SCENE – JOSEPH 4: เข้าหอ...ลงโลง (NC)

ห้องหอ...

“แต่งงานกันแล้วอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะอย่าทะเลาะหนักนิดเบาหน่อยอาภัยกันนะลูก” เสียงของด็อกเตอร์มาลิกาบอกกับสองคนตอนนี้มันคือช่วงเวลาแห่งการลงโลง...เพราะฉันต้องเข้าหอแล้ว!

“แม่ก็รู้ว่าผมไม่มีเวลามีความสุข” เสียงคนข้าง ๆ พูดหน้าตาฉันคิดว่าฉันจะมีความสุขหรือไงวะ?!

“เงียบน่าตาเซฟ...เข้าหอแล้วก็ใช้ช่วงเวลาที่ดีต่อกันและก็รีบ ๆ มีหลานได้แล้ว”

“หนูยังไม่พร้อมค่ะ..” ฉัน 19 นะ ไม่ใช่ 29-39 ที่จะท้องอะ!

“เรื่องอายุไม่ต้องห่วงหรอกสมัยนี้ใคร ๆ ก็ท้องได้ทั้งนั้นแหละจ้ะ” ปัดโถ่เว้ย! ทำไมไม่เข้าใจอะไรเลยวะ อยากจะลุกขึ้นมาโวยวายแต่ทำไม่ได้

“แหะ ๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับว่า...ลูกชายพวกท่านจะมีน้ำยาหรือเปล่าน่ะค่ะ^^”

“นี่! ยัยเด็กผีฉันน่ะของดีเว้ย! เธอนั่นแหละใช่ใช้มาจนเครื่องพังแล้วเหรอ??”

“นั่นปากเหรอวะขอต่อยสักทีเหอะวะ!!” พลั๊ว!! ฉันไม่รอช้าปล่อยหมัดเข้าหน้าของนายโจเซฟทันทีปากดีฉิบหายเลย

“หนอย!!ยัยเด็กซีนเธอกล้าต่อยฉันเหรอวะ?”

“จะถีบด้วยถ้ายังปากหมา!!!”

“มาดิคิดว่าทำได้คนเดี๋ยวเหรอวะ?!!” เขาเองก็พุ่งเข้ามาหาฉันเหมือนกันแต่ก็โดนคนของด็อกเตอร์ห้ามไว้ ไม่ใช่แค่ห้ามเขาฉันเองก็โดนห้ามเหมือนกัน

“พอ!!หยุดทั้งคู่!!กินนี่ซะและใจเย็น ๆ” ด็อกเตอร์เอวานส่งแก้วน้ำให้เราคนละแก้ว

“ไม่กิน!” / “ไม่กิน!” ฉันกับเขาพูดพร้อมกันตอนนี้มันมีอะไรน่าไว้กินที่ไหนล่ะ?!

“ไม่กินก็ไม่เป็นไรจ้า^0^” ด็อกเตอร์มาลิกายิ้มกว้างนั่นยิ่งน่าสงสัยไปใหญ่เลย...

“เอาล่ะจบพิธีห้ามออกจากหอก่อนเช้าเด็ดขาดเพราะฉะนั้นก็ใช้เวลากันซะนะหนุ่มสาว...”

ปัง!! ด็อกเตอร์เอวานพูดก่อนจะปิดประตูห้องหลังจากที่เดินออกไป

แกร๊ด!!

“พ่อ!!แม่!!ปล่อยผมนะเว้ย!!” ปัง! ปัง! เขาทุบประตูร้องโวยวายเสียงดังฉันได้แต่ยืนเอานิ้วแคะหูและมองเขา

“แหกปากไปเขาก็ไม่มาเปิดให้หรอก โง่จริง ๆ เลย” ดูก็รู้ว่าตั้งใจขังเราเอาในห้องนี้

“เธอด่าใคร??”

“ฉันรู้เว้ย! แค่แกล้งโวยวายไปงั้นแหละ” พรึ่บ! เขาพูดพร้อมเดินกลับเขามาและถอดชุดเจ้าบ่าวออกแถมยังโยนไปทั่วห้องอีก ไอ้ซกมกเอ๊ย!

ฉันไม่สนใจเขาก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าดูว่ามีอะไรเปลี่ยนไหม?

“บ้าเอ๊ย!” แต่เมื่อเปิดประตูตู้เสื้อก็พบกับชุดนอนแบบไม่ได้นอนโคตรบางเลยนั่นชุดหรือเศษผ้าที่เขาตัดทิ้งวะ???

“ใส่ ๆ ไปเถอะเพราะยังไงฉันก็ไม่รู้สึกอะไรกับเด็กอย่างเธอยู่แล้ว” ขวับ! ฉันหันไปมองเขาที่กำลังนอนมองมาทางฉัน

“แล้วคิดว่าฉันอยู่ร่วมห้องนายแล้วจะเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาหรือไง?” พรึ่บ! ฉันพูดก่อนจะคว้าชุดนอนตัวบางมาและเดินเข้าห้องน้ำไปทันที

ปัง!!

JOSEPH

ผมมองยัยเด็กซีนเดินเข้าห้องน้ำไปหลังจากที่พูดจาเสีย ๆ ใส่ผมยัยเด็กไม่มีสัมมาคารวะเอ๊ย! ผมเลิกสนใจยัยนั่นและพยายามมองหาช่องทางที่จะออกไปจากที่นี่คืนนี้แต่ก็ไม่เจอพ่อแม่ของผมปิดมันทั้งหมด!

“แสบนักนะ!” ผมหมายถึงพ่อแม่กับแม่นี่แหละส่วนยัยเด็กนั่นก็ไม่รู้คิดอะไรอยู่ถึงตกลงแต่งงานหรือโดนจ้างวะ??

ลองเสนอเงินที่มากกว่าพ่อแม่ดูดีไหมวะเพราะยังไงยัยเด็กนั่นก็ดูไม่ได้อยากแต่งงานกับผมอยู่แล้วนิ

10 นาทีต่อมา...

“ซีน!!ตายห่าในห้องน้ำแล้วหรือยังวะ?!” ผมตะโกนเรียกเธอเพราะยังไม่ยอมออกมาจากห้องน้ำสักที ผมรู้สึกว่ามันร้อน ๆ อยากอาบน้ำบ้างแล้วเว้ย!

“แปบดิวะ!!” เธอตะโกนสวนออกมา ยัยเด็กไม่มีมารยาท!!

“เร็ว ๆ ดิร้อนฉิบหายเลย” และเหมือนมันจะไม่ได้ร้อนอย่างเดียวเพราะมันมีอาการอย่างอื่นเข้ามาด้วย

แกร๊ด!

“เข้าไปดิเสร็จแล้ว!” เธอเปิดประตูออกมาพร้อมกับหน้าที่ไร้เครื่องสำอางค์ไหนจะชุดนอนบาง ๆ ที่ผมคิดว่าจะไม่หวั่นไหว... แล้วทำไมมันมีอาการแปลก ๆ วะ??

“นายไม่เปิดแอร์เหรอร้อนจัง” เธอพูดพร้อมเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมาทั้งที่พึ่งอาบน้ำมาแท้ ๆ ผมว่าผมรู้แล้วแหละ...

“ฉันว่าเรา...โดนวางยาแล้วละ” ผมพูด

“วะวางยา0_0”

“เรายังไม่ได้กินอะไรแปลก ๆ เลยนะ???” เธอทำหน้างง

“บ้านฉันเป็นอะไร?”

“ตำรวจ?”

“นักวิทยาศาสตร์เว้ย!!เรื่องแค่นี้ดัดแปลงให้เป็นอย่างอื่นเช่น...ปล่อยในอากาศก็จบ” ผมบอกเธอ

“ไอ้กินอะมันกระจอกแล้ว”

“แม่งเอ๊ย!! แล้วจะเอายังไงอะ??” เธอหันมาถามผมพร้อมหน้าที่เริ่มแดงขึ้นเรื่อย ๆ ผมว่าอาการไม่ดีแล้ววะ

หมับ!!

“ดะเดี๋ยวจะไปไหน?!” ผมคว้ามือเธอกลับเข้ามาในห้องน้ำ

ซ่า!!!!

“นี่!!!” ผมเปิดน้ำเย็น ๆ ใส่ตัวเรามั้งคู่

“แช่น้ำอาการจะดีขึ้น” ถึงผมจะบอกอย่างนั้นแต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลหรือเปล่า...เพราะชุดนอนของยัยเด็กซีนมันเปียกน้ำและทำให้เห็นทุกอย่างภายใต้ชุดบาง ๆ นั้น

พรึ่บ!!

“มะมองอะไร0////0” เธอเอามือปิดหน้าอกเอาไว้เมื่อรู้ตัวว่าผมมอง

“ปิดทำไม?!” ผมพูดอย่างหงุดหงิด

“นายแน่ใจนะว่าน้ำมันช่วยอะ??”

“ทำไมฉันรู้สึกว่ามันจะ...มีอารมณ์มากกว่าเดิมอะ?” เธอเงยหน้าถามผมด้วยสายตาสงสัยที่ดู..น่ารักนั่น ไม่!! ไม่น่ารักเลยสักนิดโว้ยยยยยย

ปึก! ซีนทิ้งตัวมาที่แผลงอกของผมเท่านั้นความอดทนทั้งหมดแม่งพังแล้ว!!

“ไม่ไหววะ...”

“อืม ฉันก็เหมือนกันมันว่าถ้าไม่ทำตอนนี้ต้องตายแน่...” เธอเงยหน้าเอาคางเกยอกของผมเอาไว้นั้นทำให้ผมกลืนน้ำลายเอาคอเฮือกใหญ่

หมับ!!

“อื้อออออ 0x0” ผมจับหน้าของเธอและประกบปากลงไปทันทีบดขยี้ตามใจต้องการและคิดว่ายัยนี่คงไม่ยอมแน่แต่คิดผิด

พรึ่บ!! เธอกอดคอของผมเอาไว้และจูบตอบผมอย่างดูดดื่ม แม่งเอ๊ย!!

“ในเมื่อหยุดไม่ได้ก็เอาเลยแล้วกัน!!” หมับ!! ผมจัดการอุ้มซีนออกมาจากห้องน้ำและมาวางไว้บนเตียงกว้าง

พรึ่บ!!!

“เร็วดิถอดกางเกงเร็ว ๆ *0*” ตอนนี้สายตาของยัยเด็กซีนเปลี่ยนไปแล้วผมคิดว่าเธอ...หลุดไปแล้วแน่ ๆ

“ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง?” ผมพยายามประคองสติและถามเธอ

“หา~~ก็ปกตินี้ *0*”

“เหอะ ๆ เธอมันไม่ปกติแล้ว...”

“เร็วววววว~ สามี๊!!” แม่งเอ๊ย!! แค่เรียกอะไม่เท่าไหร่แต่แหกขาใส่ทำไมก่อนตัวเองไม่ได้ใส่กางเกงในนะเว้ย!!

แต่ว่า...ของเด็กมันดีจังวะ

“ช่างแม่งแล้วโว้ยยยยย!!!” พรึ่บ!! ผมปล่อยสติทั้งหมดและกระโดดขึ้นเตียงไปหาซีนจัดการเอาท่อนเอ็นของผมออกมาชัดสองสามทีและ...

สวบบบบบ!!!!!!!!!!

“เหี้ย!!” ที่ร้องอุทานออกมาเพราะยัยเด็กนี้ไม่เคยมาก่อนและเข้าไปซะแรงเลยกู เจ็บไหมวะนั่น???

“อ่าส์!!!เจ็บบบบ!!!!!”

“โทษทีละกันแต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วขยับเลยนะ!!”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“อ๊า! อ๊า! ระแรงคนหรือแรงควายฮะ?!” เสียงของเธอร้องบอกสติคงมา ๆ หาย ๆ ละมั้ง

“ควาย!เพราะมันจะแรงกว่าเดิม!”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

ผมจัดการกระแทกเข้าไปอย่างแรงให้สมกับความปากดีของเธอ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ บะเบาหน่อยขาดของหรือไง?!”

“ของไม่เคยขาด อ๊า! แต่เอาเด็กอย่างเธอครั้งแรก อ่าส์!” ส่วนมากที่ผมผ่านมาจะวัยเดี๋ยวกันหรืออ่อนกว่าผมไม่มากพอดีประสบการณ์ยี่สิบห้าอัพทั้งนั้นเพราะไม่อยากมีปัญหาทีหลังเอาแบบเอาใจง่ายดีกว่าเพราะงั้นเด็ก ๆ ผมเลยไม่ชอบเท่าไหร่แต่เสือกได้เมียเด็ก!! แถมยังไม่ยี่สิบเลยด้วยซ้ำ!!

“ฉันก็พะพึ่ง เอา อ๊ะ คนแก่เหมือนกัน”

“ฉันเป็นครั้งแรกของเธอทุกอย่างเถอะยัยเด็กซีน อ่าส์!! รัดแน่นฉิบหายเลย”

“อ่าส์ ไม่ได้อยากได้เว้ย!!! อ่า!! เอาแรง ๆ ดิแก่แล้วไร้ประสิทธิภาพหรือไง?!”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“ซีน!! นั่นปากเหรอวะ?!!!” ผมกระแทกเข้าไปแรง ๆ เพราะเริ่มไม่ไหวแล้ว

“แตกใส่แม่ง!!!”

พรวดดดดดดดด!!!

“อ่าส์!!!!!!”

“แฮ่ ๆ -////-” ทั้งผมและซีนแตกพร้อมกันไปรอบหนึ่งแต่เหมือนว่ามันจะ...

“ไม่พอ..” / “ไม่พอ...”

พ่อแม่ผมเล่นอะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยยยย???