EP.2 สาวขี้เมา![ไม่เว้นช่วง...]

เวลาผ่านไป แจ๊คโซซัดโซเซเดินออกมาพร้อมกับไทเกอร์ตอนนี้เวลาเกือบตีหนึ่ง หลังจากร้านปิดเที่ยงคืนทั้งคู่ก็ยังดื่มด่ำร่ำสุรากันต่อ ฃ

"กูไปก่อนนะเจอกัน" มือแจ๊คยกขึ้นมาโบกลาพยายามลากสังขารไปยังข้างลานจอดรถ

ฟู่

ไทเกอร์พักหยุดโดยหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดแล้วสูบพ่นควันโขมง เขาผ่อนปรนอารมณ์ในตอนที่ถอดเครื่องแบบบาร์เทนเดอร์ เขาสวมใส่เพียงกางเกงสแล็กสีดำและเสื้อแขนสั้นสีขาว

วันนี้บรรยากาศโดยรอบเย็นสบายลมโกรกถนนโล่งผู้คนสัญจรน้อยนิดเนื่องจากเป็นเวลาดึก แต่ตรงข้ามก็มีผับที่เปิดอีกหลายร้านเกือบโต้รุ่ง เขายืนสูดอากาศบริสุทธิ์แล้วทิ้งบุหรี่ที่ใกล้จะหมดมวนขยี้ด้วยปลายรองเท้าหนัง

เคว้ง!

พึก!

สักพักเสียงบางอย่างก็ดึงดูดกลายเป็นจุดสนใจทันที ด้านซ้ายมือมีถังแยกขยะแต่ตอนนี้ล้มระเนระนาด

เฮือก อึก

สาวสวยผมยาวปัดป่ายเต็มใบหน้าประคองตัวเองแทบไม่ไหว เธอสวมใส่ชุดเดรสสั้นสีดำแถมรองเท้าส้นตึกผูกเชือกไขว้สวยงาม เห็นร่างกายบอบบางทรุดลงตรงหน้าชายหนุ่มอย่างเขาจึงไม่อาจปล่อยปละละเลยได้

หมับ!

ตัวเล็กถูกคว้ากระชากให้ยืนตรง แม้ขาจะไปและยืนไม่นิ่งตัวโบกสะบัดคล้ายธงถูกลมพัด สักพักเธอก็สะบัดหน้าเพื่อให้ผมที่ปกคลุมสยายออก

"ใครอ่าาา" น้ำเสียงถามแต่ดวงตาแทบจะลืมตื่นไม่ไหว "ขอบคุณค้า"

"เป็นผู้หญิงยิงเรือสภาพเมาเละเทะแถมไม่มีใครดูแลแบบนี้มันอันตรายมากนะ"

"พูดอะไรเนี่ย!! ใครยิงใคร ฉ้านไม่ได้พกปืนสักหน่อยเลอะเทอะ"

"____"

ก็อย่างว่าคนเมาแต่ตัวเล็กแถมเบาโหยง ถ้าปล่อยทิ้งไว้คงโดนใครลากไป สุดท้ายผมจึงตัดสินใจพาไปนั่งพักในร้านและถือวิสาสะเปิดกระเป๋าเผื่อจะเจอข้อมูลหรือที่อยู่

"โรงแรม.." ใบนามบัตรเป็นโรงแรมที่อยู่ไม่ไกล "นักท่องเที่ยวสินะ"

สถานที่กลางเมืองย่อมมีแหล่งท่องเที่ยวหลายแห่ง และบ่อยครั้งไทเกอร์มักจะเจอกับสาวสวยขาจรที่มาเที่ยวพักผ่อนไม่ได้อยู่อาศัยเนื่องจากพื้นที่เขตแถวนี้ราคาแพง

"ก๊อก ก๊อก ใครมา!!"

"_____"

"เปิดประตูสิค้าคุณพรี่"

"อย่าทำหลอนนะที่นี่มีแค่ฉันกับเธอพนักงานคนอื่นกลับไปหมดแล้ว"

"นะ โม๊! นะโมตัสสะ"

อุ๊บ

"บ้าหรือเปล่าวะ! คนอื่นเขาเมาแล้วร้องไห้ร้องเพลงนี่เสือกสวดมนต์" ไม่เคยพบเจอ ผมหน้าตาตื่นมองซ้ายขวาร้านบริเวณกว้างพอไม่มีผู้คนก็วังเวงฉิบหาย "เชี่ยยย"

"สวัสดีค่ะคุณพี่ เฮือก"

"____"

"จูงลูกมาด้วยเหรอค้า ตัวแดงๆ"

"!!!!"

ท่องคำว่าไม่ไหวในใจล้านรอบ ไทเกอร์พยายามงมหากุญแจหรือคีย์การ์ดแต่กระเป๋าใบเล็กกลับไม่มีอะไร

"นี่เธอ..พักอยู่ชั้นหรือห้องอะไร?" ลองถามสักตั้งเผื่อจะมีสติหลงเหลือ แม้สภาพจะไม่ไหว

"ชั้น ชั้น ชั้น"

"กี่ชั้นล่ะวะเนี่ย!"

"ชั้นรักคูณ"

"เออ ช่างแม่ง"

ตั้งแต่เจอผู้หญิงมา คนนี้ทำให้ผมเหนื่อยสุดๆ พูดจาไม่รู้เรื่องเมาแล้วเลอะเทอะ อีกทั้งเครื่องสำอางหลุดจนแปดเปื้อนหน้ากลายเป็นเหมือนละครลิง จึงตัดสินใจพาไปส่งไว้ด้านล่างโรงแรม

"ซวยฉิบหายวันนี้เสือกเอามอเตอร์ไซค์มา" ผมถอนหายใจเฮือกใช้มือถูศีรษะตัวเองจนผมยุ่งเหยิง "เอาไงดีวะ"

มอเตอร์ไซค์คันใหญ่เป็นรุ่นที่สั่งตรงจากเมืองนอกเพราะชอบความเร็วแรงโต้ลมจึงมักขับมาทำงาน ตอนนี้ตัวเล็กสลบเหมือดไปแล้ว ถ้าหากซ้อนท้ายโดยไม่มีเซฟตี้อาจจะเกิดอันตราย เขารีบถอดเสื้อหนังแจ็กเกตสีดำที่สวมใส่แล้วมัดร่างเธอไว้ติดแนบเอว

บรื้น บรื้นนนน

รถแล่นไปตามท้องถนนใบหน้าสะบักสะบอมแนบแผ่นหลังเสื้อแขนสั้นสีขาว ไทเกอร์เร่งความเร็วมิดไมล์พาคนเมาไร้สติซ้อนท้ายจนถึงโรงแรมที่พักอย่างปลอดภัย

เช้าวันต่อมา

"โอ๊ยย ใครขับสิบล้อทับหัววะเนี่ย" แสงแดดอีกทั้งเสียงฝีเท้าเดินไปมาทำให้สะดุ้งตื่น "เหี้ย!!"

"ขอโทษนะคะเมื่อคืนคุณเมามาก มีผู้ชายมาส่งแล้วให้นอนตรงโซฟารับแขก ทางเราไม่กล้าปลุก"

"ผู้ชายมาส่ง.."

"ใช่ค่ะและเขาฝากโน้ตทิ้งไว้ให้คุณ"

"ขะ ขอบคุณค่ะ"

ซี้ดดด~

เสียงร้องโอดโอยหยัดกายตั้งหลักเพราะสภาพเมาเพิ่งฟื้นตื่น

"หืมมม" ฉันคว้า หมับ ซึ่งเป็นแผ่นกระดาษเล็กสีขาวที่พับไว้ เมื่อเปิดออกจึงเห็นข้อความที่เขียนด้วยลายมือปากกา 'ซักเสื้อแล้วเอามาคืนด้วย เธออ้วกเต็มหลังฉันอีกทั้งเสื้อคลุมก็ด้วย โทร 089-xxxxxxx'

"ฉิบหาย!!" ดวงตาฉันเบิกกว้างตกใจรีบตรวจเช็กสภาพร่างกายและกระเป๋าตัวเองพบว่าทุกอย่างปกติแต่มีเสื้อผืนใหญ่อยู่ในถุง

แกร๊ก

"เฮ้ออออ~สงสัยดื่มเยอะไป" เมื่อลากตัวเองกลับขึ้นมายังห้องพักก็โยนทุกอย่างทิ้งลงที่พื้นแล้วซัดตัวกระเด้งนอนเตียง

หลังจากชำระร่างกายอาบน้ำเสร็จก็รีบโทรสั่งให้แม่บ้านจัดการนำเสื้อที่เปื้อนอ้วกไปซักทำความสะอาด

หลายชั่วโมงต่อมา

ตืดดด

"ฮัลโหลสวัสดีค่ะ ฉันโทรมาเพื่อขอทราบที่อยู่จะได้นำเสื้อไปคืน และ ขะ ขอบ..."

(ยัยบ้าเอ๊ย! กว่าจะฟื้นรู้ไหมเสื้อตัวนั้นฉันหวงแค่ไหน ทั้งอ้วกทั้งดึงทึ้งอยู่ไม่นิ่งเป็นผีเข้า ถ้าแดกเหล้าแล้วดูแลตัวเองไม่ได้ครั้งหน้าสั่งน้ำเปล่าเถอะ วันนี้หกโมงเย็นเอามาส่งคืนด้วยที่คลับ Very Hot หน้าบาร์ ห้ามสายแม้แต่วินาทีเดียว)

ตู๊ดดด

น้ำเสียงตอบกลับหงุดหงิดทำให้อีกฝ่ายแน่นิ่งทันที ตอนนี้มึนงงอีกทั้งยังมีสติไม่ครบถ้วนเนื่องจากมึนเมาหนักมากเมื่อคืน

"ไม่มีช่องว่างให้ขอบคุณเลย...ด่าไฟแลบมาก ผู้ชายอะไรท่าทางปากร้ายหน้าตาคงขี้ริ้วขี้เหร่ ชิ! ถ้าเจอจะกระโดดกัดหูให้เลือดซิบเลย รู้จักคนอย่างอีเยลลี่น้อยไป!!"

____________________

จูงลูกมาด้วยเหรอคะ ตัวแดงๆ 55555555  หัวเราะจนตะคริวจะกินหน้า หากชอบช่วยคอมเม้นท์หน่อยน๊า รักนะคะ

เป็นกำลังใจ เก็บเพิ่มเข้าชั้นนะคะ

____________________