EP4. มึนเมา [สัมผัสกาย]

"ไม่ได้"

"ทำไมจะไม่ได้หรือมึงจะเก็บไว้กินเอง ทำเป็นสมภารกินไก่วัดไปได้"

"มึงต่างหากที่เป็นสมภารกินไก่วัด ได้ข่าวว่าผู้หญิงหน้าตาดีบริษัทมึงโดนฟาดเรียบเลยนี่"

เพื่อนซี้ยังคงโต้เถียงกัน สักพักเสียงเคาะประตูดังขึ้นปรากฏว่าเป็นเลขาส่วนตัวของทินกร

"ท่านประธานจะใช้อะไรกิ่งแก้วอีกไหมคะ" น้ำเสียงหวานเอ่ยถาม "มีอะไรให้กิ่งรับใช้ แจ้งมาได้เลยค่ะ"

"ตอนนี้ยังไม่มีแต่รอก่อน"

"เห็นผู้บริหารแต่ละบริษัทกลับไปแล้ว.."

"งานไหนจะเจอเพื่อนทั้งทีขอคุยกันสักหน่อย"

"ได้ค่ะ"

ขณะที่กิ่งแก้วกำลังจะก้าวถอย เจฟก็รีบยืนขึ้นพูดเชิญชวน

"คุณกิ่งดื่มไวน์ด้วยกันก่อนสิครับ"

"พอดีกิ่งไม่ชอบดื่มแอลกอฮอล์ค่ะ"

"น่าเสียดายจัง ขวดนี้เป็นไวน์ชั้นยอดรู้สึกว่าจะยี่สิบปีของการบ่มเพาะเห็นจะได้"

"ถ้าอย่างนั้นขอชิมนิดหน่อยก็ได้ค่ะ"

อึกกก

"รสชาตินุ่มมากกว่ายาดอง เอ้ยยย! กว่าวิสกี้" กิ่งวางแก้วไวน์หรูหราลงที่เดิม "แต่ว่าลิ้นของกิ่งชาๆ มันรับรสชาติได้ช้า ถ้าจะขอ..."

"ตามสบายเลยครับคุณกิ่ง ดีเสียอีกที่มีสาวสวยมานั่งร่วมวงด้วย มองแต่หน้าไอ้ทินกรเบื่อมันจะตาย ฮ่าๆ"

"กิ่งขออนุญาตนะคะท่านประธาน"

อึก อึก อึก

"คุณกิ่งแก้ว" เสียงทุ้มของทินกรพูดเรียบ

"มีอะไรหรือคะท่านประธาน"

"พอเถอะฉันว่าเธอเมาแล้วล่ะ"

"เมาอะไรกันคะ? กิ่งสบายมาก"

หมับ!

แก้วที่ถืออยู่ถูกกระชากก่อนที่ท่านประธานจะลุกขึ้นยืนแล้วจับตัวเลขาดึงขึ้นมา

.

.

"แก้วที่เธอดื่มอยู่มันของฉัน!!"

บรื้นนนน

รถแล่นออกจากอาคาร คิ้วหนาย่นท่าทางไม่สบอารมณ์

"เธอนี่..เป็นภาระจริง" ทินกรพูดพร่ำ "อีกอย่าง ฉันยังไม่ทันได้เอ่ยปากอนุญาต ก็ซัดไวน์ในเวลางาน"

"เวลางานอะไร!! นี่วันเสาร์นะคะ วันหยุดบริษัท ถ้าท่านประธานไม่บอกว่ามีเงินเบี้ยพิเศษ กิ่งก็ไม่มาหรอก"

"เป็นเลขาของฉันมันยากขนาดนั้นเลยเหรอ"

"โอ้ยยย เล่าเจ็ดวันยังไม่จบเลยค่ะ ถ้าเป็นสนามมวยลุมพินี ต่อเวลาจนกรรมการต้องเป็นลม บอกเลย"

"ฮ่าๆ"

อะแฮ่ม!

บอดี้การ์ดคนสนิทพลั้งเสียงหัวเราะจนทินกรต้องกระแอม เขาไม่ชอบใจเลขาในตอนที่เมาแอ๋ทั้งพูดจาไม่รู้เรื่อง

"ท่านประธานจะให้ผมขับไปส่งคุณเลขาก่อนหรือเปล่าครับ" เสียงบอดี้การ์ดคนสนิทเอ่ยถาม

"กลับคอนโดฉัน"

"ให้ผมไปส่งท่านประธานก่อนใช่ไหมครับ"

"ก็ส่งทั้งฉัน และ กิ่งแก้ว"

"หมายถึง..ให้คุณกิ่งแก้วค้างที่คอนโดท่านประธานใช่หรือเปล่าครับ"

ไร้คำตอบจนรถแล่นมาจอดกลางใจเมือง ตึกคอนโดนักธุรกิจราคาหลายสิบล้าน

"ไม่ต้อง" ท่านประธานพูดปรามเมื่อบอดี้การ์ดคนสนิทจะมายกอุ้มตัวเลขา "ฉันจัดการเอง"

"ครับ"

"เรื่องนี้อย่าบอกให้ใครรับรู้ กิ่งแก้วเป็นผู้หญิงเดี๋ยวจะดูไม่ดี ถ้ายิ่งคนในบริษัททราบก็จะกลายเป็นขี้ปากชาวบ้าน"

"ครับนาย"

ลิฟท์แก้วใสสุดหรูเลื่อนขึ้นไปยังชั้นบน

ห้องประดับตกแต่งด้วยสีฟ้าคราม ตามรสนิยมเย็นชาสุขุม วันนี้กิ่งแก้วสวมเดรสสีแดงซึ่งเป็นสีโปรดประจำตัวของเธอเอง

ฟุบ

"ตัวเล็กนิดเดียวแต่หนักใช่เล่นเลยนะ" หลังจากวางตัวเลขาสาวก็ยืนบิดเอวตัวเองที่แทบจะเคล็ด

เฮ้ยยย!

ทินกรสะดุ้งโหยงเมื่อเสียงตะโกนดังลั่นเพราะกิ่งแก้วละเมออย่างบ้าคลั่ง

"เธอไหวไหมเนี่ย.." น้ำเสียงห่วงใยถามไถ่ แม้รู้อยู่แล้วว่าจะไม่ได้รับคำตอบใด แต่เลขาสาวขาดสติมึนเมาเริ่มแผลงฤทธิ์ขึ้นมา

"ชีวิตแม่งเฮงซวย ฮึกกก ซวยทุกวี่ทุกวัน"

"เธอว่าอะไรนะ.."

"ไอ้ซวย!! ไอ้คนบ้างาน!! อะ ไอ้คนรวยที่ ที่ ที่ ไหนวะเนี่ย"

"เฮ้ออออ"

ทินกรส่ายหน้าเชิงเอือม พลางถอดชุดสูทสีน้ำเงินวางไว้บนไม้แขวนอย่างเรียบร้อย

หลังจากที่ปล่อยให้เลขาสาวนอนอยู่บนโซฟาเขาก็กลับเข้าห้องนอน เพื่อไปยัง ห้องน้ำ อาบน้ำชำระร่างกาย จากนั้นก็กลับออกมา

อึก อึก อึก

"เชี่ยยย กิ่งแก้ว!!" เสียงตกใจของทินกรเขาอยู่ในชุดนอนต้องรีบวิ่งไปกระชากตัวเล็ก "เธอเอาวอดก้าขอฃฉันไปดื่มทำไม แค่นี้ยังเมาไม่พอหรือไง ฮะ"

"ก็ฉันหิวน้ำทำไมล่ะ ทำมายยย"

"ถ้ารู้ว่าเธอเมาแล้วจะวุ่นวายขนาดนี้ ต่อไปฉันจะไม่อนุญาตให้เธอไปดื่มเหล้าที่ไหนอีก"

"เป็นพ่อเหรอถึงมาสั่ง ฮะ!"

คำพูดก้าวร้าวออกจากปากยิ่งทำให้ทินกรหัวเสีย เขาจับตัวเล็กเหวี่ยงลงกับบนโซฟาแต่ขณะที่เธอกระเด้งลุกตัวขึ้นมาสายเดี่ยวเดรสก็ขาดห้อยลงจนเห็นเนินนมขาวอวบอิ่ม

"ฉันว่าเธอ..ไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ เดี๋ยวจะโทรสั่งแม่บ้านไปหาซื้อชุดมาให้ สัดส่วนก็คงไม่ได้ยากอะไร เน้นนมใหญ่ๆ ก็น่าจะพอ"

"เว้ยยยย ไอ้คนเจ้าชู้ลามก บ้ากาม"

"ทางนี้!! ชี้ไปทำไมระเบียง"

"นึกว่ากลัวหรือไงค่ะขู่อยู่ได้"

ดวงตากลมปรือไร้สติพูดพร้อมฟูมฟาย

.

.

"เดี๋ยวก็จับเป็นผัวซะให้สิ้นเรื่องเลย!"

"รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา"

"ไม่รู้! ฉันเมา"

"ถ้างานเลขาไม่พอยาไส้ แล้วเธออยากได้เงินเพิ่มก็นอนกับฉันสิ ส่วนตัวปกติฉันเลือกนะ..แต่บังเอิญว่าช่วงนี้หิวนิดหน่อย"

พรึ่บ!

ชุดนอนคลุมสีขาวโดนเจ้าตัวกระชากโยนทิ้งพื้น ภายในไร้การสวมใส่ใดๆ ทั้งห้องล้อมไปด้วยกระจกใส วิวเมืองสูงสุดสวยเกินบรรยาย

อ๊ะ!

กิ่งแก้วครวญครางขึ้นมาหลังจากมือหนาจับสัมผัสร่างกาย น้ำเสียงแหบพร่าพูดเบา "ทะ..ท่านประธาน"

"สาบานว่าประวัติที่กรอกตอนสัมภาษณ์งานเป็นของจริง ไหนบอกว่าไม่เคยมีแฟน หรือ สามีมาก่อน แต่ตอนนี้ อึก! เธอนั่งคร่อมฉันอยู่.."

••••••••••••••••••••