เศษรักมาเฟีย

01 แค้นนี้ต้องชำระ

@สองเดือนก่อนหน้านี้

“หมอขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ คนไข้...เอ่อ...เสียชีวิตแล้ว”

ประโยคนั้นทำให้โลกทั้งใบของชายหนุ่มมาดเข้มแหลกสลายลงไปในพริบตา สันกรามหนาขบแน่นขึ้นเป็นลำด้วยความเจ็บปวดสุดหัวใจ น้ำตาที่กักเก็บเอาไว้ไหลทะลักออกมา ร่างสูงใหญ่ทรุดฮวบลงตรงนั้นก่อนจะเอื้อมมือไปคว้ามือของบิดาที่จากไปแล้วขึ้นมากุม

“พ่อ…ฮึก….ผมสัญญาว่าจะลากตัวมันมาชดใช้กรรมให้ได้ ผมจะไม่มีวันปล่อยให้พ่อตายฟรีแน่นอน”

เมื่อสามวันก่อนเขาได้รับข่าวร้ายว่าบิดาถูกดักซุ่มยิงจากมือปืนปริศนา แต่กระสุนดันไปโดนจุดสำคัญ แม้ว่าคุณหมอฝีมือดีจะยื้อชีวิตมาได้ถึงสามวัน แต่สุดท้ายท่านก็จากไปอย่างสงบ

ทั้งๆที่ลูกน้องคุ้มกันหนาแน่นขนาดนี้ แต่ก็ยังพลาดท่า แสดงว่ามือปืนคนนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน เขาจะลากตัวมันมาชดใช้ให้สาสมและส่งมันลงนรกเองโดยไม่ต้องถึงมือตำรวจ

ร่างกายกำยำชุ่มไปด้วยเหงื่อหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ดวงตาสีนิลคู่นั้นแข็งกร้าวไปด้วยความอาฆาตแค้น มือหนากำเข้าหากันจะเส้นเลือดปูดนูน เนื้อตัวสั่นเทิ้มไปด้วยความเคียดแค้น และเขาต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนสังหารบิดาอันเป็นที่รัก

“ตามสืบให้ทีว่าไอ้มือปืนคนนั้นมันเป็นใคร กูจะไปตามล่าตัวมันมาลงนรกเอง!”

@สองเดือนต่อมา

ปึก!!

เสียงประตูถูกผลักเข้ามาด้านในพร้อมกับชายรูปร่างผอมสูงสะพายกระเป๋าเป้ใบเก่า เดินเข้ามาข้างในด้วยท่าทางร้อนใจ

“รับอะไรดีคะ” พนักงานสาวหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มเอ่ยถามลูกค้า แต่พอเงยหน้าขึ้นถึงรู้ว่าบุคคลที่เพิ่งเดินเข้ามาไม่ใช่ลูกค้า แต่เป็นพี่ชายของเธอเอง “พี่ทัช!”

“บัว” ทัชกรสาวเท้าเข้ามาหาน้องสาวด้วยความรีบร้อน ก่อนจะล้วงเงินปึกหนึ่งยัดใส่มือของเธอ “พี่ต้องรีบไปแล้ว บัวดูแลตัวเองดีๆนะ”

“เดี๋ยวก่อนพี่ทัช พี่จะไปไหน” เธอดึงมือของพี่ชายเอาไว้ เพิ่งสังเกตว่าวันนี้แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ความกังวล อีกทั้งยังสะพายกระเป๋าเป้ใบใหญ่ราวกับจะย้ายไปอยู่ที่อื่น

“พี่อยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วบัว พวกมันกำลังตามหาตัวพี่”

“พวกมัน? พวกไหนคะ” บัวบูชายังไม่เข้าใจในสิ่งที่ทัชกรพูด

“บัวไม่ต้องรู้หรอก เอาเป็นว่าพวกมันไม่รู้ว่าพี่มีน้องสาว”

“พี่พูดอะไร บัวไม่เข้าใจ ไหนพี่บอกว่าจะไปส่งของให้บริษัท แล้วนี่พี่จะไปไหน”

“พี่ต้องไปจากที่นี่ และต้องไปเดี๋ยวนี้ พวกมันไม่ปล่อยพี่ไว้แน่ บัวดูแลตัวเองดีๆนะ” ทัชกรรั้งร่างของน้องสาวเข้ามาสวมกอด

เขาอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วเพราะอิคารัสกำลังตามไล่ล่าเอาชีวิตอยู่ หากไม่รีบหนีไปตั้งแต่ตอนนี้ เขากับน้องสาวอาจจะไม่มีชีวิตอยู่บนโลกอีกก็ได้ ลำพังถ้าอยู่ตัวคนเดียวจะไม่ลำบากใจเลยสักนิด แต่เขายังมีน้องสาวเพียงคนเดียวให้ต้องดูแล

โชคดีที่ในประวัติของเขาไม่ได้ระบุว่ามีน้องสาว ไม่เช่นนั้นคนที่ต้องซวยอาจจะไม่ใช่เขาเพียงคนเดียว มาเฟียพวกนี้มันทำได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะกับคนที่ไปกระตุกหนวดมัน

‘อิคารัส มาเชริโอ’ คือชื่อของมาเฟียที่ถูกขนานนามว่า…เทพบุตรซาตานแห่งแดนยุโรป เขาเป็นคนเลือดเย็น ใจคอโหดเหี้ยม ไร้ความปรานี ด้วยความที่เขาถูกบิดาฝึกให้ยิงปืนตั้งแต่เด็กๆ อีกทั้งยังเรียนศิลปะการต่อสู้อีกหลายแขนง ทำให้เขากลายเป็นคนที่มีความสามารถรอบด้าน ส่วนด้านมันสมองก็ไม่ได้เป็นสองรองใคร เขาสามารถขยายคาสิโนจากยุโรปไปยังอเมริกาได้ภายในระยะเวลาแค่สองปี อีกทั้งเขายังมีอสังหาริมทรัพย์เป็นของตัวเองที่เปิดอยู่ทั่วทุกมุมโลก แต่นั่นยังไม่พอ…เพราะเขายังมีธุรกิจสีเทาอีกนั่นก็คือค้าอาวุธสงครามให้กับกองทัพ

ด้วยเหตุนี้ทำให้อิคารัสกลายเป็นบุคคลที่น่าเกรงขามไม่ต่างอะไรจากบิดาด้วยวัยเพียง 33 ปี และเขายังเป็นที่หมายปองของบรรดาสาวๆเพราะมีใบหน้าหล่อสลักที่ขึ้นชื่อลือนามว่า…หล่อราวกับรูปปั้นกรีกโบราณ ทำให้ผู้หญิงหลายๆคนต่างก็อยากครอบครองหัวใจของมาเฟียหนุ่ม เพราะนอกจากพวกหล่อนจะได้ขึ้นเตียงกับเขาแล้ว ยังได้เครื่องประดับเพชรพลอย ของแบรนด์เนมติดตัวกลับไปด้วย แต่ถึงอย่างนั้นอิคารัสก็ไม่ได้มีท่าทีจริงจังกับใคร เพราะเขารู้ตัวดีว่าหากดึงใครเข้ามาในชีวิต เธอคนนั้นอาจจะตกอยู่ในอันตรายเหมือนอย่างที่มารดากับน้องสาวของเขาเป็น

“พี่ทัชแอบไปทำเรื่องไม่ดีอะไรไว้หรือเปล่า บอกบัวได้นะ เผื่อบัวช่วยพี่ได้” บัวบูชาที่ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกเอ่ยถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่ดูท่าทีพี่ชายของเธอเหมือนอยากจะไปจากที่นี่เต็มทนแล้ว

“ไว้พี่จะกลับมาเล่าให้บัวฟังนะ เรื่องมันยาวมาก เอาเป็นว่าพี่กำลังทำทุกอย่างเพื่อบัว พี่จะไม่มีวันปล่อยให้น้องสาวคนนี้ลำบากเด็ดขาด”

“งั้นพี่ก็เล่ามาสิ บัวรอฟังอยู่”

“ไม่ได้ พี่ต้องไปแล้ว” ทัชกรตรึงไหล่เล็กของน้องสาวเอาไว้ ตอนนี้เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของบัวบูชามากว่าตัวเองเสียอีก หากพวกมันรู้ขึ้นมาว่าเขามีน้องสาว บัวบูชาต้องแย่แน่ๆ “ดูแลตัวเองดีๆนะ แล้วพี่จะกลับมารับ”

“เดี๋ยวก่อนพี่ทัช นี่มันเกิดอะไรขึ้น พี่ยังไม่ได้อธิบายให้บัวฟังเลยนะ พี่จะปล่อยบัวไว้คนเดียวหรอ” บัวบูชาดึงมือใหญ่ของพี่ชายเอาไว้ แต่ทัชกรแกะมันออกแล้ววางลงข้างลำตัว ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบศีรษะเล็กทุยด้วยความรักที่พี่ชายมีต่อน้องสาว

“ตอนนี้พี่อยู่กับบัวไม่ได้ เพราะพี่กำลังจะทำให้บัวตกอยู่ในอันตราย” ทัชกรถอนหายใจพรืดใหญ่ด้วยความเจ็บปวดหัวใจที่ตนไม่สามารถอยู่ดูแลน้องสาวได้อีก แต่เขาเชื่อว่าบัวบูชาต้องดูแลตัวเองได้แน่นอน “สัญญากับพี่สิว่าจะดูแลตัวเองให้ดี แล้วพี่จะรับกลับมา”

“บัวสัญญาค่ะ แล้วพี่จะไปนานหรือเปล่า”

“ไม่รู้เหมือนกัน พี่จะไปจนกว่าชีวิตของเราสองคนจะปลอดภัย”

“งั้นพี่ต้องสัญญานะว่าจะกลับมา บัวจะรอพี่อยู่ที่นี่” บัวบูชาเอ่ยเสียสั่นเครือ น้ำตาซึม โผสวมกอดพี่ชายด้วยความเป็นห่วง ปกติทัชกรก็ไม่ค่อยอยู่บ้านอยู่แล้ว บางครั้งก็หายไปเกือบอาทิตย์ พอถามก็ให้เหตุผลว่าไปส่งของให้เจ้านายที่ต่างจังหวัด เป็นแบบนี้มาตลอดสามปี

“พี่สัญญาว่าจะกลับมา ดูแลตัวเองดีนะๆ พี่จะไม่มีวันทิ้งบัวแน่นอน น้องรักของพี่”

____________