EP 2
ภายหลังจากการนำเสนอสินค้าในตลาดกลางเมืองอู่อี๋ซานที่แทบไม่มีใครสนใจ เหลียนฮัวถูกทิ้งไว้ที่โรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่งย่านชานเมืองเพียงลำพัง หลี่ชิงจ้าว จ่ายเช็คล่วงหน้าให้เธอหลายแสนหยวน ซึ่งทำให้เธอแปลกใจมาก แต่ไม่เท่ากับคำสั่งของหลี่ชิงจ้าวมีให้เธอเพียงสั้นๆ ว่าจะมีผู้ชายคนหนึ่งมาหาเธอที่ห้อง ถ้าเขาต้องการอะไรก็ทำตามที่เขาบอก เพราะเขาจะเป็นสะพานที่จะเชื่อมบริษัทคอฟฟี่มันนี่ อิมเมจเข้ากับเหว่ยต้าหงเผา ชาและกาแฟจะต้องอยู่คู่กัน เพื่อให้ธุรกิจของหลี่ชิงจ้าวยิ่งใหญ่
กลางดึกในระหว่างที่เหลียนฮัวกำลังหลับสนิท เธอก็ต้องสะดุ้งตื่นเมื่อมีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ เนื้อตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า
กระโจนเข้าใส่หญิงสาวราวกับสัตว์ป่า
“กรี๊ดดด ช่วย...”
ก่อนที่เธอจะตะโกนเสียงดังไปมากกว่านี้ เขาคว้าตัวเธอที่กำลังจะกระโจนหนีแล้วกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ
“เหลียนฮัวใช่ไหม?”
หญิงสาวพยักหน้า ใบหน้าซีดเผือด นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“สวยดีนี่” น้ำเสียงเขาเย้ยหยัน ก่อนที่เขาจะรุกรานเธอด้วยจมูกและปากไปทั่งร่างของเธอ
“นี่คุณ คุณกำลังจะทำอะไร? หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
“ทำไมฉันต้องหยุด ในเมื่อพวกเขาส่งเธอมาหาฉันไม่ใช่หรือ?”
เขาคำรามใส่เธออย่างน่าอึดอัด และคำตอบของเขาทำเอาเธอต้องยืนนิ่งอยู่กับที่ หรือว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่เธอจะต้องทำตามในสิ่งที่เขาต้องการ....แต่ว่า เขาจะมาต้องการตัวเธอไม่ได้!
“ฉะ ฉันว่าเราคุยกันก่อนดีกว่านะคะ คุณเข้าใจผิดแล้ว”
บุรษแปลกหน้ารุกไล่เหลียนฮัวจนเธออ่อนเปลี้ยไปหมด ร่างของเธอถูกตรึงอยู่ที่ผนังข้างประตู แล้วมือซุกซนของเขาก็เลื่อนลงที่ชายกระโปรงก่อนจะรั้งขึ้นแล้วสอดมือเข้าไปในกางเกงชั้นในเพื่อบดคลึงอยู่กับเนินเนื้ออวบอูมของเธอ
“อย่าค่ะ คุณ...พอก่อนเถอะค่ะ ฉัน..ฉันไม่ได้มาขายตัวนะคะ ฉันมีเรื่องจะต้องคุยกับคุณก่อน”
ฝ่ามือเล็กๆ ของเหลียนฮัวพยายามผลักเขาออกไป
“ไม่เอาน่า อย่าลีลา....ผมมีเวลาอยู่กับคุณไม่มากนัก”
เขากระซิบกระเส่าร้องขอในขณะที่หญิงสาวพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้น
“ฉันสัญญาค่ะว่าจะให้ในสิ่งที่คุณต้องการได้ แต่ไม่ใช่แบบนี้ เราควรคุยกันก่อน”
“เอาไว้ค่อยคุยกันตอนหลังก็ได้ ผมต้องการคุณ เดี๋ยวนี้!”
ชายหนุ่มไม่สนใจคำพูดของเธอ เขายังคงตักตวงความ สุขจากเรือนร่างของเธอ เรียวนิ้วแข็งแรงสอดพรวดเข้าไปในร่องหลืบของเธอ ขณะที่ริมฝีปากหนาหนักบดจูบและแลกลิ้นกับเธออย่างร้อนแรง
หญิงสาวไม่อาจต้านทานแรงกำหนัดของเขา แม้ว่าจะไม่ประสีประสานักแต่เธอตอบสนองเขาโดยไม่รู้ตัว คำสั่งของหลี่ชิงจ้าวกำกวม ถ้าเธอทำอะไรรุนแรงไป ชีวิตของแม่อาจจะเป็นอันตรายได้ หญิงสาวจำต้องกล้ำกลืนยอมโอนอ่อนไปก่อน เพื่อรอจังหวะที่จะหลุดพ้นจากความคลุ้มคลั่งของเขา
ชายหนุ่มที่แทบประคองสติไม่ค่อยอยู่ คว้านมือหาทรวงอกของเธอแล้วขยำขยี้บีบเคล้น หญิงสาวทั้งเจ็บทั้งซ่านเสียวจนต้องแอ่นอกอวบอัดเข้าหาฝ่ามือที่กำลังบี้เคล้นจนความเสียวแปลบสะท้านไปทั้งร่าง พลันที่เขาขยับเรียวนิ้วด้านล่าง เธอก็ขยับสะโพกไปกับจังหวะสอดกระตุกอย่างไร้แรงต้านทาน ทั้งยังส่ายสะโพกบดเบียดด้วยกิริยาอันร้อนร่านท้าทาย
ชายหนุ่มรู้ดีว่าเธอจะไม่ขัดขืน เพราะอำนาจผลประโยชน์สามารถบันดาลทุกอย่างให้เขาได้
“ไปที่ระเบียงกันเถอะ” เขาชวนเธอแทบเป็นเสียงกระซิบ
“คะ? ไม่นะคะ?”
หญิงสาวประท้วงทันที โรงแรมเล็กๆ แห่งนี้ แม้จะอยู่ชานเมือง แต่ถ้าทำอะไรผิดสังเกตแน่นอนว่าคนทั้งเมืองก็ต้องรู้ และเธอจะมองหน้าผู้คนได้อย่างไร
“เอาน่าตื่นเต้นดีออก คุณมาหาผมเองนะ จะขัดใจผมหรือ?”
“แต่มันก็อาจมีคนเห็นเราได้”
“ไม่มีหรอกน่า...ผมไม่ปล่อยให้คุณเปลือยทั้งตัวหรอก”
ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ในเวลานี้สายตาของเขาแทบไม่เหลือความเมามายให้เห็น จนแวบหนึ่งเธอกำลังคิดว่าเขากำลังแกล้งเธอ แสดงว่าเขาไม่คิดจะมีอะไรกับเธอจริงจัง ถ้าอย่างนั้นเธอก็ยังพอมีหวัง
