เล่ห์ร้ายมรณะ

97.0K · จบแล้ว
ฟ้ารดา, ฟ้าใส ไอรดา, ธัญญา, ดาวฉาย, จันทร์นารี, ภูต เภตรา, จรรยา เลิศพงษ์ไทย
88
บท
317
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เล่ห์ร้ายมรณะ เป็นเรื่องฆาตกรรมเขย่าขวัญ ซึ่งเกิดขึ้นกับสาวสวยที่ชอบแต่งตัวยั่วอารมณ์ดิบของเพศชาย ในสังคมทุกวันนี้ เราไม่อาจรู้เลยว่าคนที่เดินสวนเราไปนั้นเป็นคนดีหรือร้าย บางคนแต่งตัวดี ท่าทางสุภาพเรียบร้อย เมื่อถึงช่วงอารมณ์หนึ่งอาจจะกลายเป็นฆาตกรที่เหี้ยมโหด กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไป จึงขอฝากเตือนผู้หญิงที่ชอบท่องโลกโซเชียล พูดคุยกับเพื่อนต่างเพศแล้วออกมานัดเจอกัน นับว่าเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก ถ้าผู้ชายคนนั้นมีจุดประสงค์ร้ายแอบแฝงเอาไว้ และเรื่องทำนองนี้เป็นข่าวปรากฏตามสื่อบ่อย ๆ ขอให้ระวังตัวเอาไว้ด้วย ผู้เขียนขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ที่ให้โอกาส ฟ้าใส ไอรดา ด้วยความปรารถนาดี ฟ้าใส ไอรดา

นิยายสืบสวนสอบสวนพลิกชีวิตโรงแรม/มหาลัยคนธรรมดา

1 ความหวาดกลัวของผู้หญิง

เสียงย่ำเท้าก๊อกๆ ลงบนพื้นถนนคอนกรีตดังก้องในความมืดของซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง ส้นรองเท้าแหลมเรียวยังคงขยับตามจังหวะการเดินไปมา จากช้าแล้วเริ่มเร็วขึ้นและเร็วขึ้น สายลมยามค่ำคืนยังคงโชยแผ่วพลิ้ว โลมไล้ผิวขาวนวลกระจ่างให้รู้สึกเย็นสบาย แต่ในใจของหญิงสาววัยยี่สิบสองกลับร้อนรุ่มกระวนกระวาย รู้แต่ว่าเวลานี้อยากไปถึงที่พักโดยเร็วที่สุด

เรือนร่างที่สูงร้อยหกสิบห้าเซนติเมตรยังคงเคลื่อนไหวต่อไป ความงามจากสรีระสมส่วนชวนมอง โดยเฉพาะหน้าอกที่พุ่งผงาดล้ำยื่นออกมาข้างหน้า เมื่อสวมใส่เสื้อยืดรัดรูปจึงเน้นให้เห็นรูปทรงอย่างชัดเจน ต่ำลงมาคือเอวคอดกิ่วซึ่งชายเสื้อหยุดลงตรงสะดือพอดี

ความวอบแวบจากบางสิ่งที่ถูกฝังเอาไว้ตรงสะดือ เรียกร้องให้บุรุษเพศหันมาสนใจได้ไม่น้อย เธอเจาะสะดือแล้วใส่จิวแบบหัวเพชร เมื่อกระทบกับแสงแดดหรือแสงไฟจัดจ้าจะสะท้อนเข้าตาผู้ที่เห็น ทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงเซ็กซี่ที่ชวนมอง

กระโปรงยีนสีซีดเอวต่ำส่วนปลายบานนิดๆ ความยาวแค่สองคืบ ปรกคลุมสะโพกผายอันกลมกลึง แต่ละย่างก้าวที่เดินเห็นบั้นท้ายขยับเป็นรูปร่างอย่างชัดเจน เพิ่มจินตนาการให้ชายหนุ่มวาดฝันไปไกลสุดลิ่ม บางคนขยับเข้าใกล้แล้ววางฝ่ามือลูบไล้ด้วยความหื่นกระหายในอารมณ์ดิบ

ความสัมผัสแบบนี้เจอบ่อยมาก สิ่งที่ทำได้ก็คือหันไปมองด้วยความไม่พอใจ ถ้าชายผู้นั้นมีความละลายใจก็จะก้มหน้าอย่างสำนึกผิดแล้วเดินจากไป แต่ก็มีบางคนที่ยังคงดื้อด้าน ปลดปล่อยความอยากออกมาทางสายตา จ้องหน้าอย่างน่าเกลียด เธอกล้าที่จะด่าสวนกลับไป

แม้ว่าเธอจะถูกลวนลามด้วยสายตาและการสัมผัสบ่อยๆ สำหรับเธอแล้วกลับไม่ใส่ใจมากนัก นิยมชมชอบที่จะแต่งตัวยั่วน้ำลายชายหนุ่มต่อไป เพราะถือว่ามีของดีบนเรือนกาย ต้องโชว์ให้เห็น โดยเฉพาะขาทั้งสองข้าง เรียวเสลาปราศจากไขมันส่วนเกิน ทุกครั้งที่นุ่งสั้นจะได้รับคำชมจากเพื่อนชายและหญิงว่าเป็นคนที่ขาสวยมาก

แม้ว่าสวยแต่โชคร้ายที่เกิดมาจน ไม่มีรถขับ อาศัยอยู่ในห้องเช่ากลางซอยเปลี่ยวและลึก เธอรู้สึกโมโหตัวเองที่มัวสนุกกับงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนจนล่วงเลยเวลามามาก ทั้งที่ความจริงแล้วจะต้องกลับเข้าที่พักก่อนหกโมงเย็น เพราะรู้ว่ารถมอเตอร์ไซค์รับจ้างปากซอยจะหยุดวิ่งประมาณสามทุ่ม และโชคร้ายซ้ำสองไม่มีแท็กซี่ จึงต้องนั่งรถเมล์มาลงปากซอย แล้วอาศัยเท้าทั้งสองข้างย่ำเดินเข้าไป

“บ้าจริงเชียว เราไม่น่าสนุกจนลืมเวลากลับ รถมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มี ทนอีกนิดน่า เลยโค้งข้างหน้าก็ถึงห้องเช่าแล้ว”

หญิงสาวปลอบใจตัวเองไปพร้อมกับสาวเท้ายาวๆก้าวเดินต่อไป แต่ความเมื่อยล้าจากการเกร็งอยู่บนรองเท้าส้นสูงเป็นเวลานานๆ ส่งผลให้ก้าวช้าลงกว่าเดิม บางทีพรุ่งนี้เท้าอาจจะบวมช้ำจนถึงขั้นขยับไม่ได้ เห็นทีว่าคงต้องนอนแกร่วอยู่กับที่

“น่าแปลกจริง ทำไมคืนนี้เงียบจัง รถสักคันก็ไม่มี”

สาวงามรำพึงด้วยความประหลาดใจต่อสรรพสิ่งรอบตัว เมื่อรู้ว่าไร้สิ้นซึ่งยวดยานพาหนะ สิ่งที่เป็นเพื่อนในยามนี้ก็คือเสียงจากรองเท้า ลมหายใจและโทรศัพท์มือถือที่กำเอาไว้จนแน่น

ชั่วครู่หนึ่งเสียงมอเตอร์ไซค์แผดดังขึ้น ช่วยขจัดความเงียบสงัดของรัตติกาลให้ตื่นตัว เสียงนั้นดังใกล้เข้ามาพร้อมกับลำแสงสว่างจัดจ้าปรากฏเป็นทางยาว แรกทีเดียวเธอรู้สึกใจชื้น แต่แล้วเมื่อก้มสำรวจดูเสื้อผ้า เกิดความกลัวขึ้นมา ถ้าคนขี่มอเตอร์ไซค์เห็นการแต่งตัวยั่วกิเลสแบบนี้ อารมณ์ดิบของสัตว์เพศผู้อาจจะเกิดขึ้น แล้วฉุดคร่าลงไปทำปู้ยี่ปู้ยำข้างทาง เธอจะทำอย่างไร

พักนี้มีข่าวเกี่ยวกับผู้หญิงถูกข่มขืนฆ่าบ่อยมาก สร้างความหวาดกลัวให้กับสตรีทุกคน จึงต้องหาทางป้องกันตัวเองด้วยการไม่แต่งกายยั่วยุอารมณ์ทางเพศและไม่เดินผ่านสถานที่เปลี่ยวในเวลากลางคืน แต่เธอกลับทำตรงกันข้าม ด้วยความกลัวจู่โจมเข้าสู่หัวใจ ร่างงามได้เบี่ยงตัวแอบเข้ากับโคนต้นไม้ริมทาง แล้วรอจนกว่ามอเตอร์ไซค์ซิ่งคันนั้นวิ่งผ่านไป

“เข็ดจริงๆ คราวหน้าจะไม่แต่งตัวแบบนี้อีกแล้ว”