7.ตรวจภายใน

จันทร์เจ้านอนซมอยู่ภายในห้องพักโรงแรมของมาคัสหนึ่งอาทิตย์เต็ม อาการปวดท้องประจำเดือนเริ่มทุเลาลง เป็นการป่วยที่ยาวนานสำหรับเธอมาก มาคัสเฝ้าดูอาการของเธออยู่ห่างๆ พรุ่งนี้เป็นวันที่เขาต้องพาเธอไปตรวจสุขภาพ แต่มาคัสยังไม่ได้บอกให้เธอรู้ ตั้งแต่วันที่เขายื่นข้อเสนอ จันทร์เจ้าก็มีท่าทีไม่อยากคุยสักเท่าไหร่

"เมื่อไหร่จะปล่อยไปสักที งานการก็ไม่ได้ไปทำ ป่านนี้เขาไล่ฉันออกไปแล้วมั้ง" เธอไม่ได้ไปทำงานประจำที่บริษัทหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ โทรศัพท์ก็ล่วงหายตั้งแต่วันที่เมาไม่ได้สติ ไม่สามารถติดต่อใครได้เลยอยากหลุดพ้นจากเขาให้เร็วที่สุด

"ทำไม เธอเกลียดฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ " มาคัสยื่นหน้าเข้ามาใกล้ทำให้จันทร์เจ้างุดหนีแทบไม่ทัน  มาเฟียตัวร้ายแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหล่อเหลาสายตาดุดันแต่มีเสน่ห์มากไม่น้อย เธอคิดว่าถ้ายังอยู่ใกล้กับเขาทุกวันแบบนี้สักวันต้องหลงเสน่ห์ความร้ายกาจนี้อย่างแน่นอน

"......." ไม่มีคำตอบเล็ดลอดออกมาจากปากของเธอ จันทร์เจ้ายังก้มหน้าอยู่แบบนั้น มาคัสจึงค่อยๆ ใช้ปลายนิ้วช้อนใบหน้าเรียวสวยขึ้นมาทำให้สายตาของทั้งคู่ประสานกันอยู่

"ใช่ ฉันเกลียดนาย ปล่อยฉันได้หรือยัง " จันทร์เจ้าให้คำตอบที่มาคัสต้องการพร้อมเชิดหน้าหนีไปทางอื่น

"หึ ฉันไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ หรอก อย่าลืมสิฉันหมดค่ายา ค่าหมอ ค่าห้องไปตั้งเท่าไหร่ เธอต้องชดใช้ "

"นี่ ไม่เคยขอร้องให้ช่วยสักหน่อย " พูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงให้เห็นว่าเริ่มหมดความอดทนกับความเจ้าเล่ห์ของเขา คิดอยู่แล้วว่าต้องหวังผลในตัวเธอแน่นอน

"ยังไงเธอก็ต้องชดใช้ อืม รวมๆ แล้วก็หลายหมื่นอยู่นะ มีปัญญาใช้หรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องไปไหน " ได้ทีจึงคิดแผนนี้ขึ้นมา ในเมื่อเธอไม่ยอมรับข้อเสนอ ก็ต้องใช้ความเจ้าเล่ห์ดึงรั้งเธอให้ยอมอยู่กับเขา

"ไอ้ลูคัสมึงว่านายหญิงจะยอมหรือเปล่าวะ " บทสนทนาของสองลูกน้องเริ่มขึ้นหลังจากได้ยินเสียงเจ้านายทั้งสองเริ่มมีปากเสียงกัน

"เจ้านายเราแม่งฉลาด คิดแผนชั่วๆ แบบนี้ได้ยังไงวะ "

"ไอ้อาร์กอนว่าเจ้านายได้ยังไง กูจะฟ้องนาย"

"ถ้ามึงฟ้องเจ้านายก็รู้สิวะว่าพวกเราแอบฟัง" ทั้งสองเถียงกันไปมาด้านหลังประตูห้อง

"นายนี่มัน ทุเรศที่สุด " จันทร์เจ้าล้มตัวนอนแล้วหันหลังให้มาเฟียจอมเจ้าเล่ห์ทันที ขืนเถียงต่อยังไงก็ต้องเป็นฝ่ายโดนเอาเปรียบอยู่ดี

"นอนแล้วเหรอจันทร์เจ้า ไม่เถียงต่อล่ะ ฮ่าๆ " มาคัสหัวเราะชอบใจเมื่อเป็นฝ่ายอยู่เหนือ ในที่สุดเขาก็มีข้อต่อรองให้เธอต้องรับข้อเสนอ

"ไอ้คนเจ้าเล่ห์ " จันทร์เจ้าพึมพำใต้ผ้าห่มคนเดียว

เช้าวันต่อมา

"ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยได้ไหม ฉันพามาตรวจร่างกาย ไม่ได้พามาฆ่า " เธอมีสีหน้าที่ไม่พอใจที่โดนมาคัสบังคับให้มาโรงพยาบาลตรวจร่างกายวันนี้ ถ้าไม่เอาเรื่องเงินมาอ้างเธอคงไม่ยอมมาให้อึดอัดแบบนี้หรอก

"ทำไมต้องตรวจด้วย รู้ไหมว่ามันเสียเวลาทำมาหากินฉันหมด แล้วนี่ฉันขาดรายได้มาไม่รู้กี่วันแล้ว จะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้นายล่ะ คิดบ้างสิ คิดบ้างสิ " พูดเสียงดังใส่หน้ามาคัส เธอไม่รู้เลยว่าบริษัทจะไล่เธอออกแล้วหรือยัง โซเฟียกับวายุก็คงเป็นห่วงเธอแย่แล้ว

"ก็รับข้อเสนอสิ " เขาทำหน้ายั่วยวนกวนประสาท อาร์กอนและลูคัสพากันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นเจ้านายมีความสุขเมื่อได้แกล้งนายหญิงของพวกเขา

"คุณจันทร์เจ้าเชิญพบคุณหมอด้านในได้เลยค่ะ " ในขณะที่ทั้งคู่กำลังฟาดฟันวาจาอย่างดุเดือด พยาบาลสาวก็ออกมาเชิญให้จันทร์เจ้าเข้าพบแพทย์ สงครามของทั้งคู่จึงยุติลง เธอแอบเห็นสายตายั่วยวนของพยาบาลที่ส่งให้มาคัสทำให้รู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

"เป็นยังไงบ้าง " จันทร์เจ้าออกมาจากห้องตรวจด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนักจนทำให้มาคัสรู้สึกเป็นห่วง

"......" เธองียบไม่ตอบคำถาม มาคัสจึงเดินเข้าไปในห้องตรวจเพื่อถามอาการของเธอจากหมอให้รู้แน่ชัด

"หมอ ทำไมเมียผมทำหน้าแบบนั้น ตกลงเธอเป็นอะไร"

"ใจเย็นๆ นะคะ ผลจากการตรวจภายในคนไข้ คนไข้เป็นช็อกโกแลตซีสต์ในมดลูกค่ะ ตอนนี้ถุงน้ำที่เราพบมีขนาดใหญ่ ทางเราจึงต้องรักษาด้วยวิธีผ่าตัด แต่ทางคนไข้ขอเลื่อนการผ่าตัดออกไปก่อนเนื่องจากมีปัญหาทางการเงินค่ะ " เมื่อรู้สาเหตุที่แท้จริงเขาจึงรีบเดินออกมาหาเธอทันที

"ทำไมไม่บอก เรื่องแค่นี้เอง" มาคัสนั่งใกล้ๆ เธอรับรู้ได้ถึงความกลัว

"ฉันกลัว ตอนนี้ฉันไม่เหลือใครเลย ไม่มี บางครั้งก็รู้สึกเหนื่อย ท้อ บางครั้งก็คิดว่าทุกวันนี้ฉันทำเพื่อใคร " พูดตัดพ้อชีวิต น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินออกมาโดยไม่รู้ตัว มาคัสเอื้อมมือไปกุมมือเล็กของเธอไว้

"ฉันจะอยู่ข้างเธอเอง ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดีอะไร ขอเพียงแค่เธอลองเปิดใจให้ฉันสักครั้งจะได้ไหม" เธอหันมาสบตาเขา ไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม เจ้าพ่อมาเฟียอย่างมาคัสกำลังขอร้องผู้หญิงแสนธรรมดาอย่างเธอ

"แน่ใจได้ยังไงว่าคุณจะไม่หลอกฉัน อย่าลืมสิว่าวันนั้นคุณข่มขืนฉัน จะให้ฉันยอมเปิดใจรับคนฉวยโอกาสตอนฉันไม่ได้สติน่ะเหรอ"

"แน่ใจว่าเธอไม่มีส่วนร่วม" มาคัสตั้งคำถาม ทำให้เธอเขินจนหน้าแดงพูดต่อไม่เป็น

"ยอมผ่าตัดเถอะนะ " มาคัสไม่อยากเห็นเธอปวดท้องทรมานอีกต่อไป จึงเกลี้ยกล่อมให้ยอมผ่าตัด ถ้าเธอยอมตกลง เขาจะพาเธอไปรักษาตัวที่รัสเซียและจะพาเธอไปอยู่ที่นั่นด้วย

"ตกลงค่ะ ฉันจะยอมผ่า " ในที่สุดเธอก็ยอมตกลง มาคัสยิ้มออกด้วยความโล่งใจ

"ไปจัดการทำเรื่องโรงพยาบาลที่นู่นให้เรียบร้อย ส่วนงานที่นี่พักไว้ก่อน เรื่องเมียกูต้องมาก่อน" มาคัสสั่งอาร์กอนเรื่องที่จะพาจันทร์เจ้าไปรักษาตัว สั่งพักเรื่องงานที่นี่ไว้ก่อนเพราะชีวิตของเธอสำคัญที่สุด

"ครับนาย แล้วเรื่อง เอ่อ คุณเดซี่ล่ะครับ"

"กูจัดการเอง "