ถ่านเก่าร่านรัก [2]

“ไปทานข้าวด้วยกันมั๊ย? เมื่อกี้ออกแรงหนักไปหน่อย หิวข้าวเลย” เสียงหวานๆ กึ่งทุ้มของเสก ภายใต้ร่างสาวสอง หันมาคุยกับปวีณ์ หลังจากแอบเสร็จกิจในห้องเก็บของด้วยกันแล้ว พวกเธอสองคนโชคดีที่ไม่มีใครสังเกตเห็น

เรือนร่างบางของปวีณ์แทบเดินซัดเซเพราะแรงกระแทกหนักหน่วง กระหน่ำอัดเข้าร่างเธอแทบเข่าทรุด ขาอ่อนเดินขาถ่างออกไปบ้าง เธอพยายามทำตัวตามปกติ แล้วหันไปคุยกับเสกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ก็ดีนะ หิวๆ เหมือนกัน” ปวีณ์ตอบรับ พลางจูงมือเดินไปด้วยกัน เพื่อไปหาอะไรทานช่วงบ่ายๆ ได้กาแฟร้อนๆ ช่วยให้ช่องท้องรู้สึกสบายก็ไม่เลวเหมือนกัน...

ในระหว่างพักช่วงบ่าย ปวีณ์ได้รับหน้าที่ในการตรวจสินค้าภายในบริษัท และเสกก็มาในฐานะพนักงานเดินเอกสารภายในมาใหม่ เนื่องด้วยหน้าตาดี อัธยาศัยดี ทำให้เขาได้เข้ามาทำงานที่เดียวกับปวีณ์โดยไม่ได้ตั้งใจ

เสกไม่นึกเลยว่า หลังจากเลิกกับปวีณ์ไปแล้ว เธอน่าจะมีเลี้ยงลูกอยู่บ้านกับผัวใหม่ แต่กลายเป็นว่า เธอทำงานเป็นหัวหน้าแผนกตรวจสินค้าอยู่ในบริษัทนี้ก่อนเขาเสียอีก

“นึกยังไงมาทำงานเป็นสาวเดินเอกสารที่นี่ อย่างเธอน่าจะเป็นฝ่ายวิศวกรเซ็กซี่ในบริษัทเอกชนนะ เสก!” ปวีณ์ถามด้วยความสงสัย หลังจากเก็บคำถามนี้มาเกือบสองอาทิตย์

เธอดันปลดปล่อยอารมณ์คุกกรุ่น เผลอตัวกับเขาจนได้ เพียงเพราะสาวสวยชักชวนที่จะรำลึกความหลังกับปวีณ์สักหน่อย เธอไม่นึกว่าเขายังมีดาบทื่มเล่มเดิมเก็บเอาไว้อยู่...

******

“ไปสมัครแล้ว ตำแหน่งเต็ม แต่ดันจะให้ตำแหน่งเลขาประธานบริษัทน่ะ เลยไม่ทำดีกว่า” เสกตอบด้วยน้ำเสียงอารมณ์ขัน ในร่างสาวกะเทยสุดสวย ยิ้มแย้มกรีดริมฝีปากกว้างจนปวีณ์แอบรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเก่า

ไม่นึกเลยว่า ผัวเก่าเธอจะแปลงร่างไปได้ไกลถึงเพียงนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ดันสวยและเซ็กซี่อกอึ๋มจนเกือบจะเหมือนผู้หญิงแล้ว นี่ถ้าเขาตัดองคชาตออกไป ปวีณ์แอบรู้สึกเสียดายแทนอยู่เนืองๆ

“อยู่ที่นี่ ทุกๆ คนเรียกเธอว่าไงล่ะ เสก!” ปวีณ์ถามเพราะว่า ชื่อของสุรเสก ยังอยู่ในบัตรประชาชน จึงแค่อยากให้ดูกลมกลืนกับคนอื่น มิให้ใครรู้ว่า เธอกับเขารู้จักกันมาก่อน

“ศรี จ้า ผัวไม่ทำการบ้านรึ? เครื่องยังฟิตอยู่นะ” เสกยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบ พลางสอบถามเรื่องส่วนตัวของปวีณ์เสียหน่อย หลังจากเลิกกันครั้งนั้น ทะเลาะกันอย่างรุนแรง แค่เรื่องรุ่นน้องชวนไปดื่มเหล้า นอนเละเทะในกองเด็กสาวร่วมรุ่นหลายคน และปวีณ์ดันไปเจอด้วยความเห็นห่วง กลัวแฟนจะประสบเหตุร้าย

ด้วยภาพที่ปวีณ์เห็นเสก เปลื้องผ้าเปลือยหมดตัวล้อนจ้อน อีกทั้งยังมีน้ำขุ่นปิ่มปลายโดยที่เจ้าตัวหลับสนิทอีก แถมมีสาวน้อยอายุรุ่นน้องนอนกอดเคียงข้าง ก็ทำให้ปวีณ์ตัดสินใจทะเลาะกับเขาอย่างรุนแรง และเลิกกับเขาในที่สุด... มันเป็นเหตุการณ์ที่ปวีณ์โกรธเขารุนแรงจนไม่ฟังเหตุผลใดๆ จากเสกอีก

“ถามเรื่องนั้นรึ?” ปวีณ์รู้สึกอายหน้าแดงกึ่มๆ ยกถ้วยกาแฟมาบดบังเรือนหน้าเอาไว้บ้าง เพราะรู้สึกแย่ที่ต้องมาเจอผัวใหม่นอกใจ และผัวเก่าดันกลายร่างเป็นสาวสวยตรึงทุกสายตาขนาดนี้

“น้องศรีจ๋า ถ้าหัวใจยังว่าง ถามหาพี่ได้นะจ๊ะ มีใครกลับบ้านเพื่อนรึยังจ๊ะ” พนักงานชายแผนกอื่น รูปร่างหน้าตาดี กำลังให้ความสนใจเสกมาก เนื่องด้วยเธอสวยตรึงใจสุดๆ ร่าเริง มีอารมณ์ขัน อัธยาศัยดี ทำให้เขาฮอตได้เร็วมากในหมู่ผู้ชาย

“จ้า!!!” เสกตอบกลับไปเสียงหวาน เนื่องด้วยแค่อยากมีเพื่อนร่วมงานดีๆ แค่นั้น แม้จะรู้ตัวว่าพวกนั้นก็คิดกับเสกไม่ดี เหมือนที่เขาเจอพวกสาวๆ รุมเขาในคืนดื่มเหล้าเลี้ยงรุ่น จนเป็นเหตุให้ปวีณ์ทะเลาะกับเขา และบอกเลิกทันที...

******

“มาทำงานที่นี่ไม่ถึงเดือน กลายเป็นสาวฮอตไปแล้วนะ” ปวีณ์วางถ้วยกาแฟร้อนยามบ่าย พลางหันไปหยิบแก้วน้ำดื่มเย็นๆ ขึ้นจิบให้ชุ่มคอ แอบนึกถึงอารมณ์เสียวอย่างเป็นสุข ในห้องเก็บของลับๆ ขณะมีความสัมพันธ์แสนลึกซึ้ง และลึกแนบแน่นแทบทะลุเสียบคับท้องเธอ จนน้ำตาไหลแสนสุขใจอย่างที่ไม่ได้เกิดขึ้นกับเธอนานแล้ว

“ถ้าคิดจะทำอะไรสักอย่าง ก็ต้องทำให้ถึงที่สุด!!! การที่ฉันต้องเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะเธอนะ ปวีณ์ ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันคงคิดตัดไอ้จ้อนตัวเองไปนานแล้วล่ะ...” เสกแค่อยากบอกว่า การที่เขาต้องแปลงร่างขนาดนี้ ก็แค่ป้องกันตัวเองจากพวกชะนี ที่ชอบไปยุ่งกับผัวคนอื่น จนเป็นเหตุให้ชีวิตของเสก ต้องไร้ปวีณ์จนถึงทุกวันนี้

“เพราะเรื่องในวันก่อนรึเปล่า?” ปวีณ์รู้สึกว่า เธอกลายเป็นคนผิด

“ฉันผิดเอง ที่ดันรับปากกับรุ่นน้อง โดยไม่ทันระวังตัวว่า พวกนั้นจะวางยาปลุกเซ็กซ์!!! จนตัวฉันเองก็เผลอไปนอนกับพวกนั้นจริงๆ จนเธอมาเจอ ฉันก็ไม่คิดว่า เธอจะไปรับฉันในงานเลี้ยง ตอนดึกๆ ตีสาม!!!”

เสกแค่อยากปรับความเข้าใจ และอธิบายกับเหตุการณ์นั้นที่เคยเกิดขึ้น เขาแค่อยากกลับมาเจอหน้าปวีณ์อีกสักครั้ง แต่ไม่คิดเลยว่า จะได้มาเจอในที่ทำงานใหม่ หลังจากไม่ได้ติดต่อกันนานแรมปี...

คำอธิบายของเสกในวันนี้ ทำให้ปวีณ์รู้สึกผิดและตัดสินใจผิดไปหลายเรื่อง จนกระทั่งตัดสินใจแต่งงานกับผู้ชาย ที่พ่อแม่จัดหามาให้ แม้ว่าเธอกับเขาจะไม่ได้รักกัน แต่ก็ดันผลิตทายาทมาแล้ว เนื่องด้วยปวีณ์อยากลืมเสก กับภาพบาดใจเหล่านั้น

จนกระทั่งเธอคลอดลูกชาย แต่ไร้ร่างสามีมายินดี หรือมาหา แต่กลับอ้างว่า ติดประชุมและหายหัวไปเป็นอาทิตย์ อีกทั้งเมื่อเธอกลับมาพักฟื้นที่บ้าน พร้อมเลี้ยงลูกคนเดียว เขากลับมาด้วยสายตาปกติ ธรรมดา ไม่ได้ดีใจกับการมีลูกชายสักคน

มันทำให้หัวใจของปวีณ์แทบแตกสลาย และชาชินกับสิ่งที่สามีแต่งทำกับเธอเช่นนั้น... ในที่สุดแล้ว... เรื่องความลับของสามีแอบได้เสียกับเพื่อนเธอ ดันผุดขึ้นมาหน้าเฟสของปวีณ์

ภาพของเพื่อนรักปวีณ์ เธอชื่อ ไอซ์ ไปเที่ยวสนุกสุดเหวี่ยงกับนราธิป แถมบอกด้วยว่า เราเป็นคู่รักที่เหมาะสมกัน กับสถานที่ๆ สวยงาม ปวีณ์แทบรู้สึกหัวใจด้านชา และเย็นเฉียบไปทั้งมือ ภาพทะเลอันดามันแสนสวยงาม น้ำทะเลสีฟ้าใสจนมองเห็นก้นทราย เท่านี้ปวีณ์ก็รู้แล้วว่า เธอเป็นได้แค่เมียแต่ง แต่ไม่ได้เป็นเมียรักของนราธิป

******

“วี... ปวีณ์... เป็นอะไรรึเปล่า?” ในขณะที่หญิงสาวกำลังนึกถึงเรื่องปวดใจของสามี และเพื่อนรัก แอบหักหลังเธอ ปวีณ์ได้สติกลับมา เมื่อเสกเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงนวลนุ่ม ไม่ได้ทุ้มเหมือนเสียงผู้ชาย

“ฉันยกโทษให้เธอนะ เสก... เฮ้ย ศรี...” ปวีณ์รู้สึกเขินๆ อายๆ กับเรื่องที่แอบทำกับเขาในห้องลับ ยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้สึกอบอุ่นแนบแน่น วางใจปลอดภัย แถมมีความสุขมากกว่าอยู่นราธิป ที่ต้องแอบทนกลั้นใจทำกับเธอเหมือนสามีรักภรรยา

“ฉันดีใจจริงๆ ที่เธอไม่โกรธฉันเรื่องนั้นอีกแล้ว” เสกยิ้มแย้มในร่างของสาวประเภทสอง เธอรู้สึกว่าไร้มลทินที่เกิดขึ้นปีที่แล้ว และครั้งนี้ การที่เขาตัดสินใจลากเธอไปจัดหนักในห้องลับกันตามลำพัง ก็ทำให้เขากับเธอปรับความเข้าใจได้เร็วขึ้น

“เห็นที ฉันจะต้องเข้าไปเช็คสินค้าทำงานต่อ เธอเองก็เหมือนกันนะ ศรี!” ปวีณ์พยายามดึงตัวเองกลับมาในภพปัจจุบัน

เรื่องราวของปวีณ์กับเสก มันจบสิ้นไปเมื่อปีที่แล้ว จะให้กลับมาคบกันเหมือนเก่า ก็คงเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อเสกยามนี้ กลายเป็นสาวสองกะเทนแสนเซ็กซี่ไปต่อหน้าต่อตา เธอกลับแอบได้เสียกับเขาได้อย่างอิ่มอกอิ่มใจ เร้าอารมณ์จนน้ำแตกเหมือนเธอยังสาว ยังสวย ไม่ได้แต่งงาน เริงร่ากับชายอื่น ที่ไม่ใช่สามีตัวเอง!!!

“ถ้ามีอะไรที่ไม่สบายใจ คุยกับฉันได้ทุกเมื่อนะ ปวีณ์” เสกแค่รู้สึกอยากกลับไปใกล้ชิดกับแฟนเก่าอีกครั้ง แม้จะรู้ว่า เธอแต่งงานมีสามี และมีลูกชายแล้วก็ตาม เขารู้สึกได้ว่าเธอเหงา และแห้งเหี่ยวแค่ไหน จนกระทั่งเขาเป็นคนกลับไปปลุกให้เธอมีชีวิตชีวาอีกครั้ง

“เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราในวันนี้ มันจะไม่เกิดขึ้นอีกนะ ศรี เธอควรมีชีวิตใหม่ ไม่ใช่มาวุ่นวายกับฉันอีก” ปวีณ์คิดว่าทางที่ดีแล้ว เธอควรอยู่ห่างๆ เขาดีกว่า เพราะเสกไม่ได้เป็นผู้ชายคนเดิมที่เคยรู้จัก มันแค่บังเอิญที่อารมณ์ชักพา และเธอก็เหงามาก เมื่อสามีไปอยู่กับหญิงอื่น แถมเป็นเพื่อนรักเธออีก...

มันอาจจะเป็นเพียงแค่การแก้แค้น และการประชดชั่วคราว ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว เธออยู่ในอารมณ์เปลี่ยวจนควบคุมตัวเอง และห้ามมันไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น มารู้ตัวอีกที... เธอก็เผลอถอดผ้าถ่างขา ยอมให้เขาใช้ลิ้นกับเธอจนเสร็จสม

ปวีณ์รู้สึกแย่จริงๆ โดนลิ้นที่เคยชินทีไร ต้องยอมถวายร่างนี้ให้แก่เสกทุกทีไป...

“ฉันยังเหมือนเดิมนะ ปวีณ์!!! เรากลับมาคบกันเถอะนะ” เสกรู้ตัวว่า เขาไปยุ่งกับเมียคนอื่น แต่เขาจะไม่ยอมให้ปวีณ์ต้องเศร้าใจ ในขณะที่สามีทอดทิ้ง ไม่มีกิจกรรมทางเพศ และมันฉายแววออกมาจากดวงตาของเธอ ว่าหญิงสาวไม่ค่อยมีความสุขกับชีวิตแต่งงาน...

ร่างบางเดินทิ้งห่างออกไป เพื่อมิให้เกิดเรื่องซับซ้อนแบบนี้อีก เธอแค่อยากมีความสุขกับการใช้ชีวิต...

******