บทที่6

#เฮียไคอย่าร้าย(6)

หญิงสาวที่ได้ยินคำพูดของชายหนุ่มก็ถลึงตาใส่ชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจแต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็ไม่คิดเอ่ยพูดสิ่งใดออกไปนอกจากใช้แววตามองเขา

“เฮียพูดจริง ๆ นะ ถ้าหนูคบกับเฮีย หนูจะได้ทุกอย่างที่หนูต้องการเลย”

“แต่หนูไม่ได้ต้องการอะไร”

“แต่เฮียต้องการหนู” ไม่ว่าเปล่าไคยังขยิบตาใส่หญิงสาว พลางยิ้มโปรยเสน่ห์ที่ใครได้เห็นก็ต่างพากันหลงใหล แต่มันน่าเสียดายที่หนึ่งคนในคนพวกนั้นไม่มีอีเค้กคนนี้อยู่ด้วย

เฮียไคหล่อ เค้กไม่เถียง แต่เค้กไม่เอา

“พี่เค้กครับ เรากลับกันเลยไหม” เค้กหันไปมองคนมาใหม่ที่เดินเข้ามาหาเธอเช่นเดียวกับไคที่หันไปมองยังวินเหมือนกัน ไคเค้นหัวเราะเมื่อเห็นท่าทีออดอ้อนของเด็กหนุ่มคนนั้นพลางคิดในใจว่า ‘อ้อนหลอกแดกนะสิไม่ว่า”

“อืม แต่วินกลับเองนะพี่คงไม่ได้ไปส่ง” เค้กหันไปพูดกับวินโดยไม่คิดสนใจไคที่นั่งอยู่ตรงนี้เลยสักนิด เธอทำราวกับเขาเป็นเพียงอากาศ เป็นสิ่งที่มองไม่เห็นยังไงอย่างนั้น

“ได้ครับ” วินพยักหน้าหงึกหงักอย่างไม่คิดทักท้วงเรื่องที่เค้กไม่ได้ไปส่ง เพราะเขาจะไปต่อกับเพื่อนและเพื่อนของเขาก็ได้มารอที่ห้างแห่งนี้แล้ว

เค้กพูดกับวินจบก็เดินออกไป ตรงนี้เลยเหลือเพียงไคกับวินสองคนเท่านั้น วินปรายตามองไคเล็กน้อย

“เดี๋ยว” เสียงของไคดังขึ้นมารั้งให้วินที่กำลังเดินออกจากร้านนาฬิกาไปชะงัก

“ครับ มีอะไรกับผมเหรอ” วินหันมาถามด้วยสีหน้าฉงน

“เปล่า จะเรียกมาดูหน้าปลิงชัด ๆ ก็เท่านั้น” พูดจบไคก็ไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระก่อนจะสาวเท้าเดินออกมาจากตรงนั้น ทิ้งให้วินยืนหน้าชากับคำพูดดูถูกของไค มองตามแผ่นหลังหนาของไคด้วยอารมณ์กรุ่นโกรธ

กลับจากห้างเค้กก็ตรงกลับบ้านมาทันทีไม่ได้เถลไถลไปไหนต่อ หญิงสาวเดินเข้าบ้านมาก็ต้องหรี่ตาลงมองด้วยความแปลกใจ เมื่อวันนี้เห็นน้องสาวตัวดีอยู่บ้าน

“ไม่ออกไปไหนเหรอวันนี้” เค้กจึงเดินเข้าไปหาน้องสาวที่นั่งกินขนมดูทีวีด้วยท่าทีสบายอารมณ์

“ไม่อะ”

“ไปเรียนรึเปล่าวันนี้”

“ไม่ได้ไป”

“อย่าเกเรนักสิ” เคทหันมามองพี่สาวอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อได้ยินในสิ่งที่เค้กเอ่ยออกมา

“วันนี้ไม่มีเรียน” ก่อนจะเอ่ยตอบกลับเค้กเสียงเรียบนิ่ง มองพี่สาวด้วยแววตาไม่พอใจ “จะไปไหนก็ไป” ไม่ว่าเปล่าเคทยังโบกมือไล่ให้หญิงสาวออกไปจากตรงนี้

ท่าทีของเคททำให้พี่สาวอย่างเค้กถึงขั้นพ่นลมหายใจออกมาด้วยความหนักใจ ‘เฮ้อ’ เพราะไม่มีวันไหนเลยสักวันที่เธอกับน้องสาวจะพูดคุยกันดี ๆ จากที่เคยเป็นพี่น้องที่รักกันมากก็ห่างเหินกันซะจนคิดว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ความเป็นพี่เป็นน้องของเธอกับเคทเปลี่ยนไป รู้ตัวอีกทีมันก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว

แม้จะโดนน้องสาวเอ่ยไล่ด้วยท่าทีที่ไม่สบอารมณ์แค่ไหน เค้กก็ไม่คิดจะลุกหนีออกไป เธอนั่งมองเสี้ยวหน้าสวยของคนเป็นน้องด้วยความรู้สึกหลากหลายราวกับคนละเมอรู้ตัวอีกก็เผลอยกมือลูบศีรษะคนเป็นน้องเสียอย่างลืมตัว

เคทแอบชะงักกับสัมผัสคล้ายกับกำลังปลอบประโลมกันของพี่สาว ในขณะที่เค้กเองก็แอบชะงักเหมือนกัน ก่อนที่เธอจะรีบชักมือกลับ

เคทนิ่ง หัวใจเธอเต้นตึกตักให้กับการกระทำเมื่อครู่ของพี่สาว ชั่วครู่ขอบตาของเธอก็ร้อนผ่าว

“เคทขอตัว” จนต้องเป็นฝ่ายลุกหนีออกไปแทน

“เฮ้อ” เป็นอีกครั้งที่เค้กพ่นลมหายใจออกมาลับหลังที่เคทเดินออกไป

ติ้ง!

เสียงแจ้งเตือนไลน์ปลุกให้เค้กหลุดออกจากภวังค์ ล้วงมือหยิบโทรในกระเป๋าออกมาดูข้อความ เธอแอบเบะปากเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนส่งข้อความมาหา

แก๊งสามสหายนางฟ้า

ชื่อแก๊งที่บ่งบอกถึงความมั่นหน้านี้ไม่ต้องเดาให้ยากเลยค่ะว่าใครเป็นคนตั้ง นอกจากยัยวันใหม่ผู้ที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก ก็ไม่มีใครกล้าตั้งชื่อแก๊งแบบนี้อีกแล้ว

วันใหม่: หวานใจฉันนัดปาร์ตี้ พวกแกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม

เค้กขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้อ่านข้อความของวันใหม่ ‘หวานใจ’ มันไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่กันทำไมเธอถึงไม่รู้เลย

เค้ก: ไม่ไปอะ

วันใหม่: ได้ไงอะอีเค้ก เพื่อนจะมีผัวทั้งทีไปเป็นเพื่อนหน่อยไม่ได้หรือไง

เค้ก: มึงรู้จักกับเขานานยัง

วันใหม่: อาทิตย์หนึ่งได้แล้ว

เค้ก: นั่นไง ไว้ใจได้รึเปล่าก็ไม่รู้

วันใหม่: ไว้ใจได้กว่าเด็ก ๆ ที่มึงเลี้ยงไว้ก็แล้วกัน

เค้กสะอึก

ก่อนจะพิมพ์คำว่า’อี’ พร้อมอิโมจิดอกไม้ส่งให้วันใหม่

วันใหม่: ขอบคุณที่ชมเพื่อนรัก

เค้ก: แล้วกันตาไปไหน

กันตา: อยู่กับอีใหม่นี่แหละ

วันใหม่: ตกลงไปนะเพื่อนรัก เดี๋ยวไปรับที่บ้าน

เค้ก: ไม่รับปากนะ

วันใหม่: ต้องไปเท่านั้น

เค้กกลอกตามองบนอย่างเอือมระอาให้กับวันใหม่ ก่อนจะเอื้อมมือคว้ากระเป๋าหยัดตัวลุกขึ้นยืนเดินขึ้นห้องนอนมา

ดวงตาเฉี่ยวเหลือบมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียงพลางทิ้งตัวลงนอนคว่ำหน้าไปกับที่นอนอย่างหมดสภาพ หยิบมือถือขึ้นมาตั้งนาฬิกาปลุกเพื่อลุกขึ้นมาแต่งตัวตามเวลาที่เพื่อนสาวได้นัดเธอไว้ จากนั้นหญิงสาวก็เขวี้ยงโทรศัพท์ออกไปไกลตัวเข้าสู่โหมดนอนพักอย่างจริงจังและเพียงไม่นานหญิงสาวก็ผล็อยหลับเข้าสู้ห้วงนิทราไป

สามชั่วโมงผ่านไป

เสียงนาฬิกาปลุกที่เค้กตั้งไว้ก็ส่งเสียงร้องดังสนั่นปลุกให้หญิงสาวที่กำลังนอนหลับตื่นจากนิทรา มือเรียวควานหาโทรศัพท์มือถือที่ส่งเสียงมาปิด ก่อนจะค่อย ๆ หยัดตัวลุกขึ้นนั่ง เค้กลุกขึ้นมานั่งอึนอยู่ปลายเตียงพลางเหลือบสายตามองเวลาที่นัดกับเพื่อนไว้ เมื่อเห็นว่านี่ใกล้เวลานัดเข้ามาทุกทีหญิงสาวไม่รอช้าลุกไปเข้าห้องน้ำจัดการตัวเอง

เค้กแต่งตัวเสร็จเป็นเวลาเดียวกันที่รถของเพื่อนมาจอดที่หน้าบ้าน เมื่อเค้กขึ้นรถมาได้สามสาวก็ตรงมายังบ้านของหวานใจวันใหม่ทันที

“แฟนมึงนี่รวยน่าดูเลยเนอะ” เค้กหันไปพูดกับวันใหม่เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู้บริเวณบ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าแห่งนี้ เสียงเพลงจากด้านนอกดังกระหึ่มเข้ามาถึงในรถกันเลยทีเดียว

“แน่นอนสิ ระดับคุณหนูวันใหม่ก็ต้องเลือกคนที่สมฐานะกับตัวเองหน่อย” วันใหม่เชิ่ดหน้าตอบด้วยความภูมิใจ

“จ้า แม่คนรวย” เธอจึงโดนเค้กเอ่ยกระแหนะกระแหนใส่ด้วยความหมั่นไส้

จากนั้นสามสาวก็เดินเข้ามายังบริเวณที่จัดปาร์ตี้ วันใหม่โบกมือเรียกหวานใจของเธอให้เดินมาทางนี้ เช่นเดียวกับกันตาที่โบกมือเรียกใครบางคน

“มึงโบกมือเรียกใคร” เค้กจึงถามด้วยความสงสัย

“แฟนกูสิ”

“แฟนมึงกับแฟนไอ้ใหม่รู้จักกัน” เค้กเลิกคิ้วถาม

“อะฮะ”

แล้วจะให้เธอมาเป็นเพื่อนพวกมันทำซากอะไร

“นี่เฮียกันต์แฟนกู” วันใหม่แนะนำผู้ชายข้างกายให้เค้กรู้จัก

“สวัสดีครับ”

“นี่เฮียพีแฟนกู” เช่นเดียวกับกันตาที่เอ่ยแนะนำผู้ชายข้างกายให้เค้กรู้จักบ้าง

“สวัสดีครับ”

“เค้กค่ะ” เค้กแนะนำตัวให้แฟนของเพื่อนรู้จักบ้าง ก่อนที่คนสวยจะชะงักเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นใครบางคนกำลังเดินตรงมาทางนี้ และในที่สุดเขาก็เดินมาหยุดตรงหน้าเธอ

“นี่ไอ้ไคเพื่อนเฮียเองครับ มันโสดมาก ไม่มีหวานใจมีแต่ตังค์ในบัญชี” กันต์รีบโปรโมตเพื่อนทันทีที่ไคเดินเข้ามาพลางลอบสังเกตสีหน้าเค้กเป็นระยะ “ไม่ทราบว่าน้องเค้กสนใจรับเพื่อนเฮียไปพิจารณาไหมครับ”

เค้กอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดัง ๆ ใส่คนพวกนี้ และเมื่อได้เห็นสีหน้าและแววตาของเพื่อนที่ส่งมาเค้กอยากหยุมหัวเพื่อนตัวดีของเธอมาก ๆ ‘รู้เห็นเป็นใจกับเขาสินะอีพวกบ้า’

“เพื่อนหนูก็มีเฮีย ๆ ดูแลกันหมดแล้ว หนูไม่สนใจรับเฮียไปพิจารณาหน่อยเหรอคะ” ไคพูดพลางกระหยิ่มยิ้มมองหญิงสาวตรงหน้า พลางขยิบตาโปรยเสน่ห์ให้เธอไปหนึ่งที “แต่หนูไม่ชอบคนแก่นี่ เฮียลืมไปหนูชอบปลิง” ไคพูดพลางหัวเราะยิ้ม

เค้กกัดฟันมองไคตาเขียวปั้ด

‘ปลิงหน้ามึงสิบักปอบ’ พลางก่นด่าไคในใจ