดาติดต่อกับนิรุธมาตลอดงั้นเหรอ แสดงว่าเรื่องที่หล่อนรู้เห็นเป็นใจเกี่ยวกับการตายของจิดาภาเป็นเรื่องจริงสินะ พลันความหลังแสนเจ็บปวดเมื่อสี่ปีก่อนก็ผุดขึ้นมาในห้วงความคิดชายหนุ่มอีกครั้ง

"ไอ้รุธ กูฝากไปส่งจีหน่อยนะ แม่กูเข้าโรงพยาบาลว่ะ จีกลับกับไอ้รุธก่อนนะ ถึงห้องแล้วโทรบอกพี่ด้วย"

เขาบอกกับเพื่อนรักก่อนจะหันไปบอกแฟนสาวในประโยคถัดมา

"พี่ธันย์คะ.."

จิดาภายังไม่ยอมปล่อยมือจากแขนแกร่งของเขา

"นะจี พี่รีบจริงๆ พรุ่งนี้พี่จะพาจีไปฝากท้อง และจะไปคุยเรื่องนี้กับแม่จี"

เขาแกะแขนแฟนสาวออกก่อนจะยกมือขึ้นลูบศีรษะคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู

"ถึงห้องแล้วอย่าลืมโทรบอกพี่ด้วยนะ"

เขาหันมาย้ำกับแฟนสาวอีกครั้งก่อนจะขับรถออกไป

สามสิบนาทีถัดมาเสียงกรีดร้องของสมาร์ทโฟนของเขาก็ดังขึ้นและชื่อที่ปรากฏก็คือจิดาภา แฟนสาวของเขา

"ครับจี ถึ..."

"พี่ธันย์ช่วยจีด้วยค่ะ..ฮือ!.กรี๊ด..!"

เสียงกรี๊ดร้องจากปลายสายดังขึ้น ทำให้คนฟังถึงกับหัวใจหล่อนวูบ

"จี! เป็นอะไร จีอยู่ไหน"

เขาถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา

"พี่ธันย์ช่วยจีด้วย ฮือ...ตุ๊บ!"

เสียงคล้ายอะไรหล่น และไม่นานสายก็ตัดไป

เขาที่กระวนกระวายใจรีบกระชากรถออกไปด้วยความเร็วสูง ระหว่างนั้นก็พยายามโทรหานิรุธ แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้

ทันทีที่มาถึงห้องพักของจิดาภา ผู้คนก็พากันมุงเต็มไปหมดจน

"ขอทางหน่อยครับ"

เขารีบแทรกตัวแหวกกลุ่มผู้คนเข้ามา ภาพเบื้องหน้าทำให้เขาถึงกับเข่าทรุดลงกับพื้น

"จ..จี..ไม่จริง..จี!!"

ธนดลตะโกนเรียกแฟนสาวเสียงดังพร้อมกับดึงร่างบางที่นอนอาบเลือดเข้ามากอด

"พ..พี่ธันย์"

เสียงแผ่วเบาเรียกเอ่ยชื่อเขาออกมา

"ใคร!! ใครมันทำจี! แล้วไอ้รุธไปไหน มันทำจีใช่ไหม"

ไม่ทันที่จิดาภาจะเอ่ยอะไรออกมาสองมือเจ้าหล่อนก็ร่วงไปกองกับพื้นพร้อมกับลมหายใจที่หยุดลง

"ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลให้ผมทีครับ"

ธนดลที่เหมือนคนเสียสติกอดร่างของแฟนสาวแน่น น้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลลงมาอย่างไม่อายใคร ไม่นานรถพยาบาลก็มาและทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้นและส่งไปที่โรงพยาบาล แต่ก็ไม่สามารถยื้อชีวิตหญิงสาวไว้ได้ ทำให้เขาต้องสูญเสียทั้งเมียและลูก และตั้งแต่วันนั้นมาเขาก็ไม่สามารถติดต่อนิรุธได้อีกเลย นิรุธเลยกลายเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีนี้ไปโดยปริยาย

"ติ๊ง!"

เสียงแจ้งเตือนแอพพลิเคชั่นไลน์ดังขึ้น

"โอนเข้าบัญชีนี้"

นี่คือข้อความที่นิรุธส่งมาหาน้องสาว ธนดลกำหมัดแน่น

"มึงต้องได้ชดใช้ในสิ่งที่มึงทำ"