EP.3 เพื่อนใหม่ [ชายในฝัน]

​  วันต่อมา

ห้องเช่า

"ทำไมคุณหมอเขาใจดีซื้อเสื้อผ้าข้าวของให้แกขนาดนี้" แม่พูดกับสบู่ลูกสาวที่นั่งรีดผ้า

"ไม่รู้สิแม่ เขาคงเอ็นดูหนูมั้ง"

"ถือว่าเป็นบุญวาสนาของเอ็งแล้ว ทำตัวดีๆ ตอบแทนคุณหมอ ไปทำความสะอาดห้องเขาให้เอี่ยมอ่องทุกวันด้วย"

"ทำไมแม่ไม่ไปทำเองล่ะ"

"ก็เขาให้ของแก แกก็ต้องสำนึกบุญคุณสิ"

"ฮือออ ก็ได้ค่ะ"

"มีแต่ของสวยๆ ทั้งนั้น"

ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าชุดนักศึกษาแต่ยังมีเครื่องประดับอีกหลายอย่างพร้อมทั้งเครื่องสำอางของใช้ส่วนตัวที่ผู้หญิงหลายคนปรารถนา

ห้องพักส่วนตัวหมอทินกร

"จัดการทุกอย่างตามที่สั่งแล้วใช่ไหม" หมอทินกรพูดกับเลขาซึ่งกำลังยกชาตรงดิ่งเข้ามา

"เรียบร้อยแล้วค่ะคุณหมอ"

"วันนี้ผมมีประชุมกี่โมง"

"ช่วงบ่ายค่ะ ประชุมตึกราชภัฏ"

"ขอบคุณ"

"ช่วงนี้คุณหมอดูทำงานเหนื่อยนะคะ อิงว่า..เรามาผ่อนคลายกันสักครู่ดีไหมคะ"

สายตาเจ้าเล่ห์กวาดมองเรือนร่างของเลขาส่วนตัว เธอเริ่มใช้นิ้วเรียวเกี่ยวกระดุมออกทีละเม็ดจนกระทั่งเปลือยล่อนจ้อน ใบหน้าอ้อนส่อแววความต้องการบางอย่าง คุณหมอวางปากกาพร้อมกับถอดแว่นที่สวมใส่ จ้องมองสาววัยยี่สิบห้า ทำทุกอย่างเหมือนรู้งานก่อนที่เสียงครวญครางจะดังระงม

ช่วงเย็น

แกร๊ก

สบู่ถือไม้กวาดกับถุงขยะเข้ามาในห้องของหมอทินกรเหมือนอย่างเคย เธอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยจนกระทั่งจ้องมองในถังขยะที่อยู่ใต้โต๊ะทำงาน

เสียงเล็กพูดพึมพำ "มีถุงยางอนามัยทุกวันเลย"

แต่ก็ไม่ได้ทำให้สาวน้อยสนอกสนใจ เธอยังคงทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย สักพักคุณหมอก็เปิดประตูเข้ามาถอดเสื้อคลุมแขวนเอาไว้

"ของที่ฉันส่งให้เธอชอบไหม" หมอถาม "ให้เลขาเป็นคนเลือก เพราะของผู้หญิงฉันไม่รู้จะซื้อแบบไหนให้"

"ชอบมากค่ะสวยด้วย ขอบคุณนะคะ"

"ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ อย่าทำให้พ่อแม่ผิดหวัง"

"พูดถึงเรื่องเรียนหนูก็ห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที"

"ทำไม.."

"ที่จริงหนูไม่ได้อยากเรียนคณะนี้แต่ก็ต้องจำใจเพราะในอนาคตจะต้องใช้ทำงาน หนูอยากเรียนนาฏศิลป์ฟ้อนรำ แต่งานสมัยนี้กับการแสดงยุคก่อนมันหากินยาก เฮ้อ"

หมอทินกรพยายามปลอบโยนจนสบู่รู้สึกดี ทั้งคู่เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นทุกวัน เวลาหมุนเปลี่ยนผ่านไปเป็นเดือนจนกระทั่งเปิดเทอมภาคเรียนที่ 1

มหาวิทยาลัย

"สวัสดี ฉันชื่อนุช แล้วเธอชื่ออะไร" เพื่อนนักศึกษาผมยาวประบ่าเข้ามาพูดคุยเนื่องจากอยู่กลุ่มเดียวกัน

"ชื่อสบู่"

"ทำไมชื่อแปลกจังเลยอะ แต่ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน"

"ในที่สุดอย่างน้อยก็เจอเพื่อนแล้ว"

"อืมมม ตอนพักเที่ยงเราไปกินข้าวด้วยกันนะ"

ด้วยความน่ารักแถมทรวดทรงองค์เอวสวยงามทำให้สบู่เป็นที่จับตามอง แต่อย่างน้อยเธอก็มีเพื่อนสาวอย่างนุชคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ทั้งคู่สนิทสนมกันอย่างรวดเร็วมาก คงเพราะนิสัยร่าเริงที่เข้ากับคนง่ายของทั้งสอง

วันศุกร์

สวนสาธารณะ

"เฮ้อออ เรียนมาทั้งอาทิตย์ได้พักสักที" สบู่บ่นกับนุช "นอกจากต้องส่งรายงานยังมีกิจกรรมรับน้องอีก"

"ก็เราเป็นเด็กปี 1 เพิ่งเข้าเรียนนี่นา ฮ่าๆ"

"ว่าจะถาม..นุชอยู่บ้านกับใครเหรอ"

"อยู่กับแม่ส่วนพ่อตายไปนานแล้ว"

"อย่างน้อยก็มีบ้านให้อยู่ ฉันน่ะสิอยู่บ้านเช่าย้ายบ่อยตั้งแต่เกิด ดีหน่อยที่ตอนนี้แม่เป็นแม่บ้านที่โรงพยาบาลก็เลยได้อยู่ที่นี่นาน"

"ว่างๆ มาบ้านเราสิ"

"ได้เลย เดี๋ยวจะไปฝากท้องกินอาหารที่บ้านเธอนะ"

"ยินดีต้อนรับเพื่อนเสมอจ้ะ"

ตึก ตึก ตึก

"น้องสบู่ใช่ไหมครับ" จู่ๆ ชายสูงโปร่งซึ่งเป็นรุ่นพี่ตรงดิ่งเข้ามาพร้อมแววตาชอบพอ

"ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ"

"ขอเบอร์ได้ไหมพี่ชอบน้องนะอยากคุยด้วย"

"คือ..ขอโทษด้วยนะคะไม่สะดวกค่ะ"

"น้องมีแฟนแล้วเหรอครับ"

"ไม่ใช่หรอกค่ะแต่ยังไม่อยากคุยกับใครตอนนี้"

สบู่ตอบปฏิเสธทันที หลังจากรุ่นพี่เดินจากไปนุชขมวดคิ้วปมเอ่ยถามอย่างสงสัย "แค่คุยกันเองทำไมปฏิเสธล่ะ รุ่นพี่ก็หน้าตาดีออก"

"ไม่ใช่สเปก"

"อุ๊ยยย แบบไหนถึงจะเรียกว่าสเปกคะ"

"ก็คงหน้าตาดี ใจดี สูง หล่อ แล้วที่สำคัญก็ทำตัวเป็นประโยชน์กับมวลมนุษยชาติ"

"โอโห เธอชอบพวกซุปเปอร์ฮีโร่หรือไงกัน ฮ่าๆ ไว้เจอชายสเปกในฝันแล้วลากมาให้ดูด้วยนะคะ"

นุชหัวเราะขบขำ แต่ก็เพียงล้อเล่นกับเพื่อนเท่านั้น ส่วนสบู่ตอนนี้..คิดถึงแต่ใบหน้าของหมอทินกร ผู้ชายที่ทั้งอบอุ่นและแสนดี คอยดูแลไม่ห่าง

หรือเธอจะตกหลุมรักเขาเสียแล้ว

________________

กริ๊ดดดด มีหนุ่มมาจีบยัยน้อง อิอิ5555555

กดหัวใจ✅ เพิ่มเช้าชั้น✅ คอมเมนต์✅

เพื่อให้นักเขียนมีกำลังใจเขียนตอนต่อไปด้วยค่ะ

(เจอกันทุกวันเวลา 11.45 น.)