บทที่5.ขี้โกง[เลียให้ล้มจนกว่าเธอจะร้องขอชีวิต] 3P.

ไม่รีรอคำตอบ เรย์ ที่อยู่ใกล้เดินอ้อมไปยังด้านหลัง มือหนาจับรวบผมยาวพาดไหล่ซ้าย ออร่าความขาวเนียนส่องกระทบใจ

เซท เมื่อเห็นความเย้ายวนรีบลุกยืนหยัดเต็มความสูง เดินตรงดิ่งประกบด้านหน้า

"พวกคุณล้อฉันเล่นใช่ไหมคะ" เสียงตะกุกตะกักของมิเกลถาม เรย์เอียงใบหน้ากระซิบใกล้ริมซอกคอ "ฉันเป็นคนจริงจัง ไม่พูดเล่นให้เสียเวลา"

หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำ ตัวเล็กมีความสูงเทียบ'อกแกร่งเท่านั้น ความขาวบางน่าถนอมสร้างความตื่นเต้นอย่างมาก เดรสสายเดี่ยวสีดำกำลังหลุดลุ่ยอย่างช้าๆ

หมับ!

แขนเรียวที่พยายามปัดป้องตามสัญชาตญาณถูกรวบเอาไว้ด้วยมือของ เซท ข้อแขนเล็กขยับเขยื้อนแทบไม่ได้ เมื่อเสื้อผ้าที่สวมใส่หลุดลงไปกองยังปลายเท้า ชุดชั้นในสีขาวละมุนขลับผิว

"นมใช้ได้" เซท พูดกระเส่า

"อื้อออ~"

"ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย จะรีบครางไปไหน"

"อย่าแกล้งสิคะ! มะ มัน"

"มันเสียวใช่ไหม หืมมม"

ไอร้อนจากลมหายใจ พ่นเข้าใส่จุกนมเม็ดสีชมพูระเรื่อ ตัวเล็กอายจนเบือนหน้าหนี แต่ทว่า..ขนสีทองอ่อนลุกเกลียวเนื่องจากสยิว

อุ๊ปส์

ทันทีเรย์ก็ไม่ปล่อยช่องว่าง พุ่งริมฝีปากหนาบดขยี้เรียวลิ้นแลกน้ำลายทันที เซทกระตุกยิ้มเมื่อความสนุกกำลังเริ่มต้น

สองมือหนาบีบเค้นคลึงเต้าอวบ อีกคนจูบปากไม่เว้นจังหวะให้หายใจ อีกคนตวัดเรียวลิ้นเลียจุกนมเม็ดจนแข็งเป็นไต

เอวบางแดดิ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ ความเสียวครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสมันเกินบรรยาย ควบสองแบบนี้ช่วงล่างของเธอจะรับไหวหรือเปล่า..ก็ไม่อาจรู้ได้

"อ๊าห์ แฉะหรือยัง" เรย์ ผละริมฝีปากออก มือเขาล้วงเข้าภายใต้กางเกงในสีขาว "เยิ้มเลยนะ"

"ยะ อย่า~อึกกกก"

"ไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าดิ้น"

"แบบนี้มันขี้โกงนี่นา ฮึกกก~พวกคุณมีตั้งสองคน"

"เธอควรจะดีใจนะเพราะรสชาติมันเด็ดจะตาย"

มือเรียวพยายามดิ้น หวังให้หลุดพ้นจากพันธนาการ แต่ทั้งสองคนกลับไม่ปล่อยช่องว่าง

เรย์ นั่งย่อตัวลงถอดกางเกงในสีขาวคาไว้ข้อขา จากนั้นใช้แขนสอดคล้องด้านล่างหัวเข่าเพื่อยกตัวเล็กขึ้นมา ขนปกคลุมพื้นที่สามเหลี่ยมเรียงตัวสวยงาม

"อ๊ะ~อืออออ"

เสียงครวญครางของ มิเกล ดังเป็นจังหวะ ไม่แม้แต่จะลืมตามองสิ่งน่าอับอาย ตัวของเธอลอยโดยที่แผ่นหลังขาวเนียนแนบชิดแผงอกแกร่งของ เรย์ ที่อุ้มยกเธอหันหน้าปะทะกับ เซท ที่เลียมุมปาก

"แบบนี้ค่อยน่าสนใจ" เซท ใช้มือแหวกขนเรียงตัวสวยเพื่อจ้องมองรอบบริเวณ "ของเธอแม่งโคตรอูม ซี้ดดด"

"อย่ามองนะคะ ฮึกกก หยุดมองนะ"

"กล้าออกคำสั่งกับมาเฟียอย่างฉัน แน่ใจแล้วใช่ไหม"

"ฉะ ฉัน..อือออ~"

"จะเลียให้ล้มจนกว่าเธอจะร้องขอชีวิตเลย หึ"

ดวงตากลมโตหลับปี๋ รับรู้เพียงรสสัมผัสเปียกชื้นจากเรียวลิ้นสากที่เลียลากไปมาอย่างไร้ทิศทาง

ความรู้สึกที่ไม่อาจอดกลั้น ปลดปล่อยน้ำเมือกเยิ้มให้เขาดูดดื่ม อีกทั้งความเสียวที่เพิ่มขึ้น เมื่อ เรย์ ใช้ริมฝีปากพรมจูบยังกกหูลงมาหยุดซอกคอ

กลิ่นสบู่หอมอ่อนเพิ่มพูนความต้องการ

ก๊อก ก๊อก

เป็นจังหวะที่ถูกขัด หัวหน้าบอดี้การ์ดแจ้งข่าวสารว่ามีนัดประชุมด่วน ทำให้ทั้งคู่ต้องละทิ้งความรู้สึกนี้ เพื่อเดินทางไปยังอีกสถานที่หนึ่ง

อพาร์ทเม้นท์เก่า

"พี่มิเกล!!" หลังจากกลับมาถึงเสียง น้ำขิง ก็ตะโกนก้องอย่างดีใจเธอนั่งรออยู่หน้าห้อง "ทำไมวันนี้พี่กลับช้าจัง จะทุ่มตรงแล้วนะ"

"พี่แวะไปทำธุระมา แล้ววันนี้น้ำขิงไม่ทำงานเหรอ"

"วันนี้วันหยุด หนูก็เลยทำกับข้าวมาเผื่อพี่ด้วย"

"ขอบใจนะกำลังหิวเลย"

แกร๊ก

ห้องเช่าหลังนี้เป็นที่พักอาศัยของมิเกล เนื่องจากใกล้มหาวิทยาลัย น้ำขิงหอบปิ่นโตที่ทำไว้มาแบ่งให้บ่อยครั้ง ทั้งสองคนสนิทสนมกันมาก

"พี่มิเกวคอเป็นอะไร?" น้ำขิงขมวดคิ้วถามสงสัย "ไปโดนอะไรกัดมานี่พี่แดงๆ"

"สงสัยยุงจะกัด นั่งแท็กซี่มากว่าจะถึงห้อง รถก็ติด"

"เฮ้อออ ก็แบบนี้แหละเรามันคนจน"

"เอาเถอะพี่ว่าเรามากินข้าวกันดีกว่า แต่พี่ต้องรีบไปหาพ่อที่โรงพยาบาลนะ ถ้าน้ำขิงอยากจะอยู่ที่นี่ต่อดูทีวีก็ตามใจ อย่าลืมล็อกห้องพี่ด้วยล่ะ"

"รับทราบค่ะ"

เช้าวันต่อมา

"เมื่อวานก็ไปพบแล้ววันนี้ยังต้องไปอีกเหรอ" หลังจากเลิกเรียนหัวหน้าบริการ์ดก็มารับตามคำสั่ง

"นายท่านสั่งผมก็ต้องทำตามครับ"

"เหอะ พวกบ้านั่นเอาแต่ใจชะมัด"

"ระวังคำพูดด้วยนะครับ"

"แล้วเขาอยู่กับใคร"

"อยู่กับท่านเรย์ครับ"

คำตอบของบอดี้การ์ดยิ่งทำให้ มิเกล ขวัญเสีย เธอย้อนนึกถึงเรื่องราวลามกที่ถูกทั้งคู่กระทำ รู้ว่าเป็นเพื่อนกันแต่ไม่ต้องสามัคคีทุกเรื่องก็ได้มั้ง

___________________

นี่แค่เริ่มนะคะ บอกเลยเด็ดสะเด่ามากกก! ขอเมนต์หน่อยค่ะT^T

___________________

กดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น เป็นแรงใจด้วยค่ะ