EP.6 พลาด (บทลงโทษ)
เช้าวันต่อมา
"ทำไมเสื้อกิ่งขาด?!" เมื่อฟื้นตื่นจากความมึนเมากิ่งแก้วตวาดใส่ท่านประธาน "คนนิสัยไม่ดี! ข่มขืนได้แม้กระทั่งคนเมา กิ่งยังโสดซิงยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ฮือออ"
"ช่วยสงบสติอารมณ์หน่อยได้ไหม! ลืมเรื่องเมื่อคืนไปแล้วหรือไง"
"เรื่องอะไร!"
"เธอเป็นคนยอมรับข้อเสนอของฉันเองนะ"
"ตอนนั้นกิ่งเมาท่านประธานก็รู้นี่คนเมาไม่มีสติแล้วทำไมถึงล่วงล้ำกิ่ง ฮึก"
วันนี้ทินกรหยุดงาน เรียกว่าเป็นครั้งแรกในขณะที่เขาบริหารงานแทนพ่อเลยก็ว่าได้
เสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับกางเกงสแล็คขายาวสีดำแม้ใส่แค่อยู่ในอาคารที่พักแต่กลับหล่อเหลา
"ฉันเสนอให้เธอหนึ่งแสน แต่เธอต่อรองว่าขอสองแสน" น้ำเสียงเข้มยกกาแฟดื่มพลางอธิบาย "ฉันยังไม่ทันได้ล้วงล้ำเข้าไปในอาณาเขตหวงห้ามของเธอเลยนะ"
"จริงหรือคะ.."
"ถ้าหากว่าฉันทำอะไรเธอ ป่านนี้ก็คงจะยืนไม่ได้ เดินขาก็ถ่าง นั่งก็ลำบาก เพราะของฉันมันใหญ่จะตาย"
"อวด"
ใบหน้าของกิ่งที่แปดเปื้อนน้ำตาตอนนี้กลับกลายเป็นหมั่นไส้เจ้านายตัวเองแทน
ทั้งคู่นั่งฝั่งตรงข้ามอยู่กลางห้องโถงหรูหรา
"ฉันไม่ได้เป็นพวกชอบรังแกคนไม่มีสติหรอกนะ" ท่านประธานพูดเรียบ "แต่ถ้าเธอต้องการสองแสนบาทแล้วนอนกับฉัน ก็ถือว่าช่วยกัน"
"เป็นความหวังดีที่มีจุดประสงค์อื่นชัดๆ"
"เอากลับไปคิดดูก็แล้วกัน สองแสนบาทนอนกับฉันแค่คืนเดียว รู้จักไหมวันไนท์สแตนด์"
กิ่งแก้วคิดสักพักก่อนจะคว้าเสื้อคลุมที่ท่านประธานสั่งซื้อให้พร้อมกับเตรียมตัวจะกลับบ้าน "one night stand ก็คือความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนแล้วจบ. แต่กิ่งจะต้องเห็นหน้าท่านประธานแทบทุกวัน เขาไม่เรียกวันไนท์สแตนด์หรอกค่ะ"
แกร๊ก
เป็นครั้งแรกที่ทินกรโดนปฏิเสธ เขามีทั้งเงินทองอำนาจ และ สังคมที่ดีเรียกได้ว่าเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงน่าจับตามอง
กาแฟดำวางลงบนโต๊ะกลมลายคริสตัล เสียงพึมพำพูดบางคำ "น่าสนุกดี แต่ของร่างกายของเธอฉันเห็นหมดแล้วล่ะ"
ทาวเฮ้าส์เก่าซอย 8
"เรียนพิเศษอะไรตั้งสองหมื่น?" กลับมาถึงน้องสาวก็ยื่นใบสมัครการสอบติว "กานดาก็เรียนเก่งอยู่แล้วนี่"
"พี่กิ่ง คณะพยาบาลศาสตร์ ต้องติวเข้ม ใช้สมองสู้ อีกอย่าง มหาวิทยาลัยที่พี่จะให้ไปเรียนก็ต้องสอบเข้าเพราะไม่ใช่มหาวิทยาลัยเอกชน"
"เข้าใจแต่นี่มัน..."
"ตามใจนะถ้าพี่กิ่งไม่อยากให้ไปเรียนหนูก็จะเปลี่ยนไปเรียนคณะอื่น"
ตึก ตึก ตึก
น้องสาวย่ำเท้าแรงเป็นจังหวะเดินขึ้นบันไดกลับเข้าห้องนอนตัวเอง
กิ่งแก้วเปิดดูโทรศัพท์ เห็นเฟซบุ๊กน้องสาวแชร์มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง ราคาแรกเข้าก็เกือบห้าหมื่นบาท ยังไม่รวมชุด หรือ จิปาถะ
หลายวันผ่านไป
"คุณเลขาจดแจ้งเลขที่ผิดทำให้งานเราถูกตำหนิ" ผู้จัดการฝ่ายผลิตร้องเรียน "ท่านประธานต้องลงโทษให้เป็นตัวอย่างนะคะ"
"ช่วงนี้เลขาของผมท่าทางเครียด อาจจะกำลังมีปัญหาส่วนตัว"
"ถึงจะอย่างนั้นแต่ท่านประธานคงไม่ปล่อยผ่านไปใช่ไหมคะ เราเสียหายนะคะ"
"เดี๋ยวผมจัดการเอง"
ภายในอาคารล้อมกระจก มองลอดเห็นตึกวิวสูง ทินกรนั่งครุ่นคิดก่อนจะโทรเรียกเลขาส่วนอย่างกิ่งแก้วเข้ามา
แกร๊ก
"ท่านประธานมีอะไรให้รับใช้คะ" กิ่งแก้วพูดแผ่วแววตาหมองหม่นจนอีกฝ่ายตั้งคำถาม
"ช่วงนี้เธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่า"
"ปะ เปล่าค่ะ"
"แต่เธอทำงานพลาด หลายฝ่ายไม่พอใจ ฉันเองก็ต้องลงโทษเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง"
"ท่านประธานอย่าไล่กิ่งออกนะคะ! ฮึก"
เก้าอี้ผ้ากำมะหยี่สีดำเคลื่อนถอยหลัง ท่านประธานยืนหยัดเต็มความสูง เขาขยับเนคไทนิดหน่อยก่อนจะเดินตรงไปหาเลขาสาว
"ฉันจะหักเงินเดือนเธอเป็นการคาดโทษ" เสียงทุ้มต่ำพูดทั้งแววตาเรียบ "สัก40% ดีไหม"
"ไม่ดีหรอกค่ะ! กิ่งจะจ่ายค่ายาเช่ายังไง ไหนจะค่าเทอมน้อง ค่าผ่อนอุปกรณ์ไฟฟ้า"
"แล้วจะให้ฉันทำยังไง?"
"เรื่องเงินสองแสนท่านประธานจะยัง ย..ยังสนใจไหมคะ"
ใบหน้าสวยก้มต่ำไร้ทางเลือก แม้จะต้องขายศักดิ์ศรีทิ้งก็ตาม แต่ภาระหนักอึ้งไร้หนทาง
"งั้นก็ถอดเสื้อผ้าออกอย่าชักช้า เพราะตอนบ่ายฉันมีประชุมต่อ เธอเองก็รู้ดี มาทำให้เสร็จก่อนจะเริ่มงานกันดีกว่า"
"!!!!"
_____________________
