3 กลัวเสียเปรียบ

“แต่.. แต่จุ๋มไม่เคยมีกางเกงในสีดำนะ ตอนพี่ซักผ้า เห็นมีแต่สีขาว สีครีม แล้วก็สีเหลือง”

“คือ.. เอ่อ.. จุ๋มเพิ่งซื้อมาเมื่อวานจ้ะ ซื้อมาแล้วก็ใส่เลย”

“แล้วไม่ซักก่อนเหรอจุ๋ม อีกอย่าง จุ๋มไปซื้อตอนไหน เมื่อวานเห็นอยู่แต่ในบ้าน จุ๋มไม่ได้ออกไปไหนเลยนี่”

เมื่อจำนนด้วยหลักฐาน รู้ว่าพลาดแล้ว นางจุ๋มไม่มีทางเลือกอื่น จำต้องบอกความจริงกับผัว

“เอ่อ.. คือ.. คือว่า.. ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว จุ๋มพูดความจริงก็ได้ คือ.. วันนี้.. จุ๋มไม่ได้ใส่กางเกงในจ้ะ”

“ห๊า.. จุ๋ม.. วันนี้จุ๋มไม่ได้ใส่กางเกงใน งั้นก็.. ก็หมายความว่า.. เพื่อนพี่เห็นตรงนั้นของจุ๋มแล้วสิ”

นายชาติทำเสียงตกใจ รู้ว่าเพื่อนเห็นหอยเมียตัวเอง ทั้งอับอาย ทั้งโมโห แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะไม่อยากเสียเพื่อน และไม่ใช่ความผิดของเพื่อนด้วย เมียตัวเองดันไม่ได้ใส่กางเกงในเอง เขาได้แต่ข่มใจ แล้วนั่งเงียบ

นายพันธ์รู้ว่าบรรยากาศชักจะไปกันใหญ่ กินเหล้าด้วยกันมาตั้งหลายครั้ง ไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้ วันนี้เห็นนายชาติท่าทางหงุดหงิด ที่เมียไม่ได้ใส่กางเกงใน เขาเห็นท่าไม่ดี จึงบอกด้วยน้ำเสียงเกรงใจ

“วันนี้พอแค่นี้นะเพื่อน กูเริ่มเมาแล้ว ขอตัวกลับบ้านก่อน.. ไป.. ยุ้ย.. เรากลับบ้านกัน”

พูดจบนายพันธ์ทำท่าจะลุกขึ้น แต่นายชาติรีบบอกด้วยเสียงค่อนข้างดัง

“อย่าเพิ่งไป.. นั่งก่อน.. มึงเห็นหอยเมียกูแล้วจะกลับเลยรึ”

“เฮ้ย.. ไม่เอาน่าเพื่อน อย่าพูดแบบนี้.. กูไม่ได้ตั้งใจมอง ก็กูนั่งอยู่ตรงข้ามกับเมียมึง แล้วจะให้กูมองไปทางไหน”

“เออ.. กูรู้.. กูไม่ได้ว่าอะไร.. เป็นกูก็มอง.. นั่งกินต่อเถอะ กูยังสนุกอยู่”

นายชาติพูดจบก็ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว นายพันธ์รู้ว่าเพื่อนเครียด จึงบอกให้เพื่อนสบายใจ

“เอาน่าเพื่อน.. อย่าคิดมาก.. มึงก็มองนมเมียกู กูยังไม่เห็นว่าอะไร ก็ได้แค่มอง ไม่ได้ทำอะไรมากว่านั้นซักหน่อย”

“จริงของมึง.. แต่.. แต่ว่า.. มึงเห็นหอยเมียกูแล้ว เห็นแบบจะจะซะด้วย กูได้เห็นแค่เนินหน้าอกเมียมึง รู้สึกว่ากูจะเสียเปรียบนะ เดี๋ยวมึงเอาไปพูดกับคนอื่นว่าได้เห็นหอยเมียกู ก็เสียหายหมด”

นายพันธ์ได้ยินที่นายชาติพูด รู้สึกตกใจ ไม่คิดว่าเพื่อนจะคิดเล็กคิดน้อยถึงขนาดนี้ เขาเองก็ไม่อยากเสียเพื่อน แถมบ้านใกล้เรือนเคียงอีกด้วย จึงคิดหาวิธีรอมชอมไม่ให้เพื่อนคิดมาก

“เอาอย่างนี้มั้ยเพื่อน.. ถ้ามึงกลัวเสียเปรียบ กูให้มึงดูหอยเมียกู จะได้หายกัน”

คำพูดของนายพันธ์ไม่เพื่อนแต่นายชาติจะตกใจ ทั้งยุ้ยทั้งจุ๋มก็ตกใจ ไม่คิดว่านายพันธ์จะกล้าพูดคำนี้ออกมา นายชาติรีบบอกด้วยเสียงลนลาน

“เฮ้ย.. ไอ้.. ไอ้พันธ์.. มึงอย่าพูดอย่างนี้.. ถ้าเมาก็กลับบ้านนอนซะ”

“กูพูดจริง มึงจะได้สบายใจ วันหน้าเราจะได้นั่งดื่มด้วยกันอีก ไม่ต้องมีอะไรค้างคาใจ”

นางยุ้ยทนฟังไม่ได้ กลัวเรื่องจะเลยเถิด รีบบอกผัว

“พี่พันธ์ เมาแล้วก็กลับบ้านกันเถอะ มา.. ยุ้ยจะพยุงกลับบ้านเอง”

“ไม่ต้อง.. พี่พูดจริง.. พี่ยังไม่ได้เมา.. เดี๋ยวไอ้ชาติมันจะไม่สบายใจ นั่งดื่มกันต่อเถอะ เอ้าชน”

พูดจบนายพันธุ์ก็ชนแก้วกับทุกคน แล้วดื่มรวดเดียวหมดแก้ว..

พอวางแก้วลงที่พื้น นายชาตินั่งมองนางจุ๋มที่นั่งอยู่ตรงข้าม แล้วพิจารณาอย่างละเอียด เพราะปกติเขามองแค่ผ่านๆ รู้ว่าเป็นเมียเพื่อน ไม่อยากเสียมารยาท

ในใจลึกๆ นายชาติเห็นว่าเมียเพื่อนเป็นคนสวย รูปร่างอวบ ผิวขาว หน้าอกใหญ่.. ก็ได้แต่คิด ไม่ได้แสดงอะไรออกมา วันนี้เป็นโอกาสทองที่เขาอาจจะได้เห็นอะไรที่อยากเห็น จึงเดินแผนการณ์ต่อ

“เฮ้ย ไอ้พันธ์ ที่มึงพูดเมื่อกี้ มึงพูดจริงหรือพูดเล่นวะ”

“จริงสิวะ.. มึงเห็นกูเป็นคนยังไง กูคำไหนคำนั้นโว้ย”

นายพันธ์รู้ว่าตัวเองเมา แต่ยังมีสติ และไม่อยากให้เพื่อนไม่สบายใจ จึงพูดไปอย่างนั้น คิดว่าเพื่อนคงไม่กล้าเอาจริง.. แต่หารู้ไม่ ว่านายชาติกำลังคิดอะไรอยู่

“แน่ใจนะ มึงพูดเองนะ กูไม่ได้บังคับมึงนะเว้ย”

นายชาติพูดแบบทีเล่นทีจริง ไม่ได้จริงจังอะไร แต่นายพันธ์เริ่มวิตก เห็นว่าตัวเองพูดออกไปแล้ว ถ้าเพื่อนจะเอาจริง เขาจะทำยังไงต่อดี