ep2

หลังกานพลูเดินออกไป เบนมองตามขำๆ ไม่ถือสากับเด็กสาวลูกของเพื่อนรุ่นพี่ ชายหนุ่มส่ายหน้าแล้วกลับเข้าห้องเตรียมตัวออกไปทำงาน เขามีบริษัทเป็นของตนเอง ทำรายการบันเทิงมากมาย จึงมีดาราและนางแบบแวะเวียนมาหาเขาเสมอ บ้างก็มาเพราะรักใคร่ชอบพอ แต่มีไม่น้อยที่มาเสนอตัวเพื่อผลประโยชน์ทางการงาน

เขาเป็นหนุ่มใหญ่ โสดและรวย จึงไม่แปลกที่คนเหล่านี้เข้ามาหา ตอนที่เพื่อนของเขาบอกให้ช่วยดูแลลูกสาวคนเดียวที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ เขาแทบไม่อยากรับไว้ เพราะงานก็ล้นมืออยู่ แต่พอเห็นว่าเป็นกานพลู นางแบบหน้าใหม่ ใจถึง ก็อดเป็นห่วงไม่ได้

“สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่เบน ทำไมวันนี้ ดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะคะ”

เสียงหวานใสของนางแบบคนหนึ่งที่ถือวิสาสะเปิดห้องเข้ามาหาด้วยความสนิทสนม เธอเป็นนางแบบลูกคุณหนูของครอบครัวไฮโซ ที่อยากให้ลูกเป็นดาราจึงมาฝากฝังเขาไว้ เขาให้งานตามความเหมาะสม แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้สนใจงาน แต่สนใจเขามากกว่า

“คุณโย มาหาผมแต่เช้ามีอะไรหรือครับ”

“แหม....มาหาก็ไม่ได้หรือคะ?”

หญิงสาวทำหน้าเง้างอน

“มาได้ครับ ผมแค่ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า?”

“ก็แค่คิดถึง คิดถึงมากด้วย”

โยธกาค้อนใส่ จนเขาอดไม่ได้ที่จะดึงร่างของเธอมาบดจูบด้วยความหมั่นเขี้ยว

“หายงอนหรือยัง?”

เขาถามเสียงเรียบ แต่สายตาของเขาแทบจะเผาไหม้ร่างเธอให้ละลายลงตรงหน้า

“เมื่อคืนทำไม ไม่รับโทรศัพท์โยละคะ ทำให้โยต้องมาหาคุณถึงที่นี่เลย”

น้ำเสียงหญิงสาวอ่อนลง ถ้าเป็นคนอื่น เธอจะต้องโวยวายกับเขา ข้อหาที่ไม่รับโทรศัพท์ แต่สำหรับ เบน ครอสเนอร์ เธอไม่กล้าทำอย่างนั้นกับเขา ไม่รู้เพราะอะไร

“ผมติดธุระ แล้วโยก็รู้ไม่ใช่หรือ? ถ้าผมติดงานผมจะไม่รับโทรศัพท์”

“ก็เข้าใจน่ะสิคะ เลยมาหาถึงที่เลย”

“ผมกำลังจะออกไปทำงาน ไม่ว่างเลยจริงๆ”

“ให้โยไปด้วยนะคะ”

“ผมทำงาน!”

น้ำเสียงเขาเข้มขึ้น ทำเอาหญิงสาวหน้างออีกครั้ง

“งั้นก็ได้ค่ะ โยกลับก็ได้”

โยธกาสะบัดก้นเดินออกจากห้องชายหนุ่ม เบนล็อคห้องแล้วเดินตามเธอออกมา สายตาของเขามองเห็นเบื้องหลังของหญิงสาวที่ใส่ชุดมาอวดสายตาของเขาเต็มที่ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อบางเบา มองเห็นชุดชั้นในเซ็กซี่ ชายเสื้อสั้นเหนือเอว ทำให้เห็นเอวคอดกิ่วได้รูปกับผ้ายืดสีดำที่เป็นกระโปรงสั้นเหนือต้นขา รัดรึงทุกสัดส่วน ชายหนุ่มมองเพลินๆ ขำๆ กับสิ่งที่หญิงสาวพยายามจะยั่วเขา จนไม่ทันระวังเดินสะดุดเธอเข้าอย่างจัง

“โอ๊ะ....” ร่างกำยำของเบนชนกับด้านหลังของหญิงสาว แก่นก่ายที่ตุ่ยตุงอยู่ชนกับบั้นท้ายงามงอนจนเซถลาไปข้างหน้าด้วยแรงกระแทก แต่ชายหนุ่มคว้าร่างอวบอัดนั้นไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะล้ม

“อุ๊ย” แม้ว่าวงแขนของเบนจะไม่ทำให้โยธกาล้มลง แต่มือใหญ่ๆ ของเขากลับคว้าหมับเข้าที่สองเต้าอวบแบบเต็มมือเลยทีเดียว เขารั้งร่างเธอเข้าหาจนหน้าอกแนบชิดกับแผ่นหลัง แก่นกายที่จู่ๆ ก็แข็งโด่พาดอยู่กับร่องก้น สองมือกอบกำทรวงอกอวบหยุ่นนุ่มมือแล้วเริ่มขยับขยำเบาๆ

“คุณเบน”

“คุณกำลังยั่วผม”

“คุณต่างหาก”

เขาพูดเสียงพร่าแล้วโน้มจมูกชิดติดกับต้นคอขาวผ่อง พร้อมทั้งสูดดมกลิ่นเนื้อสาวอย่างจงใจ พร้อมเคล้นคลึงเต้าสวยไปด้วยอย่างอดใจไม่ไหว นิ้วมือคีบคากับปลายถันอย่างอัตโนมัติ

“อ๊า …”

ใบหน้าสวยแดงระเรื่อ พร้อมกับเสียงครางแผ่วๆ เธอแอ่นหน้าอกรับความเสียวจากนิ้วมืออย่างเต็มใจ

“ไหนว่ารีบคะ”

มือเรียวงามของเธอจับมือของเขาไว้ไม่ปล่อย แต่นั่นทำให้เขารู้สึกตัว จนต้องปล่อยมืออกจากเต้าสวยอย่างเสียดาย แต่ก็ไม่วายขยับเบียดแก่นกายอาวุธเสียดส่ายกับร่องก้นแล้วถอยออกอย่างรวดเร็ว

“ผมต้องรีบไปจริงๆ ไม่งั้นคงจัดให้คุณได้”

เขาโน้มตัวลงกระซิบแล้วก้าวเร็วไปกดลิฟท์ โยธกาถึงกับอารมณ์เสีย ที่เขาทำเธออารมณ์ค้าง

“แล้วคุณเบนเลิกงานเมื่อไหร่คะ โยจะรอ”

โยธการีบเดินเข้าไปในลิฟท์พร้อมกับเขา แล้วยืนแนบชิด ราวกับจะให้เขาเปลี่ยนใจ สายตามองเขาอย่างตัดพ้อเบาๆ เบนถอนใจหนักหน่วง ก่อนจะกดลิฟท์ค้างไว้แล้วดันร่างของหญิงสาวติดผนังลิฟท์แล้วอัดบั้นเอวเข้าใส่ร่องก้นของเธออีกครั้ง

“คุณเบน มีกล้อง”