Ep.2 ถึงเวลาอ่อย(2)

และผิวพรรณของญานินก็ขาวพอๆกับดาริสาเหมือนกัน แถมแต่งหน้าทำผมก็สวยคล้ายกัน ก็เธอทั้งสองคนลงทุนไปร้านเสริมสวย เพื่อแต่งหน้าทำผมให้สวยเป็นพิเศษนี่นา

เมื่อออกมาจากร้านทำผมและมารอกลุ่มของน้าชายอยู่ที่ห้องของตัวเอง ญานินก็รู้สึกใจเต้นแรงมากเมื่อมองตัวเองในกระจก แล้วคิดว่า ใกล้จะถึงเวลาที่พี่บอมใกล้จะมาถึงแล้ว

หญิงสาวส่องตัวเองในกระจก แล้วก็นึกไปถึงใบหน้าของพี่บอม คืนนี้เขาจะมองเธอไหม

“แยม ฉันว่าคืนนี้แกสวยเป็นพิเศษมากเหมือนกันนะ และฉันก็รู้ด้วยว่า แกแอบชอบพี่บอมมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้เขาโสดแล้วนะ แกก็ใช้โอกาสนี้ดามใจเขาเลยสิ”

“จะบ้าหรอ พี่บอมเขาคงไม่ได้คิดกับฉันแบบนั้นหรอก เขามองฉันเป็นเหมือนน้องสาวมาโดยตลอดเลย และฉันก็คงสวยสู้ผู้หญิงคนนั้นของเขาไม่ได้หรอก”

“ฉันเห็นผู้หญิงคนนั้นของพี่บอมแล้ว สวยสู้แกไม่ได้หรอก ฉันว่าแกสวยกว่า น่ารักกว่าด้วย แต่ที่พี่บอมเขาไม่จีบแกตั้งแต่แรก คงเพราะว่า น้าภูของแกนั่นแหละ ที่ไปพูดดักคอพี่บอมเอาไว้ก่อน พี่บอมเขาก็เลยไม่กล้าจีบแกไง”

“แล้วแกคิดว่าฉันควรจะต้องทำยังไง พี่บอมเขาถึงจะหันมาสนใจฉันล่ะ” คนขี้อายที่ตอนนี้ความรักเริ่มเข้าตา ก็ค่อยๆแสดงออกมากขึ้น แต่ก็ยังอายๆอยู่ในเรื่องรักๆใคร่ๆ

“ไม่ยากหรอก แกก็ไปนั่งข้างๆเขา แล้วก็ถามสารทุกข์สุขดิบกันธรรมดา นั่งดื่มเป็นเพื่อน แล้วพยายามชวนพี่บอมคุย แค่นี้ก็โอเคแล้ว”

“แต่ฉันเขินน่ะ”

“แยม ถ้าแกอยากจะเป็นแฟนกับพี่บอม แกต้องจำเอาไว้ว่า ด้านได้อายอดนะเว้ย”

“จะดีเหรอ”

“ดีสิ เชื่อฉัน”

ขณะที่ญานินกับเพื่อนกำลังคุยกับดาริสาอยู่ ก็มีเสียงคุยกันที่หน้าห้องของน้าชาย เธอกับดาริสาก็รู้ได้ในทันทีว่า กลุ่มเพื่อนสนิทของน้าภู คงพากันมาถึงแล้ว

ประมาณสามนาทีต่อมา ญานินกับดาริสาจึงพากันออกมาจากห้อง แล้วไปเคาะห้องของภูผา พอญานินเปิดประตูที่ไม่ได้ล็อกเข้าไป ก็พบกับแฟนของน้าชายของเธอชื่อพี่ปุ้ย และเพื่อนชายที่สนิทของน้าอีกสองคนอยู่ในห้อง และสองหนุ่มเพื่อนของน้าชายของญานินก็โสดกันทั้งคู่

และญานินก็รู้ว่าดาริสาสนใจเพื่อนของพี่บอมที่มาด้วยกันนี่แหละ พี่คนนั้นมีชื่อว่าพี่สันหรือพี่สัญชัย

“แยม เยลลี่ เข้ามาสิ” น้าชายเรียกทั้งสองสาวเข้าไปในห้อง แล้วชายโสดทั้งสองคน ก็หันมามองที่พวกเธอสองคนเป็นจุดเดียวกันด้วยประกายตากรุ้มกริ่ม

“โอ้โห วันนี้น้องเยลลี่สวยมากเลยนะครับ สวยจนพี่ใจละลายเลย” พี่สัญชัยทักทายดาริสาดวยคำชมหวานๆ

ดาริสาทำเป็นอายม้วน มองหน้าคนที่ทักเธอโดยแววตาขัดเขิน

“พี่สันก็พูดเวอร์ไป”

“ก็พี่พูดความจริง” สองหนุ่มสาวส่งสายตาหวานเชื่อมให้กัน โดยไม่สนใจเพื่อนรอบข้างเลยสักนิด

“คืนนี้แยมก็สวยเป็นพิเศษเลยนะ พี่ไม่เคยเห็นแยมแต่งตัวแบบนี้มาก่อนเลย ดูสาวขึ้นเป็นกองเลยนะ” นี่เป็นครั้งแรกที่พี่บอมชมว่าเธอสวย

“แสดงว่าที่ผ่านมา พี่บอมมองว่าแยมเป็นเด็กมาโดยตลอดเหรอคะ” ญานินถามเอียงอาย แต่ก็อมยิ้มแก้มปริตลอด

“เปล่าพี่ไม่ได้พูดแบบนั้นซะหน่อย”

“ก็เมื่อกี้พี่บอมบอกว่า แยมดูสาวขึ้นเป็นกอง ไม่ใช่เหรอคะ”

“ก็ใช่ไง ทั้งสาวแล้วก็สวย แล้วก็โตขึ้นเป็นกองเลย”

“ไอ้บอม มึงหยุดพูดจาทะลึ่งแล้วอย่ามองหลานสาวกูแบบนั้นนะ ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไรกับหลานสาวของกูจริงจัง อย่านะเว้ย” คนหวงหลานปานจงอางหวงไข่ รีบทำตัวเป็นไม้กันหมาทันที

“อะไรวะไอ้ภู ทำไมกูจะมองหลานสาวมึงไม่ได้ ก็กูมองหลานมึงมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว อุ้มกูก็เคยอุ้ม ทำไมจะมองไมได้วะ” คนที่เพิ่งโสดโวยวาย แต่ใบหน้าก็แย้มยิ้ม เมื่อหันมามองทางญานิน

“เพราะกูเป็นห่วงหลานสาวของกูนี่หว่า ก็มึงเคยจริงจังกับสาวคนไหนบ้าง คนล่าสุดนี่มึงก็คบได้แค่สามเดือนแล้วก็เลิก”