EP.5 ค็อกเทลสูตรพิเศษ 18

หลังจากวันนั้น

เยลลี่ก็ยังคงวนเวียนมาหาไทเกอร์ เธอสั่งค็อกเทลแก้วเล็กนั่งดื่มมองเขาทำงานด้วยแววตาปลื้ม ตอนนี้ทั้งคู่รู้จักกันในระดับหนึ่งเนื่องจากเยลลี่พยายามยัดเยียดตัวเองเข้าไปในชีวิตอีกฝ่าย

"วันนี้พี่ทำเหล้าไฟไหมคะ" ฉันถามอย่างตื่นเต้น

"ทำไม"

"มันสวยดีแถมรสชาติก็อร่อยอีกด้วย"

"ดื่มเยอะแล้วมาช็อกตายกลางร้านฉันไม่รับผิดชอบด้วยนะ"

"แช่งหนูทำไม ฮ่าๆ"

เสียงหัวเราะที่ไม่กักเก็บความรู้สึก ทำให้ใบหน้าสวยใสสะกดใจของใครต่อใคร พวกผู้ชายรอบข้างก็คอยจดจ้องเธอตลอดทุกค่ำคืน

"เกาะอกสีชมพูไม่เหมาะกับคนนมเล็กอย่างเธอเลยนะ" อดที่จะเอ่ยแซวไม่ได้ผู้หญิงอะไรไล่ก็ไม่ไปสักที

"วันนี้หนูขี้เกียจเลยไม่ได้ใส่ฟองน้ำดันอึ๋มมามันก็เลยแฟ่บแบบนี้แหละพี่"

"ถ้าไปศัลยกรรมหมอคงจะหนักใจน่าดู"

"เลิกบูลลี่นมหนูได้แล้วค่ะ!!"

"ช่วยไม่ได้มานั่งตรงหน้าให้มองทำไม"

ชายตัวสูงตอบกลับก่อนที่จะหยิบเหล้าราคาแพงมาเทใส่แก้ว แล้วกระดกดื่มเพื่อสร้างพลังกายพลังใจในการทำงาน ช่วงนี้เพื่อนสนิทอย่างเเจ็คไปต่างประเทศจึงไม่ได้แวะมาหา ปล่อยให้เขารับมือกับเด็กบ้าคนนี้ลำพัง

"พี่ไทเกอร์คะ แนนนี่อยากชิมค็อกเทลพิเศษ" สาวเสิร์ฟพนักงานทำเสียงหวานตาเยิ้ม

"เมามาอีกล่ะสิ"

"ก็พี่ไม่ยอมมาหาตั้งหลายเดือนแล้ว แนนนี่อยากกินค็อกเทลสุดพิเศษบ้างคิดถึงอะ"

"โทษทีนะวันนี้พี่มีนัดแล้ว"

ใบหน้ามุ่ยฟัดเหวี่ยงออกไป คำว่าค็อกเทลสูตรพิเศษพร้อมกับเน้นเสียงยั่วยวนทำให้ยิ่งน่าสงสัย ถึงแม้เยลลี่จะเรียนไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่แต่เรื่องรอบตัวมักหัวไว

"ค็อกเทลสูตรพิเศษหมายถึงเหล้าที่พี่ชงหรือหมายถึงเรื่องอื่นกันแน่คะ" คำตอบที่ลุ้นทำให้ฉันใจเต้นหนัก "คงไม่ใช่เป็นรหัสลับชวนกันไปทำอย่างว่า..."

"ถ้าใช่แล้วเธอจะทำไม"

"จริงเหรอคะ! พี่เรียกการมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันว่าค็อกเทลสูตรพิเศษ"

ฮึกกก

"จริงปะ" หัวใจของฉันเต้นถี่ ถึงแม้ว่าไม่มีสิทธิ์จะโกรธเคืองเขาก็ตามแต่สายตาที่มองกันปิ๊งปั๊งทำให้โมโหชะมัด

"เด็กอย่างเธอไม่ต้องรู้อะไรมากหรอก"

"อร่อยไม่จริงหรือเปล่า"

"อะไร..."

"ค็อกเทลสูตรพิเศษของพี่ไง ชิ! คงไม่ได้อร่อยขนาดนั้น"

"เหอะ ถ้าไม่อร่อยจริงผู้หญิงจะต่อคิวอยากกินค็อกเทลสูตรพิเศษของฉันทำไม? หนึ่งในนั้นก็มีเธอด้วยไม่ใช่หรือไง"

ทำเป็นกวนประสาทเชิดหน้าทั้งที่ประกาศกร้าวว่าจะจีบ ผมหงุดหงิดอีกครั้งกับท่าทางเอาแต่ใจ

"หนูไม่อยากกินค็อกเทลสุดพิเศษของพี่หรอก" ฉันตอบปัดเพราะไม่ชอบใจ

"แน่ใจ?"

"ใช่ค่ะ เพราะถ้าหนูได้หัวใจของพี่มาสูตรพิเศษก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป เพราะจะไม่มีใครได้กินสูตรพิเศษของพี่อีก"

"อย่ามั่นใจอะไรผิดๆ คิดว่าแค่เธอหน้าตาดี มีเงิน หุ่นเพรียวบางแล้วจะมัดใจผู้ชายอย่างฉันได้หรือไง ฝันไปเถอะ!!"

ผมตอบทิ้งท้ายก่อนที่จะไปทำหน้าที่ต่อโดยที่โชว์เขย่าค็อกเทลตามออเดอร์

เวลาล่วงเลยจนถึงห้าทุ่ม เสียงเพลงดังกึกก้อง ผู้คนเมามายหลายคนลุกขึ้นเต้นโยกย้ายตามภาษาคนมึนเมา

ครู่เดียว สาวสวยคนหนึ่งก็วางกระเป๋าบนเคาน์เตอร์หน้าบาร์ ผมหล่อนสีน้ำตาลประบ่ามีหน้าม้าบางสวยแบบไร้ที่ติ อกตึงกระชับใส่เดรสยาวผ่าจนถึงเอว ทุกสายตาต่างจับจ้องเหมือนโลกนี้ถูกหยุดเวลา

"สวยสัด"

"แม่งอย่างแจ่ม"

"ใครวะ"

"เนียนกริบ"

น้ำเสียงแซวรอบข้างทำให้เยลลี่หันซ้ายขวา ตอนนี้ไทเกอร์ที่เข้าไปยังหลังร้านเดินกลับออกมา เขาถือเหล้าที่ไม่มีขายเทลงแก้วใสแล้วยื่นให้ผู้หญิงที่มาใหม่

"ค็อกเทลนอกรสชาติแรงหน่อยนะ แต่เธอชอบรสจัดใช่ไหม เอมมี่"

"ไทเกอร์รู้ใจตลอด มาครั้งนี้ก็คงไม่เสียเที่ยว"

"เธอก็รู้ว่าฉันชอบชงค็อกเทลมากแค่ไหนโดยเฉพาะสูตรพิเศษ"

อึก!

ขวับ!

ชายหนุ่มส่งสายตาให้สาวสวยพูดจาเหมือนคุ้นเคยกันอย่างดี แต่เสียงกลืนน้ำลายลงคอทำให้พวกเขาต้องเหลียวมองปรากฏว่า..เยลลี่กระดกเหล้าที่ไทเกอร์เพิ่งชง

"ยัยบ้า! เธอเอาไปดื่มได้ไง" ผมตกใจจนต้องตวาดเสียงดัง "นั่นของเอมมี่นะ"

"ไม่เป็นไรค่ะเอมมี่รับแก้วใหม่ก็ได้"

"อืม รอแป๊บ"

"นานแค่ไหนก็รอค่ะ"

มือเรียวยกขึ้นมารูปแผงอกแกร่ง เป็นครั้งแรกที่เยลลี่เห็นว่ามีผู้หญิงถึงเนื้อถึงตัวไทเกอร์ขนาดนี้ เขาหยิบแก้วใบใหม่เทค็อกเทลที่ผสมยื่นให้เอมมี่

อึก!

ขวับ!

"อ๊าาาา อาหย่อย"

ครั้งนี้ทำให้เขายิ่งโมโหเมื่อค็อกเทลแก้วที่สองก็ถูกเยลลี่คว้าแล้วกระดกดื่มอย่างไว

"เสียมารยาท! ถ้าเธอทำตัวแบบนี้ฉันจะไม่คุยด้วยแล้วนะ" ความอดทนของผมสิ้นสุดลง ขมวดคิ้วเข้มพร้อมขู่ออกไป "ถ้าอยากจะมาเที่ยวก็ทำตัวให้สมกับเป็นลูกค้า เธอกับฉันเราไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันอย่าล้ำเส้นให้มาก"

คำพูดฟังเน้นชัดและแววตาจริงจังน่ากลัว สาวน้อยน้ำตาคลอเธอคว้ากระเป๋ารีบเดินออกไปแต่พอไปถึงหน้าร้าน

หมับ!

"ปล่อยหนูนะคะ ฮึก พี่สนใจผู้หญิงคนสวยของพี่เถอะ ท่าทางเขาจะสำคัญมาก ได้กินค็อกเทลสุดพิเศษแถมพี่ยังด่าหนูจริงจังด้วย" หัวใจของฉันมันระทมที่ได้เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นสำคัญแค่ไหน

"เธอนี่มันโง่จริงๆ"

"ใช่หนูโง่ ฮึกกก เพราะถ้าหนูฉลาดก็คงไม่มาตามตื้อพี่ที่คอยเอาแต่ผลักไสไล่ส่ง"

ฮึกก!

"เชอะ ปะ ปล่อยหนูนะคะ พี่บอกเองว่าเราไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน แล้วพี่จะตามมาง้อหนูทำไม!!" ฉันสะบัดข้อแขนเล็กจนหลุดพ้นจากพันธนาการ ก่อนที่จะเดินหน้าแต่เขาก็ยังฉุดรั้งเอาไว้อีกครั้ง

"ใครตามมาง้อเธอ..."

"ก็พี่ไง! อย่ามาแตะต้องตัวหนูนะ"

"นอกจากจะโง่แล้วยังเป็นหัวขโมยอีก แหกตาดูด้วยว่ากระเป๋าที่เธอเอามามันของเอมมี่มันใช่ของเธอที่ไหน!!"

"_____"

นึกว่าจะเป็นเหมือนซีรีส์ภาพยนตร์โรแมนติก สุดท้ายก็จบลงแบบดราม่าซะงั้น ไทเกอร์คว้ากระเป๋าของผู้หญิงคนนั้นกลับ แล้วเอากระเป๋าของเยลลี่ยัดใส่คืนกลับแทน

"คอยดูเถอะ เป็นแฟนกันเมื่อไหร่จะใช้ซักผ้าให้มือลอกมือเปื่อยเลยคนบ้า คนไร้หัวใจ" โอ๊ยยย!! ฉันเจ็บไปทั้งหัวใจและอายมากด้วย

____________________

มีใครให้มากกว่านี้ไหม? บรรลัยจริงๆ 5555555 มาค่ะ! ใจแลกใจคอมเมนท์

เป็นกำลังใจ เก็บเพิ่มเข้าชั้นด้วยนะคะ

____________________