ปากหวานnc(10)

ปึก! ปึก! ปึก!

เสียงกระแทกเอวสอบที่หนักหน่วงทำเอาน้ำตาฉันเล็ด มันเจ็บและจุกในเวลาเดียวกัน ฉันพยายามผลักอกชายหนุ่มบนร่างออกแต่ก็ไม่เป็นผล เขายังคงตอกท่อนเอ็นเข้ามาอย่างพึงพอใจ

"แน่นฉิบ..อ่า"

"พี่อัล...ด้าเจ็บ ฮึก"มือหนาลูบมาที่ใบหน้าฉันอย่างอ่อนโยน

"อดทนเพื่อพี่หน่อยนะครับคนดี"ปึก ปึก ปึก น้ำเสียงที่ดูละมุนแต่แฝงไปด้วยความเห็นแก่ตัว

"ด้า ไม่ไหวแล้วด้าเจ็บ"คำพูดที่บอกว่าจะถนอมฉันไม่มีจริง.เขามีเซ็กซ์ที่ค่อนข้างรุนแรง จนลืมไปว่านี่คือครั้งแรกของฉัน กลิ่นคาวเลือดตีเข้ามาที่จมูกบ่งบอกได้เลยว่าตรงส่วนนั้นมันฉีกขาดแล้ว

"อดทนอีกนิด พี่จะแตกแล้ว อ๊าสสส์"ขาเรียวทั้งสองถูกพาดที่บ่าจากนั้นเอวหนาก็ซอยเข้ามายิก ๆ ราวกับไร้กระดูก ปึก ปึก ปึก ปึก และเปลี่ยนช้าลงแต่เน้นย้ำ สองสามที

"อ่า~"พี่อัลติสเงยหน้าขึ้นมองเพดานแล้วคำรามออกมาตามไรฟันพอได้ยิน ฉันรู้สึกว่าสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในกายได้กระตุกสั่น

คนบนร่างทาบกายลงมาแล้วหอมแก้มฉันซ้ายขวา ก่อนที่จะหยัดกายขึ้นดึงท่อนเอ็นออก แล้วถอดถุงยางที่มีน้ำเชื้อจำนวนไม่น้อยโยนทิ้งลงถังขยะใกล้ ๆ กับเตียงนอน

ผู้บริหารหนุ่มฟุบตัวลงนอนราบข้าง ๆ แล้วดึงฉันเข้าไปสวมกอด

"อยากได้อะไรไหม..."ฉันแหงนหน้าขึ้นมองคนร่างที่ยาวกว่า

"....เธอต้องการอะไรพี่จะหามาให้ทุกอย่าง"

"ด้า..ไม่ต้องการอะไรขอแค่พี่มีด้าคนเดียวก็พอ"ฉันต้องการแค่นั้นจริง ๆ เพราะตอนนี้ฉันตกเป็นของเขา พร้อมที่จะมีแค่เขาคนเดียวดังนั้นเขาก็ต้องมีฉันแค่คนเดียวเหมือนกัน.

"แน่นอนครับ พี่จะมีแค่เธอคนเดียว ไมด้า"ว่าจบพี่อัลติสก็หอมที่หัวฉัน

ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีตะวันก็ตกดินแล้ว ฉันหยัดกายลุกขึ้นกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้อง เพื่อหาคนรักที่ตอนนี้เขาไม่ได้นอนอยู่ข้างกายแล้ว. กำลังจะขยับตัวลงจากเตียงเสียงประตูก็เปิดเข้ามาพร้อมกับร่างชายหนุ่มหน้าหล่อ

"ตื่นแล้วเหรอครับ"เขาเดินล้วงกระเป๋ากางเกงตรงมาที่เตียงนอน

"...."ฉันได้แต่ผงกหัวคลี่ยิ้มบาง ๆ แล้วก้มหน้างุดด้วยความอายพอนึกถึงภาพที่ฉันได้ร่วมรักกับเขาก่อนหน้า

"ไปอาบน้ำสิ ชุดเธอทางทีมงานส่งมาให้แล้วอยู่ในตู้"ว่าจบพี่อัลติสก็โน้มตัวลงมาแล้วใช้มือจับปลายคางฉันเงยใบหน้าขึ้น

"ตอนนี้เธอเป็นของพี่แล้วนะครับคนสวย"ตึกตัก ตึกตัก หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมาทันที

"..."ฉันรีบเบือนหน้าหนีด้วยความที่รู้สึกใบหน้าเห่อร้อน และมันน่าจะแดงแน่ ๆ

"พี่รอที่โต๊ะอาหารนะครับ"พี่อัลติสหยัดกายยืนเต็มความสูงสองมือสอดเข้าไปในกระเป๋าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงละมุน ก่อนที่จะเดินออกไป

หลังจากที่ฉันจัดการกับตัวเองเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกไปจากห้องนอนไปยังโต๊ะอาหารที่มีชายหนุ่มนั่งรออยู่ พอฉันมาถึงพี่อัลติสก็ลุกจากเก้าอี้แล้วรีบไปขยับเก้าอี้ตรงข้ามให้ฉันนั่ง

"ขอบคุณค่ะ"ฉันกล่าวน้ำเสียงหวาน

"...."ชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาดวงตาสีน้ำตาลยกยิ้มอันมีเสน่ห์ให้แล้วเดินกลับไปนั่งที่ตัวเอง.ก่อนจะทานข้าว พี่เขาก็ยื่นซองกระดาษสีน้ำตาลมาให้ฉัน

"อะไรเหรอคะ"ฉันรับมาแล้วมองสิ่งของในมือสลับกับคนให้

"เปิดดูสิ"พอสิ้นเสียงฉันก็เปิดซองออกมาแล้วดึงกระดาษสีขาวที่อยู่ด้านในขึ้นมาดู

"นี่มัน...โฉนดบ้านด้า"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ปนความดีใจ

"อืม"เขาตอบกลับมาสั้น ๆ

"ทำไมถึง..."

"พี่จัดการให้หมดแล้วล่ะ"ฉันขมวดคิ้วจ้องมองเขาด้วยความสงสัย จัดการยังไง ใช้หนี้ให้ฉันงั้นเหรอ

"เอาเป็นว่า เธอไม่ต้องใช้หนี้ต่อไปแล้ว"

"ขอบคุณนะคะพี่อัลติส"ฉันไม่รู้จะพูดคำไหนนอกจากคำขอบคุณ รู้สึกสบายใจและมีความสุขจังที่ไม่ต้องห่วงหรือกังวลเรื่องบ้านอีก

"แค่นี้เองสำหรับเมียพี่ มันเป็นเรื่องเล็กน้อย"ฉันก้มหน้าเม้มปากแน่น หัวใจสั่นไหวระริก เขินและอายกับคำว่าเมียจากปากคนรัก

"ทานข้าวกันเถอะ"พูดจบคนตัวโตก็ตักกับข้าวใส่ลงมาที่จานฉัน

พอกินข้าวเสร็จฉันกับพี่อัลติสก็ช่วยกันล้างถ้วยจาน พี่เขาน่ารักและอบอุ่นมาก ฉันคิดไม่ผิดใช่ไหมที่เลือกผู้ชายคนนี้มาเป็นแฟน

"เดี๋ยวพี่จะพาเธอไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านนะ"ฉันหันไปที่คนพูดทันทีที่พูดจบ

"ไปเอาเสื้อผ้า?"

"คืนนี้นอนกับพี่นะครับ"

"เอ่อ..."

"พี่อยากนอนกอดแฟน..คนสวย"

พี่อัลติสพาฉันกลับมาที่บ้าน เพื่อมาขออนุญาตพร้อมกับนำโฉนดบ้านมาให้ ท่านดีใจมากขอบคุณพี่อัลติสหลาย ๆ รอบมาก ส่วนเรื่องที่ฉันขออนุญาตไปนอนค้างกับพี่อัลติสนั้น ท่านไม่ใช่คนหัวโบราณอะไร หนุ่มสาวเป็นแฟนกันมันอาจจะต้องมีเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว อีกอย่างฉันก็โตพอดีจะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว แม่จึงอนุญาตให้ฉันไปนอนค้างคอนโดพี่อัลติส แต่ท่านย้ำไว้ว่าต้องป้องกันด้วย เพื่ออนาคตเพราะฉันยังเรียนไม่จบ

"พี่อัลติส ไม่ทำอีกได้ไหมด้ายังเจ็บอยู่เลย"พอเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้เรียบร้อยฉันก็เดินไปหาเจ้าของห้องแล้วพูดขึ้น

"ถ้าเจ็บมันต้องซ้ำบ่อย ๆ สิครับจะได้ชิน"ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเลห์

"ไม่...."

"ตามใจผัวสักอย่างนึงได้ไหมคนสวย"ชายหนุ่มคว้าร่างฉันเข้าไปสวมกอด แล้วพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"...."ฉันลอบหายใจเบา ๆ

"นะครับ พี่ต้องการเธอ"สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องยอมให้เขาทำ แต่ครั้งนี้ไม่เจ็บเท่ากับครั้งแรก แต่พี่เขาไม่ทำฉันแค่รอบเดียว เขาทำเรื่อย ๆ ไม่รู้อดยากมากจากไหน จนฉันต้องจอดับลงไปเอง ตื่นเช้าก็เห็นเจ้าของห้องยืนทำอาหารเช้า ฉันจึงเดินไปหาเขา

"ว้าว น่ากินจัง"

"ไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนสิ ทานข้าวเสร็จพี่จะไปส่งที่มหาลัย"คนตัวโตพูดขึ้นพร้อมกับยกมือลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยน

"ค่ะ"ฉันตอบรับเสียงหวานแล้วกำลังจะหันหลัง หมั่บ! มือหนาก็คว้าแขนฉันไว้

"มีอะไรหรือเปล่าคะ"

"พี่รักหนูนะครับ คนสวยของพี่"คำพูดเขาทำให้หัวใจฉันแทบจะละลาย คนบ้าอะไรทำฉันเขินได้แทบทุกนาที ปากหวานชะมัด

หลังจากทานมื้อเช้าแล้วพี่อัลติสก็มาส่งฉันที่มหาวิทยาลัย ระหว่างที่กำลังจะลงจากรถ อยู่ ๆ ก็มีนักศึกษาหนุ่มเดินเข้ามาเคาะกระจกรถฝั่งคนขับ ฉันจ้องมองเพราะรู้สึกคุ้นหน้ามาก พอพี่อัลติสเปิดประตูรถ

"ว่าไง ไอ้มาร์เวล"มาร์เวล? น้องชายพี่อัลติส และเขาเป็นคนที่ขอถ่ายรูปฉันนี่หน่า ใช่แล้วฉันจำได้

"แม่ฝากมาบอกให้ไปหาที่บ้าน"มาร์เวลพูดขึ้นแล้วส่งสายตามาที่ฉันเขายกยิ้มมุมปากก่อนที่จะหันไปยักคิ้วให้พี่ชาย

"แฟนกู"พี่อัลติสดึงแขนฉันไปยืนข้างเขาแล้วเอ่ยขึ้น

"แฟน? หึ"มาร์เวลกลั้วหัวเราะแล้วเบือนหน้าไปทางอื่นก่อนที่จะกันมากระซิบข้างหูพี่อัลติส แต่ฉันไม่ได้ยินว่าเขาบอกอะไรกับพี่ชาย.

"คนนี้กูจริงจัง"พอสิ้นเสียงฉันหันขวับไปที่คนพูดแล้วขมวดคิ้วด้วยความสงสัย คนนี้? หมายความว่าพี่เขามีหลายคนฉันคิดถูกไหม

"เหอะ ๆ...ไปก่อนนะไมด้า"น้องชายแฟนแค่นหัวเราะแล้วหันมาพูดกับฉันประโยคหลัง.

"อืม"ฉันตอบสั้น ๆ แล้วผงกหัวให้

"พี่อัลติส ด้าขอถามอะไรหน่อยสิ"พอมาร์เวลเดินไปไกล ฉันจึงเอ่ยถามแฟนหนุ่มขึ้นทันที

"ถามอะไรเหรอครับคนสวย"ปากหวานตลอดผู้ชายคนนี้

"พี่มีผู้หญิงหลายคนเหรอ"

"พี่มีแค่หนูคนเดียวครับ"ชายหนุ่มร่างสูงตอบกลับทันที

"แน่ใจนะ"

"ยิ่งกว่าแน่อีก พี่มีหนูเป็นแฟนแค่คนเดียว"ฉันคลี่ยิ้มหวานให้ ชายหนุ่มยกมือลูบที่ผมยาว ๆ ของฉัน

"หนูชอบไว้ผมยาว?"

"ด้าตัดผมทีไรจะไม่สบายทุกที ก็เลย..."

"พี่ชอบครับ"ผู้บริหารหนุ่มเอ่ยแทรกขึ้น

"เลิกเรียนพี่จะมารับนะครับ"

"ค่ะ"

____________________