เล่ห์รักโรม
บทนำ
“แม่ขอเตือนโรมเป็นครั้งสุดท้ายนะว่าอย่าให้ผู้หญิงของโรมมาทำเรี่ยราดในถิ่นของฟ็อกซ์”
คุณรินดา ฟ็อกซ์ หญิงวัยหกสิบเศษ ศรีภรรยาของ เควิน ฟ็อกซ์ เอ่ยเสียงเข้มมองใบหน้าหล่อเหลาเรียวหวานราวสตรีของบุตรชายคนเล็กนิ่งอย่างไม่ชอบใจที่บรรดาคู่ควงของ โรมิโอ ฟ็อกซ์ มาสร้างความวุ่นวายตบตีแย่งชิงบุตรชายสุดหล่อของนางถึงที่บริษัทและหนึ่งหญิงสาวเหล่านั้นก็เป็นถึงบุตรีของนายกเทศมนตรีที่ไร้คุณธรรมชอบข่มเหงเอาเปรียบประชาชนซึ่ง ก็ไม่แตกต่างจากผู้เป็นบิดามากนัก และยังชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอะไรก็ตามที่เป็นของตระกูลฟ็อกซ์ทั้งๆ ที่เจ้าหล่อนกับโรมก็ไม่ใช่คนรักหรือคู่หมายกันด้วยซ้ำ และเจ้าหล่อนก็ล้ำเส้นเกินไปซึ่งคุณรินดาเองก็เริ่มจะทนไม่ไหวจึงต้องได้เอ่ยปากกับบุตรชายเสียบ้าง
“โธ่.. คุณแม่ครับ ผมไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย เธอมาเองและผมก็เลิกควงเธอไปนานแล้วด้วย...”
โรมิโอชายหนุ่มหน้าหวานลูกครึ่งไทย แอฟริกาใต้ทำหน้าจ๋อยๆ ทำเสียงอ่อยเหมือนเด็กชายที่ทำผิดแล้วโดนดุ แต่เขาไม่ใช่เด็กชายโรมอายุสี่ขวบ ตอนนี้เขาย่างเข้าสามสิบสี่แล้ว แต่ยังคงทำตัวเป็นพ่อพวงลัยโฉบไปโฉบมาจนเกิดเรื่อง
“ไม่รู้ล่ะ หากโรมยังเป็นแบบนี้ไม่ยอมลงเอยที่ใครเสียที ไม่เคลียร์ตัวเองไม่พูดกับสาวๆ พวกนั้นให้รู้เรื่อง แม่จะจัดการเอง”
“คุณแม่ก็รู้ว่าผมไม่ได้จริงจังกับพวกเธอ ผมแค่ควงสนุกๆ”
“โรม ไม่ว่าผู้หญิงจะเป็นอะไรในสายตาโรมก็ขอให้คิดว่าแม่เองก็เป็นผู้หญิงนะจ๊ะ...”
น้ำเสียงของนางนุ่มลงมองใบหน้าคมหวานของบุตรชายซึ่งล้มตัวลงนอนบนตักของนางอย่างประจบ ผู้เป็นแม่ได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอากับท่าทางราวกับเด็กไม่รู้จักโตนั้น และโรมิโอก็คงเป็นเด็กที่เกเรและร้ายกาจทั้งเจ้าเล่ห์ที่สุดด้วยกระมัง
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งหากแต่ตึงแน่นด้วยมัดกล้ามแข็งแรงด้วยหมั่นออกกำลังกายบวกกับใบหน้าหล่อเหลาออกแนวคมหวานประกอบด้วยคิ้วหนายาวพาดเหนือดวงตายาวใหญ่วาวหวานสีเขียวมรกตที่ประดับด้วยขนตางอนเช้งจนผู้หญิงยังอาย จมูกโด่งเป็นสันได้รูปรับกับริมฝีปากหยักบางสีชมพูราวอิสตรีทำให้หนุ่มลูกครึ่งไทย แอฟริกาใต้ที่พ่วงตำแหน่งมหาเศรษฐีร่ำรวยมหาศาลที่ยังคงสถานะโสดเป็นที่หมายตาต้องใจของสาวๆ ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่ทั้งดารานางแบบต่างก็อยากเป็นผู้หญิงของโรม จิ้งจอกหน้าหยกแห่งฟ็อกซ์ คนทั้งเคปทาวน์ นครหลวงของแอฟริกาใต้ไม่มีใครไม่รู้จักหนุ่มคนนี้
“โรมรักคุณแม่และเทิดทูนคุณแม่เสมอนะครับ ไม่เคยคิดดูถูกผู้หญิงเสียที อีกอย่างที่โรมลอยไปลอยมาก็เพราะยังไม่เจอคนถูกใจนี่ครับคุณรินดาคนสวย หากเจอคนที่ใช่เมื่อไหร่คุณแม่ได้อุ้มหลานลูกชายของโรมผู้หล่อเหลาแน่นอนครับ อาจจะมีทีเดียวแซงพี่นิกกี้เลยก็ได้น้า...”
ชายหนุ่มออดอ้อนยิ้มหวานอย่างประจบประแจง คุณรินดาค้อนลูกชายหมั่นไส้เหลือกำลังก่อนจะยิ้มบางๆ เริ่มพูดเข้าเรื่องของตนอย่างแนบเนียนชนิดที่ว่าคนเจ้าเล่ห์ไวราวปรอทอย่างโรมิโอไม่ทันคิดตาม
“อืม นั่นสินะ เพราะโรมยังไม่เจอคนที่ถูกใจ หากเลือกเองก็คงเลือกอีกนาน...”
“ก็นั่นน่ะสิครับ นานแน่ๆ”
“ถ้าอย่างนั้น โรมก็ต้องให้แม่ช่วย จริงมั้ย...”
คุณรินดาลอบยิ้มเมื่อบุตรชายที่นอนหลับตาพริ้มอยู่กับตักพยักหน้าช้าๆ เรื่อยเปื่อยเพราะคิดว่ามารดาคงพูดเย้าแหย่ โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะช่วยนั้นมันจะทำให้ชีวิตหนุ่มโสดที่แสนหวงแหนนั้นวุ่นวายเร่าร้อนในเวลาเดียวกัน และมันยังจะทำให้เขาแทบอยากจะสละโสดทันทีเลยทีเดียว...
