10 รอดอีกครั้ง

เริ่มเข้าสัปดาห์ที่สองแล้วที่ดาด้าได้ทำงานโรงแรมแห่งนี้

" ดาด้าลูกค้าที่พักอยู่ห้องเพนท์เฮาส์ 9201 ต้องการพบเธอ ลูกค้าโทรมาบอกให้เธอไปเจอเขาด้านบนด้วย "... ผู้จัดการสั่งงานดาด้า

"คะ"

ดาด้าตกปากรับคำจากคำสั่งของผู้จัดการ แต่ภายในใจของหญิงสาวก็ได้แต่สงสัยว่าทำไม ลูกค้าถึงที่อยู่ฉันเพนท์เฮาส์ต้องเรียกพบเธอด้วย ในเมื่อเธอเป็นพนักงานต้อนรับและประชาสัมพันธ์เธอ ไม่ใช่พนักงานของโรงแรมที่ดูแลภายในห้องพักสักหน่อย ... หญิงสาวก็ได้แต่งงแต่ก็ต้องทำตามผู้จัดการสั่ง

ดาด้ากดลิฟท์เพื่อขึ้นไปที่ชั้น 92 ทันที หญิงสาวกดกระดิ่งเพื่อบอกคนที่อยู่ด้านในห้องพักว่าเธอได้มาถึงแล้ว

กดอยู่นานก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตูให้เธอ เธอจึงค่อยๆค่อยๆบินประตูว่าห้องได้ล็อคอยู่ไหม ปรากฏว่า ห้องพักห้องนี้ไม่ได้ล็อกประตูเธอก็เลยเดินเข้าไปด้านใน

"ขอโทษค่ะไม่ทราบว่ามีใครอยู่ในห้องไหมคะ"

หลังจากที่ดาด้าพูดจบประตูห้องก็ถูกปิดลงทันที

ตึ๊มมมมมมมมมมมม

หญิงสาวหันควับไปทางด้านหลัง เธอถึงกับต้องตกใจกับภาพที่เห็น

เอ็ดเวิร์ดยืนพิงประตูอยู่ ส่วนบนของชายหนุ่มไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอะไรเลยกล้ามแขนเป็นมัดๆ หน้าอกแกร่งสมกับเป็นชายชาตรี ซิกแพคเป็นลอนใหญ่ หมัดกล้ามทั่วทั้งตัว มีขนที่อกลงไปจนถึงใต้สะดือ

ส่วนล่างของเค้า มีผ้าเช็ดตัวสีขาวพันอยู่รอบเอวหนา

เมื่อหญิงสาวเห็นเอามือขึ้นปิดปากตัวเองทันที เธอเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่าอันตรายกำลังจะมาเยือน

"คุณ !!!!!

" ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วยนิดหน่อย"

" ก่อนจะคุยคุณใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนไหม ใส่เสื้อผ้าคุยกันก็ได้ไม่ต้องถอดแบบนี้หรอกฉันไม่อยากเห็น "

" หัดมองเอาไว้จะได้ชิน " เขาทำตาเจ้าเล่ห์

"เห้อ... ถ้ายังงั้นมีอะไรก็ว่ามา เรื่องอะไรไม่ทราบ"

" ผมอยาก ให้คุณเข้าไปดูที่ไหนเตียงนอนผมหน่อยเหมือนมีอะไรอยู่ใต้หมอนผมไม่กล้าเปิดดู"

"ห๊าาาาา คุณตัวใหญ่ยังกะยักษ์ แล้วอีกอย่างที่นี่เป็นโรงแรมของคุณ ทำไมจะต้องมาเรียกใช้ฉันเพราะเรื่องแค่นี้ด้วยเรียกคนงานคนอื่นๆก็ได้อีกอย่างฉันไม่มีหน้าที่ที่จะมารับผิดชอบตรงนี้ฉันเป็นแผนกประชาสัมพันธ์"

" ก็ไหนคุณบอกว่ามาทำงานที่นี่ เพื่อที่จะนำไปพัฒนาโรงแรมของตัวเองที่อยู่ในไทยไง เรื่องแค่เนี่ยดูแลไม่ได้หรอ?

เอ็ดเวิร์ด พูดด้วยสีหน้าและท่าทางกวนบาทาที่สุด พูดท้าทายดาด้า เพื่อหลอกให้หญิงสาวเข้าไปภายในห้องนอน

"ถ้าคุณเจอสัตว์ตลาดใต้หมอนคุณก็กรุณาโทรเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยนะคะ ไม่ใช่มันโทรเรียกฉันซึ่งเป็นแผนกประชาสัมพันธ์ตัวสวยสวยเล็กๆแบบนี้ค่ะ ดิฉันทำงานที่นี่ไม่ได้อยู่แผนกจับสัตว์เลี้ยงหรือว่าจากสัตว์ร้ายนะคะ "

ดาด้าพูดจบเธอก็ตั้งท่าเหมือนจะเดินออกไปจากห้องนี้ทันที

" คุณกลัวผมคุณก็บอกมาเถอะ ถึงไม่กล้าเข้าไปดูให้ผมที่ใต้หมอน ???

เอ็ดเวิร์ด พูดสบประมาทและส่งคำท้าทายให้กับดาด้า เช๊อะ !!! มีเหรอคนอย่างดาด้าจะยอมแพ้

เมื่อได้ยินคำพูดแบบนี้หญิงสาวหันสู้เดินเข้าไปภายในห้องนอนสุดหรูของเอ็ดเวิร์ดทันที

หญิงสาวหยิบหมอนขึ้นมาดูทั้งสองอันแล้วก็เขย่าแรงแรงแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรตกหล่นออกมา

ขณะที่ดาด้ากำลังก้มก้มเงยเงยเช็คหมอนว่ามีสัตว์หรืออะไรอยู่ใต้หมอนหรือเปล่าตัวเธอก็โดนกอดเอวจากทางด้านหลังทันที

ตอนนี้แข็งแกร่งทั้งสองข้างของเอ็ดเวิร์ด ได้กอดเอวดาด้าด้าแน่น หญิงสาวพยายามดิ้นรนขัดขืน

"ปล่อยนะไอ้นักธุรกิจบ้ากาม !!!

ดาด้าพูดยังไม่ทันขาดคำตัวเธอก็ลอยลงไปปะทะกับที่นอนนุ่ม เอ็ดเวิร์ดผลักเธอ ให้ล้มลงไปนอนในเตียงนุ่ม ชายหนุ่มทับตัวลงมาทันที

ตอนนี้เรื่องบางอยู่ด้านล่างของร่างใหญ่ของเอ็ดเวิร์ด ตอนนี้ใบหน้าของเขาก้มลงมาประทับกดจูบอย่างรวดเร็วที่ปาดงามของดาด้า

"อื้อ ๆๆๆๆๆ "

ดาด้าร้องเสียงพูดที่ออกมาจากในลำคอหญิงสาวที่ไม่เคยได้รับรสจูปที่เร่าร้อนและหนักหน่วงแบบนี้มาก่อน เพราะเธอยังไม่เคยแม้แต่จะจูบใครเสียด้วยซ้ำ

ตอนนี้เธอรู้สึกหัวสมองกำลังขาวโพนไปหมด สติ ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวหลุดลอยออกจากตัวเองชั่ววินาทีสั้นสั้นที่ได้รับการจู่โจมจากเอ็ดเวิร์ด

ปากบางของดาด้าเผยอรับลิ้นร้อนร้อนของเอ็ดเวิร์ด ในทันทีหญิงสาวยังอ่อนหัดก็เลยยังไม่ทันระวังตัวจากการลุกล้ำของเอ็ดเวิร์ด

เอ็นยักษ์ของเอ็ดเวิร์ด ที่ตอนนี้กำลังแข็งแกร่งชูชันเต็มที่พร้อมที่จะออกรบแล้ว ได้กด แนบลำตัวของดาด้า ช่วงหว่างขาของหญิงสาว

" อืิออ "

เมื่อสัมผัสได้ถึงเอ็นแกร่งของเอ็ดเวิร์ดเธอก็ขนลุกสู้ ดาด้าตกใจเรียกสติกับคืนมาทันที พยายามดิ้นรนขัดขืน แต่ก็ไม่เป็นผล เนื่องจากสรีระร่างกายของคนตัวโตด้านล่าง ตัวใหญ่กว่าเธอมากมาย เธอไม่สามารถที่จะต่อกรผลักใสเขาออกจากร่างกายที่ทับเธอได้อยู่ในขณะนี้เลย

ภายในใจของดาด้าคิดว่า

"ไม่นะฉันจะต้องไม่เสียซิงครั้งแรกให้กับคนอื่น" คนที่จะได้ครั้งแรกของฉันไปต้องเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันเท่านั้น "

หญิงสาวได้แต่คิดในใจขณะที่กำลังโดนคนตัวใหญ่ใช้ลิ้นชอนไชเกี่ยวรัดตวัดไปทั่วทั้งปากของเธอ

ดาด้าพยายามเรียกสติของตัวเองอยู่นาน เมื่อได้สติขึ้นมาหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังโดนเอ็ดเวิร์ด ครอบครองปากงามของเธออยู่เธอจึงตัดเข้าไปที่ลิ้นของเอ็ดเวิร์ดทันที

"โอ้ยยยยยยยย !!!!!

เอ็ดเวิร์ด ร้องเสียงดังออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างบางของดาด้าเมื่อเห็นว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังเผลอ จึงผลักร่างใหญ่ที่กำลังกดทับตัวเองอยู่ผลักไสเค้าให้ออกจากตัวเธอทันที

ส่วนตัวเธอรีบวิ่งไปที่ประตูแล้วเปิดมันออกแล้วหญิงสาวรีบวิ่งลงบันไดหนีไฟทันที

ดาด้าวิ่งลงไปได้ประมาณสามชั้นหญิงสาวก็ออกจากห้องบันไดหนีไฟแล้วกดลิฟต์เพื่อที่จะลงไปด้านล่าง

เมื่อลงมาถึงด้านล่างแล้วดาด้าเข้าไปสำรวจตัวเองในห้องน้ำทันที ตอนนี้ใบหน้าของดาด้าเต็มไปด้วยเหงื่อท่วมทั่วตัวเพราะความตกใจจากเหตุการณ์สักครู่ผ่านมา

"โอ้ยเกือบไม่รอดแล้วเรา !!!!

ดาด้าหันไปมองกระจก มือทั้งสองข้างค้ำยันอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วพูดกับตัวเอง

"ต่อไปเราต้องระมัดระวังตัวเองให้มากกว่านี้แล้ว อีตามาเฟียโรคจิตนี่สงสัยคงจะไม่ปล่อยเราไปง่ายๆ เง้อออออ ทนเอานะดาด้า อีกสองสัปดาห์ก็ไม่ต้องมาทำงานที่นี่ เธอก็จะได้กลับประเทศไทยแล้วนะสู้สู้นะดาด้า"หญิงสาวได้แต่บอกกับตัวเอง

หญิงสาวนั่งทำสมาธิอยู่นานภายในห้องน้ำ เมื่อตั้งสติได้ดาด้าก็ออกไปทำงานปกติ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหญิงสาวหวีผมแต่งหน้าให้เรียบร้อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทางด้านเอ็ดเวิร์ด ตอนนี้กำลังหัวเสียอย่างหนัก ชายหนุ่มเข้าห้องน้ำไปดูตัวเองที่โดนกัด ตอนนี้ลิ้นของเอ็ดเวิร์ด มีเลือดไหลออกมา

เอ็ดเวิร์ด ตอนนี้แค้นใจเป็นอย่างมาก เจอกันครั้งแรกก็โดนตีเข่า และโดนชก เจอกันอีกทีที่มหาลัยก็พยายามเดิน เจอกันที่โรงแรมก็กัดจนเลือดออก ผู้หญิงคนนี้มีอะไรดีนะ

ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยทำแบบนี้กับเค้าเลย ผู้หญิงทุกคนจะยอมสยบแทบเท้าเค้าแทบจะทั้งนั้น เธอคนนี้เป็นใคร ทำไมเค้าถึงยอมให้ทำร้ายร่างกายเขาได้แบบนี้ด้วยนะ

เอ็ดเวิร์ด ยิ่งก็ยิ่งไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ