EP.2 รอยสักที่สั่นสะเทือน

แกร๊ก

อ๊วกกก

ชีวิตหนุ่มโสดอย่างผมต้องหอบหิ้วตัวเองกลับบ้านหรือร้านสักเพียงลำพัง ก่อนจะกอดโถชักโครกอ้วกเหล้าที่ผสมมิ๊กเซอร์เป็นสิบอย่างเพื่อคลายความปวดหัวเนื่องจากแอลกอฮอล์กดทับสมอง

ฟุ๊บ

จากนั้นก็ล้มตัวลงนอรโดยที่ถอดเสื้อผ้าเหลือเพียงบ๊อกเซอร์เท่านั้น

เช้าวันต่อมา อากาศสดใสท้องฟ้าเป็นสีครามพร้อมก้อนเมฆและพระอาทิตย์สาดส่องอุณหภูมิร้อนอบอ้าวเช่นเดิม

แกร๊ก

เวลาที่เมาผมชอบจะตื่นเช้าจึงลุกขึ้นมาเปิดร้านตอนนี้ก็เกือบจะหกโมงกว่า นุ่งเพียงกางเกงขายาว ส่วนท่อนบนไม่สวมใส่อะไรโชว์ซิกแพคขาวตระการตา

"พี่หาญ"

"____"

"จำกิฟท์ได้ไหม"

"อ๋อ..น้องเมื่อคืน"

ผมจ้องมองหน้ากิ๊กของไอ้ชิดเพื่อนไอ้สอง วันนี้วันเสาร์ไม่รู้ว่ามาร้านของผมถูกได้ยังไง แต่ไม่ได้แต่งเนื้อแต่งตัวน้อยชิ้นเหมือนเมื่อคืนแล้วรู้สึกแปลกตามเหมือนกัน

"ที่บอกว่าอยากสักกิฟท์พูดจริงนะ" แววตายังคงหวานเยิ้มปานน้ำผึ้งเดือนห้า "ไม่คิดจะให้ลูกค้าเข้าไปนั่งในร้านหรือคะ"

"โทษที"

"ขอบคุณค่ะ"

สาวสวยเดินมานั่งตรงโซฟาก่อนจะเหลียวมองรอบตัวที่มีลายสักแบบติดผนังข้างฝาเรียงราย

"พี่บอกว่าอย่างกิฟท์จะสักอะไรได้นอกจากแรด ฮ่าๆ จริงไหม" เธอยังจำคำที่เขาเย้าแหย่ในผับ

"อยากจะสักอะไรก็ต้องออกแบบมาดูแต่ถ้าจะให้ออกแบบก็ต้องบวกราคาเพิ่ม"

"กี่บาทคะ.."

"แล้วแต่สไตล์และการลงสีราคาจะไม่เท่ากัน อีกทั้งบวกกับขนาดและระยะเวลาด้วย"

"อยากสักอะไรนานๆ จะได้เจอพี่หาญบ่อยสักอะไรดีน๊า"

ขณะที่พูดก็ก้มต่ำจนเสื้อสายเดี่ยวคอกว้างเผยให้เห็นเนื้อเนินนมขาวสว่างวาบ

"สิบล้อ!!"

ขวับ

เสียงตะโกนดังลั่นร้านจนทั้งสองคนรีบหันขวับไปยังประตูหน้าก็พบว่าเป็นเด็กหญิงใส่ชุดเนตรนารีสีเขียวถือของพะรุงพะรัง

"แม่งเอ้ย!สิบล้อเกือบเสย"

"อีเนตรมึงจะเสียงดังทำไม"

"ขอโทษค่ะหนูตกใจ"

"เอ่อ วางของไว้แล้วมานั่งรอ"

ท่าทางสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มจะติดตามส่อยห้อยมากับสาวสวยที่ชื่อกิฟท์ หาญขมวดคิ้วก่อนจะถามสงสัย

"ใคร..?"

"น้องสาวกิฟท์เองค่ะชื่ออีเนตร"

"ปกติร้านพี่ไม่ค่อยให้เด็กเข้ามา"

"ตายจริงกิฟท์ไม่ทราบเพราะเวลาไปซื้อของมันต้องไปถือให้กิฟท์ตลอด"

"ถ้างั้นอย่าเดินเกะกะ"

ผมพูดขณะที่จ้องหน้าเด็กวัยมอต้นใบหน้าน่ารักเหงื่อโชก ถ้าไม่บอกว่าน้องสาวนึกว่าคนรับใช้ เห็นหิ้วถุงมาเยอะจนตัวหด

"พี่กิฟท์จะสักเหรอคะ" ฉันพักหายเหนื่อยเอ่ยถามพี่สาวที่นั่งดูสมุดวาด "บอกพ่อหรือยัง.."

"ทำไมต้องบอกด้วย"

"ก็พี่กิฟท์ยังอายุไม่ถึงสิบแปดเลย"

"อีเนตร!!"

ทั้งสองคนโต้เถียงแต่ชายหนุ่มได้ยินจึงรีบวางอุปกรณ์ที่เตรียมแล้วเดินตรงดิ่งถามเสียงแข็ง

"อะไรนะ..อายุไม่ถึงสิบแปดแล้วไปผับได้ไง" ผมเริ่มจะข้องใจสรุปกิฟท์ยังเด็กมากอยู่เลย

"พี่ชิดพาเข้าค่ะ"

"รู้ไหมว่ามันผิดกฎหมาย!"

"ทราบค่ะ"

สีหน้าของกิฟท์หงอทันที เธอรีบก้มลงต่ำแต่เสียงดังบางอย่างก็แทรกขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศ

"หนูปวดฉี่คะห้องน้ำไปทางไหน..?"

ตึก ตึก

พี่เขาบอกว่าให้เดินตรงมาเลี้ยวขวาจากนั้นก็เลี้ยวขวาอีกครั้งแต่ทางเดินคับแคบจนรู้สึกว่าน่าจะหลงละ

กระทั่งเดินมาเรื่อยๆ ห้องนั้นทะลุไปห้องนี้ แล้วก็เดินวนอยู่ทั้งที่ปวดฉี่แทบจะตายอยู่แล้ว

"อย่าฉี่ใส่กระโปรงนะ อึก" เหงื่อก็ตกเป็นเม็ดห้องน้ำก็ไม่มีป้ายบอก ร้านอะไร..ห่วยชะมัด

แต่ไม่นานก็เจอจึงรีบปลดปล่อยอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าเขาเชยหรือเป็นรศนิยมใช้ใบเตยประดับกลิ่นแทนที่จะใช้พวกน้ำหอมปรับอากาศที่มีขายทั่วไปมันง่ายและกลิ่นอยู่นาน

"อ๊า สบายจัง" ฉันยืนหน้าห้องน้ำพร้อมใส่เข็มขัดวันนี้เพิ่งกลับจากเข้าค่ายแต่พี่สาวก็ใช้ให้มาถือของจึงยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเนตรนารี

ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ เนตรมิงค์ หรือ เนตร อายุเพียงสิบห้าปีมีบัตรประชาชน เรียนชั้นมอสามแถวนี้ บ้านอยู่ถัดไปไม่กี่ซอยแต่ไม่เคยมาที่นี่เพราะมีแต่พวกผู้ใหญ่ทั้งนั้น

มีบ้านสองชั้นบริเวณกว้างขวางต้นไม้ล้อม มีพี่สาวต่างแม่หนึงคนก็คือพี่กิฟท์ เราอยู่กันเพียงสามคนรวมพ่อ ส่วนแม่พี่กิฟท์ตาย และ แม่ของฉันหายไปไหนไม่รู้

ตึก ตึก

"อุ๊ย..อะไรสีแดง"

ขณะที่สาวน้อยจะเดินกลับออกไปเธอก็เห็นแสงบางอย่างเล็ดลอดออกมาตรงช่องว่างของประตูสุดทางเดิน

แกร๊ก

เพราะความอยากรู้อยากเห็นก็เปิดเข้าไปดู มีรูปหลายใบแขวนและมีลวดลายสวยงามอีกทั้งเก้าอี้ยาวที่ใช้สักพร้อมโต๊ะชั้นเกะวางของหลายใบ "ว้าววว อะไรเนี่ย"

เคว้ยง!

"ต๊าย" ฉันรีบดึงมือมาปิดปากไว้เมื่อเดินไม่ระวังชนเข้าใส่บางอย่างล่วงกระจาย จึงรีบก้มหยิบเพื่อเก็บเอาไว้

คลืน

"น่ารักจัง" แต่ในระหว่างเปิดเกะจะเก็บให้ก็หยิบบางขึ้นมาเป็นแท่งสีชมพูหัวสีขาว

วี๊ หวี่~~

เสียงดังพร้อมกับแท่งที่สั่นและขยับกำลังทำหน้าที่หมุนควงโชว์ความสามารถ

หมั๊บ!

"ทำบ้าอะไรเนี่ย!!"

"น..หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะมันร่วงหนูแค่จะเก็บให้"

"ไม่อ่านป้ายหน้าห้องหรือไงว่าคนนอกห้ามเข้าก่อนได้รับอนุญาต"

"ขอโทษค่ะ"

"เหอะ"

ผมได้ยินบางอย่างจึงเดินมาดู ปรากฏว่าเด็กนี่ถือดิลโด้ [อวัยวะเพศปลอม] แถมเปิสวิซต์ใช้งานซนจริงๆ

"ว่าแต่มันคืออะไรหรือคะ.." ด้วยความอยากรู้จึงตัดสินใจถามเพราะท่าทางพี่ตัวใหญ่คงจะไม่ใจร้ายหรอกมั้ง

"อยากรู้เหรอ"

"ค่ะ"

"รออายุครบสิบแปดปีบริบูรณ์ฉันจะให้คำตอบ อย่าลืม..มาหานะ"

"____"