ตอนที่ 2

"ควีนกลับยังไงให้เราไปส่งไหม"ทิศเหนือถามพร้อมเสนอตัวเองเนื่องจากตอนนี้ก็เย็นมาแล้ว

"เราพักอยู่ที่คอนโดใกล้ๆนี่เอง เดี๋ยวเราเดินไปโบกรถกลับเองก็ได้ เราเกรงใจ"

"เกรงใจอะไร เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ ป่ะเดี๋ยวเราไปส่งดีกว่า"ทิศเหนือว่าอย่างไม่ยอมแพ้

"ก็ได้ๆ ขอบใจนะ"

"ว่าแต่ควีนหิวหรือเปล่าเราไปหาอะไรทานก่อนกลับไหม ทำกิจกรรมมาทั้งวันเราทั้งเหนื่อยทั้งหิว"ทิศเหนือถามพร้อมเสนอ และเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้รู้จักคนตรงหน้ามาขึ้น

"ทิศเหนือหิวเหรอ ก็ได้เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อน"ควีนบอกออกไปยิ้มไป

ทิศเหนือพาควีนมาที่ร้านอาหารที่อยู่ถัดมาไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากหนักเพราะแถวนี้มีร้านอาหารอร่อยๆเยอะถึงไม่เสียเวลาขับรถออกไปไกล

หลังจากที่ทั้งคู่ทานอาหารเสร็จทิศเหนือก็พาควีนไปส่งที่คอนโดทันที

คอนโดควีน

"ขอบคุณนะที่พามาส่ง แถมยังเเลี้ยงข้าวเราอีก"ควีนเอ่ยขอบคุณหลังจากที่รถยนต์คันหรูจอดที่หน้าคอนโดของเธอ

"ไม่เป็นไรเรายินดี"ทิศเหนือพูดออกไปพร้อมกับยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้า ไม่รู้ทำไมถึงยิ่งมองยิ่งดึงดูดให้อยากอยู่ใกล้นะ

"ขอบคุณอีกครั้งนะ ถ้าอย่างนั้นเราไปก่อนนะ ขับรถดีล่ะ บายบาย"พูดจบก็เปิดประตูลงจากรถไป พร้อมกับหันมาโบกมือให้จากนั้นรถคันหรูของทิศเหนือก็ขับออกไป โดยมีสายตาคู่สวยของควีนจ้องมองไปจนสุดทาง

"ทำไมใจต้องเต้นแรงขนาดนี้ด้วยนะ"มือบางวางทาบที่อกข้างซ้ายของตัวเองใบหน้าขาวเนียนเริ่มขึ้นสีแดงเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อของใครอีกคน

"ต้องบ้าไปแล้วแน่เลยยัยควีน"หล่อนต่อว่าตัวเอง ก่อนจะเดินขึ้นห้องของตัวเองไป

เช้าวันต่อมา

วันนี้ควีนขับรถมาเองเพราะเนื่องจากเมื่อวานเธอตื่นสายแล้วเป็นวันรับน้องและทำกิจกรรมวันแรก เธอกลัวไม่ทันเลยเลือกขึ้นวินมอเตอร์ไซค์ แต่มันก็ดีนะที่ทำให้เธอได้รู้จักทำใครคนนั้นมาขึ้นอีก

"อ่ะ มือถืออยู่ไหนเนี่ย"ควีนมองหาโทรศัพท์มือถือของตัวเองหลังจากขับรถมาถึงมหาวิทยาลัย

"อยู่นี่เอง ตกลงไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย"มือเรียวยื่นลงไปหยิบมือถือที่ตกลงไปที่ข้างเบาะของคนขับก่อนจะรีบ สำรวจความเรียบร้อยของตัวเองแล้วลงจากรถไปเพราะกลัวสาย เดี๋ยวจะถูกรุ่นพี่ทำโทษเอา ถึงพี่ว๊ากคณะเธอจะไม่ได้โหดเท่าคณะวิศวกรรมศาสตร์แต่ก็น่ากลัวอยู่ดี เธอเลยไม่อยากเสี่ยงกับอะไรทั้งนั้น เพราะมันไม่มีผลดีต่อตัวเราเลย