4.ยั่วให้หึง

"กรี๊ดไอ้แก่บ้า แก ไอ้เลว แกข่มขืนฉัน " ทันทีที่ลืมตาตื่นเธอก็กรีดร้องโวยวายเสียงดัง ภาพสุดท้ายก่อนไม่ได้สติคือกำลังนั่งดื่มกับเสี่ยคนหนึ่งอยู่ เธอใช้เท้าทรงพลังถีบร่างหนาที่นอนอยู่ข้างๆ ล่วงตกเตียง

"โอ๊ย เป็นบ้าอะไรของเธอเนี่ย " มาคัสลุกขึ้นแล้วตวาดเสียงใส่ จันทร์เจ้ามีสีหน้าที่ตกใจ เมื่อคืนเธอนอนกับมาเฟียเจ้าเล่ห์คนนี้เหรอ

"นายข่มขืนฉันเหรอ ไอ้มาเฟียบ้า ไอ้ลามก ไอ้คนฉวยโอกาส " ทั้งหมอนหนุนหมอนข้างขว้างปาไปที่มาคัส เขาเริ่มหมดความอดทนกับเธอ แต่ยังข่มอารมณ์ไว้ได้

อีกด้านของประตูบานใหญ่ห้องสวีทสุดหรู อาร์กอนและลูคัสพากันหัวเราะกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในห้องของเจ้านา ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นป่านนี้คงถูกไล่ออกมาแล้ว เจ้านายของเขาคงใช้ความอดทนเป็นอย่างมากเพื่อข่มอารมณ์เอาไว้

"กูว่าคนนี้ จริง มึงว่าไหมไอ้อาร์กอน" ลูคัสพูดขึ้น

" กูก็คิดแบบมึง" ทั้งสองซุบซิบอยู่หลังประตู ใช้เสียงเบาที่สุด เพราะเจ้านายพวกเขาหูดียิ่งกว่าอะไร

"ช่วยไม่ได้เธอเมาไม่รู้เรื่องเอง ดีนะที่เป็นฉัน ไม่เป็นไอ้เสี่ยแก่นั่น ดีใจเถอะน้องที่ได้พี่เป็นผัว " มาคัสยิ้มเจ้าเล่ห์ แต่นั่นยิ่งเพิ่มความโกรธหลายเท่าตัว

"กรี๊ด"

"หยุด ถ้าไม่หยุด จะโดนแบบเมื่อคืนอีก เอาไหม! " จันทร์เจ้าหยุดเสียงกรี๊ดนั้นทันที ทำไมเธอทำตัวเละเทะแบบนี้ ถ้าไม่เห็นแก่เงินที่จะเอาไปใช้หนี้เหตุการณ์แบบนี้คงไม่เกิดขึ้น จันทร์เจ้าได้แต่คิดในใจอย่างเงียบๆ ขืนโวยวายออกไปอาจจะทำให้ตัวเองไม่ปลอดภัย มาคัสยืนมองร่างบางที่มีผ้าห่มห่อหุ้มร่างกายไว้อย่างนึกขำ ไม่คิดเลยว่าเธอจะปากร้ายเช่นนี้ ถือเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง ทำให้รู้สึกอยากแกล้งเธอตลอดเวลา ไม่เคยมีหญิงคนไหนชี้หน้าด่ามาเฟียคนนี้ เธอคือคนแรกที่กล้าทำ

"ฉันจะกลับบ้าน" เธอพูดขึ้น หลังจากเงียบอยู่นาน มาคัสจึงเดินไปหยิบสมุดเช็กออกมาแล้วยื่นให้เธอ

"ไปกรอกตัวเลขเอาว่าอยากได้เท่าไหร่ " เธอยืนนิ่งไม่ไหวติง สีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอาการใดๆ ออกมา

"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว เก็บเช็คกับเงินสกปรกของคุณไว้เถอะ แล้วไม่ต้องอยากรับผิดชอบ ฉันไม่ต้องการ " เธอรีบก้มเก็บเสื้อผ้าตามพื้นแล้วรีบแต่งตัวเดินออกจากห้องไปทันที

"หึ ปากเก่งดี แบบนี้แหละฉันชอบ" มาคัสยืนมองเธอเดินออกจากห้องไป ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจ มีบางอย่างที่คนอื่นไม่มี

"ไอ้อาร์กอน ไอ้ลูคัส เข้ามานี่หน่อย " มาคัสเรียกหาลูกน้องทั้งสองเพื่อขอดูข้อมูลที่ให้ไปสืบ

"มาแล้วครับเจ้านาย งานที่สั่งอยู่ในซองนี้แล้วครับ" อาร์กอนยื่นซองสีน้ำตาลให้เจ้านายอย่างรู้ใจ มาคัสยื่นมือรับมาแล้วเปิดดูทันที

จันทร์เจ้ารีบกลับบ้านพักอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำงานต่อ ยังทันเวลา ไม่งั้นคงต้องโดนหักเงินอีกแน่นอน

"จันทร์ เมื่อคืนทำงานเป็นยังไงบ้าง " เพื่อนสาวคนสนิททักทันทีเมื่อเจอหน้า

"ก็ดี สนุกดี " เธอตอบออกไป

"เป็นอะไรหรือเปล่าหน้าซีดๆ " อาจพักผ่อนน้อยร่างกายยังไม่ชิน แถมยังโดนมาคัสขืนใจอีก จันทร์เจ้าขอตัวไปทำงาน เธอทำงานบริษัทรับทำบัญชี วันๆ ขลุกอยู่กับตัวเลข เธอถนัดเรื่องนี้ วันนี้ต้องไปทำงานที่ผับเหมือนเดิมถึงแม้ว่าไม่อยากไป มันคือหน้าที่ ต้องอดทนทำมไปก่อน หางานใหม่ได้เมื่อไหร่เธอจะลาออกจากที่นั่นทันที

"อ้าวยุมีอะไรหรือเปล่า จันทร์ต้องรีบไปทำงาน " เจอกับวายุหน้าบริษัทตอนเลิกงาน วายุตั้งใจมาดักรอเธออยู่แล้ว

"คือ แค่เป็นห่วงเฉยๆ เมื่อวานโทรไปจันทร์ก็ไม่รับนึกว่าเป็นอะไร" ลืมไปเสียสนิท เมื่อวานโทรศัพท์ของเธอล่วงหายตอนไหนก็ไม่รู้

"อ๋อ จันทร์ทำโทรศัพท์ล่วงหาย ไปก่อนนะ ค่อยนัดเจอกัน" มองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือพบว่าใกล้เวลาต้องไปเตรียมตัวทำงานแล้ว

"โอเคๆ " วายุไม่อยากเห็นเธอเหนื่อยแบบนี้ อยากเห็นจันทร์เจ้ามีความสุขเหมือนกับคนอื่นบ้าง เขาต้องหาวิธีทำให้เธอไม่เหนื่อยให้ได้

ผับ

"สวัสดีค่ะพี่ฟาง" จันทร์เจ้ายกมือไหว้ผู้จัดการผับอย่างนอบน้อม

"น้องจันทร์วันนี้สวยมาก แขกติดตรึมแน่นอน" วันนี้เธอเจ้าเตรียมชุดมาเอง ชุดมินิเดรสสีดำสั้นเข้ากับใบหน้าเรียวสวยแบบธรรมชาติของเธออย่างมากทำให้มีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามเป็นอย่างมาก อีกด้าน มาคัสยืนมองเธออยู่บนห้องกระจกทึบด้วยความไม่พอใจ อยากจะจับเธอมานอนครางอยู่ใต้ร่างเสียให้เข็ด

"สวัสดีค่ะเสี่ย มีโต๊ะหรือยังคะ เชิญด้านในเลยค่ะ "เมื่อถึงเวลาก็เริ่มทำหน้าที่ของตัวเอง โดยมีสายตาของมาคัสจับจ้องตลอดเวลา

"วันนี้ว่างหรือเปล่า ผับปิดแล้วไปต่อกับเสี่ย เสี่ยจ่ายไม่อั้น " เธอรู้สึกรับรู้ได้ถึงสายตาพิฆาตของมาคัส นั่นยิ่งทำให้เธอแสดงกิริยายั่วยวนให้เขาโมโห

"ว่างสิคะเสี่ย จันทร์ว่างเสมอสำหรับเสี่ยค่ะ " เสี่ยแก่ทำหน้าพอใจพลางใช้มือลูบลงที่แขนของเธออย่างหื่นกระหาย เธอพยายามใช้มือป้องปัดแต่ไม่เป็นผล

"อ่อยมากนักใช่ไหม ได้มานี่ " แรงกระชากของมาคัสทำให้เธอเซถลาเกือบล้มแต่ดีที่เขายังใช้แขนแกร่งอีกข้างรองรับไว้

"เฮ้ยมึงเป็นใคร คนนี้กูจองแล้ว ไปเรียกเจ้าของร้านมาคุยสิ " เสี่ยแก่โวยวายใหญ่ ไม่มีใครกล้าทำแบบนี้กับเขามาก่อน

"กูนี่แหละเจ้าของที่นี่ ใครมีปัญหาเข้ามาคุยกับลูกปืนกูได้ คนนี้เมียกู " ทุกคนในผับต่างพากันหลบสายตาของมาคัสที่ฉายแววน่ากลัวออกมา เธอถูกมาคัสลากขึ้นมาที่ห้องทำงาน คืนนี้เขาจะจัดการผู้หญิงขี้อ่อยคนนี้ให้อยู่หมัด

"โอ๊ย ฉันเจ็บนะ " เธอใช้มือลูบที่ก้น มันคงช้ำไม่ใช่น้อยเพราะแรงกระแทก

"หึ เดี๋ยวจะได้เจ็บมากกว่านี้ ออ จะเพิ่มความเสียวให้อีกด้วย แม่จันทร์ของพี่"

"กรี๊ด หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ "