ความจริง

ตอนที่2 เมียเด็กของลุงมาเฟีย 20+ ss2

"หลังจากที่ผมยืนฟังน้องแซมพูด ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะตอบโต้ยังไง มันเป็นเรื่องจริงที่ผมมีเมียน้อย ผมพลาดเอง ผมพลาดที่ไปทำเขาท้อง ผมก็เลยต้องรับผิดชอบเขาด้วย แต่สิ่งที่น้องแซมพูด มันก็ไม่ใช่ทุกเรื่อง มันก็ไม่ใช่ทุกอย่าง ผมไม่ได้คิดจะฆ่าซาน ผมรักซาน แล้วผมก็รักซานมากด้วย แต่วันนั้นที่ซานไปนอนโรงพยาบาลเตรียมที่จะคลอดลูก ผมไม่ได้ไปเฝ้าซานจริงๆ ผมติดงานจริงๆผม แล้วผมก็กลับไปนอนกับฟ้าใสจริง เพราะฟ้าใสแพ้ท้องหนักมากเขาอ่อนแอผมกลัวเขาแท้ง ก่อนหน้านั้นผมยอมรับว่าผมรับฟ้าใสเข้ามาทำงานด้วยเพราะเธอไม่มีใคร แล้วเธอก็น่าสงสาร ผมก็เลยรับเธอมาเป็นเลขาแต่ซานไม่รู้.. แล้ววันนั้นผมไปกินเลี้ยงผมเมามาก ( ย้อนไปวันที่เกิดเรื่อง) "

"วันนั้นเป็นงานเลี้ยงพวกผมก็นั่งกินเหล้าสังสรรค์กัน อยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งผมเมามากผมกลับบ้านไม่ได้ แล้วผมกับฟ้าใสก็นอนอยู่ด้วยกันสองคน ผมรู้ตัวทุกอย่างแต่อารมณ์ผู้ชาย เวลาที่อยู่กับผู้หญิงมันก็ต้องเป็นกันทุกคน แต่เธอเป็นคนยอมผมเองนะแล้วผมก็ไม่ได้ข่มขืนเธอด้วย เธอบอกว่าเธอยอมเป็นเมียเก็บเพื่อให้ผมมีความสุข หลังจากที่ผมกับเธอมีอะไรกันแล้ว ผมยอมรับว่าวันนั้นผมผิดจริงๆ เรามันก็เป็นวันที่ผมพลาดที่สุดในชีวิตด้วย แล้วหลังจากวันนั้น ซานก็เปลี่ยนไป ทำให้ผมหงุดหงิดในตัวเธอมาก ผมไม่นอนบ้าน ผมก็มานอนกับฟ้าใสเกือบทุกวันผมรู้สึกดีนะเพราะฟ้าใสเธอทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลาที่ผมทุกข์ แต่ไปๆมาๆก็เธอกับท้อง เธอท้องกับผม ผมเป็นคนทำผมก็ต้องกล้ารับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำ ผมก็เลยพาเธอไปฝากท้องที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ตอนนั้นซานท้องได้ประมาณ 7 เดือนแล้วส่วนฟ้าใสเธอท้องได้3เดือนผมไม่รู้ว่าซานรู้ได้ยังไง แต่ผมก็ไม่เคยยกยองฟ้าใสให้ฟ้าใสเท่ากับซานเลยนะฟ้าใสก็อยู่ส่วนของเขาตอนฟ้าใสคลอดลูกผมยอมรับว่าผมอยู่ดูแลฟ้าใสที่คอนโดนเลยไม่มีเวลากลับมาบ้านเลยแต่ในเมื่อมันพลาดไปแล้วจะให้ผมทิ้งฟ้าใสผมคงทำไม่ได้ ผมเป็นคนผิดเองเรื่องผมมีเมียน้อย แต่ผมไม่เคยติดต่อกับแม่ของซานเลยจริงๆนะผมไม่คิดจะฆ่าซาน ผมเสียใจที่ผมดูแลฟ้าใสมากกว่าซาน ซานเลี้ยงลูกคนเดี๋ยวแต่ผมกับมีความสุขอยู่กับลูกและเมียอีกคนโดยที่ตอนนั้นผมไม่คิดเลยว่าซานจะเหนื่อยแค่ไหนที่ซานเลี้ยงลูกสองคนแค่คนเดียวซานคงเกลียดผม มากตั้งแต่ซานโดนยิงผมก็มาเฝ้าซานทุกๆวันไม่เคยขาดเลยนะ จนวันนี้เธอสิ้นลมหายใจไปแล้ว เธอไม่อยู่กับผมแล้วเธอคงไม่ยกโทษให้ผมแต่ผมก็ยังคงรักเธอมากๆนะ" " ถึงกับพูดไม่ออกเลยหรอครับที่ผมรู้ความชั่วของป๊า ผมบอกป๊าไว้ตรงนี้เลยนะ ถ้าไม่มีมี๊แล้ว ป๊าจะก็ไม่มีลูกแบบผม เพราะผมไม่เคยมีป๊าที่เลวๆแบบนี้" " ป๊ายอมรับว่าป๊ามีเมียน้อยจริง แต่ป๊าก็ไม่เคยทิ้งแม่ของลูกนะ

" ทิ้งสิ น้องพึ่งได้ 3 เดือน ป๊าทิ้งมี๊ทิ้งน้องไปอยู่กับคนอื่น ไปดูแลคนอื่น ไปใส่ใจคนอื่น ทั้งๆที่มี๊ก็มีลูกทั้งสองคน แต่มี๊ก็ต้องเลี้ยงลูกคนเดียวมี๊เหนื่อยมากแค่ไหนป๊ารู้บางไหม"

" ป๊าขอโทษยกโทษให้ป๊าได้ไหม ป๊ารักลูกมากนะ" " ถ้าน้องครีมรู้น้องครีมคงพอจะเกลียดป๊าไปจนตายที่มีป๊าเลวๆแบบนี้"

" นี้มันหมายความว่ายังไงพี่เคน"

" เค้กคือ...."

"เค้กถามว่าที่หลานเค้กพูดมันเป็นความจริงหรอ เค้กเชื่อพี่มาตลอดเค้กชื่อว่าพี่ชายเค้กดีมาตลอดแต่ทำไมพี่ทำแบบนี้ เค้กเสียใจที่เค้กเคยว่าพี่ซานไม่ดี แต่คนที่ไม่ดีกับเป็นพี่ชายของเค้กเองอีผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใคร"

" เค้กพี่ขอโทษ"

" ขอโทษแล้วพี่ซานกลับมาได้ไหม พี่เป็นคนฆ่าพี่ซาน น้องเกลียดพี่"

" เค้กพี่ไม่ได้ฆ่าซานนะ พี่รักซานมาก"

" หยุดพูดคำว่ารักเถอะ พี่ถ้าที่ซานทางจิตใจพี่ซานต้องทรมานแค่ไหนพี่รู้บางไหม พี่ซานคงจะนอนร้องไห้กอดลูกทุกคืนเพราะมีผัวเลวๆแบบพี่"

" น้าเค้กครับป๊าไม่เคยรักมี๊ป๊าฆ่ามี๊ถ้าป๊ารักมี๊ป๊าคงแคร์ความรู้สึกมี๊ ป๊าคงจะหลงเมียใหม่จำไว้นะต่อไปนี้ผมเกลียดคุณ" "ไม่นะแซม ลูกแซมกับมาก่อนนะลูกแซม ฮึก...ฮือ...ป๊าขอโทษแซมกลับมาก่อนได้ไหมลูก ฮึก...ฮือ..."

ทุกๆคนเกลียดผมทุกๆคนคิดว่าผมฆ่าซาน ผมคงเป็นแบบที่ทุกๆคนคิดจริงๆแหละ เพราะผมมันคนไม่ดีไงฮึก...ฮือ... .... (ห้องพักศพของซาน ) ทุกๆคนต่างก็นำดอกไม้ธูปเทียนมา ขอขมาต่อหน้าศพของสาร ซึ่งตอนนี้มีแค่ร่างที่ไรวิญญาณแล้ว ทุกคนต่างก็ร้องไห้เสียใจแต่คนที่เสียใจมากที่สุดคือน้องของเคนน้องของเคนคิดมาตลาดว่าพี่สะใภ้ตัวเองเลว แต่พอมาได้ยินกับตัวถึงกับหมดแรกเพราะซานเป็นคนที่ดีมาตลาดแต่พอช่วงหลังๆซานกับเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคน

"พูดทุกอย่างให้น้าฟังได้ไหมน้องแซม" " พูดไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะมี๊ผมตายไปแล้ว"

" น้าแค่อยากรู้ความจริง"

" ป๊ามีเมียน้อยป๊ามีลูกกับเมียน้อยเลยทำให้มี๊ต้องเป็นแบบนี้ไง"

น้องแซมพูดขึ้นอย่างเสียงดังทำให้คนที่อยู่ในห้องนั้นหันมามองน้องแซมแต่คยที่อยากรู้มากที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่เค้กแล้วแต่เป็นเซนน้องชายของซาน

" ว่าไงนะหลานพูดอีกทีได้ไหม พี่เคนมีเมียน้อยหรอหลานรู้ได้ไง"

" ถ้าอยากรู้อะไรไปถามป๊าเองอย่ามาถามผมผมไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ผมเกลียดพวกมัน"

.

.

.

" น้องแซมพูดขึ้นพร้อมกับร้องไห้แล้วก็วิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที และทุกคนที่อยู่ในนั้นก็ถามเอาความจริงจากเค้ก เค้กน้องสาวของเคนก็พูดความจริงที่ได้ยินทั้งหมดให้กับทุกคนฟัง เซนในฐานะที่เป็นน้องชายของซานคิดมาตลอดว่าพี่ชายที่เชื่อใจและคิดว่าจะซื่อสัตย์กับพี่สาวตัวเองมากที่สุดกับทำให้พี่ตัวเองเสียใจมากที่สุด แต่เซนก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเพราะมันสายเกินไปแล้วเซนก็ได้แต่นั่งร้องไห้กอดศพพี่แล้วก็ขอโทษพี่ ผมจะไม่แก้แค้นนะครับผมจะปล่อยเขาไปเพราะผมเชื่อคงอยากให้ทุกอย่างมันจบพี่ไปดีนะครับผมจะดูแลลูกของพี่ให้เองนะครับ ฮึก..ฮือ...ฮือ..

ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะ มีความคิดเห็นยังไงก็เม้นด้วยนะคะ