ถ่านเก่าร่านรัก [4]
ในระหว่างที่ปวีณ์กำลังเดินสาวเท้าเชื่องช้า แววตาเธอเลื่อนลอย ครุ่นคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องแฟนเก่ากลายร่างเป็นกะเทยแสนสวย อีกทั้งเธอก็ดันเผลอถ่างขาให้แก่เขา เพราะเรียวนิ้วที่ชำนาญและปลายลิ้นที่ช่ำชอง ทำให้เธอเผลอใจปล่อยตัวเองได้เสียกับเขาในที่สุด
ปวีณ์รู้สึกกุมขมับปวดหัว กลัดกลุ้มพอสมควร ที่เผลอนอกใจผัวในขณะที่ก็รู้ตัวอยู่ว่า เพื่อนรักกับนราทิปกำลังแทงหลังเธอพร้อมกัน ปวีณ์พยายามปลอบใจตัวเองว่า เธอไม่ได้นอกสามี เธอแค่กำลังคบกับเพื่อนใหม่ซึ่งเป็นกะเทย และมันก็แค่พลาดตอนอารมณ์ไม่มั่นคงเท่านั้นเอง...
“ปวีณ์!!! เดี๋ยวก่อน รอด้วยสิ” น้ำเสียงใสๆ ของหญิงสาวที่แสนคุ้นเคย ทำให้ปวีณ์รู้สึกเสียดแทงใจ เพราะเธอรู้จักน้ำเสียงแบบนี้ มันเป็นเสียงของไอซ์นั้นเอง เธอเดินทางมาเจอปวีณ์ที่นี่ได้ยังไง
“รู้ได้ไงว่า ฉันทำงานอยู่ที่นี่” ปวีณ์ถามด้วยความสงสัย และพยายามนึกอยู่ว่า ไอซ์จะรู้จากใครได้บ้าง... หรือจากใครสักคนที่เธอเผลอแต่งงานก็เป็นได้
“คุณนราทิป เจ้านายฉันเขาบอกว่า เธอทำงานอยู่ที่นี่น่ะสิ ไม่ได้เจอกันเสียนาน ฉันคิดถึงเธอจริงๆ” ไอซ์เดินเข้าไปสวมกอดเพื่อนรัก
ในขณะที่ไอซ์คิดไม่ซื่ออยากจะแย่งผัวปวีณ์แทบแตดสั่น เธออยากถ่างขาปล่อยให้นราทิปเข้ามาในโลกของเธอบ้าง ติดเพียงว่า นราทิปดันรักลูกชายจนไม่ยอมง่ายๆ เรื่องนั้นกับเธอน่ะสิ
“อ่อ... สามีฉันเป็นเจ้านายเธอหรอกรึ?” น้ำเสียงนิ่งราบเรียบ ไร้ชีวิตชีวา แทบจะทำให้ปวีณ์ตัดสินใจได้ว่า พวกเขาใกล้ชิดกันแค่ไหน
“เธอแต่งงานแล้ว น่าจะอยู่บ้านเลี้ยงลูก ทำไมต้องกลับมาทำงานด้วยนะ ขยันล่ะสิ หรือว่ามาหาของหวานแถวๆ ที่ทำงานเก่า...” น้ำเสียงหวานๆ เย้ยเหน็บเบาๆ ทิ่มแทงของคมด้วยคำพูดของไอซ์ กำลังทำร้ายจิตใจของปวีณ์เบาๆ
“ไม่เชิง!” ปวีณ์ตอบแบบไม่แยแส จะว่าไปแล้ว เธอก็ได้ของหวานแสนอิ่มท้อง อีกทั้งมันเร้าใจได้อารมณ์สุดๆ ยิ่งกว่าตอนนอนอยู่กับนราทิปจริงๆ เสกเป็นชายที่ทำให้ใจเธอเต้นแรง แถมมีเซ็กซ์กับเธอบ่อยมาก และยิ่งไปกว่านั้น ไม่ได้เจอกันกว่าปี ขนาดของเขาดันใหญ่ขึ้น และแข็งทนนานอีกต่างหาก
“จริงดิ! เดี๋ยวนี้ กลายเป็นแม่เสือร้ายแล้วนะ” น้ำเสียงโทนสูงของไอซ์ ดังจนเสียงแว่วไปตามทางเดิน จนเสกได้ยิน สาวสองกะเทยแสนสวย ได้ยินบทสนทนาออกรสของหญิงสาวสองคน และเขากำลังแอบฟังอยู่ ว่าใครกำลังคุยกับปวีณ์
ปวีณ์แทบไม่รู้สึกว่า ไอซ์จะเป็นเพื่อนรักอย่างที่เคยเป็น กับสิ่งที่เธอพูด และทำอยู่บนโลกโซเชียลว่า นราทิปกำลังคบหากับเธออยู่ ทั้งๆ ที่ใครๆ ก็รู้ว่า เขาเป็นสามีของปวีณ์
******
“ถ้าคุณนราทิปไม่ติดประชุม เราคงได้ไปใช้เวลาด้วยกันหลังเลิกงาน เธอน่าจะไปด้วยนะ ปวีณ์ มีร้านอาหารอร่อยๆ ที่ได้ลุ้นชิงแพ็คเกจเที่ยวต่างประเทศ” ไอซ์กลับเป็นฝ่ายนำแต้ม พูดจาเหมือนเธอจะเป็นเมียนราทิปเสียเอง
“วันนี้เลิกงานเร็วรึ?” ปวีณ์คิดว่า การที่ไอซ์มาหาเธอในวันนี้ ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี เธอกับไอซ์ไม่ควรพบกันด้วยซ้ำ ปวีณ์จึงไม่ตอบประตอบแรกของไอซ์ และเมินเสีย
“ก็คุณนราทิปติดประชุมกับท่านประธานไปแล้ว เราน่าจะไปเม้ามอยกันแบบสาวๆ นะ ไหนๆ เธอก็ไม่ได้นอนเฝ้าบ้านเลี้ยงลูกแล้ว เราน่าจะไปสนุกกันแบบที่เคยเป็นสิ”
ไอซ์อยากชวนเธอไปเที่ยวผับ หยอกชายหนุ่ม แล้วก็ลากไปกินตับให้อิ่มท้องเสีย แต่ปวีณ์ไม่อยากกลับไปทำอะไรแบบนั้น หลังจากเธอมีเสก และเลิกกันไป เพราะเขานอนได้ฟันเด็กสาวรุ่นน้องเมื่อปีก่อน
เผื่อว่าถ้าแผนหลอกปวีณ์ครั้งนี้ ทำให้นราทิปจะเป็นฝ่ายบอกเลิกปวีณ์ หลังจากเธอเห็นปวีณ์นอนได้เสียกับชายอื่น เธอจะถ่ายรูปให้นราทิปดู และไอซ์จะเข้ามาเสียบแทนที่ปวีณ์ จับนราทิปให้กลายเป็นผัวใหม่ในอนาคตแทน...
“ไม่ล่ะ... พอดีว่า...” ปวีณ์กำลังโกรธในใจจนเกือบตัวจะสั่น เธออยากเดินหนีไอซ์ และไม่อยากร่วมสนทนาน่ารังเกียจอะไรแบบนี้ เสียงรองเท้าส้นสูงจังหวะเดิมดังขึ้น ทำให้ปวีณ์รู้ว่าเสกกลับมาหาเธออีกครั้ง
“พอดีว่า เรามีนัดไปทานข้าวกันก่อนอยู่แล้วนะ ปวีณ์ จริงมั๊ย?” เขากลับมาขัดจังหวะไอซ์ มิให้กลั่นแกล้งเธอด้วยคำพูด ไอซ์ต้องตกตะลึงมาก เมื่อหญิงสาวที่เข้ามาแทรก คือ กะเทยร่างสูงสวยงาม อีกทั้งกำลังลากปวีณ์ไปกับเธอ
“เดี๋ยวนี้คบกะเทยหรอกรึ?” ไอซ์หยอกด้วยน้ำเสียงเหยียดหยามว่า ไม่มีใครอยากคบกับสาวที่แต่งงานแล้ว ทิ้งลูกไว้บ้านพ่อแม่
“ก็ยังดีกว่า ใครบางคน...!!!” ปวีณ์แค่ไม่อยากกล่าวหาไอซ์ ในขณะที่เธอยังมีหลักฐานไม่มากพอ จะตราหน้าว่าไอซ์พยายามแย่งนราทิปไปจากเธอ ไม่ใช่เพราะรัก แต่เพราะลูกของเธอยังต้องมีพ่อ
“ขอตัวก่อนนะคะ” เสกกล่าวน้ำเสียงหวานใส ทำให้ไอซ์ไม่กล้าที่จะวอแวกับกะเทยร่างใหญ่ พยายามลากปวีณ์ออกไปกับเขา...
******
“ปล่อยฉันนะ เสก!!! ปล่อยสิ!!!” เขาลากเธออกมาจากวงจรของหญิงสาวปากคอเราะร้าย
“ยัยนั้นใคร...? ท่าทางมาไม่ดีเลย” เสกถามด้วยความสงสัย เขาไม่เคยเห็นหน้าเธอมาก่อน
“ไอซ์ เพื่อนรักของฉันน่ะ แค่ทำงานที่เดียวกับสามีฉัน...” น้ำเสียงของปวีณ์เหือดหายไป เพราะภาพของพวกเขาทั้งคู่ ผุดขึ้นมาในใจเธอ
“อย่างนั้นไม่น่าเรียกว่าเพื่อนแล้วล่ะ ปวีณ์ อย่าไปสนใจคำพูดแย่ๆ แบบนั้นเลยนะ กลับบ้านไหวหรือเปล่า?” เสกยังคงรักและเป็นห่วงปวีณ์เช่นเดิม
ปวีณ์กำลังโกรธมือสั่น เมื่อไอซ์มาหยามเธอถึงที่ทำงาน คงจะพยายามมาบอกให้เธอรู้ว่า นราทิปเป็นแฟน และอยากให้ปวีณ์ถอยห่างออกไป ตอนนี้หญิงสาวไม่อาจขับรถกลับบ้านตัวเองได้อีกแล้ว
“ถ้างั้นฉันไปส่งเธอนะ” เสกอาสาที่จะดูแลเธอ อย่างน้อย เขาจะได้รู้ว่า ปวีณ์อยู่ที่ไหน
******
ภายในบ้านเริ่มเงียบงัน กับรถยนต์ที่เพิ่งมาจอดอยู่บ้าน เครื่องยังอุ่นอยู่... เสกพยายามทำให้ปวีณ์สบายใจ และอารมณ์เย็นลง เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากใช้ลิ้นของเขากับของสงวนของเธอ ทำให้ลืมเรื่องเครียดทุกอย่าง และมีความสุขกับเขา
กะเทยผู้เคยเป็นชาย จับร่างบางด้วยความอ่อนโยน บังคับร่างแฟนเก่ายินยอมให้นั่งลง และใช้มือหนาทั้งสองแหวกเรือนต้นขาของเธอถ่างออกอย่างเบามือ โน้มเรือนหน้าต่ำลง เพื่อเม้มขอบกางเกงในดึงออกมาจากใต้กระโปรง
เรือนหน้านวลนุ่มสัมผัสกับท้องน้อยของปวีณ์ หญิงสาวใจอ่อนระทวย และติดกับเขาในที่สุด แต่จะใช้สองมือห้ามเสก ผลักเรือนหน้าเขาออกไป ก็ช้าไปเสียแล้ว ในเมื่อกางเกงในหลุดจากกายอีกครั้ง พร้อมๆ กับรับรสลิ้นหนาร้อน กำลังจรดลงยอดเม็ดกำลังแข็งตัวอีกครั้ง เมื่อโดนกระตุ้นด้วยลิ้นร้อนโลมเลียกระชากอารมณ์
ร่างสาวสองกำลังลงลิ้นยามเมื่อปวีณ์ถ่างขา หญิงสาวนอนแอ่นกายยินยอมไม่ขัดขืน เพราะแพ้ลิ้นของเสกอีกตามเคย มันเป็นจุดอ่อนที่มีแค่เขาเท่านั้นรู้ว่าเธอไม่มีทางต่อต้านเขาได้แน่ๆ
“พอเถอะ เสก!!!” ร่างบางกำลังสั่นไหวด้วยลิ้นร้อน โลมเลียตวัดรัวๆ ในร่องที่แห้งผาก ยามนี้มันกำลังชุ่มฉ่ำมีชีวิตอีกครั้ง หลังจากเขากับเธอแอบได้เสียในที่ทำงาน ตอนนี้กำลังเข้าที่เข้าทางภายในห้องรับรองแสนโอ่อ่า
สุรเสกยอมรับว่าบ้านใหม่ของปวีณ์ใหญ่ขึ้น ฐานะดีขึ้น แต่เขาก็ยังรักเธอ ไม่น่าปล่อยให้เข้าใจผิดจนต้องเลิกกัน และปวีณ์ไปแต่งงานใหม่กับชายอื่น เธอมีความสุขกับชีวิตใหม่จริงรึ ถึงได้ออกจากบ้านไปทำงาน จนกระทั่งเจอเขาในสภาพที่เปลี่ยนไป
ลิ้นร้อนยังคงตอดตวัดรัวๆ ในร่องเปียก จนร่างหญิงสาวดีดดิ้นเสียวพล่านซ่านกาย ร้อนระอุจากเรือนอก หัวใจเต้นแรง เพราะเธอชอบเสกรัวลิ้นให้แบบนี้
ตั้งแต่แต่งงานกันมา นราทิปไม่เคยใช้ลิ้นให้กับเธอเลย จึงทำให้ชีวิตแต่งงานจืดชืดไปบ้าง เพราะเขาทำเป็นแค่ท่ามาตรฐาน ทิ้งระยะความถี่ห่างไปมาก แทบทำให้เธอไม่ได้รับความสุขทางเพศเสียด้วยซ้ำ
ยิ่งเสกรัวลิ้นสอดนิ้ว เร้าอารมณ์ปวีณ์มากเท่าไหร่ ทำให้ความเครียดและความเสียใจของปวีณ์หายไป ความคิดของเธอว่างเปล่า ไม่ได้คิดถึงเรื่องแย่ๆ ของไอซ์ หรือสามีตีตัวออกห่าง ยามนี้มีแค่เธอกับเสกภายในบ้านกันตามลำพังสองคน
******
