ตอนที่ 2 เกมเสียงสวาท
ตอนที่ 2
เกมเสียงสวาท
คืนวันพฤหัส... กลับมาอีกครั้งฝนยังคงโปรยปรายเป็นสาย ย้อมสีเมืองให้หม่นเศร้าและวังเวง
แต่สำหรับไลลา… ความรู้สึกของคืนนี้ไม่ใช่ความเหงาอีกต่อไป
เธอรอ...รอเสียงนั้น เสียงของเขา
เสียงครางต่ำ ๆ ราวกับกระซิบใกล้ข้างหู เสียงที่จุดไฟในตัวเธอราวกับมีมือมืดมาควบคุมทุกอณูประสาทสัมผัส
หญิงสาวอวางมือบนผนังเย็นเฉียบ เงี่ยหูแนบแน่นหัวใจเต้นเร็วผิดจังหวะ ราวกับรู้ว่าคืนนี้...เขาจะมาอีกและใช่...
“อืม…เสียงครางเธอเมื่อคืน…น่ารักมากเลยรู้ไหม”เสียงนั้นดังชัด...เสียงเขา!แต่ไม่ใช่เสียงครางเหมือนครั้งก่อนคราวนี้เป็นเสียงกระซิบผ่านผนัง ชัดเจน จงใจ และปลุกอารมณ์ที่สุดในโลก
ไลลาสะดุ้ง ริมฝีปากแห้งผาก เธอกัดมันเบา ๆ ราวกับกำลังถูกจูบโดยไม่ต้องมีร่างจริง
“เขาได้ยิน...ทุกอย่าง” เสียงในหัวเธอสั่น
และเขายังไม่หยุด...
“อยากได้ยินเสียงฉันอีกใช่ไหม?งั้น...ตั้งใจฟังนะ ไลลา”
เสียงนั้นหยุดไปเพียงครู่ก่อนจะตามมาด้วย...
“อืมม...ซี้ดด...แบบนั้นแหละ...อ๊า...แรงอีกนิด...ใช่...ใช่ตรงนั้น…”
เสียงครางของเขาดังขึ้น… ชัดกว่าคืนก่อน และเร้าใจกว่าเดิมเหมือนทุกคำ ถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้นเธอโดยเฉพาะเหมือนเขากำลังครางใส่เธออยู่ตรงหน้า...ในความมืด
“เธอกำลังลูบตรงนั้นอยู่ใช่ไหม…?”
คำพูดนั้นราวกับเวทมนตร์ สะกดให้มือของไลลาลูบผ่านหน้าท้องต่ำลงไปอย่างไม่รู้ตัว
เธอกลืนน้ำลาย ฝ่ามืออุ่นร้อนสอดเข้าไปใต้ผ้าห่ม
สัมผัสกับเนินเนื้อที่เปียกชื้นอย่างน่าอาย…แต่ก็ห้ามไม่ได้
“ใช้นิ้ว...เบา ๆ ก่อน ไลลา...แล้วค่อย ๆ เร็วขึ้น”
“ให้ฉันได้ยินเสียงเธออีกครั้ง…”
เธอกัดฟันแน่นหัวใจสั่น…ร่างกายระเบิดเป็นไฟ
ไลลาทำตามเสียงของเขาอย่างว่าง่าย ราวกับตกอยู่ใต้คำสั่ง
นิ้วลูบวน ปลายประสาทลุกพรึ่บ ร่างกายหวิวโหวงจนต้องยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับสัมผัสที่ร้อนแรงยิ่งกว่าเปลวเพลิง
“อืม...ฉันอยากอยู่ตรงนั้นจัง อยากใช้ปากแทนนิ้วเธออยากดูดจนเธอร้องไม่เป็นภาษา”
เสียงเขาดังขึ้นอีก...เข้มขึ้น ร้อนแรงขึ้น
และมันปลุกให้เธอกลายเป็นสัตว์ร้ายที่กระหายการปลดปล่อย
มือข้างหนึ่งขยุ้มผ้าปูเตียงจนยับย่น อีกข้างควบคุมจังหวะ…ลึกขึ้น…เร็วขึ้น…ถี่ขึ้น…
“ร้องสิ ไลลา...ปล่อยเสียงของเธอให้ฉันได้ยินฉันอยากฟังเธอแตกตรงนั้น...เพราะฉัน…”
ไลลาสูดลมหายใจสุดแรง ก่อนจะปล่อยเสียงหวีดร้องหลุดจากลำคอ
“อ๊าาาาาาาาาาา!”
ร่างกายกระตุกสั่นสะท้าน ร้อนวาบเหมือนโดนไฟเผาความรู้สึกอิ่มเอมหลั่งไหลจากปลายนิ้วถึงปลายเท้า น้ำตาเอ่อคลอ…จากความซ่านที่รุนแรงราวกับถูก เขารุกล้ำเข้ามาโดยไม่ต้องใช้ร่างจริง
เมื่อทุกอย่างจบลง…เสียงเขาก็ยังไม่จางหาย
“ดีมาก…สาวน้อยเสียงหวานของฉันครั้งหน้า…ฉันจะไม่ให้เธอทำเองอีกแล้ว”
เสียงฝนยังคงตกลงมาเบา ๆแต่เสียงหัวใจของไลลาหนักหน่วงยิ่งกว่าพายุเธอเพิ่งจะเสร็จด้วยคำสั่งของชายที่ไม่เคยเห็นหน้า…และที่น่ากลัวกว่าทุกอย่างคือ…เธอ...อยากให้มันเกิดขึ้นอีกอยากได้ยินเสียงเขาอีกอยากให้เขาสั่งอีกอยากให้เขาทำให้เธอระเบิด...แบบนี้...อีกหลาย ๆ คืน
คืนนี้คือจุดเริ่มต้นของเกมที่เรียกว่าเสียง..เสียงสวาทที่กลืนกินทั้งร่างและใจ
